Φοβίες...

Στην γη δεν φοβάμαι τίποτα όπως ούτε το μέτρο ούτε το πλοίο ούτε τπτ !Το ότι βρισκόμαστε τόσο ψηλά και δεν εχω τον έλεγχο για τίποτα με τρομάζει !!!Και άμα σταματήσουν οι κινητήρες ;και άμα γίνει καμία ζημιά ;;αυτά σκέφτομαι !Πραγματικα πιστεύω ότι ένα υπνωτικό θα με σώσει μόνο ....

Efinik επειδή το πρόβλημα σου δεν γίνεται να στο λύσουμε οριστικά εμείς και ούτε εδώ στο φόρουμ θα σου πούμε να πάρεις υπνωτικά χάπια,εγώ σε παραπέμπω να κλείσεις ραντεβού με τον αρμόδιο γιατρό για να σου λύσει το πρόβλημα.
Επειδή εδώ στο φόρουμ μπορεί να σου πούμε και κάτι λάθος καλό είναι να αναφερθείς,όπως είπε και παραπάνω ο koulis σε ειδικό.

Με εκτίμηση Άρης.

Συμφωνώ ότι το πρόβλημα χρειάζεται μάλλον ψυχανάλυση, και δεν μπορεί να λυθεί με υπνωτικά και μαστουρώματα.
Πέρα όμως από αυτό είναι πραγματικά περίεργο το γεγονός ότι πολλοί είναι οι άνθρωποι που πάσχουν από φοβίες ειδικά για το αεροπλάνο. Αυτό αν και γνωρίζουν καλά ότι γίνονται πολλές χιλιάδες πτήσεις σε ολόκληρο τον κόσμο κάθε ημέρα και εκατοντάδες χιλιάδες επιβάτες μεταφέρονται κάθε ημέρα χωρίς το παραμικρό πρόβλημα. Τα αεροπορικά ατυχήματα είναι πολύ ηχηρά γιατί συνήθως δεν υπάρχουν επιζώντες, αλλά η συχνότητα των ατυχημάτων είναι μικρότερη από μια για κάθε εκατομμύριο πτήσεις. Αυτό τη στιγμή που τα αυτοκινητιστικά ατυχήματα είναι πολύ συχνότερα. Πόσοι είναι οι άνθρωποι που δεν έχουν ποτέ στη ζωή τους αυτοκινητιστικό ατύχημα;
Αντίθετα, σπανίζουν οι επαγγελματίες πιλότοι και συνοδοί που πετούν μιαν ολόκληρη ζωή και έχουν αεροπορικό ατύχημα.

Παράλογος ο φόβος για "μικρά" αεροσκάφη (ΑΤR42);

Καλησπέρα σε όλους και χαίρομαι που σας βρήκα!

Έχω πετάξει μονάχα με μεγάλα αεροπλάνα (Airbus A320 κυρίως και Boeing 737 αν θυμάμαι καλά) από και προς Αγγλία με EasyJet και Aegean, τις οποίες και εμπιστεύομαι.
Τώρα θέλω να κλείσω για ATH-HER με την Sky Express η οποία απ'όσο γνωρίζω έχει στην κατοχή της ATR-42.

Επειδή είναι μικρά φοβάμαι πως ίσως δεν είναι ασφαλή, ίσως κουνάνε πολύ, ίσως κάνουν πολύ θόρυβο και άλλα τέτοια που λέμε εμείς οι φοβικοί! Συνηθώς ταξιδεύω με μια μικρή δόση ηρεμιστικού για να μην φρικάρω.

Θα ήμουν ευγνώμων εάν θα μπορούσατε να μου παραθέσετε τις δικές σας απόψεις και εμπειρίες με τα συγκεκριμένα αεροσκάφη.

Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας!

Από καταβολής πολιτικής αεροπορίας το μέγεθος του αεροπλάνου δεν εχει καμία απολύτως σχέση με το πόσο ασφαλές είναι.
Ούτε καν ο τύπος του αεροπλάνου με κάποιες λίγες εξαιρέσεις πολλές πολλές δεκαετίες πριν.
Στη μεγάλη τους πλειοψηφία τα αεροπορικά ατυχήματα οφείλονται στον ανθρωπινό παράγοντα και οχι στο αεροσκάφος.
Πραγματικά ο μόνος που μπορεί να σε βοηθήσει να εκλογικεύσεις τις σκέψεις σου και να νικήσεις τις φοβίες σου είναι ένας ειδικός γιατρός και όχι άγνωστοι σε ένα φόρουμ.
Σε κάθε περίπτωση και ειδικά αφού μιλάμε για ταξίδια εντός Ελλάδος δεν υπάρχει λόγος να υποβάλεις στον εαυτό σου σε τόση πίεση, πάρε πλοίο και γλύτωσε όλη αυτή τη διαδικασία που για σένα προφανώς και είναι ψυχοφθόρα.

Η απάντηση νομίζω βρίσκεται στον Αεροπορικό Οδηγό που εκδόθηκε από το τότε Υπουργείο Αεροπορίας το 1931 για ενημέρωση των υποψήφιων επιβατών:



Να σημειώσουμε ότι τα αεροσκάφη της εποχής ήταν πολύ πιο πρωτόγονα από τα ATR-42 και όμως στα 10 χρόνια λειτουργίας της τότε αεροπορικής εταιρείας δεν υπήρξε ούτε ένα ατύχημα!
[σημ. δυστυχώς έβαλα μόνον ένα κομμάτι του οδηγού γιατί σαν συνημμένο δεν μπορούσα να βάλω παραπάνω!]

Να προσεγγίσω και εγώ το θέμα με λίγα εύκολα μαθηματικά, βασικά με μια εισαγωγή στη πιθανοθεωρια.

Έστω ότι έχεις ένα X πλήθος ιδίων αντικειμένων και επιλέγεις ένα μόνο αντικείμενο την φορά χωρίς διακρίσεις που επηρεάζουν το αποτέλεσμα, και στη συνέχεια το επανατοποθετεις (σταθερός πληθυσμός) . Η πιθανότητα κάθε φορά που γίνεται η επιλογή είναι 1/X. Και δεν αλλάζει ποτέ. Μπορεί με βάση των νόμω των πιθανοτήτων να κάνουμε X επιλογές και συνέχεια να επιλέγουμε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο! Κάθε φορά η πιθανότητα να έρθει αυτό είναι 1/χ.

Τώρα ας πάρουμε σαν παράδειγμα αντικειμένων τα αεροπλάνα, έστω ότι οι παγκόσμιες πτήσεις σε μια χρονιά είναι 1.000.000. Αν πέφτει ένα το χρόνο, πάει να πει ότι υπάρχει πιθανότητα σε αυτό το πλήθος να πέσει 1/1.000.000. Αυτό σημαίνει (αν υποθέσουμε ότι παράγοντες όπως χρόνος πτήσης κλπ δεν επηρεάζουν), ότι κάθε φορά που μπαίνουμε σε αεροπλάνο υπάρχει πιθανότητα 1 στο εκατομμύριο να συμβεί κάτι. Εδώ να αναφέρουμε ότι στο αυτοκίνητο είναι 2 στις 1.000. Δύο χιλιάδες περισσότερες πιθανότητες.

Μπορεί να μπω εγώ για πρώτη φορά και να πέσει, αυτό θα είναι μια στο εκατομμύριο. Αν έχω κάνει 1.000 πτήσεις και τώρα μπαίνω στη 1001 πτήση της ζωής μου, η πιθανότητα να πάθω κάτι σε αυτή τη πτήση είναι μια στο εκατομμύριο.

Είναι μια απλή εκδοχή προσέγγισης του θέματος της φοβίας με την πιθανοθεωρια.

Αν αυτό σας κάνει να αισθάνεστε καλύτερα να ξέρετε ότι στο δρόμο για το αεροδρόμιο έχετε πιθανότητα 2/1.000 να πάθετε ατύχημα, από αυτές περίπου οι μισές είναι θανατηφόρο ή ατύχημα που επηρεάζει τη λειτουργία του σώματος ανεπανόρθωτα.
Κατόπιν βγαίνετε από αυτό το μέσο μεταφοράς που έχει αυτές τις πιθανότητες και μπαίνετε στο αεροπλάνο για το δεύτερο σκέλος της διαδρομής σας και έχετε πλευρά πιθανότητα 1/1.000.000 να συμβεί κάτι.

Αυτά από εμένα, θεωρώ, και είναι, το αεροπλάνο ως το καλύτερο μέσο μεταφοράς. Οι χειριστές έχουν υψηλό επίπεδο μόρφωσης (πλην κάποιων εξαιρέσεων που επιβεβαιώνουν τον κανόνα) κλπ. Σκεφτείτε ότι στο λεωφορείο ο οδηγός μπορεί να μην έχει βγάλει καν το δημοτικό.
Το αεροπλάνο είναι πιο σύνθετο αλλά έχει πολύ πιο ικανο άνθρωπο στα χειριστήρια και τελικά είναι πιο ασφαλές από οτιδήποτε άλλο.

Bfb, θα διαφωνησω μαζι σου σε κατι: αν ενας πιλότος εχει 3 ντοκτορά, σημαινει οτι ειναι και καλύτερος πιλότος; Οχι!

Σαφώς και απαιτείται ενα χ ακαδημαϊκό επίπεδο (για να βεβαιωθούν οι εταιρείες οτι δεν θα δουν σε καμμια αναφορά την λέξη "αεροσκάφΟΙ" ), αλλα απο εκει και περα ειναι καθαρά θεμα ποιότητας εκπαίδευσης και εμπειρίας, και οχι ακαδημαϊκής μόρφωσης.

Το σημαντικό με τις φοβίες αυτού του τύπου είναι ότι,ψυχολογικά,αποτελούν προβολές άλλων ανησυχιών.Δηλαδή,κάτι άλλο σε απασχολεί πραγματικά και "ξεσπάς" σε κάτι άλλο.Η διαπίστωση της βασικής αιτίας και η αντιμετώπισή της είναι η λύση.Για παράδειγμα:Κάποιοι αποκτούν (θεωρητική) φοβία με την πτήση όταν έχουν αποκτήσει παιδιά.Ο βασικός-κύριος φόβος έγκειται στη σχέση γονέα-τέκνου και η προβολή του γίνεται στη φοβία της πτήσης.
Μια καλή αντιμετώπιση του συμπτώματος είναι η δικαιολόγηση -αποδοχή του προβολικού φόβου από τους υπόλοιπους ,όχι η απόρριψή του και μάλιστα με λογική και στατιστικές.Κανείς δεν ήρε τον προβολικό του φόβο με τέτοια επιχειρήματα γιατί,πολύ απλά,η αιτία είναι άλλη.Αν πεις λοιπόν σε κάποιον ότι σε πολύ λίγο θα βρίσκεται στον προορισμό του,ακόμα και ότι λαμβάνεις όλα τα απαραίτητα μέτρα (ασφαλείας) τότε θα συνεργαστεί μαζί σου και όλα θα πάνε καλά.

seven4seven":3k2ln28b said:

Bfb, θα διαφωνησω μαζι σου σε κατι: αν ενας πιλότος εχει 3 ντοκτορά, σημαινει οτι ειναι και καλύτερος πιλότος; Οχι!

Σαφώς και απαιτείται ενα χ ακαδημαϊκό επίπεδο (για να βεβαιωθούν οι εταιρείες οτι δεν θα δουν σε καμμια αναφορά την λέξη "αεροσκάφΟΙ" ), αλλα απο εκει και περα ειναι καθαρά θεμα ποιότητας εκπαίδευσης και εμπειρίας, και οχι ακαδημαϊκής μόρφωσης.

κλικ για όλη την παράθεση...

Έχεις δίκιο έτσι όπως το έθεσα δεν διαχωρισα κάτι σημαντικό, την παιδεία από το επίπεδο γνώσεων. Φυσικά για σωστή παιδεία (σε ένα τόσο απαιτητικό επάγγελμα) χρειάζεται και ένα ελάχιστο επίπεδο γνώσεων. Το οποίο είτε έχουν είτε μέσω προσωπικού διαβάσματος λόγω της αγάπης που έχει ένας πιλότος για το επάγγελμα του, αποκτά.

Και η παιδεία είναι πολύ σημαντικό πράγμα και δεν είναι σίγουρο ότι υπάρχει μόνο από υψηλό επίπεδο γνώσεων. Για παράδειγμα υπάρχουν πολλοί ασυνείδητοι γιατροί με διδακτορικα, έδρες σε πανεπιστήμια που το μόνο που κοιτάνε είναι τα χρήματα και εξαιτίας αυτού κάνουν σφάλματα που στοιχίζουν τη ζωή του ασθενή. Από την άλλη έχουμε τους πιλότους, οι οποίοι αναφέρουν ότι αισθάνονται μεγάλη ικανοποίηση όταν προσγειωνονται και έχουν μεταφέρει με ασφάλεια τους επιβάτες τους. Επίσης όταν συμβαίνει κάτι πάντα σκέφτονται τι επιπτώσεις έχει στους επιβάτες.

Και κάτι ακόμα, πλέον κυβερνήτης και συγκυβερνητης έχουν πλήρη συνεργασία χωρίς να μπαίνει στη μέση εγωισμός αξιωματος. Ο κυβερνήτης ακούει τον συγκυβερνητη και αν γίνει λάθος από τη μεριά του αφήνει τον συγκυβερνητη να το διορθώσει χωρίς να αισθάνεται ότι μειώνεται. Και φυσικά συμβαίνει το αντίθετο, όταν ένας πεπειραμένος κάνει κάποιο λάθος που καταλαβαίνει (δεν ξέρει ακόμα τι ακριβώς αλλά καταλαβαίνει από την έκβαση των πραγμάτων ότι υπάρχει κάτι που δεν έγινε σωστά) και αφήνει έναν άλλο με χαμηλότερο "βαθμό " να το διορθώσει, αυτό δείχνει άνθρωπο με χαρακτήρα, κουλτούρα και παιδεία. Δεν είναι καθόλου απλό ένα άτομο να έχει αποβάλει τον εγωισμό. Χρειάζεται παιδεία και οι πιλότοι έχουν.

Σε άλλους τομείς δεν είναι σίγουρο ότι θα είναι τόσο ευσυνειδητο το ή τα άτομα από τα οποία εξαρτάται η ζωή σου.

Ίσως να μην ισχύει αλλά αυτή την άποψη έχω σχηματίσει!

Σαν συμπέρασμα λοιπόν έχω να πω σε όσους φοβούνται ότι στα χειριστήρια είναι άτομα με γνώσεις (αυτές που χρειάζονται), παιδεία (πολύ σημαντικό), χαρακτήρα γενικότερα δλδ, και αυτοί οι άνθρωποι έχουν τις λιγότερες πιθανότητές να κάνουν λάθη.