ATH-STR-MAN-FCO-ATH :: The circle route :: NOV/DEC 2006

  • Thread starter Thread starter jerry
  • Ημερομηνία δημιουργίας Ημερομηνία δημιουργίας

jerry

Concorde-Class-Member
Εγγραφή
04/01/2003
Μηνύματα
4.353
Likes
1.361
Website
www.air-born.gr
Η επιλογή των πτήσεων ήταν μία προσφορά του Akis travel solutions (τον ευχαριστώ θερμά) και το πακέτο περιείχε έξοδο από/είσοδο προς Αθήνα με 39 ευρώ + φόρους aegean (ομολογώ η πρώτη φορά που πετυχαίνω τις διαβόητες προσφορές με τις ομολογουμένως πετυχημένες διαφημίσεις της Αιγαίου) και πορεία προς/από MAN με low cost μοντέλα σε πολύ φιλικές τιμές (μηδενικοί ναύλοι και φόροι).

Σας καλωσορίζω λοιπόν στο circle route ή στο ρομβίσιο route ή όπως θέλετε το ονομάζετε.


LEG 1
ATH-STR (via SKG) 29NOV06
A3510 DEP:0835 ARR:1135
EQP : B737-400 REG : SXBGX
TAKEOFF : 0845 LANDING : 1120
COST : 39 + 34.29 =73.29

Ένα ελαφρώς κρύο πρωινό του Νοέμβρη ξύπνησα γύρω στις 0530+ και με trolley+X95 έφτασα στο αεροδρομιάκι μας γύρω στις 0700+. Τα international counter της Αιγαίου ήταν ψιλοάδεια και έτσι μαζί με την παρέα μου (3 άτομα ακόμη) τελειώσαμε γρήγορα τη διαδικασία του check-in με θέσεις 21E,21F,22E,22F. Μία γρήγορη βόλτα στα μαγαζιά του αεροδρομίου, ένα γρήγορο πέρασμα από τον έλεγχο χειραποσκευών και ένα αργό περπάτημα μέχρι το gate B28. Η επιβίβαση είχε ξεκινήσει στην ώρα της και σε σύντομο χρονικό διάστημα ήμασταν έξω από το BGX, που οι φήμες το θέλουν αρκετά ταλαιπωρημένο από τους προηγούμενους χρήστες του. Επιβίβαση από την πίσω σκάλα. Το αεροσκάφος θα ήταν γεμάτο μέχρι και την τελευταία θέση του για τη Θεσσαλονίκη με πολλούς να ταξιδεύουν για δουλίτσες απόσο καταλαβαίνεις από τις υποκλέπτουσες συνομιλίες μεταξύ άλλων επιβατών. Λίγα λεπτά αργότερα ακούστηκε και το «καραμελίτσα παρακαλώ» υπενθυμίζοντάς μου το service της Α3.. Ο captain μας καλωσόρισε και μας ευχήθηκε καλή πτήση. Pushback και εκκίνηση στις 0835-0840, taxi μπροστά από το ΜΤΒ, ελαφρύ hold στον 03R και απογείωση λίγα δευτερόλεπτα αργότερα. Ο καιρός της διαδρομής για την αποκαλούμενη και συμπρωτεύουσα ήταν περίεργος. Πότε έβγαινε ένας ατίθασος ήλιος, πότε κρυβόταν πίσω από κάποια συννεφάκια, τα οποία πύκνωναν καθώς πλησιάζαμε το Μακεδονία. Το service της Α3 με καφέ/αναψυκτικά και cookie/κρουασάν με τα τελευταία να σερβίρονται με τυχαία κατανομή στους επιβάτες που αδυνατούσα να καταλάβω (πάντως αν ζητούσες συγκεκριμένα κάποιο από τα δύο το καταλάβαιναν και στο έδιναν). Και μέχρι να μασήσουμε το cookie μας, να πιούμε το καφεδάκι μας, να κάνουμε την κουβεντούλα μας (προσπαθώντας να εξηγήσεις τι είναι το slides on crosscheck και γιατί το λένε μόνο στις ελληνικές εταιρείες, τι είναι τα flaps κλπ) είχε έρθει η ώρα της προσγείωσης στο Μακεδονία από τη θάλασσα, τρομάζοντας αρκετούς επιβάτες με τη χαμηλή νέφωση και την απότομη εμφάνιση του διαδρόμου. Γύρω δε φαίνονταν και πολλά πράγματα αλλά δεν υπήρχαν μάλλον και πολλά να δει κανείς εκείνη την ώρα. Αποφώνηση από το πλήρωμα και σε λίγα λεπτά είχαν μείνει στο μόλις γεμάτο 734, καμμιά 50αριά άτομα. Οι τουαλέτες έκλεισαν, ο ανεφοδιασμός ξεκίνησε όπως και το παιχνίδισμα με το πλήρωμα που μας τσέκαρε τα ονόματα και τις αποσκευές/παλτά στα ντουλαπάκια μας. Όταν επιτέλους ήρθαν και ακόμα 60-70 άτομα, μας ξαναδώσαν τις καραμελίτσες μας και ήμασταν έτοιμοι να εκκινήσουμε ξανά με προορισμό τη Στουτγάρδη. Η πείνα είχε αρχίσει να θερίζει και όσο σκεφτόμουν τους μινιμαλιστικούς δίσκους της Α3 πεινούσα περισσότερο. Μετά την απογείωση από SKG πρέπει να κοιμήθηκα λίγο, εξάλλου το παράθυρο το είχα παραχωρήσει σε ένα φίλο μου με στόχο να τον μυήσω στην αεροπορική ιδέα, αλλά όταν ξεκίνησε το σέρβις όλοι ξυπνήσαμε ενστικτωδώς. Το πρωινό λιτό και απέριττο με την ομελετίτσα ζεστή μεν, ανάλατη δε (τι επιδημία και αυτή με το αλάτι στις αεροπορικές) και μικρή, τόσο που πνίξαμε τον πόνο μας στο ψωμί... Ο καιρός ήταν ιδιαίτερα συννεφιασμένος και δεν έβλεπες σχεδόν τίποτε στο έδαφος μέχρι την εκκίνηση των διαδικασιών προσέγγισης στο Echterdingen, οπότε και φάνηκαν τα κλασσικά γερμανικά σπιτάκια των προαστίων. Touchdown περί τις 1120, taxi για το gate εν μέσω αεροσκαφών χαρακτηριστικών της STR και στάθμευση με ελαφριά βροχούλα δίπλα από μία LH. Αποβίβαση, γρήγορη παραλαβή αποσκευών και μέτα στο tourist information... «Γεια σας. Μόλις φτάσαμε στην πόλη σας και έχουμε μερικές ώρες μέχρι την επόμενη πτήση μας. Τι μας προτείνετε?»

Έτσι λοιπόν αφήσαμε τις αποσκευές μας στους αυτόματους φορειαμούς, πήραμε το S-bahn με 3 ευρώ και φτάσαμε μέσα σε μισή ωρίτσα στο Stuttgart Mitte.
Κάποιες αναμνηστικές φωτό από STR πριν αράξουμε για λουκάνικα και μπύρες:
:arrow: Χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις
:arrow: Φωτό 1
:arrow: Φωτό 2

Στο αεροδρόμιο ξαναφτάσαμε στις 1700.

LEG 2
STR-MAN 29NOV06
X3-5414 DEP:1915 ARR:2000
EQP : B737-500 REG : DAHLN
TAKEOFF : 1947 LANDING : 2021
COST : 0.01 + tax : 19.98 + credit card fee : 1.5 = 21.54

Στο checkin της HLX δεν ήταν πολύς κόσμος και έτσι η σειρά μας ήρθε γρήγορα. Και τότε ξεκίνησε το ενδιαφέρον του πράγματος με την υπάλληλο να έχει πάρει τα 4 διαβατήρια να κοντεύει να τα ξεσκίσει και επιπλέον να έχει μπερδευτεί (μιας και τα 3 ήταν καινούρια και το δικό μου παλιό). Τελικά τα κατάφερε να μας δώσει boarding pass αφού συμβουλεύτηκε την προισταμένη της για το αν αρκεί το ελληνικό διαβατήριο για ταξίδι στην Αγγλία, η οποία την παρακολουθούσε με ένα νωχελικό βλέμμα από το διπλανό counter. Το χριστουγεννιάτικο κλίμα στο Echterdingen ήταν πολύ έντονο με τους στύλους που "κρατάνε" την οροφή σε σχήμα δέντρων να έχουν στολιστεί με φωτάκια (οι άνθρωποι είχαν έμπνευση όταν φτιάχνανε το αεροδρόμιο δε το έκαναν σαν εργοστάσιο), παρόλα αυτά ο κόσμος δεν ήταν αρκετός για να το "γεμίσει". Η νύχτα είχε πέσει από ώρα στη Στουτγάρδη (και όχι μόνο). Από τον έλεγχο χειραποσκευών περάσαμε λιγάκι αργότερα και μετά ακολούθησε ο έλεγχος διαβατηρίων (από τους πιο εντυπωσιακούς που έχω ζήσει) με τον γερμανό υπάλληλο να ξεπετάει τους υπόλοιπους επιβάτες σε 1-2 λεπτά και σε εμάς να στέκεται με το πάσο του, να κοιτάει τα διαβατήρια στο φως, με φακό, να τα περνάει στο πισί του... Και εντάξει οι 3 πρώτοι πέρασαν σχετικά γρήγορα, σε μένα δε είχε μεγαλύτερο πρόβλημα και με πενταπλο-τσέκαρε. Σε κάποια φάση κοιτούσε και τις σφραγίδες του διαβατηρίου. Είδα το μάτι του να πέφτει στην Anguilla και μετά στάθηκε στην αμερικανική βίζα. Και εκεί που πίστευα ότι θα με αφήσει να φύγω, μα ποιος ήμουν ο απλός ταξιδιώτης που ήθελε να παραβιάσει το διεθνές σύστημα, μου ζητάει και την ταυτότητά μου! Μετά χαράς του τη δίνω προειδοποιώντας τον ότι είναι στα ελληνικά, αυτός δε μου απάντησε καθόλου και με τη γερμανική ψυχρότητά του την κοίταξε για αρκετή ώρα ώσπου με έδιωξε από μπροστά του ενώ η ουρά πίσωθε μου μεγάλωνε. Η επιβίβαση ξεκίνησε λιγάκι μετά τις 1905(ήταν σίγουρη η καθυστερησούλα) από το gate, πορεία προς τα κάτω και επιβίβαση σε λεωφορειάκι. Επιβίβαση από την πίσω σκάλα μιας και οι θέσεις ήταν στη σειρά 18 (C,D,E,F). Το 735 (μικρό και γλυκούλι θύμιζε λίγο το ηρωικό 732) ήταν γεμάτο με 1-το-πολύ-2 θέσεις κενές. Τροχοδρόμηση,απογείωση από τον 07 με μικρή καθυστερησούλα μιας και δύο ελικοφόρα είχαν μπει στο διάβα μας,πτήση στο απόλυτο σκοτάδι. Κάπου πρέπει να με πήρε και ο ύπνος για να ξυπνήσω πάνω από την Αγγλία βλέποντας φωτισμένες πόλεις. Οποιαδήποτε προσπάθεια αναγνώρισής τους κατέληξε στο κενό όταν αρχίσαμε την κάθοδο για το ΜΑΝ, για να αγγίξουμε τον 24R κατά τις 2020. Taxi και στάθμευση στη φυσούνα δίπλα από άλλη μία HLX. Αποχώρηση και περπάτημα, περπάτημα μέχρι να φτάσουμε στην παραλαβή αποσκευών που ευτυχώς δεν άργησαν. Μετά λεωφορείο (9,50 λίρες το εβδομαδιαίο) και στάση κάπου στην πολύβουη Oxford street (ουδεμία σύγχυση με αυτή του LON).

Coming up next : The sightseeing part
:arrow: 1 day Liverpool
:arrow: 1 day York
:arrow: 1 day London
:arrow: 1 day spotting at Ringway
:arrow: 2 days Manchester
 
jerry":1r0kvu26 said:
The sightseeing part
:arrow: 1 day Liverpool
:arrow: 1 day York
:arrow: 1 day London
:arrow: 1 day spotting at Ringway
:arrow: 2 days Manchester

Ας ξεκινήσουμε με τα δύο πρώτα για αρχή.

Το Liverpool, η πόλη των ψαράδων είναι μία γραφική παραλιακή πόλη που αξίζει την επίσκεψη (για μία μέρα όμως). Η πόλη έχει πάθος με τη μουσική, τους Beatles και άλλους τραγουδιστές/συγκροτήματα που κατά καιρούς εμφανίστηκαν ή και ξεκίνησαν σε κάποιες από τις pub της πόλης. Η πόλη προσφέρεται γία μία ωραία κυκλική βόλτα, ανάμεσα από τα σοκάκια, οπότε περνώντας από το δημαρχείο καταλήγεις στην παραλία, όπου θαυμάζοντας τη θέα από τον μαγευτικό φάρο, καταλήγεις στην περίφημη Albert Dock. Η Albert Dock ξεκίνησε τη λειτουργία της το 1846 και σύντομα κατάφερε να εξελιχτεί σε κέντρο cargo και πλούτου... Απολαμβάνοντας έναν καφέ και μία πουτίγκα (απαίσια btw) με θέα την Albert Dock, ξεκινάς μία διαδρομή προς τον καθεδρικό ναό της πόλης (παλιό και νέο). Ο παλιός είναι σαφώς πιο εντυπωσιακός καθώς είναι και ο μεγαλύτερος στην Αγγλία. Αράζοντας για μία μπύρα σε μία από τις πολλές pub, χαζεύοντας στα μαγαζιά η ώρα κυλά ευχάριστα...

To York είναι μία από τις ομορφότερες πόλεις που έχω δει με ένα άρωμα ρωμαικό-αγγλοσαξονικό... Φτάνοντας στο σταθμό, σε περιμένει το εθνικό σιδηροδρομικό μουσείο, που φιλοξενεί διάφορες locomotive/γρήγορα τρένα με ατραξιόν το τρένο της βασίλισσας. Περνώντας το ποτάμι εισέρχεσαι στην πόλη (περνώντας τα τείχη). Αντικρύζοντας τον καθεδρικό που φέρνει κάτι σε Παναγία Παρισίων... Περιφερόμενος στην γιορτινά στολισμένη πόλη, βλέπεις διάφορους τρόπους τουριστικής εκμετάλλευσης όπως τα μπουντρούμια, ή τα ghost detective tours. Προτιμότερο μάλλον το να περπατήσεις μιας και ποτέ δεν ξέρεις τι θα βρεθεί μπροστά σου σε μία μεσαιωνική πόλη. Αράζεις φυσικά για μία μπύρα πλησίον του ποταμού και αργά ξεκινάς για την επιστροφή σου...
 
jerry":1d84k1pg said:
To York είναι μία από τις ομορφότερες πόλεις που έχω δει με ένα άρωμα ρωμαικό-αγγλοσαξονικό... Φτάνοντας στο σταθμό, σε περιμένει το εθνικό σιδηροδρομικό μουσείο, που φιλοξενεί διάφορες locomotive/γρήγορα τρένα με ατραξιόν το τρένο της βασίλισσας. Περνώντας το ποτάμι εισέρχεσαι στην πόλη (περνώντας τα τείχη). Αντικρύζοντας τον καθεδρικό που φέρνει κάτι σε Παναγία Παρισίων... Περιφερόμενος στην γιορτινά στολισμένη πόλη, βλέπεις διάφορους τρόπους τουριστικής εκμετάλλευσης όπως τα μπουντρούμια, ή τα ghost detective tours. Προτιμότερο μάλλον το να περπατήσεις μιας και ποτέ δεν ξέρεις τι θα βρεθεί μπροστά σου σε μία μεσαιωνική πόλη. Αράζεις φυσικά για μία μπύρα πλησίον του ποταμού και αργά ξεκινάς για την επιστροφή σου...

Όντως το York είναι μια απο τις ομορφότερες πόλεις της Αγγλίας και βέβαια αν τις συγκρίνεις με τις υπόλοιπες πόλεις γκέτα που υπάρχουν τριγύρω, είναι η μέρα με τη νύχτα.Το έιχα επισκεφτεί πριν λίγα χρόνια και ξετρελάθηκα. Αφήστε το Λονδίνο και επισκεφτείτε άλλες πόλεις όπως το Brighton, Bristol, Oxford, York και μερικές ακόμη μικρότερες αλλα όμορφες. Άν θέλετε κάτι πιο όμορφο τότε μια είναι η λύση...Σκωτία!

Κρίμα που το φιλμ με τις φωτογραφίες χάθηκε πριν τις εμφανίσω.. :(
 
Μετά από μία βραδιά pub crawling έπρεπε να ξυπνήσουμε να προλάβουμε το τρένο που είχαμε κλείσει για Λονδίνο. Άφιξη στο London Euston, Σάββατο μεσημέρι, πανικός από κόσμο. Το εισιτήριο του μετρό για όσους δεν το ξέρουν έχει φτάσεις τις 3 λίρες!! Ευτυχώς υπάρχει το απεριόριστο που για το Σάββατο είναι νομίζω γύρω στις 4.90. Ήταν η δεύτερή μου φορά που βρέθηκα στο Λονδίνο και η πρώτη μου φορά μετά τη ΝΥ. Έτσι, ομολογώ πως το Λονδίνο μου φάνηκε σαν μια μικρογραφία (κακέκτυπο είπαν κάποιοι άλλοι κακόβουλοι) της ΝΥ. Μία γρήγορη βόλτα περί London tower, Big Ben, αβαείο Ουέστμινστερ, ένας περίπατος στο Porto Bello και μετά μετράκι για Picadilly στη στολισμένη ευρωπαική πρωτεύουσσα, μπύρες, φαγάκι και σιγά,σιγά το τρενάκι της επιστροφής που λόγω Σαββάτου και λόγω νυχτερινής ώρας θα έκανε λιγάκι παραπάνω να φτάσει στο ΜΑΝ... Ευτυχώς που οι συγκοινωνίες στο ΜΑΝ είναι ολονύχτιες.

Την επόμενη μέρα (Κυριακή) θα την αφιέρωνα για spotting. Τουλάχιστον όσο είχε φως. Πήρα λοιπόν πουρνό πουρνό το λεωφορείο 53 για το αεροδρόμιο και από εκεί το λεωφορειάκι για το Manchester aviation Viewing Park. Μπαίνοντας με περίμενε μία απογείωση ενός 744 της Qantas(! Diversion από κάπου) την οποία δεν πρόλαβα. Παρά το πρωινό της ώρας υπήρχαν ήδη κάποιοι άγγλοι spotters (ξέρετε από αυτούς που σημειώνουνε στο μπλοκάκι τους νηολόγια). Μερικά από τα καλούδια που είδα στο ΜΑΝ ήταν τα ακόλουθα :
:arrow: Helvetic F100 συλλεκτική μάλλον μετά την αλλαγή του livery
:arrow: Το ένα από τα δύο Virgin B747-400 της μέρας
:arrow: Απογείωση Β747-400 Virgin
:arrow: Ένα μωρό στον άερα
:arrow: Continental B757 με winglets
:arrow: Excel B767-300 take off
:arrow: Jet2 B757-200 white belly
:arrow: Αυτό το 767 της Zoom ξανά μπροστά μου μετά το SXM, με χαιρετάει...
:arrow: Silver Bullet της Cathay
:arrow: Malaysian 777 εκτελώντας πτήση της PIA από ISB
:arrow: Rotation 767 της DL. Κανονικά περίμενα 764...
:arrow: Πρώτη μου επαφή με τη SAS Braathens
:arrow: Excel B737-800 new colours
:arrow: Thomas Cook A330 Αρκετά νέο νομίζω...
:arrow: Jet2 B737-300 Λίγες μέρες μετά θα το έβλεπα και από κοντά μιας και με πέταξε στη Ρώμη
:arrow: PIA B777
:arrow: To A330 της Qatar
Και τέλος το highlight της επίσκεψής μου, αυτό για το οποίο αποφάσισα να πάω Κυριακή στο αεροδρόμιο, αυτό για το οποίο περίμενα μέχρι τις 3+ ενώ πάγωνα.
:arrow: To DC-10 της Biman “New Era” με αρκετή καθυστέρηση μόλις προσγειώθηκε από Dhaka και Ρώμη.

Το spotting στο Manchester είναι πολύ ωραίο. Βλέπεις κόσμο να στέκεται με τις ώρες στις υπερυψωμένες πλατφόρμες, είτε φωτογραφίζοντας, είτε κοιτώντας απλά. Οικογένειες ολόκληρες. Παιδιά που σέρνουν τους γονείς τους, γονείς που σέρνουν τα παιδιά τους. Ένα ευτυχισμένο και αεροπορικά πολιτισμένο περιβάλλον μάλλον. Δείτε μερικά στιγμιότυπα :
:arrow: Dream 1
:arrow: Dream 2 : Αγοράκι, κοριτσάκι και Lufthansa. Δύο έρωτες γεννιούνται. Ένας ανθρώπινος και ένας αεροπορικός
:arrow: Dream 3 : Transavia photomodel

Εκτός από αυτά πέριξ του πάρκου υπάρχει καντίνα με ωραιότατη σοκολάτα. Δεν είναι καθόλου κακή μιας και το κρύο σπάει κόκκαλα. Υπάρχει aviation shop με διάφορα καλούδια. Προσωπικά δεν πήρα τίποτα μιας και βρήκα τις τιμές του ιδιαίτερα τσιμπημένες. Ενώ, ας μην ξεχνάμε και τα αεροπλάνα που κοσμούν το χώρο.

:arrow: BA Concorde
:arrow: Το πρωτότυπο Avro RJ-X
:arrow: Αραγμένο το θαύμα της αεροναυπηγικής
:arrow: Άποψη από πίσω

Στο Concorde δεν μπήκα μέσα, όχι γιατί δεν ήθελα, απλά γιατί ήθελαν να με βάλουν σε προγραμματισμένο tour διάρκειας μισής ώρας. Δε δέχτηκα να μου πουν πράγματα που ήδη ήξερα όπως και το να χάσω τόση ώρα μιας υπήρχαν και αεροπλάνα που περίμενα. Επιπλέον, είχα ξαναμπεί στο Concorde στο Intrepid της ΝΥ.

Στα πέριξ βρίσκεις και τα ακόλουθα :
:arrow: Τη μούρη ενός DC-10 Monarch
:arrow: Ένα Trident της BEA

Φεύγοντας από το πάρκο, εκτός από πολλά GB φωτογραφιών, ένα ελαφρύ κρύωμα, μου έμειναν για πάντα εντυπωμένες οι εικόνες αυτής της αυθόρμητης και αυτονόητης εκδήλωσης της αγάπης για την αεροπορία. Από τους απλούς παρατηρητές των αεροπλάνων, στις απλές οικογένειες που έρχονταν για βόλτα. Ήταν αυτοί που με κράτησαν εκεί παρόλο το κρύο (ευτυχώς που δεν έβρεχε και τη βγάλαμε με 1-2 showers). Πολύ περισσότερο δε μπορείς παρά να μη νιώσεις μία αγανάκτηση, οργή, θυμό, λύπη (όλα αυτά τα παρεμφερή συναισθήματα) όταν βλέπεις αεροπλάνα να διατηρούνται και να συντηρούνται ώστε να είναι κοντά στους ανθρώπους που τα θέλουν. Καταλαβαίνετε που το πάω φαντάζομαι ε? :wink:
 
εύγε νέε μου.
εκτέλεσες άψογα τα καθήκοντά σου.
:thx:
 
Και ήρθε η ώρα να τελειώσει συνοπτικά και αυτό το trip report.

Μετά και την σποτερική μέρα στο ΜΑΝ και με υποψίες κρυολογήματος είχαν μείνει άλλες 2 μέρες διακοπών τις οποίες αποφασίσαμε να ξοδέψουμε στην πόλη του ΜΑΝ (της οποίας μέχρι τώρα είχαμε δει μόνο τις pub!). Έτσι λοιπόν, Δευτέρα πρωί πρωί κινήσαμε για το Museum of Science and Industry, περνώντας μπροστά από το εντυπωσιακό Hilton.Έπειτα από αρκετή περιήγηση και αρκετό παιχνίδι με τα interactive εκθέματα, καταλήγει κανείς στο κομμάτι του air όπου έχει διάφορα ενδιαφέροντα εκθέματα(φωτό1, φωτό2. Ένα Avro Shackleton A.E.W.2, ένα ελικόπτερο Bristol Sycamore. . Και καταλήγει κανείς στο κομμάτι της Mancehster Aviation Society όπου βλέπεις την ιστορία των spotter από πρώτο χέρι(φωτό1, φωτό2). Ένα ακόμα πανοραμικό πλάνοκαι έξοδος για ένα αναγκαίο καλό φαγητό! Η βροχούλα έπεφτε σταθερά από το πρωί και όταν έπεσε ο ήλιος κινήσαμε για το γήπεδο (μέρος της αγγλικής κουλτούρας) που μέχρι 1 λεπτό πριν την έναρξη όλοι οι Άγγλοι πίνουν μπύρες στα παρασκήνια και μετά παρακολουθούν ήρεμοι μέχρι ανατριχιαστικού σημείο τον αγώνα. (Manchester City). Η τελευταία μέρα στο ΜΑΝ περιλάμβανε λίγο student lifestyling και μια γενικότερη βόλτα της πόλης, καταλήγοντας στην χριστουγεννιάτικη τότε αγορά και στο δημαρχείο με την ανάλογη...αμφίεση. Οι τελευταίες μπύρες σε κάποια pub και ένα τελευταίο "πάρτυ" στην εστία...

LEG 3
MAN-FCO 06DEC06
LS791 DEP:0810 ARR:1155
EQP : B737-300 REG : GCELI
TAKEOFF : 0825 LANDING : 1150
COST : 0 + φόροι, περίπου 24 ευρώ

Με ελάχιστες ώρες ύπνου (θα μπορούσαν να μετρηθούν και με διψήφιο αριθμό λεπτών), μαζέψαμε τα υπάρχοντά μας και πήραμε το τιμημένο λεωφορείο 53 για το Ringway. Το checkin της Jet2 το ψάχναμε αρκετή ώρα μιας και έπρεπε να κατέβουμε κάτι σκάλες, να περάσουμε κάτι εμπόδια (μεταξύ των οποίων και κάποιους ντυμένους ξωτικά που υποδέχονταν κόσμο στα γκισέ της Thomas Cook), φτάσαμε στην τσεκαρίστρια, η οποία μας αποστόμωσε με τη θεική ερώτηση αν έχουμε φτιάξει εμείς τις αποσκευές μας και αν μας έδωσε κανείς άλλος κάτι να βάλουμε μέσα, μας έδωσε τις κάρτες επιβίβασής μας... Το αεροδρόμιο του Ringway δεν ανακοινώνει gate παρά μόνο λίγη ώρα πριν την πτήση, οπότε η αναμονή είναι κεντρική με οθόνες που σε ενημερώνουν για το αν πρέπει να πας στο gate ή να χαλαρώσεις, όπως χαρακτηριστικά ανέφεραν. Ένας καφές δεν ήταν αρκετός για να κρατήσει τα μάτια ανοιχτά αλλά ευτυχώς η επιβίβαση άρχισε σχετικά στην ώρα της με λεωφορεία για το τιμημένο G-CELI. Το αεροπλάνο είχε πληρότητα γύρω στο 50% αλλά φαινόταν αρκετά προσεγμένο παρά τα 20 χρόνια του (ούτε τα ημέτερα 737 τέτοιες ηλικίες). Επίδειξη σωστικών μέσων και καλωσόρισμα από έναν κυβερνήτη μέσα στην καλή χαρά (με αγγλικό χιούμορ που κανείς δε μπορούσε να καταλάβει λόγω της ώρας και της προφοράς του), αποχαιρετισμός kai απογείωση από τον 24L περί τις 08.25. Καλός καιρός σε όλη τη διάρκεια της πτήσης, πάνω από σύννεφα, που έσπασαν προσεγγίζοντας στο Fiumicino, έπειτα από 2 ώρες και 25 λεπτά πτήσης. Το πλήρωμα φιλικότατο και ζεστό δε σταμάτησε στιγμή να ουρλιάζει από τα μεγάφωνα με το μέγιστο volume ανακοινώνοντας τις πωλήσεις φαγητού, αρωμάτων και από ότι άλλο μπορούσαν να βγάλουν λεφτά τελοσπάντων (0 λίρες ήταν το αντίτιμο εξάλλου...) Στο taxi και στην πορεία για το terminal περάσαμε δίπλα από ένα 767 Alitalia, αγγίξαμε το 340 της Cathay, ενώ αφήσαμε στο κατόπι μας το λευκό 320 της lotus και ένα MD της AirPlusComet.

Η αίσθηση του να επιστρέφεις σε μία πόλη που έχεις ξανα-επισκεφτεί τελικά μου αρέσει πάρα πολύ μιας και έχεις γνώση των διαφόρων βασικών σημείων. Μια βόλτα στην PiazzadeSpagna, ένα πέρασμα από τη FontanadiTrevi, το "μαύρο" Πάνθεον, και ένα καλό φαί (όπως θα έλεγε ο σύντροφος COMPUTERISE) στην piazza Navona είναι ωραίο να τα κάνεις....και χωρίς χάρτη! Συνεχίζοντας τη βόλτα στην αιώνια πόλη περνά κανείς από το Kirinale, την αγορά και το Κολοσσαίο.

LEG 4
FCO-ATH 06DEC06
A3653 DEP:2020 ARR:2320
EQP : B737-400 REG : SXBGJ
TAKEOFF : 2041 LANDING : 2317
COST : 39 + φόροι 13.92 = 52.92


Το τελευταίο σκέλος της επιστροφής έπρεπε να γίνει με Aegean (όπως και περίπου πριν 2.30 χρόνια). Τίποτα δεν είχε αλλάξει, απλά το αεροπλάνο. Αυτή τη φορά το ex-Cronus SXBGJ είχε φτάσει εκτελώντας την Α3652 ερχόμενο από Ρόδο/Αθήνα και μας περίμενε να μας γυρίσει στην πρωτεύουσσα. Οι ουρές στον έλεγχο χειραποσκευών ξεπερνούσαν κάθε προηγούμενο με αποτέλεσμα να έχουμε ψιλοαργήσει και έτσι τη στιγμή που τσουλούσαμε προς το gate (στο τέρμα του Θεού) κάποια στιγμή στο δρόμο βλέπουμε μία τύπα με ένα ασύρματο να μας φωνάζει κουνούντας χέρια+πόδια πως μας περιμένουν στο Β10, πηγαίνετε γρήγορα κτλ κτλ Δεχτήκαμε ως σωστό που μας πέρασε για Έλληνες της συγκεκριμένης πτήσης και επιβιβαστήκαμε στο μισοάδειο 734. Απογείωση περί τις 2040 από τον 25 για το σύντομο και χωρίς απρόοπτα ταξίδι προς την Αθήνα. Η κούραση των πολλών ημερών δε μου επιτρέπει πολλές αναμνήσεις από το ταξίδι.. Θυμάμαι μόνο τα φώτα της βραδινής Αθήνας και το touch στον 03R περίπου στις 2320. Ελλείψει πόρων, λεωφορείο Χ95 για Σύνταγμα και από εκεί το νυχτερινό τρόλλει για το σπίτι σε μια στολισμένη για τα χριστούγεννα Αθήνα...

Ενδεχόμενα να ακολουθήσει βαθμολογικό post :wink:
 
Top