Λυπάμαι που δεν μπορώ να συμμεριστώ τη συγκίνησή σας.
Παραμερίζω το συναίσθημα και βλέπω την πραγματικότητα που πολλοί,φορτισμένοι,αγνοούν.
Οι εταιρείες και οι εμπορικές επωνυμίες είναι οι άνθρωποί τους,τα στελέχη και οι εργαζόμενοι.
Η Ολυμπιακή (αεροπορία και αερογραμμές) αποτελεί τρανό παράδειγμα,παγκοσμίως, κακοδιαχείρισης,σπάταλου κράτους και βολέματος ανθρώπων που πολύ λίγο αγάπησαν η εκτίμησαν τη δουλειά τους (πέραν του γεγονότος ότι έμπαινε ένας αξιοπρεπέστατος μισθός στις τσέπες τους).
Εργάστηκα για πάνω από 20 χρόνια και μπορώ να έχω πλήρη εικόνα της κατάστασης.
Κρατώ μερικές καλές αναμνήσεις αλλά δυστυχώς και πολλές κακές από τη συνεργασία μου με άχρηστους συναδέλφους που υπό κανονικές συνθήκες δεν θα είχαν προσληφθεί ούτε σε ταβέρνα στα Βλάχικα…
Κυβερνήσεις, Διοικήσεις, συνδικαλιστές και εργαζόμενοι είχαν μερίδιο στην απαξίωση και καταρράκωση της Ολυμπιακής. Εμπορική πολιτική ξεχασμένη κάπου στα συρτάρια ασχέτων, επενδύσεις σε στόλο και εξοπλισμό μηδαμινές σε σχέση με τον ανταγωνισμό, ανύπαρκτη διαφημιστική προβολή.Για αξιολόγηση και επανεκπαίδευση των υπαλλήλων ούτε λόγος...Καθαριότητα και συντήρηση της καμπίνας επιβατών; Άστα για του χρόνου...
Λίγοι ευσυνείδητοι προσπαθούσαν να καλύψουν το τεράστιο κενό των υπολοίπων χαραμοφάηδων και η προσπάθειά τους έπεφτε συχνά στο κενό …Ως πού να αυτοσχεδιάζεις για να παρουσιάσεις ένα ανεκτό service,να αναμασάς δικαιολογίες για τις δεκάδες ελλείψεις στα αεροπλάνα,για την συχνά άθλια εικόνα της Βusiness Class ή για την ανυπόφορη κατάσταση των τουαλετών;
Kαι σε πολλές περιπτώσεις να πρέπει να συγκαλύψεις την επαγγελματική ανεπάρκεια ορισμένων συναδέλφων που οι έννοιες εταιρική κουλτούρα,εξυπηρέτηση,ευγένεια και υποστήριξη προς τον συνεργάτη σου, ήταν η ξένη γλώσσα που δεν μπήκαν ποτέ στον κόπο να μάθουν...
Για να μην είμαι άδικος, υπήρξαν και άριστοι επαγγελματίες που τους αξίζουν πολλαπλά συγχαρητήρια επειδή πήγαν κόντρα στο ρεύμα και πρόσφεραν τον καλύτερο εαυτό τους μέσα σε μια πολύχρονη ατμόσφαιρα διάλυσης.Περιέργως σ'αυτούς δεν δόθηκε η δυνατότητα να δουλέψουν στην OLYMPIC AIR.(Δεν μιλώ για τον εαυτό μου βεβαίως).
Η συζήτηση ,βέβαια, αυτή δεν έχει τέλος.
Όταν η Ελλάδα αναπολεί το ένδοξο παρελθόν της καθισμένη πάνω στα σκουπίδια της ,άλλες χώρες απολαμβάνουν το παρόν και ατενίζουν το μέλλον που χτίζουν για τους πολίτες τους.
Παρ'όλα αυτά είμαι ευγνώμων για τα μαθήματα ζωής που πήρα μέσα σ'αυτή την εταιρεία και ξέρω πως της το ανταπέδωσα με τιμιότητα και ευσυνειδησία ώστε να δικαιούμαι σήμερα να είμαι αντικειμενικά επικριτικός.