Αγάπη μου, συρρίκνωσα το Alisnack!

[COMPUTERISE]

-Kαζαμία άσε τα ψώφια και πες μας την αλήθεια... το αεροπλανάκι είναι χρέπι?
-Casagrande παρακαλώ... τι σημαίνει χρέπι?
-Ρε συ μην το παίζεις άσχετος να φέρετε άλλο αεροπλάνο από την Αθήνα τώρα... με το ερείπιο δεν πετάμε...
- Ρε Καζαμία καινούργιο αεροπλάνο και χάλασε? Να νοικιάσετε τώρα ένα από την Alitalia να πάμε στην ευχή του Θεού και με αυτό το παρτάλι να ταξιδέψεις εσύ...

Η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο... ο φουκαράς ο station manager της Ν.Ο.Α ο κύριος Casagrande, επωνομαζόμενος από τον όχλο Καζαμίας, προσπαθούσε να ηρεμήσει τα πλήθη...
- Το φαγητό είναι έτοιμο στο εστιατόριο και σας περιμένει... πάμε να φάμε πρώτα και τα ξαναλέμε σε λίγο...

Μερικοί ηρέμισαν όταν άκουσαν για φαγητό, άλλοι έβριζαν σκαιότατα τον Καζαμία, τον Βγενόπουλο, την Ολυμπιακή τον αριθμό του σπιτιού τους, τα πάντα... κι άλλοι, μαζί με μένα πιάσαμε τον Καζαμία με το καλό...

- Κύριε Casagrande του είπα σε μιά ωρίτσα η Alitalia έχει πτήση για Αθήνα... να χαρείς τα παιδάκια σου κάνε ένα τηλεφωνάκι να δούμε αν έχει θέσεις...

Δεν είναι καιροί για ηρωισμούς σκέφτηκα... Οι τρεις ώρες καθυστέρηση που μας είπαν μπορούσαν εύκολα να γίνουν 5 ή 7 ή να ακυρωθεί η πτήση... Δευτέρα πρωί όμως έπρεπε να είμαι και εγώ και ο υπερπράχτορας στο γραφείο οπότε Καζαμία άσε τα σάπια...

O Kαζαμίας με κοίταξε με σπινθυροβόλο βλέμμα αγελάδας... Πήρε μηχανικά τηλέφωνο την Alitaria και μου είπε τον μαγικό αριθμό... 13...
- Μα είσαστε 110... αν δώσω 13 θέσεις οι υπόλοιποι θα με φάνε...

- Καζαμία δεν θα σε πειράξει κανένας... στείλτους για φαί, βγάλτους και κανένα κρασάκι, τάξε και κανένα ξενοδοχείο για ξεκούραση και άσε μας εμάς να πάμε στην ευχή της Παναγίας...
To πήραν μυρουδιά και μερικοί άλλοι που πέταγαν για SKG και πήγαμε καροτσάκι τον Καζαμία μέχρι τα γκισέ της Alitalia...
Οι βραδινές της ΑΖ έφευγαν σε λιγότερο από μία ώρα... τρεχάτε ποδαράκια μου... Σχηματίστηκαν δυο ουρές, μια για Αθήνα και μία για Θεσσαλονίκη... οι υπαλληλοι της ΑΖ με το που μας είδαν αγχώθηκαν... το βλέμμα του υπερπράχτορα γυάλιζε στο μισοσκόταδο του Fiumicino...
- Λακέδες του Μπερλουσκόνι κάντε γρήγορα, αν χάσουμε την πτήση μαύρο φίδι που σας έφαγε...

Με γρήγορες κινήσεις πήρα τα μαγικά χαρτάκια... τα τσέκαρα και είδα ότι oι κάρτες επιβίβασης δεν είχαν τυπωμένες τις θέσεις... α τους άθλιους σκέφτηκα... γύρισα με άγριες διαθέσεις πίσω κουνώντας τις κάρτες απειλητικά... ο υπάλληλος μάλλον τα χρειάστηκε μια που πίσω μου εμφανίστηκαν έξαλλοι οι υπόλοιποι 12 και με διαβεβαίωσε ότι όλα είναι οκ και θα μας δώσουν θέσεις κατά την επιβίβαση... δευτερόλεπτα αργότερα, σχεδόν κουτρουβαλώντας 13 νοματέοι τρέχαμε προς την Β 21... η ΑΖ είχε δώσει boarding... τέλος καλό όλα καλά σκέφτηκα και πλησίασα μια ξενέρωτη που τσεκάριζε τους επιβάτες για την επιβίβαση...

 

[seven4seven]

Κάτι ακόμα που πρόσεξα: επάνω στον κινητήρα υπήρχε υποδοχή για βύσμα τηλεφώνου ή ακουστικών (PHONE JACK, έγραφε επάνω). Θα εκτιμούσα ιδιαίτερα, αν κάποιος μπορούσε να μου εξηγήσει τη χρήση του τηλεφώνου ή ακουστικών δίπλα στον κινητήρα (ασφαλώς και δεν είμαι τόσο αφελής να πιστέψω ότι είναι υποδοχή mp3 player ή σε συνδέει με το 801-801-01-01).

Είναι υποδοχή όπου βάζει ο ramp agent τό ακουστικό του (μετά μικροφώνου) και συνομιλεί μέ τό ΠΘΔ (πλήρωμα θαλάμου διακυβέρνησης).Αυτό τόν απαλλάσσει από τον μπελά ν'ανεβοκατεβαίνη την σκάλα,οπότε χάνει και κιλά και ιδρώτα (τά λέω καλά μίστερ seven4seven.
Μάλιστα,όταν περατωθή το turnaround καί κλείσουν αι θύραι τού αεροσκάφους,ο εν λόγω ramp agent βγάζει αυτό τό βύσμα και στέκεται ενώπιον τού παραθύρου τού κόκπιτ κρατών το βύσμα όρθιο,που σημαίνει οτι το αεροπλάνο μπορεί να αναχωρήση χωρίς να τόν πάρη παραμάζωμα...

Τα λες καλα, αλλα η συγκεκριμενη υποδοχη στα airbus βρισκεται μπροστα απο τον ριναιο, ανοιγοντας ενα πανελακι οπου υπαρχει και η "πριζα" του αεροσκαφους. Η υποδοχη στον κινητηρα προφανως κανει την ιδια δουλεια, αλλα χρησιμοποιειται απο μηχανικους κατα τη διαρκεια run-up,οταν ο ενας χρειαζεται να ειναι -απελπιστικα- κοντα στον κινητηρα για ελεγχο!

Για παμε και το τελος...

 

[GP707]

Έχω ξαναδηλώσει δημοσίως στο φόρουμ ότι το Fiumicino είναι το χειρότερο αεροδρόμιο πρωτεύουσας κράτους με διαφορά (και από θέμα εξυπηρέτησης, χώρων, βρωμιάς κλπ αλλά και από θέμα spotting).

Και εντωμεταξύ η επικοινωνία με το Μ.Ε.Σ.Α. καλά κρατούσε, με τα μέλη του να χλαπακιάζουν τα καπνιστά μπριζολίδια και να δίνουν οδηγίες εκ του... ασφαλούς στα ταλαίπωρα raggazzi που τα έσουραν μια στην ΝΟΑ, μια στην Alitalia και μια στον Θόδωρα που τροχοδρομούσε αργά και βασανιστικά προς το holding...
"Clear..."

 

[payneful_tales]

Αγαπητοί σύντροφοι, την ώρα που η επιχείρηση "ΚΟΥΛΑ ΜΕΣΑ ΤΩΡΑ" ελάμβανε χώρα, πιστεύω ότι βιωνατε πολλά περισσότερα για τα 50 ευρώπουλα που δαπανήσατε. Μια χαρά σας διασκέδασαν. Να μάθετε να μην ενημερώνετε έγκαιρα τον λαό. Το ανώτατο πολιτικμπιρό θα επιληφθεί. Μέχρι τότε το -ΟΑΚ θα σας συντροφεύει εις ανταπόδωση.

δικό σας

 

[aakunz]

Τελικά, ακόμα και με καθυστέρηση, η κατάρα του Fiumicino μας είχε κατεδίωκε, με αποτέλεσμα να τρέχουμε σαν τους τρελούς. Κατεβαίνουμε ένα επίπεδο και πάμε στην C10, απ' όπου υποτίθεται ότι θα αναχωρούσε η ΑΖ722 για την Αθήνα. Οι πρώτοι επιβάτες είχαν αρχίσει να σχηματίζουν την ουρά στην έξοδο. Η πτήση προβλεπόταν γεμάτη. Πάει ο Computerise στη μικρούλα και της λέει για το πρόβλημα, αυτή μας κοιτούσε λες και της μιλούσαμε εβραϊκά. “We have been reprotected by Olympic” της λέω εγώ. “Ah, yes a colleague has just informed me, please wait for the boarding to start”.

Picture this: ένα Α321 με πληρότητα άνω του 90%, κόσμος να περιμένει να επιβιβαστεί και δεκατρείς τρελοί να περιμένουν με κάρτες επιβίβασης χωρίς αριθμούς θέσης. Είναι να απορείς πώς είναι δυνατόν στο αεροδρόμιο αναχώρησης, να μη μπορεί το service desk που μας έδωσε τις κάρτες, να βάλει αριθμό θέσης, πόσο μάλλον η ίδια η Πύλη Αναχώρησης.

Εγώ αμφέβαλλα για το αν όντως είχαμε confirmed κράτηση ή απλά ήμασταν standby. Κάποια στιγμή, θες από κούραση, θες από απόγνωση, πες το όπως θες, αποσύρθηκα από το σκηνικό. Η επιβίβαση είχε σχεδόν τελειώσει κι εμείς ακόμα εκεί. Τέσσερα άτομα προσπαθούσαν να κάνουν κάτι με εμάς. Το τι προσπαθούσαν να κάνουν ήταν άξιο απορίας, μια και δεν είχαν ακόμα καν σκανάρει τις κάρτες επιβίβασης για να δούν αν τους έλειπε κανένας από τους κανονικούς επιβάτες. Αυτή η ιστορία πρέπει να κράτησε ίσα με 50 λεπτά. Οι άλλοι είχαν επιβιβαστεί στο Α321, τα καταστήματα είχαν κλείσει και εγώ ήμουν έτοιμος να επιστρέψω στο service desk της Alitalia και να τους ζητήσω να με ξαναβάλουν στην ΟΑ. Είχαμε και το νου μας στο σκοτεινό SX-OAK, το οποίο φαινόταν καλύτερα από τη C10, παρά από τη D8, απ' όπου υποτίθεται ότι θα ξεκινούσε.

Κάποια στιγμή έρχεται μία σαραντάρα της Alitalia Handling και αρχίζει να φωνάζει στους τέσσερις υπαλλήλους της πύλης. Τους κατέστησε υπεύθυνους για την καθυστέρηση και την ταλαιπωρία των επιβατών στο Α321. Μιλάμε ότι είχαμε μπροστά μας ένα άτομο, που φώναζε περισσότερο από τους 110 της πτήσης της ΟΑ. Μέσα στον παροξυσμό της επαναλάμβανε κάποιο μάντρα “Έσσε Μπι Τσέηντζ Έντερ... Έσσε Μπι Τσέηντζ Έντερ... Έσσε Μπι Τσέηντζ Έντερ!”. Προφανώς πρόκειται για την εντολή SB@ <enter> για την οποία θα εκτιμούσα αν κάποιος handler μας εξηγούσε τι σήμαινε. Σχεδόν αμέσως, ένας εκ των υπαλλήλων καταχωρούσε τους επιβάτες, όχι μέσω του 2D barcode αλλά μέσω του boarding number (με τους ιμάντες να μη δουλεύουν τίποτα δε με εξέπληττε). Εμείς ακόμα περιμέναμε, η άλλη ακόμα φώναζε, ενώ ένας που τόλμησε να πλησιάσει το γκισέ εισέπραξε ένα “Λασσιάτε μι παρλάρε κον ι μιέι κολλαμπορατόρι νέλλα μία λινγκουα”.

Κάποια στιγμή ακούγεται ένα “σηκωθείτε, φεύγουμε!”. Εγώ νόμιζα ότι είχα παραισθήσεις. Δίνουμε τις κάρτες, μας κόβουν τα κουπόνια και μας λένε να καθήσουμε όπου βρούμε. Όλη εκείνη την ώρα ένα ζευγάρι που είχε κανονικό εισιτήριο με Alitalia, δεν μπορούσε κι εκείνο να επιβιβαστεί επειδή η σύζυγος είχε δύο επίθετα και το σύστημα κόλλαγε, λόγω του ότι το σύνολο των χαρακτήρων ξεπερνούσε τους 28 και έβγαινε name mismatch. Με τη σκέψη ότι επιτέλους θα τρώγαμε (συγκρατήστε τη λεπτομέρεια), μπαίνουμε στο λεωφορείο (νόμισα ότι ήταν το τελειωτικό χτύπημα) και μέσα στη βροχή επιβιβαζόμαστε στο I-BIXH. Στα άγρια βλέμματα των υπολοίπων επιβατών (λες και εμείς φταίγαμε) εγώ ανταπάντησα με ένα περίλυπο και ταλαιπωρημένο ύφος (δεν χρειάστηκε και πολύ κόπο αν σκεφτείς τι είχα τραβήξει). Κάποιοι έξυπνοι πάνε και κάθονται στη Business, το ακόμα πιο έξυπνο πλήρωμα τους άφησε και μετά φάγαμε ένα πεντάλεπτο για να ελέγξουν τις κάρτες και να δουν ποιοι θα έπρεπε να βγουν προτεινόμενοι για τη Y. Αφού το ζήσαμε κι αυτό, ξεκίνησε η ευλογημένη εκείνη ώρα της αναχώρησης. H επίδειξη έγινε σε βίντεο. Στα μισά οι οθόνες έκλεισαν για να ακουστεί beep για τις ζώνες (διακοπή για διαφημίσεις), ξανάνοιξαν και το demo συνεχίστηκε. Δρόμο πήραμε, δρόμο αφήσαμε, πρέπει να τροχοδρομούσαμε κανένα τέταρτο μέχρι το holding point. Ακόμα και τότε, οι οθόνες εξακολουθούσαν να ανοιγοκλείνουν (μάλλον ήταν συνδεδεμένες με flaps).

Απογείωση, άνοδος και ώρα για το πολυαναμενόμενο Alisnack. Το αγαπητό μέλος dvixos έκανε λόγο για χάπι μεταμφιεσμένο σε σάντουιτς Δεν είχα προσδοκίες για κάτι σπέσιαλ, αλλά ψυλλιάστηκα κάτι ύποπτο όταν άνοιξα το τραπεζάκι και είδα ψίχουλα. Ο φροντιστής είχε το θράσος να ρωτάει αν θέλουμε salty or sweet: όσοι ζήτησαν salty (όπως η αλβανίδα κυρία δίπλα μου) πήραν κρακεράκια σε μέγεθος γραμματοσήμου. Όσοι ζητήσαμε sweet πήραμε ένα πακετάκι με τέσσερα μπισκότα σε μέγεθος μονόευρου και με τρύπα στη μέση (περικοπές και στη ζύμη). Επίσης, και στα υγρά είχαμε δικαίωμα επιλογής: ανθρακούχο ή μεταλλικό νερό. Ακούστηκε επίσης μια φήμη ότι κάποιος ήπιε χυμό σανγκουίνι. Η πληροφορία ελέγχεται.

Το IFE ήταν άλλο ένα χτύπημα κάτω από τη ζώνη: Ξεκινήσαμε με μία βλακωδέστατη διαφήμιση Alitalia. Η υπόθεση είναι απλή αλλά απολύτως σουρρεαλιστική: Σε ένα χάι-τεκ αεροδρόμιο (δεν ήταν το ούτε το FCO, ούτε το ΜΧP), μία check-in-ατζού τσεκάρει μία οικογένεια της οποίας ο κανακάρης έχει μία χάρτινη σαΐτα. Η οικογένεια φεύγει, αλλά το κωλόπαιδο ξεχνάει τη σαΐτα. Η χαζή υπάλληλος αφήνει το πόστο της (και μαμώ την ευσυνειδησία) και ψάχνει να βρει την οικογένεια. Tους ακολουθεί παντού (δε βλέπουμε αν πέρασε κι από τον έλεγχο ασφαλείας, πολύ λογικό διότι αν συνέβαινε και αυτό, θα είχαμε φτάσει στην Αθήνα και η διαφήμιση θα συνεχιζόταν). Παίρνει τηλέφωνα στις πύλες, περιγράφει την οικογένεια αλλά είναι τόσο ηλίθια που θα μπορούσε απλά να δει το όνομα στον υπολογιστή της και να πάει σε μία πύλη και όχι να ανεβοκατεβαίνει κυλιόμενες και ασανσέρ σαν τουρκάλα γριά από τα Άδανα που φτάνει στο Zaventem και πανικοβάλλεται. Το τέλος δεν το είδα (συγγνώμη δεν το έκανα απο βαρεμάρα απλά κάτι μου έφερε μία στιγμιαία υπνηλία) και δυστυχώς δεν το βρίσκω και στο YouTube.

Υπάρχει μία συνήθεια, οι εθνικοί αερομεταφορείς μίας χώρας να προβάλλουν προπαγανδιστικές παραγωγές με προϊόντα της χώρας τους. Η παλιά ΟΑ έβγαζε λ.χ. "Μένουμε Ελλάδα", ακροπόλεις, παρθενώνες, γκρηκ σουβλάκι και Μαμαλάκη. Η Ιταλία φημίζεται για ορισμένα πολύ χαρακτηριστικά πράγματα: ένα από αυτά είναι η κουζίνα της, αλλά θα πρέπει να ήταν πολύ προκλητικό να μας βάλουν εκπομπή με τον ιταλό Μαμαλάκη, τη στιγμή που μας είχαν σερβίρει τα τέσσερα μονόευρα μπισκότα και το νερό. Η επιλογή “Best of Cicciolina” ήταν out of question (είχαμε και σχολικό γκρουπ), έτσι, προσανατολίστηκαν στο άλλο υπέρτατο ιταλικό πολιτιστικό δημιούργημα για το οποίο υπερηφανεύονται: ιταλική μόδα. Το τι ντεφιλέ είδαμε στην υπόλοιπη μισή ώρα ήταν κάτι το απερίγραπτο, διότι πέρα από τα πολύ κοινότυπα Rocco Barocco, Ferre, Trussardi κλπ. Έδειξε και ανδρική μόδα με τα μοντέλα με μαλλί σαν της Τάμτας, ντυμένα αμπαζούρ, να φοράνε ασημί κελεμπίες με τη γραβάτα από πάνω δεμένη ανάποδα. Να ξαναθυμήσω ότι μιλάμε για ανδρική μόδα ή δε χρειάζεται; Κάποια ταινία που ξεκίνησε να προβάλλεται κόπηκε μετά τους τίτλους έναρξης (ήταν και χολλυγουντιανή παραγωγή χωρίς ήχο).

Το καλό ήταν ότι η πτήση διήρκεσε λίγο. Η διπλανή αλβανίδα κυρία ήταν πολύ ήσυχη (μιλούσε και ελληνικά και αγγλικά) και ο διπλανός κύριος έδειχνε μεγάλο ενδιαφέρον να ακούσει τη συγκλονιστική ιστορία μας αλλά και να μας πει τις δικές του (και πιστέψτε με, όταν είναι να μιλήσεις για Αλιτάλια, έχεις πολλά να πεις και λίγα να φας).

Έφτασα σπίτι γύρω στις 02:30 και από περιέργεια πέρασα τα στοιχεία της ΟΑ240 στην υπηρεσία FollowMe της Cosmote. Στις 05:20 έφτασε ένα SMS ότι η πτήση ήταν expected για τις 05:30. Λίγα λεπτά αργότερα ένα αεροπλάνο περνούσε πάνω από το σπίτι, με προορισμό έναν από τους 03L/R.


ΞΑΝΑΠΕΤΑΣ;
Υπό άλλες συνθήκες, ναι. Δεν θα την είχα πρώτη επιλογή, όχι μόνο ως προσφερόμενο προϊόν (οι περισσότεροι έτσι κι αλλιώς παρέχουν από τίποτα εως το ελάχιστο) αλλά και λόγω του ότι υπάρχει μία γενικότερη ανοργανωσιά. Όχι ότι εμείς είμαστε καλύτεροι από αυτούς.

 

[GP707]

Δυστυχώς έτσι είναι τα πράγματα ακόμα (μετά το περυσινό μου ταξίδι viewtopic.php?f=7&t=6158&p=90948#p90948 ) και στο FCO και στην ΑΖ. Προφανώς το φαγητό έχει καταργηθεί για λόγους οικονομίας. Αχ ναι, τα θυμάμαι αυτά τα ελεεινά αλμυρά γραμματόσημα, τα οποία μου τα έδωσαν αφού τους ζήτησα κάτι φαγώσιμο και δεν τα έδιναν από μόνοι τους! Προφανώς είχαν μείνει κάτι λίγα συλλεκτικά κομμάτια και τα πρόσεχαν μην τελειώσουν!!!

Όσο για τη σουρεαλιστική διαφήμιση, αυτή (αν θυμάμαι καλά) τελειώνει με την τύπισσα να βρίσκει τελικά την οικογένεια Χωραφά ήδη μέσα στο αεροπλάνο να έχει καθίσει και να παραδίδει την πολύτιμη σαΐτα πίσω στο μούλικο. Ηθικό δίδαγμα: Μην αφήνετε σκουπίδια στο check in counter γιατί θα σας βρούμε όπου κι αν πάτε και θα σας τα επιστρέψουμε να τα πετάξετε στη χώρα σας. Αρκετό σκουπιδαριό έχει καταντήσει το FCO!!! :twisted:

 

[COMPUTERISE]

ΞΑΝΑΠΕΤΑΣ;
Υπό άλλες συνθήκες, ναι. Δεν θα την είχα πρώτη επιλογή, όχι μόνο ως προσφερόμενο προϊόν (οι περισσότεροι έτσι κι αλλιώς παρέχουν από τίποτα εως το ελάχιστο) αλλά και λόγω του ότι υπάρχει μία γενικότερη ανοργανωσιά. Όχι ότι εμείς είμαστε καλύτεροι από αυτούς.

Λυπάμαι σύντροφε υπερπράχτορα αλλά το βλέπω πολύ δύσκολο να ξαναπετάξω με αυτούς... μιλάμε ότι είναι με τεράστια διαφορά η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ αεροπορική εταιρία της Ευρώπης... δεν ξέρω αν οι Αλβανικές ή οι Μολδαβικές αερογραμμές έχουν τα ίδια χάλια αλλά το βρίσκω εντελώς απίθανο... το 321 τους ήταν το χειρότερο που έχω μπει, service δεν υπήρχε, η εξυπηρέτηση ήταν ανύπαρκτη γιατί λοιπόν να πετάξω με αυτούς? Πόσα χρήματα θα γλιτώσεις πια πετώντας με αυτό το χάλι?
Αν βρω το υπερατλαντικό 300€ φτηνότερο μπορεί να πάρω ναρκωτικά για να μην θυμάμαι τίποτε και να το αποτολμήσω...αλλιώς δεν σφάξανε... σε Ευρωπαική πτήση, εκτός αν θέλω να κάνω πλάκα, δεν υπάρχει περίπτωση...

Και ναι σύντροφε υπερπράχτορα εμείς είμαστε πολύ καλύτεροι από αυτούς... μα πολύ καλύτεροι... ένα αεροπλάνο μπορεί να χαλάσει και να έχει καθυστέρηση 10 ώρες, αυτό συμβαίνει... εκείνο όμως το σουρεαλιστικό που ζήσαμε την Κυριακή το βράδυ στην Alitaria δεν συμβαίνει ποτέ... παρά μόνο στην Alitaria... να την χαίρονται...

 

[Hunting a Shadow]

μιλάμε ότι είναι με τεράστια διαφορά η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ αεροπορική εταιρία της Ευρώπης....

Ας όψεται η MyAir που παρέδωσε τα σκήπτρα στην επόμενη.

 

[SX-Petros]

Θα ηθελα να μαθω τι ακριβως λες με την λεξη reprotection????
Επισης με την ΟΑ τελικα σου δωσανε αποζημιωση?Τι γινετε σε αυτην την περιπτωση?

 

[NFEEFE]

Σε περιπτωση που μια εταιρια εχει ακυρωσει μια πτηση υπαρχει η δυνατοτητα ,βασει συμφωνιων με αλλες εταιριες ,να "δωσει" τα εισιτηρια σε μια αλλη εταιρια προκειμενου να μεταφερθει ο επιβατης στον τελικο του προορισμο (γι'αυτο και λεγεται reprotection).