- Εγγραφή
- 22/11/2002
- Μηνύματα
- 5.151
- Likes
- 432
- Περιοχή
- Dortmund
- Website
- www.airliners.gr
- Αγαπημένη αεροπορική εταιρεία (ICAO Code)
- ANA
- Πλησιέστερο αεροδρόμιο (ICAO Code)
- EDLW
Χτες, λοιπόν, ήταν η μέρα να πάω Παρίσι (CDG) για spotting. Όλα καλά, όλα οργανωμένα ξεκινήσαμε στις 0345 (!) από το Ντόρτμουντ με το τρένο προς DUS για να πάρουμε την πτήση της Air Berlin προς CDG. Όλα κύλησαν ομαλά, δίχως απρόοπτα, οπότε δεν σαν γράφω για αυτό το σκέλος Trip report, μόνο μερικά facts:
Ημερ/νία: 29.05.06
Εταιρία: Air Berlin πτήση ΑΒ8018
Αεροσκάφος: Fokker 100 - D-AGPE
Δρομολόγιο: DUS - CDG
ETD|ETA: 0630 | 0740
RTD|RTA: 0635 | 0740
Πληρότητα: περ. 80%
Τιμή εισιτηρίου: 29 EUR
Σχόλια: Το αεροσκάφος εσωτερικά σε μια άθλια κατάσταση. Κάτι πολύ ασυνήθιστο για την Air Berlin και έτσι την συνιστώ να το διώξει γρήγορα το Φοκκεράκι που το έχει κάνει lease από την germania ; )
Βαθμολογία: 9/10
Πάμε τώρα στο κυρίως μέρος αυτού το ρεπορτ. Σιγά-σιγά και αναλυτικά
CDG - DTM | U2 4986 | G-EZEB, A319-111 | ETD 2030 | ETA 2145 | RTD 2350 | RTA 0230
Μετά από μια καλή μέρα στο CDG με βροχή ανά 1-1,5 ώρα ήρθε λοιπόν η ώρα της επιστροφής. Ήμασταν σχεδόν πεθαμένοι, όταν κατά τις 1830 άνοιξαν δύο check-in για την πτήση μας, στο Terminal 3 του CDG και στηθήκαμε στην ουρά. Μεγάλη ουρά! Ευτυχώς μπροστά μας είχαμε μόλις 6 επιβάτες, αλλά και πάλι χρειαστήκαμε 30 λεπτά για να κάνουμε check-in (σε κάθε σχεδόν επιβάτη υπήρχαν προβλήματα και έπρεπε η κοπελιά να πάρει τηλέφωνο). Κάποτε, λοιπόν, έφτασε η σειρά μας, δώσαμε Διαβατήριο και αρχίζει ο παρακάτω διάλογος (στα αγγλικά, εγώ μεταφράζω):
Κοπελιά της U2: «Έχετε αποσκευές»
Εγώ: «Όχι»
Αυτή: «Όχι;»
Εγώ: «Ε, όχι.»
Αυτή: « ... »
... ένα λεπτό σιγής... τσεκάρει διαβατήριο, ψάχνει να βρει την ανανέωση, την βρίσκει και ... σηκώνει το τηλέφωνο. Αρχίζει ένας διάλογος στα γαλλικά περίπου μισό λεπτού και μετά συνεχίζει μαζί μου:
Αυτή: «Να δω την χειραποσκευή σας, παρακαλώ»
Εγώ λοιπόν σηκώνω την φωτογραφική τσάντα και της την δείχνε και η θεά με κοιτάει και λέει: «Αυτό μόνο έχετε!»
Ναι καλή μου, μόνο αυτό!!! Λίγο απίστευτο της φάνηκε ότι δεν είχα ούτε βαλίτσες ούτε μια «σωστή» χειραποσκευή. Το πρωί στο DUS η Air Berlin είχε ξεχωριστώ γκισέ για τα άτομα χωρίς αποσκευές και αυτή δε μας πιστεύει κιόλας.
Τέλος καλό πάντως και πήραμε boarding cards με αριθμό 22 & 23 και group A. Περάσαμε έλεγχο και κατά της 1915 καθόμασταν στους χώρους αναμονής. Τίποτε ως εδώ δεν έδειχνε πόσο μεγάλη βραδιά μας περίμενε.
Το αεροσκάφος μας ήταν να έρθει στις 2000 από DTM και μετά να μας πάει στα σπίτια μας. Όμως, μόνο έτσι δεν έγινε.
Λίγα λεπτά πριν τις 2000 βγάνει ανακοίνωση, ότι η πτήση μας θα καθυστερήσει λόγο καθυστερημένης άφιξης στο CDG. Τίποτε παραπάνω. Κανείς δεν γνωρίζει πότε θα έρθει το αεροσκάφος, αν θα έρθει και ... αν θα έρθει που θα μας πάει;
Και εξηγώ: το αεροδρόμιο του Dortmund DTM, έχει ώρες λειτουργίας 0600-2200. Μια καθυστερημένη πτήση, μπορεί να πάρει άδεια και να προσγειωθεί και μετά τις 2200 η ώρα, αλλά το αργότερο έως τις 2300. Από εκεί και πέρα ... βρες άλλο αεροδρόμιο captain που να σε δεχτεί. Αρχίσαμε τους πρώτους υπολογισμούς μας και καταλήξασε στο παρακάτω. Το αργότερο στις 2200 η ώρα πρέπει να αφήσουμε το CDG! Με άλλα λόγια, αν το αεροσκάφος δεν έρθει μέχρι τις 2130 (το αργότερο) θα είχαμε μεγάλη περιπέτεια.
Οι πληροφορίες από τους υπαλλήλους της easy ... ΜΗΔΕΝ. Αυτό το θεωρώ εγώ απαράδεχτο. Μια καθυστέρηση δεν είναι δύσκολη να συμβεί, αλλά με αγχώνει αν δεν σε ενημερώνει κανείς για το status της πτήσης σου. Είναι ότι πιο άσχημο. Τις πληροφορίες όλοι οι επιβάτες μόνοι τους και με τα κινητά τις έψαχναν. Έτσι και εμείς. Πρώτο τηλέφωνο από το φιλαράκι στη κοπελιά του να τσεκάρει αν η πτήση έφυγε από DTM. Η κοπελιά όμως ... δεν μας βοήθησε. Δεύτερο τηλέφωνο από μένα στον Στέφανο. Αλλά ... τζίφος. Ο τύπος δεν ήταν σπίτι (κοπρόσκυλο ). Οπότε ... περιμέναμε. Από άλλους μάθαμε ότι το αεροσκάφος μας (σήμερα έμαθα ότι ήταν το G-EJJB) έπαθε βλάβη και έμεινε καθηλωμένο στο DTM.
Στις 2150 (δύο ώρες μετά την πρώτη [και μοναδική] αναγγελία) μας ανακοίνωσαν ότι θα έρθει στις 2300 ένα αεροσκάφος της εταιρίας με το οποίο θα πετάξουμε γύρω στις 2330 προς το FMO (Muenster/Osnabrueck). Από εκεί θα μας μεταφέρει η easy με λεωφορεία στο αεροδρόμιο του Dortmund (απόσταση περίπου 80 χλμ.). Σε εκείνη τη φάση θα χαιρόμουν περισσότερο αν έλεγαν, πάτε σε ένα ξενοδοχείο και μετά βλέπουμε. Ήμουν από τις 3 το πρωί στο πόδι. Αλλά η μοίρα μας ήθελε να κλείσουμε 24 ώρες δίχως ύπνο.
Τελικά στις 2255 έφτασε το G-IGOR της easy. Το αεροσκάφος αυτό όμως ήταν για άλλη πτήση (παρεμπιπτόντως, από τις 2130 δεν λειτουργούσαν οι οθόνες και έτσι κανείς δεν ήξερε ποιες πτήσεις ακόμη υπάρχουν και ποιο gate είναι για ποια πτήση).
Λίγα λεπτά αργότερα, τσουπ έφτασε και το G-EZEB από το DTM με τους επιβάτες που είχε να μεταφέρει στο CDG. Με το που έφτασε αυτό, ήρθε και το λεωφορείο και όλοι μέσα. Μάλλον οι μισοί, μιας και η πτήση ήταν γεμάτη. Οι άλλοι μισοί με δεύτερο λεωφορείο. Στο λεωφορείο σκηνές απείρου κάλλους, με τον τύπο στο gate να λέει στους επιβάτες να στριμωχτούν στο πρώτο το λεωφορείο για να μπουν άλλα 4-5 άτομα από τα περ. 50 που στέκονταν ακόμη έξω και χωρούσαν κάλλιστα στο δεύτερο λεωφορείο. Κάπου εκεί, άρχισα να μισώ τους Γάλλους και να παίρνω την απόφαση να μην με ξαναδεί τόσο σύντομα αυτή η χώρα.
Κάποτε έκλεισαν οι πόρτες και το λεωφορείο ξεκίνησε ... για να σταματήσει πέντε μέτρα παρακάτω πάλι. Περίπου 7-8 λεπτά ήμασταν μέσα στο λεωφορείο, προφανώς γιατί περίμεναν να γεμίσει και το δεύτερο λεωφορείο και ο υπεύθυνος να έρθει στο πρώτο λεωφορείο μαζί μας. Α! Το αεροσκάφος ήταν σταθμευμένο μόλις 20 μέτρα από το gate.
Τέλος πάντων. Κάποτε ξεκινήσαμε, κάναμε ολόκληρη γύρα και φτάσαμε στο G-EZEB. Μόλις είχε τελειώσει ο καθαρισμός και το λεωφορείο άνοιξε τις πόρτες του. Όπα λάθος. Το λεωφορείο άνοιξε ΜΟΝΟ την μπροστινή πόρτα (1 από τρεις πόρτες, μιας και ήταν ένα από αυτά τα μακρόστενα λεωφορεία) και όλος ο κόσμος έπρεπε να κατέβει από την πρώτη πόρτα.
Πατάω λοιπόν το πόδι μου μέσα στο αεροσκάφος και ... παθαίνω σοκ. Δεν ξέρω πόσοι από εσάς έχουν μπει σε Α319 της easy. Για τους υπόλοιπους. Με το που μπαίνεις, ακριβώς δεξιά σου υπάρχουν ήδη οι τρεις πρώτες θέσεις. Τίποτε, ούτε ένα διαχωριστικό μετάξι του (μη υπάρχον) galley και της πόρτας από την καμπίνα. Επίσης ... το πλήρωμα. Ήταν δύο άντρες και δυο γυναίκες. Η φορεσιά τους ... πέρα για πέρα γελοία. O ένας με σακάκι της easy, ο άλλος με ένα στενό μπλουζάκι της easy, η κοπελιά με γελέκο της easy ... όπως ήθελε ο καθένας.
Καθίσαμε στις θέσεις 7E & F αν θυμάμαι καλά. Το seatpich … ας μην πω πολλά. Δεν έχω δει κάτι χειρότερο. Νομίζεις και κότες θα μετέφεραν ... αλλά ακόμη και σε αυτές ο χώρος θα ήταν λίγος.
Οι αναγγελίες στα γαλλικά, αγγλικά και γερμανικά. Σε γενικές γραμμές ευγενικό πλήρωμα. Ο κυβερνήτης προφανώς Γάλλος (όπως και το μεγαλύτερο μέρος του πληρώματος), κι αυτός έκανε τις αναγγελίες σε τρεις γλώσσες.
Στις 2350 τελικά, airborn. H πτήση τίποτε το αξιόλογο. Με το πλήρωμα να βαριέται την ζωή του και να στέκετε μια μπροστά και μια πίσω και να κάνει μπλα-μπλα.
Στις 0050 περίπου ήρθε και η προσγείωση στο FMO. Προσεγμένο και όμορφο αεροδρόμιο, με 5 αεροσκάφη της AB και ένα της HF να είναι στα gates και να περιμένουν να ξημερώσει για να μεταφέρουν τουρίστες.
Τελικά όντως έξω από το αεροσκάφος περίμεναν 3 λεωφορεία. Μπήκαμε στο ένα, και κάναμε το λάθος που δεν ξαναβγήκαμε. Ο οδηγός ή ήταν καινούργιος ή ήταν πρώτη του φορά πάνω στο συγκεκριμένο λεωφορείο. Όταν ο συνάδελφος ήρθε να του πει κάτι δεν ήξερε από που ανοίγει το παράθυρό του. Άσε που έτρεμε ολόκληρος στην αρχή (μάλλον από φόβο μην πας πετάξει σε καμιά χαράδρα). Ομολογώ πως υπήρξαν φάσεις μέσα στο λεωφορείο που φοβόμουν! Αν μετρούσε κάποιος τους χτύπους της καρδιάς μου, σίγουρα κάπου στους 150-170 ανά λεπτό θα μετρούσε.
Με χίλια ζόρια φτάσαμε στις 0230 στο αεροδρόμιο του Dortmund. Και τώρα, σκεφτήκαμε, μέσα σε ένα ταξί και δρόμο. Έλα μου όμως που δεν υπήρχε ούτε ένα ταξί στο αεροδρόμιο! (γιατί άλλωστε. Πτήσεις δεν εκτελούνται αυτή την ώρα). Κατά καλή μας τύχη πέρασε εκείνη την στιγμή ένα ταξί, το οποίο το πρόλαβε ένας Γάλλος (ένας ακόμη λόγος που τους μισώ). Για, επίσης, καλή μας τύχη όμως, ο συγκεκριμένος ταξιτζής έδωσε σήμα στους συναδέλφους του και έτσι μέσα σε 10 λεπτά άρχισαν να έρχονται τα ταξί το ένα πίσω από το άλλο.
Έδωσα και τα 27 EUR στο ταξί (διαδρομή: 15 χλμ). και έτσι στις 0310 έπεσα στο κρεβάτι μου και ... κοιμήθηκα.
Résumé (γαλλική λέξη δεν είναι αυτή; Έτσι για να ταιρίαζει στο κλίμα του ρεπορτ μου).
EASYjet … sorry αλλά ... σίγουρα δεν θα κόψω τόσο σύντομα άλλο εισιτήριο μαζί σου. Ένα δρομολόγιο έχω κάνει ήδη booked, για τον Αύγουστο και ... τέλος. Δεν με χάλασε τόσο η καθυστέρηση όσο τα υπόλοιπα προβλήματα. Κανείς να μην είναι σε θέσει να σου δώσει κάποιες πληροφορίες και να ξέρεις μόνο ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ. Έως πότε και γιατί; «I don’t know sir, sorry». Μετά το αεροσκάφος. Σίγουρα έχει έναν από τους πλέον σύγχρονους στόλους στην Ευρώπη. Αλλά ως εδώ. Η κατάσταση μέσα στο αεροσκάφος μοιάζει σαν να μεταφέρουν ζώα και είναι ένα στοιχείο που δεν μου αρέσει. Θέλω όταν πετάω να νιώθω άνετα ... και αυτό σίγουρα δεν μπορείς να το νιώσεις μέσα σε Α319 της easy με τις 156 θέσεις (26 σειρές). Απογοητεύτηκα απίστευτα από την εταιρία! Και μην μου πει τώρα κάποιος «What you pay is what you get», γιατί δεν είναι η πρώτη εταιρία LCC με την οποία έχω πετάξει και οι άλλες δεν με χάλασαν τόσο όσο η easyjet του Στέλιου.
Έτσι και μια βαθμολογία: 2/10
+ κόστος εισιτηρίου
- δες παραπάνω!
Ημερ/νία: 29.05.06
Εταιρία: Air Berlin πτήση ΑΒ8018
Αεροσκάφος: Fokker 100 - D-AGPE
Δρομολόγιο: DUS - CDG
ETD|ETA: 0630 | 0740
RTD|RTA: 0635 | 0740
Πληρότητα: περ. 80%
Τιμή εισιτηρίου: 29 EUR
Σχόλια: Το αεροσκάφος εσωτερικά σε μια άθλια κατάσταση. Κάτι πολύ ασυνήθιστο για την Air Berlin και έτσι την συνιστώ να το διώξει γρήγορα το Φοκκεράκι που το έχει κάνει lease από την germania ; )
Βαθμολογία: 9/10
Πάμε τώρα στο κυρίως μέρος αυτού το ρεπορτ. Σιγά-σιγά και αναλυτικά
CDG - DTM | U2 4986 | G-EZEB, A319-111 | ETD 2030 | ETA 2145 | RTD 2350 | RTA 0230
Μετά από μια καλή μέρα στο CDG με βροχή ανά 1-1,5 ώρα ήρθε λοιπόν η ώρα της επιστροφής. Ήμασταν σχεδόν πεθαμένοι, όταν κατά τις 1830 άνοιξαν δύο check-in για την πτήση μας, στο Terminal 3 του CDG και στηθήκαμε στην ουρά. Μεγάλη ουρά! Ευτυχώς μπροστά μας είχαμε μόλις 6 επιβάτες, αλλά και πάλι χρειαστήκαμε 30 λεπτά για να κάνουμε check-in (σε κάθε σχεδόν επιβάτη υπήρχαν προβλήματα και έπρεπε η κοπελιά να πάρει τηλέφωνο). Κάποτε, λοιπόν, έφτασε η σειρά μας, δώσαμε Διαβατήριο και αρχίζει ο παρακάτω διάλογος (στα αγγλικά, εγώ μεταφράζω):
Κοπελιά της U2: «Έχετε αποσκευές»
Εγώ: «Όχι»
Αυτή: «Όχι;»
Εγώ: «Ε, όχι.»
Αυτή: « ... »
... ένα λεπτό σιγής... τσεκάρει διαβατήριο, ψάχνει να βρει την ανανέωση, την βρίσκει και ... σηκώνει το τηλέφωνο. Αρχίζει ένας διάλογος στα γαλλικά περίπου μισό λεπτού και μετά συνεχίζει μαζί μου:
Αυτή: «Να δω την χειραποσκευή σας, παρακαλώ»
Εγώ λοιπόν σηκώνω την φωτογραφική τσάντα και της την δείχνε και η θεά με κοιτάει και λέει: «Αυτό μόνο έχετε!»
Ναι καλή μου, μόνο αυτό!!! Λίγο απίστευτο της φάνηκε ότι δεν είχα ούτε βαλίτσες ούτε μια «σωστή» χειραποσκευή. Το πρωί στο DUS η Air Berlin είχε ξεχωριστώ γκισέ για τα άτομα χωρίς αποσκευές και αυτή δε μας πιστεύει κιόλας.
Τέλος καλό πάντως και πήραμε boarding cards με αριθμό 22 & 23 και group A. Περάσαμε έλεγχο και κατά της 1915 καθόμασταν στους χώρους αναμονής. Τίποτε ως εδώ δεν έδειχνε πόσο μεγάλη βραδιά μας περίμενε.
Το αεροσκάφος μας ήταν να έρθει στις 2000 από DTM και μετά να μας πάει στα σπίτια μας. Όμως, μόνο έτσι δεν έγινε.
Λίγα λεπτά πριν τις 2000 βγάνει ανακοίνωση, ότι η πτήση μας θα καθυστερήσει λόγο καθυστερημένης άφιξης στο CDG. Τίποτε παραπάνω. Κανείς δεν γνωρίζει πότε θα έρθει το αεροσκάφος, αν θα έρθει και ... αν θα έρθει που θα μας πάει;
Και εξηγώ: το αεροδρόμιο του Dortmund DTM, έχει ώρες λειτουργίας 0600-2200. Μια καθυστερημένη πτήση, μπορεί να πάρει άδεια και να προσγειωθεί και μετά τις 2200 η ώρα, αλλά το αργότερο έως τις 2300. Από εκεί και πέρα ... βρες άλλο αεροδρόμιο captain που να σε δεχτεί. Αρχίσαμε τους πρώτους υπολογισμούς μας και καταλήξασε στο παρακάτω. Το αργότερο στις 2200 η ώρα πρέπει να αφήσουμε το CDG! Με άλλα λόγια, αν το αεροσκάφος δεν έρθει μέχρι τις 2130 (το αργότερο) θα είχαμε μεγάλη περιπέτεια.
Οι πληροφορίες από τους υπαλλήλους της easy ... ΜΗΔΕΝ. Αυτό το θεωρώ εγώ απαράδεχτο. Μια καθυστέρηση δεν είναι δύσκολη να συμβεί, αλλά με αγχώνει αν δεν σε ενημερώνει κανείς για το status της πτήσης σου. Είναι ότι πιο άσχημο. Τις πληροφορίες όλοι οι επιβάτες μόνοι τους και με τα κινητά τις έψαχναν. Έτσι και εμείς. Πρώτο τηλέφωνο από το φιλαράκι στη κοπελιά του να τσεκάρει αν η πτήση έφυγε από DTM. Η κοπελιά όμως ... δεν μας βοήθησε. Δεύτερο τηλέφωνο από μένα στον Στέφανο. Αλλά ... τζίφος. Ο τύπος δεν ήταν σπίτι (κοπρόσκυλο
). Οπότε ... περιμέναμε. Από άλλους μάθαμε ότι το αεροσκάφος μας (σήμερα έμαθα ότι ήταν το G-EJJB) έπαθε βλάβη και έμεινε καθηλωμένο στο DTM. Στις 2150 (δύο ώρες μετά την πρώτη [και μοναδική] αναγγελία) μας ανακοίνωσαν ότι θα έρθει στις 2300 ένα αεροσκάφος της εταιρίας με το οποίο θα πετάξουμε γύρω στις 2330 προς το FMO (Muenster/Osnabrueck). Από εκεί θα μας μεταφέρει η easy με λεωφορεία στο αεροδρόμιο του Dortmund (απόσταση περίπου 80 χλμ.). Σε εκείνη τη φάση θα χαιρόμουν περισσότερο αν έλεγαν, πάτε σε ένα ξενοδοχείο και μετά βλέπουμε. Ήμουν από τις 3 το πρωί στο πόδι. Αλλά η μοίρα μας ήθελε να κλείσουμε 24 ώρες δίχως ύπνο.
Τελικά στις 2255 έφτασε το G-IGOR της easy. Το αεροσκάφος αυτό όμως ήταν για άλλη πτήση (παρεμπιπτόντως, από τις 2130 δεν λειτουργούσαν οι οθόνες και έτσι κανείς δεν ήξερε ποιες πτήσεις ακόμη υπάρχουν και ποιο gate είναι για ποια πτήση).
Λίγα λεπτά αργότερα, τσουπ έφτασε και το G-EZEB από το DTM με τους επιβάτες που είχε να μεταφέρει στο CDG. Με το που έφτασε αυτό, ήρθε και το λεωφορείο και όλοι μέσα. Μάλλον οι μισοί, μιας και η πτήση ήταν γεμάτη. Οι άλλοι μισοί με δεύτερο λεωφορείο. Στο λεωφορείο σκηνές απείρου κάλλους, με τον τύπο στο gate να λέει στους επιβάτες να στριμωχτούν στο πρώτο το λεωφορείο για να μπουν άλλα 4-5 άτομα από τα περ. 50 που στέκονταν ακόμη έξω και χωρούσαν κάλλιστα στο δεύτερο λεωφορείο. Κάπου εκεί, άρχισα να μισώ τους Γάλλους και να παίρνω την απόφαση να μην με ξαναδεί τόσο σύντομα αυτή η χώρα.
Κάποτε έκλεισαν οι πόρτες και το λεωφορείο ξεκίνησε ... για να σταματήσει πέντε μέτρα παρακάτω πάλι. Περίπου 7-8 λεπτά ήμασταν μέσα στο λεωφορείο, προφανώς γιατί περίμεναν να γεμίσει και το δεύτερο λεωφορείο και ο υπεύθυνος να έρθει στο πρώτο λεωφορείο μαζί μας. Α! Το αεροσκάφος ήταν σταθμευμένο μόλις 20 μέτρα από το gate.
Τέλος πάντων. Κάποτε ξεκινήσαμε, κάναμε ολόκληρη γύρα και φτάσαμε στο G-EZEB. Μόλις είχε τελειώσει ο καθαρισμός και το λεωφορείο άνοιξε τις πόρτες του. Όπα λάθος. Το λεωφορείο άνοιξε ΜΟΝΟ την μπροστινή πόρτα (1 από τρεις πόρτες, μιας και ήταν ένα από αυτά τα μακρόστενα λεωφορεία) και όλος ο κόσμος έπρεπε να κατέβει από την πρώτη πόρτα.
Πατάω λοιπόν το πόδι μου μέσα στο αεροσκάφος και ... παθαίνω σοκ. Δεν ξέρω πόσοι από εσάς έχουν μπει σε Α319 της easy. Για τους υπόλοιπους. Με το που μπαίνεις, ακριβώς δεξιά σου υπάρχουν ήδη οι τρεις πρώτες θέσεις. Τίποτε, ούτε ένα διαχωριστικό μετάξι του (μη υπάρχον) galley και της πόρτας από την καμπίνα. Επίσης ... το πλήρωμα. Ήταν δύο άντρες και δυο γυναίκες. Η φορεσιά τους ... πέρα για πέρα γελοία. O ένας με σακάκι της easy, ο άλλος με ένα στενό μπλουζάκι της easy, η κοπελιά με γελέκο της easy ... όπως ήθελε ο καθένας.
Καθίσαμε στις θέσεις 7E & F αν θυμάμαι καλά. Το seatpich … ας μην πω πολλά. Δεν έχω δει κάτι χειρότερο. Νομίζεις και κότες θα μετέφεραν ... αλλά ακόμη και σε αυτές ο χώρος θα ήταν λίγος.
Οι αναγγελίες στα γαλλικά, αγγλικά και γερμανικά. Σε γενικές γραμμές ευγενικό πλήρωμα. Ο κυβερνήτης προφανώς Γάλλος (όπως και το μεγαλύτερο μέρος του πληρώματος), κι αυτός έκανε τις αναγγελίες σε τρεις γλώσσες.
Στις 2350 τελικά, airborn. H πτήση τίποτε το αξιόλογο. Με το πλήρωμα να βαριέται την ζωή του και να στέκετε μια μπροστά και μια πίσω και να κάνει μπλα-μπλα.
Στις 0050 περίπου ήρθε και η προσγείωση στο FMO. Προσεγμένο και όμορφο αεροδρόμιο, με 5 αεροσκάφη της AB και ένα της HF να είναι στα gates και να περιμένουν να ξημερώσει για να μεταφέρουν τουρίστες.
Τελικά όντως έξω από το αεροσκάφος περίμεναν 3 λεωφορεία. Μπήκαμε στο ένα, και κάναμε το λάθος που δεν ξαναβγήκαμε. Ο οδηγός ή ήταν καινούργιος ή ήταν πρώτη του φορά πάνω στο συγκεκριμένο λεωφορείο. Όταν ο συνάδελφος ήρθε να του πει κάτι δεν ήξερε από που ανοίγει το παράθυρό του. Άσε που έτρεμε ολόκληρος στην αρχή (μάλλον από φόβο μην πας πετάξει σε καμιά χαράδρα). Ομολογώ πως υπήρξαν φάσεις μέσα στο λεωφορείο που φοβόμουν! Αν μετρούσε κάποιος τους χτύπους της καρδιάς μου, σίγουρα κάπου στους 150-170 ανά λεπτό θα μετρούσε.
Με χίλια ζόρια φτάσαμε στις 0230 στο αεροδρόμιο του Dortmund. Και τώρα, σκεφτήκαμε, μέσα σε ένα ταξί και δρόμο. Έλα μου όμως που δεν υπήρχε ούτε ένα ταξί στο αεροδρόμιο! (γιατί άλλωστε. Πτήσεις δεν εκτελούνται αυτή την ώρα). Κατά καλή μας τύχη πέρασε εκείνη την στιγμή ένα ταξί, το οποίο το πρόλαβε ένας Γάλλος (ένας ακόμη λόγος που τους μισώ). Για, επίσης, καλή μας τύχη όμως, ο συγκεκριμένος ταξιτζής έδωσε σήμα στους συναδέλφους του και έτσι μέσα σε 10 λεπτά άρχισαν να έρχονται τα ταξί το ένα πίσω από το άλλο.
Έδωσα και τα 27 EUR στο ταξί (διαδρομή: 15 χλμ). και έτσι στις 0310 έπεσα στο κρεβάτι μου και ... κοιμήθηκα.
Résumé (γαλλική λέξη δεν είναι αυτή; Έτσι για να ταιρίαζει στο κλίμα του ρεπορτ μου).
EASYjet … sorry αλλά ... σίγουρα δεν θα κόψω τόσο σύντομα άλλο εισιτήριο μαζί σου. Ένα δρομολόγιο έχω κάνει ήδη booked, για τον Αύγουστο και ... τέλος. Δεν με χάλασε τόσο η καθυστέρηση όσο τα υπόλοιπα προβλήματα. Κανείς να μην είναι σε θέσει να σου δώσει κάποιες πληροφορίες και να ξέρεις μόνο ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ. Έως πότε και γιατί; «I don’t know sir, sorry». Μετά το αεροσκάφος. Σίγουρα έχει έναν από τους πλέον σύγχρονους στόλους στην Ευρώπη. Αλλά ως εδώ. Η κατάσταση μέσα στο αεροσκάφος μοιάζει σαν να μεταφέρουν ζώα και είναι ένα στοιχείο που δεν μου αρέσει. Θέλω όταν πετάω να νιώθω άνετα ... και αυτό σίγουρα δεν μπορείς να το νιώσεις μέσα σε Α319 της easy με τις 156 θέσεις (26 σειρές). Απογοητεύτηκα απίστευτα από την εταιρία! Και μην μου πει τώρα κάποιος «What you pay is what you get», γιατί δεν είναι η πρώτη εταιρία LCC με την οποία έχω πετάξει και οι άλλες δεν με χάλασαν τόσο όσο η easyjet του Στέλιου.
Έτσι και μια βαθμολογία: 2/10
+ κόστος εισιτηρίου
- δες παραπάνω!
). Anyway, μες στο πρόγραμμα είναι όλα.
