Olympic Airways ή Olympic Airlines

Ένα κεφάλαιο σίγουρα «κλείνει» σε ένα περίπου μήνα από τώρα…
Η «πονεμένη» ΟΑ ξανα-αλλάζει και γίνεται “Olympic Air”, με άλλα λογότυπα και φιλοσοφία…
Σήμερα ταξίδευα μαζί τους από Ρώμη και ήταν όλα τέλεια, ή μάλλον ιδανικά! Το «αποχαιρετιστήριο» ταξίδι μου είναι προγραμματισμένο για τις 5 Σεπτέμβρη. Όμως και το προσωπικό φαίνεται να έχει καταλάβει τι μέλη γενέσθαι και η συμπεριφορά τους ήταν τέλεια…
Ο «καπετάνιος» μας καλωσόρισε με μεγάλη θέρμη και στα ελληνικά μας ευχαρίστησε για την προτίμησή μας «στην Πιο ιστορική εταιρία της χώρας μας, παρά τα μεγάλα προβλήματα που εξακολουθεί να έχει». Θα με πείτε ρομαντικό ή και ίσως χαζό, αλλά εκείνη τη στιγμή ένιωσα κάπως! Συναισθήματα και καλές εμπειρίες από το παρελθόν με πλημμύρησαν. Σίγουρα η αυριανή ΟΑ δεν θα είναι το ίδιο, με τα καλά και τα κακά της. Για κάποιον που έζησε και ζει χρόνια στο εξωτερικό αλλά και σε νησί η ΟΑ δεν είναι ένας απλός μεταφορέας… είναι μια αγάπη.
Δεν ξέρω αυτή τη στιγμή, το αύριο τι περιμένει την εταιρία. ‘Όμως σίγουρα δεν πρέπει να χαθεί ή να γίνει loco για να ανταγωνιστεί την Α3 .
ΟΑ σε ευχαριστώ και για τις καλές στιγμές αλλά και για την όποια ταλαιπωρία μου προξένησες!
Για εμένα προσωπικά με το που έμπαινα στα αεροπλάνα σου, μου «μύριζε» Ελλάδα…

Υ.Γ. ---> Ξέρω ότι θα προξενήσει το πόστ μου διάφορα σχόλια! Είστε ελεύθεροι να με πείτε και τρελό!

Γεια χαρα και απο εμενα,

Πραγματικα το ποστ σου ειναι πολυ καλο και ως πληρωμα θαλαμου επιβατων σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια
Η ΟΑ σαν εταιρια θα ειναι στις καρδιες ολων των ελληνων
Μακαρι να γινει ξανα μια εταιρια που θα μας κανει περηφανους και να υπαρχει ενας καλος και υγιης ανταγωνισμος
Σε ευχαριστω και παλι και πιστεψε με δεν πιστευω να κουρασει κανεναν το τοπικ που ανοιξες

Καλημερα και απο μενα.
Υπεροχο το post του flightnumber !
Για εμας που γεννηθηκαμε.μεγαλωσαμε,σπουδασαμε,εργαζομαστε.....παντα παρεα με αυτην την ετερεια,,
η αλλαγη που ερχετε, μας κανει να εχουμε τα ιδια συναισθηματα!!!!!!
Σε οποιο αεροδρομιο και να ημουν,μολις αντικριζα τους "ΚΥΚΛΟΥΣ¨΄ ανοιγε η καρδια μου,γιατι αντικριζα ΕΛΛΑΔΑ.
Μακαρι να πανε ολα καλα και μετα!!!!!!
Φιλικους χαιρετισμους σε ολους τους φιλους -φανατικους της Ο.Α.

Καλημέρα και από εμένα, χάρηκα που ανοίχτηκε τέτοιο θέμα συζήτησης, έχω κ'εγώ λίγα λόγια να πω για την μεγάλη μας αγαπημένη.
Από μικρό παιδί, στα μέσα περίπου της 10ετίας του 70, "ταξίδευα" με το ποδήλατό μου από την πόλη της Καστοριάς για να πάω στο αεροδρόμιο να δω το θρυλικό YS-11 να κατεβαίνει. Στεκόμουν θυμάμαι σε ένα ρέμα, κάτω από το κατώφλι του διαδρόμου 30 (τότε ήταν αρκετά μικρότερος ο διάδρομος) και περίμενα με αγωνία να δω το αεροσκάφος να πλησιάζει για την προσγείωση. Και όταν περνούσε κυριολεκτικά λίγα μέτρα από πάνω μου, ο βαρύς θόρυβος των κινητήρων, η μυρωδιά της κηροζίνης και το "σουλούπι" του YS-11 (μου φαίνονταν τεράστιο για τα "μικρά" μου μάτια), μ'εκαναν εκείνη την στιγμή να αισθάνομαι το πιο ευτυχισμένο παιδί του κόσμου. Την άλλη ημέρα, σε στιγμές χαλάρωσης στο σχολείο, σχεδίαζα στα βιβλία μου, στο εξώφυλλο για να το βλέπω συνέχεια "OLYMPIC AIRWAYS, The airlines of the five continents". Και όταν πολύ αργότερα, το 2002, έβλεπα να "πατάει" τον 30 του "Αριστοτέλης" το 737-400 ΒΕΡΓΙΝΑ στα εγκαίνια του νέου διαδρόμου, δικαιολογημένα με ρωτούσε η κόρη μου "γιατί είναι τόσο όμορφα βαμμένο;"
1η φορά ταξίδεψα με Ολυμπιακή από Κοζάνη για Αθήνα το 1967 ή 1968 με DC 4 (δεν είμαι απόλυτα σίγουρος για τον τύπο), αργότερα συστηματικά από Καστοριά με YS-11, Shorts 330, Dornier και με τα σημερινά ΑΤR και Dash, για Ευρώπη δε και για ΗΠΑ και Καναδά με όλους τους γνωστούς τύπους αεροσκαφών της Ολυμπιακής. Και κάθε φορά το ίδιο συναίσθημα, ότι δηλαδή βρίσκομαι στο σπίτι μου, ότι είναι δικαίωμά μου και υποχρέωσή μου να πετώ με την ΟΑ. Με πόση λαχτάρα περίμενα κάποτε στο JFK να δω από τις τζαμαρίες να εμφανίζονται οι ολυμπιακοί κύκλοι, να εμφανίζεται η Ελλάδα έτοιμη να με πάρει πίσω στην πατρίδα!!
Σήμερα, πλησιάζοντας τα 50, έχοντας κάνει αμέτρητα ταξίδια με πολλές αεροπορικές εταιρείες και με κάθε τύπου αεροπλάνα, εξακολουθώ να έχω 1η στην καρδιά μου την Ολυμπιακή, και ας με απογοήτευσε μερικές φορές. Την Ολυμπιακή των παιδικών μου χρόνων και των ονείρων μου. Την Ολυμπιακή που ελπίζω να την ξαναδώ να πρωταγωνιστεί.

Την πρώτη φορά που πέταξα με ΟΑ ήμουν 8 μηνών και την δεύτερη 2 χρονών. Φυσικά δεν θυμάμαι τίποτα. Οπότε η τρίτη φορά μου ήταν ουσιαστικά η πρώτη και το θυμάμαι σαν να έγινε χθές…
Ο πατέρας μου ανέβαινε ΑΤΗ για δουλειές και παρότι θα έχανα μια μέρα σχολείο ακόμα τον θυμάμαι να μου λέει ¨ΟΑ 701 παιδί μου, ετοιμάσου, αύριο πετάμε¨. Τα υπόλοιπα που ακολούθησαν είναι η αρχή του δικού μου αεροπορικού μύθου.
Ήταν αυτά τα άσχημα χειμωνιάτικα πρωινά της Ρόδου, με συννεφιά και υγρασία που σου τρυπάει τα κόκαλα. Χάζεμα στην πίστα του Διαγόρα, χάζεμα τον αγαπημένο ¨Ηρακλή¨ καθώς ανεβαίναμε τις σκάλες, χάζεμα τις αεροσυνοδούς στην επίδειξη, γενικά τα πάντα ήταν χάζεμα. Ακόμα θυμάμαι, κατά την διάρκεια της πτήσης, όταν ρώτησα τον πατέρα μου γιατί με παίρνει μαζί του, την απάντησή του ¨Μα, για να πετάξεις φυσικά¨
Από τότε, ούτε ξέρω και εγώ πόσες φορές έχω πετάξει με ΟΑ. Κάθε βήμα της ζωής μου περιλάμβανε τους κύκλους. Διακοπές ήταν, επισκέψεις σε αγαπημένα πρόσωπα ήταν, σπουδές ήταν, στρατός ήταν, κοινό όλων ήταν η ΟΑ (αν και δυστυχώς στο γαμήλιο αλλαξοπίστησα αφού δεν σήκωνε το schedule ενδεχόμενη καθυστέρηση).
Έχω πετάξει ασυνόδευτο, έχω πετάξει ως υπεράριθμος σε πιλοτήριο, έχω πετάξει με 7 ώρες καθυστέρηση, δεν έχω πετάξει λόγω ¨ξαφνικών¨ στάσεων εργασίας ή ακυρώσεων ¨λόγω έλλειψης πληρώματος καμπίνας¨, τα έχω πάρει ουκ ολίγες φορές με τις ανεκδιήγητες ¨κυράτσες¨ που σου κάνανε την χάρη να σε τσεκάρουν στο Ελληνικό, έχω τσακωθεί με τον ταμία της ΟΑ στο Ελληνικό και στη Θεσσαλονίκη twice για ρέστα που δεν είχε να μου δώσει, γενικά έχω να θυμάμαι πολλά και διάφορα τραγελαφικά…
Ωστόσο, όπου και να ήμουν, στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό, όταν έβλεπα τους κύκλους απ’ τις τζαμαρίες να πλησιάζουν, πάντα σχηματιζότανε ένα χαμόγελο στο πρόσωπό μου. Ήταν το ίδιο συναίσθημα με το όταν έβλεπα το αυτοκίνητο του πατέρα μου απ’ τη γωνία να έρχεται. ΟΑ σήμαινε σπίτι, κάτι familiar…
So long OA… και φυσικά όταν έρθει η ώρα, το παιδί μου σε ΟΑ θα μπεί, έστω και με την μορφή που θα έχει τότε και ελπίζω να μη με βαρεθεί όταν θα του εξηγώ κατά τη διάρκεια της πτήσης ποια ήταν κάποτε η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ.

ΥΓ
Η ταλαιπωρία και η αγανάκτηση που μου έχει προκαλέσει η ΟΑ καθώς και οι συμπεριφορές διαφόρων υπαλλήλων της δεν αλλάζουν, ούτε ξεγράφουν. Απλά, ίσως και λόγω ηλικίας πλέον, να θέλω να κρατήσω τα θετικά, αυτά που κάθενας μας στην τελική θεωρεί θετικά απο μια εταιρεία που χρησιμοποιούσαμε, πολύ απλά, γιατί δεν υπήρχε άλλη...
Εύχομαι η MIG να πλησιάσει όσο γίνεται αυτό το φοβερό συναίσθημα που σου έβγαζε η ΟΑ, ότι "μπαίνεις στο σπίτι σου" πρίν να μπείς στο σπίτι σου, κάτι που δυστυχώς κατ' εμέ δεν έχει πετύχει η ΑΕΕ...

ΟΑ 701 παιδί μου, ετοιμάσου, αύριο πετάμε¨

κλικ για όλη την παράθεση...

Σε αυτήν την πρόταση σκάλωσα κάμποσα δευτερόλεπτα,, είναι άψογη σαν "εικόνα", και μου χάρισε ένα χαμόγελο

Στο θέμα λοιπόν, με Ολυμπιακή έχω πετάξει και εγώ κάμποσες φορές, τόσο εσωτερικό όσο και εξωτερικό, Χανιά-αθήνα-θεσσαλονίκη-Düsseldorf-ρόδο-ηράκλειο (δεν είναι ένα ταξίδι, απλά τα αεροδρόμια στα οποία με έχει μεταφέρει η ολυμπιακή. Σχετικα μικρή εμπειρία, αφού δεν είχα την τύχη υπερατλαντικής. Έχοντας όμως αρκετά ταξίδια στα παραπάνω αεροδρόμιο στο ενεργητικό μου, με ολυμπιακή+θυγατρικές (Μακεδονικές και Olympic Aviation) έχω να δηλώσω οτι είμουν απο τους τυχερούς. Δεν είχα ποτέ ακύρωση, ουτε καν καθυστέρηση, ωστόσο ο φόβος υπήρχε μέχρι την επιβίβαση οτι,,,να, όπου νάναι έρχεται η ανακοίνωση οτι κάτι θα στραβώσει.
Μην έχοντας βέβαια την σύνδεση που έχουν αρκετοί εδώ μέσα με την παλαιά Ολυμπιακή, λόγω ηλικίας, Εύχομαι όμως η νέα ολυμπιακή να δημιουργήσει το ίδιο συναίσθημα στη νέα γενιά που ακολουθεί. Εγώ μπορώ να νιώθω τυχερός που είμαι στο μεταίχμιο...

Καλή Τύχη λοιπόν, και είτε Olympic Airways, Olympic Airlines, Olympic Air, Πάντα Ολυμπιακή θα την ξέρουμε

Ναι, συμφωνοι...μεγαλο κεφαλαιο η Ολυμπιακη, αγαπη, συναισθηματα...το δικο μας σπιτι, η εταιρεια με την οποια πολλοι απο μας πεταξαν για πρωτη φορα...

Απο την αλλη ομως, οταν ειμαι Ρουμανια, Βουλγαρια, Κυπρο και βλεπω το αεροπλανο της AEGEAN να ερχεται, παλι λεω, "να, ηρθε η δικια μου Ελληνικη εταιρεια , που θα με παει πισω στην πατριδα..."

Και στο κατω κατω, καλυτερα που πουληθηκε...πολυ καλυτερα για ολους μας...

Είμαι κάπου ανάμεσα, έπεσα στην παρακμή της μίας κ στην ακμή της άλλης Θυμάμε ΟΑ γυρνώντας Ελλάδα όσο ήμουν πολύ μικρός, που μάζευα τα πάντα από εισιτήρια μέχρι τα χαρτομαντιλάκια με οινόπνευμα κ τους κύκλους..αυτό κ το Ελληνικό σήμαινε πατρίδα τα τελευταία 10 χρόνια όμως ήταν η Αιγαίου που με έφερνε Αθήνα για την άδεια στρατού, που με γυρνούσε για γιορτές από σπουδές κ άλλα τέτοια ωραία..κάτι σαν την τωρινή διαφήμιση τους..

Ίσως θέμα ηλικίας, σκεφτείτε το "παιδομάζωμα" του Ολυμπιακού, παιδιά 13 ετών δεν έχουν δει άλλον πρωταθλητή...

flesland":f733xbya said:

Ίσως θέμα ηλικίας, σκεφτείτε το "παιδομάζωμα" του Ολυμπιακού, παιδιά 13 ετών δεν έχουν δει άλλον πρωταθλητή...

κλικ για όλη την παράθεση...

Προκλητικό, ίσως και άξιο για κουβά, αλλά πρέπει να πω την αλήθεια μου: Εκτός από τα 13χρονα και γω που είμαι 39 δεν έχω δει άλλο Πρωταθλητή. Λυπάμαι

Κατσε να την κανει ο Κοκκαλης και θα δεις...

Με το που θα σταματησει (?) ο νεος να αγοραζει διαιτητες και πρωταθληματα.. Και μην ξεχνας.. Εισαι (οχι εσυ, αλλα γενικα) τιποτενιος εαν υποστηριζεις μια ομαδα μονο και μονο γιατι παιρνει πρωταθληματα.. Με αυτο το σκεπτικο ολη η Ελλαδα στο βολλευ πρεπει να ειναι ΗΡΑΚΛΑΡΑ!!






(για μια ζωη να ξερεις, δεν θα σταματαω, το ονομα σου να το τραγουδω... Και ΗΡΑΚΛΗΣ ο ενας, στον κοσμο αλλος κανενας, για σενα ΗΡΑΚΛΑΡΑ μονο ζωω)