Αν και έχω ξαναδιατυπώσει τις απόψεις μου πάνω στο θέμα "Σχολή Ικάρων", τα posts που διαβάζω στο συγκεκριμένο thread, αλλά και το pm του συνονόματου συμφορουμίτη Billakos, με αναγκάζουν να επανατοποθετηθώ.
Πριν ξεκινήσω όμως, θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι που να μείνει (ελπίζω) στη μνήμη και το μυαλό όλων των πιτσιρικάδων που ακόμη "ψάχνονται" για το επάγγελμα των ονείρων τους:
Δεν τίθεται καμια συγκριση ανάμεσα στην Πολεμική και στην Πολιτική Αεροπορία (ή τέλος πάντων στους απόφοιτους της Σχολής Ικάρων και τους απόφοιτους των σχολών aviation εσωτερικού και εξωτερικού.
Όπως ένας πιλότος Φόρμουλα-1, ένας ραλίστας του WRC/DTM, ένας ταξιτζής, ένας νταλικιέρης κλπ, κλπ, εκμεταλεύονται την άσφαλτο και τα οχήματά τους για την επαγγελματική τους σταδιοδρομία, έτσι και οι άνθρωποι του αεροπορικού επαγγέλματος γενικότερα, εκμεταλεύονται τα διαφόρων τύπων αεροσκάφη/ελικόπτερα και τον αέρα.
Διλήμματα του τύπου: Θέλω να πετάω αλλά φοβάμαι τα μαχητικά,γι αυτό θα πάω στην Πολιτική ή δεν έχω λεφτά για την Oxford, θα μπω στη σχολή Ικάρων, είναι εκτός τόπου και χρόνου....
Στο παρόν φόρουμ, καθώς και σε πολλά άλλα site & forum αναλόγου περιεχομένου, μπορεί ο καθένας να βρει απόψεις και γνώμες ανθρώπων που έχουν επιλέξει ένα από τα
αεροπορικά επαγγέλματα και πως νοιώθουν
για την επιλογή τους. Είναι επιλογή τους και ζουν με αυτήν. Αν περιμένει κάποιος να κάνει καριέρα επιτυχημένη βασισμένος στις επιλογές άλλων, με γεια του με χαρά του. Προσπαθήστε να βρείτε τι είναι αυτό που
εσείς πραγματικά θέλετε να κάνετε στη ζωή σας.
Με δύο λογάκια, μόνο και μόνο επειδή έχω μια κάπως προχωρημένη ηλικία (ειδικά σε σχέση με τα παιδιά που ψάχνονται στο θέμα αυτό - είμαι 3
, θα προσπαθήσω να δώσω το ρεζουμέ των 2 διαφορετικών επιλογών που έχει κάποιος ο οποίος θέλει να ασχοληθεί με το
επάγγελμα του χειριστή.
(Υπάρχουν πολλά ακόμα αεροπορικα επαγγέλματα, αλλά οι άνθρωποι που αποφασίζουν να τα ακολουθήσουν είναι αρκετά πιο κατασταλαγμένοι εξ αρχής).
Δίνοντας ένα σημαντικό ποσό -
το οποίο για κάποιους είναι μειονέκτημα, αλλά για μένα είναι απαραίτητο να επενδύσουμε κάτι σε όποια καριέρα κι αν ακολουθήσουμε, οπότε το θεωρώ απλώς γεγονός - αποκτάμε πτυχίο επαγγελματία χειριστή. Υπάρχουν πολλά thread στο airliners.gr που ασχολούνται με το θέμα αυτό. Με το πτυχίο αυτό ως εφόδιο, ψάχνουμε για δουλειά στον ιδιωτικό τομέα, πράγμα - δυστυχώς - αρκετά δύσκολο, που
πιθανώς να απαιτεί και την ύπαρξη κάποιας γνωριμίας (κοινώς μέσο), η οποία θα μας ανοίξει τον δρόμο για το μαγευτικό επάγγελμα του χειριστή εναερίων γραμμών.
Το επάγγελμα αυτό, προσφέρει πέρα από το κύρος και την καταξίωση στους φιλικούς και οικογενειακούς κύκλους, πολλά ακόμη πλεονεκτήματα. Πολλά ταξίδια, εθνικά - διεθνή - και υπερατλαντικά, ταξίδια σε χώρες μακρινές και εξωτικές, χειρισμό ενός πανάκριβου μηχανήματος και υπευθυνότητα για την ασφαλή μεταγωγή πολλών ψυχών (πιστέψτε με, η μεταφορά επιβατών δίνει πολλή συγκίνηση). Το περιβάλλον εργασίας είναι πολύ καλό πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, οι άνθρωποι με τους οποίους συναναστρέφεσαι είναι άνω του μέσου επιπέδου και πολλά άλλα ακόμα, που όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να τα βρει.
Υπενθυμίζω πως όποιος θέλει να ακολουθήσει αυτό το επάγγελμα, θα πρέπει να διαθέσει ένα σημαντικό ποσό για την εκπαίδευσή του, καθώς και να ζήσει το άγχος και την αγωνία του κάθε πρωτο-εμφανιζόμενου στην αγορά εργασίας μέχρι να απορροφηθεί σε κάποια θέση που θα τον ικανοποιεί/ευχαριστεί.
Πέραν του χειριστή εναερίων, υπάρχουν και πολλοί άλλοι τομείς εργασίας, όπως π.χ. η απασχόληση σε μια εταιρία αερομεταφορών (cargo) ή η απασχόληση σε μικρότερες εταιρίες (π.χ. medevac), αερολέσχες ως εκπαιδευτής κλπ. Οι τομείς αυτοί μπορεί να μην έχουν το κύρος ή/και τις απολαβές του airliner, προσφέρουν όμως διαφορετικές και δυνατές συγκινήσεις και για κάποιους γίνεται από εναλλακτική τους, κύρια μορφή απασχόλησης.
Με επιτυχία στις Πανελλήνιες εξετάσεις, καθώς και σε κάποιες εύκολες Ιατρικές/Αθλητικές/Ψυχοτεχνικές εξετάσεις, εισάγεστε στην Σχολή Ικάρων.
Μικρή παρένθεση - Θεωρώ πως οι άνθρωποι που ενδιαφέρονται για τα αεροπορικά επαγγέλματα πληρούν τα εκάστοτε κριτήρια / για ανθρώπους με ιατρικά "προβλήματα" όπως μυωπίες κλπ, υπάρχουν πολλά thread για να ψάξουν.
Ναι, είναι αλήθεια, όσοι μπουν, θα χάσουν την "διάσημη" φοιτητική ζωή. Ναι, θα πρέπει να ανεχτούν στρατιωτικό τρόπο ζωής και νοοτροπία. Ναι, θα "χάσουν" 4 χρόνια απ τα τρυφερά της ζωής τους. Τι θα κερδίσουν όμως? Θα σας πω:
Δωρεάν τροφή, στέγη και εκπαίδευση στο αεροπορικό επάγγελμα, καθώς και σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση μετά την αποφοίτησή τους. Είναι αρκετό αυτό? Ναι, αν το επάγγελμα που η Σχολή Ικάρων προσφέρει είναι αυτό που ζητάγατε. Όχι αν αυτό που θέλατε είναι απλώς να "πετάτε".
Το επάγγελμα αυτό, προσφέρει πέρα από το κύρος και την καταξίωση στους φιλικούς και οικογενειακούς κύκλους, πολλά ακόμη πλεονεκτήματα. Πολλά ταξίδια, εθνικά όμως κυρίως, χειρισμό ενός πανάκριβου μηχανήματος και υπευθυνότητα για την ασφαλή διεξαγωγή αερομαχιών και βομβαρδισμών (πιστέψτε με, η διεξαγωγή αερομαχιών και βομβαρδισμών δίνει πολλή συγκίνηση). Το περιβάλλον εργασίας είναι μέτριο/στρατιωτικό πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, οι άνθρωποι με τους οποίους συναναστρέφεσαι είναι άνω του μέσου επιπέδου και πολλά άλλα ακόμα, που όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να τα βρει.
Υπενθυμίζω πως όποιος θέλει να ακολουθήσει αυτό το επάγγελμα, θα πρέπει να διαθέσει ένα σημαντικό χρονικό διάστημα (4 χρόνια) για την εκπαίδευσή του, καθώς και να ζήσει την διάσημη με την καλή και την κακή έννοια στρατιωτική ζωή, μέχρι την μέρα της συνταξιοδότησής του. (κάποιοι την συνεχίζουν και μετά, αλλά δεν είναι επί του παρόντος).
Πέραν του χειριστή μαχητικών, υπάρχουν και πολλοί άλλοι τομείς εργασίας, όπως π.χ. η απασχόληση σε μια εταιρία αερομεταφορών (C-130, C-27 κλπ) ή η απασχόληση σε μικρότερες εταιρίες (π.χ. Ελικόπτερα έρευνας/διάσωσης, medevac, αεροπυρόσβεση), Καλαμάτα ως εκπαιδευτής κλπ. Οι τομείς αυτοί μπορεί να μην έχουν το κύρος ή/και τις απολαβές του μαχητικ-liner, προσφέρουν όμως διαφορετικές και δυνατές συγκινήσεις και για κάποιους γίνεται από εναλλακτική τους, κύρια μορφή απασχόλησης.
Με 2 λόγια:
Διαλέγουμε την καριέρα που θέλουμε να ακολουθήσουμε. Επαναλαμβάνω. Το:
θέλω να πετάω δεν είναι επάγγελμα. Είναι σαν να πεις του πατέρα σου για να σου χρηματοδοτήσει το Kart που θέλεις να αγοράσεις:
Θέλω να οδηγάω. Θα σου βγάλει δίπλωμα αγροτικού και θα σε στείλει να κουβαλάς πατάτες στη λαϊκή.
Προετοιμαζόμαστε να πληρώσουμε σε χρόνο ή/και σε χρήμα, το τίμημα της καριέρας αυτής. Μετά τα 10-11 χρόνια του, ο κάθε άνθρωπος καταλαβαίνει πως δυστυχώς ΔΕΝ είναι το κέντρο του κόσμου και δυστυχώς πάλι, κάτι πρέπει να πληρώσει προκειμένου να κάνει στη ζωή του αυτό που θέλει. Αν δεν είστε προετοιμασμένοι/διατεθειμένοι να πληρώσετε το τίμημα, ακολουθήστε το βέλος 1 και μαζέψτε προκαταβολή για το Datsun (για τις πατάτες ντε)...
Δεν έχω κάτι παραπάνω να γράψω αλλά για λόγους συμμετρίας και παρουσίασης έπρεπε να βάλω 3 arrows. Καλή επιτυχία και σταδιοδρομία σε όλους σας, ό,τι κι αν διαλέξετε...
