Ταξιδευoντας στα Δυτικά Βαλκάνια, με τον Goran Bregovic

[Thanasis_U2]

https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hp ... 7939_n.jpg

Το τελευταίο πρωινό στο Ντουμπρόβνικ ήταν δύσκολο. Με ένα μικρό Hang Over καταφέραμε να σηκωθούμε, κι να μαζέψουμε την σκηνή αλλά κι να κάνουμε ένα γρήγορο ντους πριν φύγουμε για το λεωφορείο για να πάμε στο Σταθμό των λεωφορείων για να αγοράσουμε τα εισιτήρια μας για το Μόσταρ.

To πούλμα (της Eurolines Βοσνίας), θα έφευγε στις 1200, με τιμή εισιτήριου 110 Kuna (15 ευρώ) με το κλασικό 1 ευρώ την αποσκευή

https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hp ... 8654_n.jpg

Το ταξίδι θα διαρκούσε κοντά στι 3 1/2 ώρες, μέσω των συνόρων της παράνοιας, το Neum. Ανεφοδιασμός με φαγητό κι κόκα κόλες, κι φεύγουμε για το Μόσταρ.

Μετά από δύο ώρες ταξίδι, φτάνουμε στο πέρασμα Metković (διάσημη πόλη, έβγαλε τεράστια ταλέντα στο Κροατικό handball), περνώντας τα σύνορα στο ντούκου (από την πλευρά της Κροατίας, κανείς δε μπήκε στο λεωφορείο για να μας ελέγξει), κι από την Βοσνία, μπήκε ο Βόσνιος, κι πίρε επιλεκτικά μερικά διαβατήρια, χωρίς καν να βάλει σφραγίδα mas_evil: κι συνεχίσαμε το ταξίδι μας, στην Ερζεγοβίνη.

Από το ορεινό κι θαλάσσιο τοπίο της Κροατίας, το σκηνικό άλλαξε σε ορεινό, κι με το ποτάμι Neretva, να μας συντροφεύει σε όλο το ταξίδι.

Ένα ένα ενδιαθέρον σκηνικό ήταν όλες οι πινακίδες στο δρόμο. Έγραφαν Mostar & Sarajevo, άλλα τα αντίστοιχα Мостар & Сарајево ήταν σβησμένα είτε με spray είτε με μπογιά είτε κι με κόπρανα mas_eek: .

Μια μικρή στάση στην πόλη Čapljina, για τουαλέτα κι αναψυκτικό (δέχονται χωρίς κανένα πρόβλημα ευρώ, 2 ΚΜ είναι ένα ευρώ, όπως κι στην Τουρκία με την Λίρα), κι συνεχίσαμε το ταξίδι μέχρι το Μόσταρ.


Κάθε μέρα (τους χειμερινούς μήνες) υπάρχουν 2 με 3 δρομολόγια για το Μόσταρ από το Ντουμπρόβνικ, κι τους καλοκαιρινούς 6 όπως κι υπάρχει τρένο από τo Ploce της Κροατίας, που πάει μέσω Μόσταρ κι Σαράγιεβο για το Ζάγκρεμπ.

για τα δρομολόγια των λεωφορείων από Ντουμπρόβνικ, μπορείτε να κοιτάτε εδώ

http://www.libertasdubrovnik.hr/voznired.pdf

ή την κατάπληκτη σελίδα

autobusni kolodvor bus terminals

που έχει όλες τις μεγάλες στάσεις λεωφορείων σε Κροατία, Μαυροβούνιο, Σερβία κι Βοσνίας, κι απλά επιλέγετε την πόλη, μέρα κι ψάχνετε τι σας ενδιαφέρει

Άφιξη σε μια πόλη θρύλο. To Mostar. Μια πόλη, που με το είδα το ντοκιμαντέρ του καταπληκτικού Michael Pallin, Pallin New Europe, ήθελα να το δω.

Michael Palin's New Europe: Bosnia and Herzegovina - YouTube

άλλα ας γυρίσουμε το ταξίδι μας.

Φτάσαμε αισίως στις 1600 στο Μόσταρ, μέσα σε έναν δυνατό ήλιο να μας τσουρουφλίζει από πάνω, κι το πλήθος να ουρλιάζει Sobe, Rooms, Rooms, Sobe.
Με αρκετό στριμωξίδι καταφέραμε κι περάσαμε το πλήθος, για να μπορέσουμε να πάμε στην φύλαξη των αποσκευών, όπου με 2 ΚΜ την αποσκευή, μας τις φύλαξαν μέχρι την ώρα αναχώρησης του τελευταίου τρένου για Σαράγιεβο, στις 1840.

Από το σταθμό των λεωφορείων/τρένων μέχρι την παλιά πόλη (όπου βρίσκετε η Παλιά Γέφυρα - Stari Most) είναι 20 λεπτά με τα πόδια. Κι πραγματικά, αξίζει κάποιος να την περπατήσει την πόλη.

Το Μόσταρ, απέκτησε την φήμη του, από το πόλεμο με την Γιουγκοσλαβία την περίοδο 1992-1995, στην οποία ένα τεράστιο μέρος των Μουσουλμάνων σκοτώθηκαν, άλλα το κυριότερο πλήγμα ήταν η καταστροφή της γέφυρας από τον Κροατικό Στρατό, (Hrvatsko vijeće obrane) οι οποί πολέμαγαν για την Κροατική Δημοκρατία της Herzeg-Bosnia, στις 9 Νοεμβρίου του 1993.

Τα κτήρια στο Μόσταρ, ακόμα υπάρχουν σημάδια από τις σφαίρες, κι τις φθορές από τον πόλεμο (ποιο αισθητό από ότι στο Ντουμπρόβνικ)

Το παλιό Κρατικό Θέατρο

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 2011/1.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 2011/2.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 2011/4.jpg

αλλά κι τα πάμπολλα μουσουλμανικά νεκροταφεία

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 2011/6.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 2011/8.jpg

με όλες τις ταφόπλακες να έχουν πάνω κάτω την ίδια ημερομηνία θανάτου

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 2011/7.jpg

Επιστροφή στο τουρ μας, κι στην γέφυρα.

Η γέφυρα βρίσκετε στην παλιά πόλη, ακριβώς πάνω από το ποτάμι Neretva (το μεγαλύτερο ποτάμι των δυτικών Βαλκανίων), κι συνδέει τις δύο μεριές της πόλης.

Η Γέφυρα, χτίστηκε επ εποχής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, κι την εποχή που Σουλτάνος ήταν ο Suleiman ο Μέγας, όταν το 1557 ο σουλτάνος αποφάσισε να αλλάξει την ξύλινη γέφυρα, σε μια πέτρινη κι ποιο σταθερή γέφυρα. Για αυτό το λόγο διάλεξε τον Mimar Hayruddin, μαθητή του διάσημου αρχιτέκτονα Mimar Sinan, για το έργο αυτό. Άλλα υπό μία προϋπόθεση, άμα η γέφυρα δε αντέξει, μόλις μετακινηθούν οι ξύλινες σκαλωσιές, θα το πλήρωνε με την ζωή του. H κατασκευή ξεκίνησε από το 1557 κι διήρκεσε μέχρι το 1566/1567. Η γέφυρα όχι μόνο δε έπεσε, άλλα έμεινε ανέπαφη μέχρι κι το 1993 (μιλάμε για 427), όταν ο Κροατικός Στρατός την κατέστρεψε. Μετά το πόλεμο, η Unesco, με την βοήθεια χορηγών, ανακαίνισαν την γέφυρα, πέτρα προς πέτρα. Μέχρι κι Ούγγροι βατραχάνθρωποι του Ουγγρικού Στρατού, μάζευαν τις πέτρες από τον βυθό του Neretva. Η ανακατασκευή της γέφυρας ξεκίνησε στις 7 Ιουνίου, κι διήρκεσε μέχρι της 23 Ιουλίου το 2004.

Η γέφυρα (έχει μπει στην λίστα μνημείων της Ουνέσκο), έχει ανακαινιστεί με τα ίδια πρότυπα όπως 446 χρόνια πριν. Με πλάτος γέφυρας τα 4 μέτρα, μήκος 30 κι με ύψος 24, δε μπορεί κάποιος να την αφήσει απαρατήρητη. Δύο πύργοι ο ένας βορειοανατολικά (Helebija) κι ο άλλος νοτιοανατολικά (Tara) έχουν το ψευδώνυμο, οι προστάτες της γέφυρας (mostari).

Stari Most (Old Bridge)

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 2011/9.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/10.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/11.jpg

η θέα πάνω Stari Most (Old Bridge), κι ο ποταμός Νeretva

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/12.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/14.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/15.jpg

κι από κάτω

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/16.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/20.jpg

Όλο αυτό το τρέξιμο (άλλα κι με λίγο το σύνδρομο της επόμενης μέρας), μας άνοιξαν την όρεξη για ένα καλό καφέ, κι ένα νόστιμο γλυκάκι. Ακριβώς δίπλα στην γέφυρα, υπάρχει ένα όμορφο καφενείο με θέα τον ποταμό Neretva, κι με νόστιμο καφέ κι μπακλαβά

https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hp ... 1664_n.jpg
https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hp ... 9864_n.jpg

κι όλα αυτά με 5 ευρώ! (2 μπακλαβάδες, κι 2 υπέροχους καφέδες)

Μιας κι η ώρα μας πίεζε, έπρεπε να γυρίσουμε προς τον σταθμό των τρένων για να πάρουμε το τρένο για το Σαράγιεβο, άλλα κι να κάνουμε μια βόλτα στα σοκάκια για σουβενίρ

https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hp ... 1978_n.jpg

 

[aakunz]

Ένα ένα ενδιαθέρον σκηνικό ήταν όλες οι πινακίδες στο δρόμο. Έγραφαν Mostar & Sarajevo, άλλα τα αντίστοιχα Мостар & Сарајево ήταν σβησμένα είτε με spray είτε με μπογιά είτε κι με κόπρανα mas_eek: .

Την περίοδο της Γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας, τα Σερβοκροατικά ήταν μία από τις επίσημες χώρες της χώρας, μαζί με τα σλοβενικά και τα σλαβο"μακεδονικά". Σε ολόκληρη τη Σερβία, την Κροατία, το Μαυροβούνιο και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, υπήρχε μία ενιαία γλώσσα, με διαφορετικό αλφάβητο, ανάλογο των πολιτιστικών καταβολών του κάθε πληθυσμού (οι τοπικές διάλεκτοι δεν είχαν επίσημο τρόπο γραφής). Οι ορθόδοξοι σέρβοι χρησιμοποιούσαν το κυριλλικό αλφάβητο, εν αντιθέσει προς τους καθολικούς κροάτες και τους μουσουλμάνους βόσνιους, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν το λατινικό. Για κάθε γράμμα του ενός αλφαβήτου, υπήρχε αντίστοιχο γράμμα του άλλου αλφαβήτου. Η χρήση του ενός ή του άλλου αλφαβήτου, αποτελούσε και αποτελεί "πολιτική" δήλωση, μια και πίσω από αυτήν την επιλογή, κρύβεται ένα ολόκληρο σύστημα αξιών, σαν εκείνες που οδήγησαν την Γιουγκοσλαβία στη διάλυση. Αν οι βαλκανικοί εθνικισμοί του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα δημιούργησαν τα σλαβικά βαλκανικά κράτη, οι βαλκανικοί εθνικισμοί των τελών του 20ου αιώνα τα διαμέλισαν. Η Βοσνία-Ερζεγοβίνη αποτελεί ένα παράδειγμα κράτους που δημιουργήθηκε μετά από αιματηρούς πολέμους, μισαλλοδοξία και συμφωνίες ειρήνης. Υποψιάζομαι ότι είναι κάτι ανάλογο με την Κυπριακή Δημοκρατία του 1960. Είναι πολυπολιτισμική, μια κι εκεί ζουν σέρβοι, κροάτες και βόσνιοι. Το σβήσιμο των επιγραφών στο κυριλλικό αλφάβητο, υποδηλοί την απέχθεια κάποιων για τους σέρβους, οι οποίοι ζουν στην αυτόνομη Republika Srpska, μέρος του κράτους της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης. Να σημειώσω ότι μετά την ανεξαρτητοποίησή τους, οι Κροάτες κατήργησαν τη Σερβοκροατική (Σερβική) γλώσσα και δημιούργησαν την Κροατική, η οποία δεν είναι τίποτα άλλο από την διάλεκτο της Ιστρίας, η οποία απέκτησε status επίσημης γλώσσας, γραμματικούς κανόνες, συντακτικό, ένα αλφάβητο, διαφοροποιούμενη από την Σερβοκροατική, η οποία ομιλείται πλέον μόνο σε Σερβία, Μαυροβούνιο και Republika Srpska. Το ίδιο έκαναν και οι μουσουλμάνοι βόσνιοι στη δική τους διάλεκτο. Με λίγα λόγια, η "σερβοκροατική" έγινε σερβική και δημιουργήθηκαν δύο ακόμα συγγενείς γλώσσες, από τις διαλέκτους της πρώτης.

Υπάρχει μία ακόμα πιο "ιντριγκαδόρικη" περίπτωση στην Ευρώπη, με τα μολδαβικά στη Μολδαβία και την Υπερδνειστερία, αλλά και τα επίσημα αλφάβητα των τουρκικών γλωσσών της Κεντρικής Ασίας και του Καυκάσου, τα οποία άλλαζαν ανάλογα με το ποιά καθεστώτα αποκτούσαν τον έλεγχο της περιοχής.

Θανάση, αν σου πω ότι περίμενα μήνες για να διαβάσω το ποστ για το Μόσταρ, θα με πιστέψεις;

 

[Thanasis_U2]

να σου ρε Ανδρέα, είσαι το 5 άτομο που περιμένει να διαβάσει για το Mostar, δε περίμενα τόσο θαυμασμό για αυτήν την πόλη. Αν κι πανέμορφη, θα ήθελα να πάω σε καμιά πανσιόν εκεί, για 2 μερούλες για χαλάρωση, βλέποντας τον ποταμό Neretva

 

[Thanasis_U2]

Is there a time for keeping your distance
A time to turn your eyes away

Αυτό τραγούδαγε η παρέα του Bono, μαζί με τον Luciano Pavaroti, το 1995 στην Modena, Pavaroti And Friends, ως ένδειξη συμπαράστασης στους Βόσνιους.

U2 - Bono Brian Eno Pavarotti - Miss Sarajevo Live from Modena 1995 - YouTube

Έτσι κι εμείς, ήταν αμαρτία να προσπεράσουμε το Σαράγεβο στο ντούκου.

Αγοράσαμε τα εισιτήρια μας, από το γκισέ (9,9 ΚΜ το ένα, ή αν έχετε κάρτα ISIC τότε 8 ΚΜ το εισιτήριο), κι πήγαμε στην αποβάθρα (μία είναι όλη κι όλη) για την άφιξη του τρένου από το Ploce. O σταθμός, όπως βλέπετε, έχει μείνει ακόμα σε μια παλιά γενιά, αυτή του Τίτο

https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hp ... 4746_n.jpg

Το τρένο φτάνει (θεος να το κάνει με 1 παλιά ντιζελομηχανή, κι 2 1/2 βαγόνια), κι γίνετε το σώσε για να μπούμε στο τρένο, για να βρούμε θέσεις για να κάτσουμε.

Mε τα χίλια ζόρια βρίσκουμε μια θέση, κι μπόλικο χώρο στο πάτωμα για να απλώσουμε το κάλυμμα κι να κάτσουμε για το υπόλοιπο του ταξιδιού μας.

Το ταξίδι με το τρένο, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε υπέροχη κι γραφική. Το μόνο μείον στο ταξίδι αυτό, ήταν τα βρώμικα παράθυρα, που δυστυχώς, δε έβγαζαν κι τις καλύτερες φωτογραφίες.

Όπως οι αρχαίοι Ρωμαίοι χτίζανε δρόμους για την μεταφορά προϊόντων, τόσο οι Αυστρουγγροι, χτίζανε γραμμές των τρένων για τον παραπάνω λόγο. Η γραμμή χτίστηκε, την εποχή Βασιλιά Φράνζ Ιόζεφ της Αυστροουγγαρίας, από το Σαράγιεβο μέχρι το Mostar αρχικά. Η απόσταση του, είναι 130 χλμ, εκ των οποίων, το 10% είναι πάνω σε γέφυρες κι το 40% μέσω τούνελ (102 τούνελ), που περνάνε μέσω των Δειναρικών Άλπεων.

Το τούνελ Ivan-Saddle, το οποίο τώρα, θεωρείτε φυσικό σύνορο μεταξύ Βοσνίας κι Ερζεγοβίνης, χρειάστηκε τόση δουλειά, που ο Φρανζ Ιόζεφ, δήλωσε, πως για κάθε κιλό πέτρας που θα βγάζανε από το τούνελ, θα έδενε στους εργάτες από ένα κιλό χρυσάφι.

Το ταξίδι διαρκεί σχεδόν 2 1/2 ώρες, κι περνάει διαμέσου τις κοιλάδες του Neretva, κι των Δειναρικών Άλπεων.

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/28.jpg
https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hp ... 7607_n.jpg

Fuck The Past, Kiss the Future!
Viva Sarajevo, Viva!

U2 - Live in Sarajevo (Even Better Than The Real Thing) - YouTube

Hταν 23 Σεπτέμβρη του 1997, όταν ο Bono κι η παρέα του, στην περιοδεία τους (Pop Mart Tour) έκαναν μια στάση στο Σαράγιεβο, πριν φτάσουν στην Θεσσαλονίκη. Ένα χρόνο μετά τον πόλεμο, οι U2 αποφάσισαν να έρθουν στο Sarajevo,κι να παίξουν Live το Miss Sarajevo, μπροστά στο κοινό που πέρασαν τόσα πολλά κατά την διάρκεια του πολέμου στην Βοσνία.

Για όποιον ενδιαφέρει, υπάρχει ένα ωραίο ντοκιμαντέρ, για την συναυλία, αλλά κι για το πως έφτασαν οι U2 στην Βοσνία

U2 - Missing Sarajevo - YouTube

Είχαμε φτάσει στο Σαράγιεβο, κοντά στις 9 το βράδυ, κι περπατήσαμε μέχρι το hostel μας, το Welcome | Hostel TITO 46

Πρέπει να ήταν ένα από τα καλύτερα χόστελ που έχω μείνει. Με 12,5 ευρώ, την νύχτα σε κοιτώνα, καθαρό, άνετο κι με υπέροχο προσωπικό

Πριν πέσουμε για ύπνο, πήγαμε για μια νυχτερινή βόλτα για αναζήτηση ενός καλού Ćevapčići. Το καλύτερο, από ότι μας έλεγαν, ήταν το Čevabdžinica Željo 1 & 2, το οποίο βρίσκετε στο κέντρο του Bascarsija. Τα καταστήματα βρίσκονται έπη της οδού Kundurdziluk, άλλα φτάνει κανείς να ρωτήσει, κι ο οποιοσδήποτε θα τον βοηθήσει.

Ένα νόστιμο, κι ζεστό Ćevapčići, κοστίζει κοντά στα 1.5 με 2 ευρώ (ανάλογα πόσα μπιφτέκια θέλει κάποιος μέσα)

https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hp ... 3684_n.jpg


Επιστροφή στην βάση, κι ύπνο, ΣΕ ΚΡΕΒΑΤΙ!


Ξυπνήσαμε ορεξάτοι, κι έτοιμοι για να εξερευνήσουμε την πόλη του Σαράγιεβο. Η πόλη της Χειμερινής Ολυμπιάδας του 1984, κι η πόλη του πολέμου. Η πόλη που δοξάστηκε για τους υπέροχους Ολυμπιακούς στην Jahorina το 84, κι η πόλη που για σχεδόν 4 χρόνια, ήταν πολιορκημένη από τους Σέρβους/Γιουγκοσλάβους κι από τα "Ελληνικά Αδέρφια" που πήγαν να πολεμήσουν τους Μουσουλμάνους στην Βοσνία. 30000 Σέρβοι με τανκς, βαρύ πυροβολικό, σνάιπερ, μέσα σε ένα μικρό χρονικό διάστημα πολιόρκησαν την πόλη, γύρω από το Σαράγιεβο, στα βουνά Δειναρικών Άλπεων: Bjelašnica, Igman , Jahorina , Trebevic, και Treskavica. Στα 4 χρόνια αυτά, 6110 Βόσνιοι φαντάροι κι 10000 πολίτες του Σαράγιεβο πέθαναν και πάνω από 55000 ήταν τραυματίες. Η πολιορκία αυτή, θεωρείτε μια από τις ποιο αιμοβόρες, μετά τον ΙΙ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Μιας κι φτάσαμε στο Σαράγιεβο, έπρεπε να αγοράσουμε εισιτήρια για το νυχτερινό τρένο Σαράγιεβο - Ζάγκρεμπ, για να γυρίσουμε στην βάση μας. Πηγαίνοντας με τα πόδια μέχρι το σταθμό, μπορούσε κανείς να δει τα δύο πρόσωπα του Σαράγιεβο. Από την Μια πλευρά κτήρια που έχουν ακόμα προς θέα τους τοίχους γεμάτους από σφαίρες,

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/12.jpg

κι από την άλλη πλευρά νέοι ουρανοξύστες, όπως ο Avaz Twist (ψηλότερο κτήριο των Βαλκανίων 172 μέτρα), όπου στεγάζοντε τα γραφεία της εφημερίδας Avaz

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 2011/9.jpg

ή τα κτήρια της United Investment and Trading Company, που μετά τον πόλεμο, πέρασαν μια γερή ανακαίνιση, κι τώρα στολίζουν το νέο Σαράγιεβο

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 2011/6.jpg

Περπατώντας, πάνω από την λεωφόρο των "Sniper", φτάσαμε στο ξενοδοχείο Holiday Inn. Από εκεί που ξεκίνησαν όλα. Μετά το δημοψήφισμα, για το αν θέλει η Βοσνία ανεξαρτησία, η Σερβία κι η Republika Srpska δε το δέχτηκαν, κι οι Βόσνιοι κατέβηκαν σε μια ειρηνική πορεία στο Σαράγιεβο. Κοντά στους 100 000 μαζεύτηκαν στου δρόμους, όσπου ένας sniper, του Δημοκρατικό Κόμμα της Σερβίας, ανέβηκε στο ξενοδοχείο Holiday Inn, κι άρχισε να πυροβολάει στο πλήθος. 6 άτομα πεθάναν, μεταξύ αυτών 2 κοπέλες. Η Suada Dilberović κι Olga Sučić βρισκόντουσαν μπροστά στο πλήθος, κι είναι τα πρώτα θύματα του πολέμου αυτού.

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/10.jpg

Το ξενοδοχείο μετά έγινε η κατοικία των δημοσιογράφων σε όλο το πόλεμο, χωρίς φαγητό κι νερό για πολλές μέρες μερικές φορές, βλέποντας όλη την λεωφόρο των sniper. Η λεωφόρος ονομάστηκε έτσι, μιας κι οι Σέρβοι πετροβόλαγαν σε οτιδήποτε πέρναγε από τον δρόμο αυτό. Δε πα να ταν φαντάρος Σέρβος, παιδί, μητέρα, δημοσιογράφος.

Λεωφόρος των sniper

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 2011/5.jpg

Επιτέλους φτάνουμε στον σταθμό των τρένων, κι εγώ όλο χαρά δε βλέπω ουρά, πάω να αγοράσω εισιτήριο για το νυχτερινό τρένο για Ζάγκρεμπ, μέχρι που ακούω την όμορφη λέξη: Štrajk 48 sati! (48 ώρη απεργία)

Χαλάνε δυστυχώς όλα τα πλάνα, και μετά από λίγο, σκεφτήκαμε το ενδεχόμενο να πάμε με λεωφορείο. Φτάνουμε στα γραφεία της Eurolines για να αγοράσουμε εισιτήρια για το νυχτερινό δρομολόγιο για το Ζάγκρεμπ. 20 ευρώ, για ένα ταξίδι 8 ωρών. Μια χαρούλα, όλο χαρά παίρνουμε τα κουβαδάκια μας, κι πήγαμε για τον πρώτο καφέ της ημέρας μας, κι να μαζέψουμε ενέργεια για την βόλτα στην παλιά πόλη.


Για το μεσημέρι, είχαμε αφήσει την παλιά πόλη του Σαράγιεβο, και μια πεζοπορία προς τα βουνά του Σαράγιεβο.

Είχαμε ραντεβού, στις 1200, στον Καθεδρικό Ναό της Καρδίας του Ιησού (Katedrala Srca Isusova) με την Amra. H Amra είναι μια γλυκύτατη Βόσνια (γέννημα θρέμμα του Σαράγιεβο), η οποία έζησε τον τρόμο του πολέμου, ως μουσουλμάνα, στην ηλικία των 7. Γεννήθηκε ένα χρόνο μετά τους Ολυμπιακούς του Σαράγιεβο, έζησε την πόλη μέσα στον πόλεμο, την ανανέωση της, την πρώτη ξένη μεγάλη συναυλία τους U2 στο Σαράγιεβο το 97 κι τώρα μια πόλη που έχει ανοίξει τουριστικά προς τον κόσμο.

Παίρνουμε το τραμ (είναι εμπειρία αυτό στο Σαράγιεβο), με τιμή 1,6 την διαδρομή, για να φτάσουμε στην παλιά πόλη. Το τραμ περνάει από τους παλιούς δρόμους του Σαράγιεβο, κατά μήκος του ποταμού Miljacka.

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/13.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/14.jpg

Η μοναδική Συναγωγή του Σαράγιεβου

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/15.jpg

Φτάσαμε λίγο νωρίτερα στην ώρα του ραντεβού μας, στο Katedrala Srca Isusova

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/19.jpg

κι η γλυκύτατη Amra, έφτασε στην ώρα της, για να μας κάνει ένα μικρό τουρ στην πόλη.

Αυτό που κάνει μπαμ στην πόλη, είναι το μιξ Βιέννης με Κωνσταντινούπολη. Αρχιτεκτονικά θυμίζει την Βιέννη (Αυστροουγγαρία) άλλα με μεγάλη δόση τζαμιών. Μιας κι πέσαμε σε περίοδο Ραμαζάνι, στην πόλη κανείς μπορούσε να δει άτομα όλων των θρησκειών. Από μουσουλμάνους κι Εβραίους μέχρι ορθόδοξους και Καθολικούς.

Πρώτος μας σταθμός το τζαμί του Čekrekčijina (Čekrekčijina džamija), στο κέντρο της παλιάς πόλης, χτισμένο στα μέσα του 1500, σε Οθωμανική αρχιτεκτονική. Πριν κανείς μπει στο τζαμί (ανοιχτό και σε μουσουλμάνους και μη), υπάρχει η βρύση που όπως λέει ο θρύλος, όποιος πιει από την βρύση αυτή, σίγουρα θα γυρίσει στο Σαράγιεβο.

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/20.jpg

Δυστυχώς, μιας κι ήταν το Ραμαζάνι τότε δε μπορέσαμε να μπούμε μέσα στο τζαμί ( ) κι μπορούσαμε να το δούμε μόνο απέξω. Ένα ακόμα ενδιαφέρον σε αυτό το τζαμί είναι, κι ο το θέρετρο/τάφος του πασά Čekrekčijina.

https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hp ... 1225_n.jpg

Φτάνουμε στην πλατεία Baščaršija, με το Sebilj

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/17.jpg

Το Sebilj είναι ένα πέτρινο συντριβάνι στο κέντρο της πλατείας, χτισμένο το 1753, αποτελεί σήμερα το σημείο συνάντησης των κατοίκων.

Ακριβώς δίπλα στο στο Sebilj, υπάρχει και το ομορφότερο τζαμί της Βοσνίας, το τζαμί Gazi Husrev-beg (Gazi Husrev-begova Džamija), επίσης χτισμένο το 1531, από τον αρχιτέκτονα Mimar Sinan.

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/22.jpg

Στάση για φαγητό, ξανά στο Čevabdžinica Željo, και μάζεμα ενέργειας για την πεζοπορία στα βουνά.

Μετά το φαγητό, πήραμε τον ανήφορο σε ένα από τα μπόλικα βουνά του Σαράγιεβο, για να απολαύσουμε την θέα της πόλης. Ανεβαίνουμε σε μια από τις πολλές κορυφές, ακολουθώντας τα δρομάκια, μέσα στις παλιές κατοικίες

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/32.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/31.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/33.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/41.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/42.jpg

αλλά κι πάμπολλα μουσουλμανικά νεκροταφεία

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/29.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/30.jpg

Ο δρόμος είναι όμορφος, άλλα η θέα της πόλης από το βουνό είναι από την μια πλευρά πανέμορφη κι από την άλλη τρομαχτική, βλέποντας τα πολλά νεκροταφεία

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/34.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/35.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/36.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/37.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/38.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/39.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/40.jpg

Κατεβήκαμε ξανά στην πόλη για την αγορά των τελευταίων σουβενίρ, άλλα κι βραδινού, πριν πάμε στο hostel μας, για να παραλάβουμε τα πράγματα μας, κι να πάμε στο σταθμό των λεωφορείων.

Από τα πιο διάσημα αναμνηστικά από το Σαράγεβο είναι ο λύκος Vučko(mascot των Ολυμπιακών αγώνων

)

Μπορείτε να τον βρείτε σε ότι μορφή φαντάζεστε, όπως σε T Shirt, μετάλλια, νομίσματα, μινιατούρες κι ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε. Επίσης, υπάρχουν πολλά σουβενίρ, θυμίζουν τα πράγματα που πουλάνε κι στην Μεγάλη Αγορά στην Κωνσταντινούπολη.

Φαγητό σε μια μικρή ταβέρνα, για το άλλο τοπικό προϊόν, το uštipci

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/43.jpg

τα οποία είναι κάτι σαν αλμυρούς λουκουμάδες, που έχετε μαζί, με ένα είδος χτυπητής, για να κάνετε άφοβα την παπάρα σας

Για αυτό πρέπει να πληρώσαμε γύρω στα 2 ευρώ το πιάτο

Έφτασε το βράδυ, κι πήραμε το κατήφορο, για τον σταθμό των λεωφορείων, κάνοντας μια τελευταία βόλτα στην πόλη

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/46.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/50.jpg

Σχολή Καλών Τεχνών

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/49.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/48.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/51.jpg

Πριν φτάσουμε στην στο σταθμό σταθήκαμε, για λίγο στο κτήριο της κυβέρνησης του Σαράγιεβο

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... 011/52.jpg

το οποίο στην εποχή του πολέμου, καιγόταν για ώρες, μετά από χτύπιμα τανκ, από τους Σέρβους

(Copyright to wikipedia)

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/c ... -burns.jpg


Mε αυτά και με τα άλλα, φτάσαμε στο λεωφορείο, όπου η εταιρία Croatia Panorama θα μας έπαιρνε στο Ζάγκρεμπ, με μια μικρή στάση στην Banja Luka.

Το Σαράγιεβο ήταν μια πόλη που με εξέπληξε. Θετικά πάντα! Πριν πάω εκεί, άκουσα τα πάντα από φίλους κι γνωστούς, ότι εκεί υπάρχει ακόμα πόλεμος, υπάρχουν τρομοκράτες κρυμμένοι στους δρόμους ή και ότι ακόμα υπάρχουν νάρκες στα πάρκα του Σαράγιεβο. Αλλά όχι, την πόλη την αγάπησα. Η αγαπημένη μου πόλη των Βαλκανίων. Μπορεί να μην την έζησα όλη (λόγο χρόνου), κι δε πρόλαβα να δω βασικά πράγματα της πόλης, όπως το μουσείο των Τούνελ του Σαράγιεβο. Όταν η πόλη αποκλειστικέ από τον έξω κόσμο, ένα τεράστιο σύμπλεγμα από τούνελ, φτιάχτηκαν, συνδέοντας της πόλη με το αεροδρόμιο, από το οποίο μπορούσαν να παραλάβουν εφόδια. http://www.visitsarajevo.ba/sightseeing/attractions/historical-sarajevo/war-tunnel/

Η Βοσνία επίσης για μένα ήταν το μαργαριτάρι των Βαλκανίων. Χώρα που πέρασε τόσα πολλά, άλλα θα φέρει ξανά τους τουρίστες είτε αυτό λέγετε Neum κι είναι παραλία είτε αυτό είναι Jahorina κι είναι χιονοδρομικό κέντρο.

Φεύγοντας από την πόλη, κι συνάμα από την χώρα αυτή, είχα βάλει σε repeat το τραγούδι ΟΝΕ των U2 από την συναυλία Sarajevo 97, με τον Bono να λέει Bosnia & Herzegovina, I Don't Have to tell you, To be unite is a great thing, And to respect difference, maybe it will be greater thing, so for the City of the Future, SARAJEVO!

http://w387.wrzuta.pl/audio/5MmAVVb7j8R/u2_-_one_live_in_sarajevo_1997

Είναι η πόλη, που σίγουρα θα την τιμήσω στο μέλλον. Αυτό είναι σίγουρο!

 

[d|m|tr|s]

Νομίζω εδώ ταιριάζει αυτό

Δε γύρισα τα Βαλκάνια όταν ήμουν 20, μη με βάλεις να το κάνω στα 30

Αλήθεια, πού τις βρίσκεις αυτές τις φίλες;

 

[Thanasis_U2]

κυρίως σε U2 συναυλίες, Couch Surfing κι από Erasmus

 

[Thanasis_U2]

Zagreb

Στο Ζάγκρεμπ φτάσαμε πρωί πρωί, μετά από hassle free σύνορα στην Βοσνία (Republika Srpska) - Κροατία.
To πρωινό ήταν ολίγον σκληρό, από την κούραση του λεωφορείου, άλλα όχι τόση για μια πρωινή (πολλή πρωινή) στο Ζάγκρεμπ, για καφέ και για χάζεμα του κόσμου που μαζευόταν για δουλειά.

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C08051.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C08052.jpg

Η μέρα αυτή δε είχε τίποτα το τραγικό ή το αξιοπερίεργο, κυρίως ύπνο, και μάζεμα δύναμεις για την επόμενη μέρα, στις λίμνες Plitvice

Nacionalni Park Plitvička jezera

Ο Εθνικός Δρυμός των Λιμνών Πλίτβιτσε βρίσκεται στην "καρδιά" της Κροατίας και αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESKO από το 1979, ενώ περιλαμβάνει 16 λίμνες Στην περιοχή υπάρχουν μόνο ξενοδοχεία στα οποία οι επισκέπτες φτάνουν μεταφερόμενοι από "ηλεκτροκίνητα" λεωφορεία. Στο "μαγευτικο" τοπίο με την "πλούσια" χλωρίδα και πανίδα, μπορεί κανείς να "μετακινηθεί" από την μια όχθη στην άλλη με βάρκες αλλά και περπατώντας στα πολλά γεφύρια που υπάρχουν στο Δρυμό. Η πρόσβαση από το Ζάγκρεμπ είναι εύκολη και γρήγορη. Από τον κεντρικό σταθμό λεωφορείων, αναχωρούν πάνω από 10 λεωφορεία προς τις λίμνες από το κεντρικό σταθμό λεωφορείων (πληροφορίες εδώ AUTOBUSNI KOLODVOR ZAGREB - Timetable)

Το πάρκο λειτουργει όλο το χρόνο, και η είσοδος είναι με εισιτήριο (ανάλογα την περίοδο πάντα) Πληροφορίες εδώ Plitvice lakes national Park

https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hp ... 0272_n.jpg
https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hp ... 6124_n.jpg
https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hp ... 1207_n.jpg
https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hp ... 7966_n.jpg
https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hp ... 6553_n.jpg
https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hp ... 6502_n.jpg
https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hp ... 1924_n.jpg
https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hp ... 5542_n.jpg
https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hp ... 3070_n.jpg
https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hp ... 1938_n.jpg
https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hp ... 3685_n.jpg