A
Anonymous
Guest
..ας παίξουμε με μερικές τάπες βαρελιών...μέχρι να έρθει και η ώρα του TLL. ... 
...Η επιστροφή από STO ήταν πολύ ήρεμη έως κουραστικά ήρεμη...
Λοιπόν κάποια στιγμή έπιασα κουβέντα με τον διπλανό μου μπας και βγάλει κάτι το επιτόπιο ρεπορτάζ. Ο Άρι λοιπόν ήταν φοιτητής από το Τούρκου και έδωσε δυο-τρεις προτάσεις που μας έβαλαν μετά σε απίστευτες καταστάσεις πίσω στο HEL. Πρότεινε να πάροπυμε τραίνο για Τούρκου, ή κάποια "φτηνή πτήση"
για κάπου στον βορρά. Βέβαια η κατακλίδα του ήταν ότι έπρεπε να δούμε και το Ταλλίν...
Αφού κατεβήκαμε από το σαύρο, πήγαμε να τσεκάρουμε τί μπορεί να παίζει με κάποια επίσκεψη για την Κυριακή, μέχρι να έρθει το βράδυ και να την Μαλεύσουμε. Κάτι έπαιζε με αυτό το αεροδρόμιο πάντως (ΗΕL). Λες και είχε πέσει το μαύρο σκοτάδι...Δεν υπήρχε ίχνος ζωής... :shock:
Ελάχιστα φώτα, σπάνια ανθρώπινες υπάρξεις και μία ησυχία που άγγιζε τα όρια του Θρίλερ...Μου θύμισε κάτι από Άκι Καουρισμάκι (φινλανδός σκηνοθέτης) και τις υπέροχα αυτοκτονικές ταινίες του ("μακριά πετούν τα σύννεφα"...δείτε το και θα με θυμηθείτε).
Και κει είπαμε να ταράξουμε λίγο τα νερά και να ξυπνήσουμε λίγο το αεροδρόμιο....
...επιλέγουμε το κεντρικό ντέσκ της Finnair, κάτω από τον πίνακα ανακοινώσεων...Μία υπέροχα αθώα μελαχρινή υπάλληλος έμελε να ήταν το τέταρτο μέλος στο... παιχνίδι μας...
...Γειά σας...
...γειά σας, απάντησε τόσο αθώα...πώς θα μπορούσα να σας φανώ χρήσιμη?...(Αμ δεν τα ρωτάνε αυτά σε ξένους τόπους καλή μου... )...
...θα θέλαμε να μας βοηθήσετε λιγάκι...
...παρακαλώ...επέμενε η μικρή φινλανδέζα...
...λοιπόν...τί θα μας προτείνατε για αύριο?...
...κόκαλο η νεαρά...Τί εννοείτε?...
...εννοούμε..τί θα προτείνατε γιαμία ημερήσια βόλτα με αεροπλάνο στην χώρα σας...
...____________...
...πoία πτήση δηλαδή θα μας προτείνατε και σε καλή τιμή...
...ε..ε...δεν μου έχει ξανατύχει κάτι τέτοιο...πρόλαβε και ψέλισε...
Για να μην σας κρατώ και σε αγωνία, για περίπου είκοσι λεπτά μας έλεγε κάθε πιθανή επιλογή για κάθε πόλη της Φινλανδίας...Βγάλανε και οι άλλοι τα προγρτάμματα δρομολογίων...βλέπαμε τους προορισμούς της εταιρίας και η μικρή φινλανδέζα μας έδινε τα data... Κάποια στιγμή, όταν ζεσταθήκαμε, οι ταχύτητες άγγιξαν αυτές της ADSL... Ίβαλο? Κόλκαλα? Ούλου? Τάμπερε?...Εκεί πετάγεται ο dtrach και φωνάζει...ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ ΤΑΜΠΕΡΕ...ΔΕΝ ΠΑΩ ΕΚΕΙ...ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΠΟΛΗ...ΘΑ ΠΑΩ ΚΑΙ ΜΕ ΑΤR? ΔΕΝ ΠΑΤΕ ΚΑΛΑ...ΟΧΙ ΤΑΜΠΕΡΕΕΕΕΕ...
...τρόμαξε και την κοπέλα που κάποια στιγμή ήθελε να βάλει τα κλάματα, αλλά μετά μάλλον ψιλογούσταρε και αυτή και πήραν φωτιά τα keyboard...
Στο τέλος ψηφίσαμε να πάρουμε το Rovaniemi με τα 160€... Δεν είχε θέσεις απιστροφής όμως...Λέμε Ίβαλο τότε με 170€...δεν είχε θέσεις...ε μην σας φουσκώνω φτάσαμε να βλέπουμε μέχρι και το Μάριενχαμ με Ατάρι. Κάπου εκεί μας έπσε και μας...η λαχτάρα για Finnair και είπαμε να αφήσουμε την μικρή φινλανδέζα στην ερημιά του φινλανδέζικου γραφείου της...
Τελικά αποφασίσαμε να πάμε στο Ταλλίν... Επιλογή που θα σας κρατήσει κοντά μας για τις επόμενες 20 σελίδες...
...Η επιστροφή από STO ήταν πολύ ήρεμη έως κουραστικά ήρεμη...
Λοιπόν κάποια στιγμή έπιασα κουβέντα με τον διπλανό μου μπας και βγάλει κάτι το επιτόπιο ρεπορτάζ. Ο Άρι λοιπόν ήταν φοιτητής από το Τούρκου και έδωσε δυο-τρεις προτάσεις που μας έβαλαν μετά σε απίστευτες καταστάσεις πίσω στο HEL. Πρότεινε να πάροπυμε τραίνο για Τούρκου, ή κάποια "φτηνή πτήση"
για κάπου στον βορρά. Βέβαια η κατακλίδα του ήταν ότι έπρεπε να δούμε και το Ταλλίν...Αφού κατεβήκαμε από το σαύρο, πήγαμε να τσεκάρουμε τί μπορεί να παίζει με κάποια επίσκεψη για την Κυριακή, μέχρι να έρθει το βράδυ και να την Μαλεύσουμε. Κάτι έπαιζε με αυτό το αεροδρόμιο πάντως (ΗΕL). Λες και είχε πέσει το μαύρο σκοτάδι...Δεν υπήρχε ίχνος ζωής... :shock:
Ελάχιστα φώτα, σπάνια ανθρώπινες υπάρξεις και μία ησυχία που άγγιζε τα όρια του Θρίλερ...Μου θύμισε κάτι από Άκι Καουρισμάκι (φινλανδός σκηνοθέτης) και τις υπέροχα αυτοκτονικές ταινίες του ("μακριά πετούν τα σύννεφα"...δείτε το και θα με θυμηθείτε).
Και κει είπαμε να ταράξουμε λίγο τα νερά και να ξυπνήσουμε λίγο το αεροδρόμιο....
...επιλέγουμε το κεντρικό ντέσκ της Finnair, κάτω από τον πίνακα ανακοινώσεων...Μία υπέροχα αθώα μελαχρινή υπάλληλος έμελε να ήταν το τέταρτο μέλος στο... παιχνίδι μας...
...Γειά σας...
...γειά σας, απάντησε τόσο αθώα...πώς θα μπορούσα να σας φανώ χρήσιμη?...(Αμ δεν τα ρωτάνε αυτά σε ξένους τόπους καλή μου...
)......θα θέλαμε να μας βοηθήσετε λιγάκι...
...παρακαλώ...επέμενε η μικρή φινλανδέζα...
...λοιπόν...τί θα μας προτείνατε για αύριο?...
...κόκαλο η νεαρά...Τί εννοείτε?...
...εννοούμε..τί θα προτείνατε γιαμία ημερήσια βόλτα με αεροπλάνο στην χώρα σας...
...____________...
...πoία πτήση δηλαδή θα μας προτείνατε και σε καλή τιμή...
...ε..ε...δεν μου έχει ξανατύχει κάτι τέτοιο...πρόλαβε και ψέλισε...
Για να μην σας κρατώ και σε αγωνία, για περίπου είκοσι λεπτά μας έλεγε κάθε πιθανή επιλογή για κάθε πόλη της Φινλανδίας...Βγάλανε και οι άλλοι τα προγρτάμματα δρομολογίων...βλέπαμε τους προορισμούς της εταιρίας και η μικρή φινλανδέζα μας έδινε τα data... Κάποια στιγμή, όταν ζεσταθήκαμε, οι ταχύτητες άγγιξαν αυτές της ADSL...
Ίβαλο? Κόλκαλα? Ούλου? Τάμπερε?...Εκεί πετάγεται ο dtrach και φωνάζει...ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ ΤΑΜΠΕΡΕ...ΔΕΝ ΠΑΩ ΕΚΕΙ...ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΠΟΛΗ...ΘΑ ΠΑΩ ΚΑΙ ΜΕ ΑΤR? ΔΕΝ ΠΑΤΕ ΚΑΛΑ...ΟΧΙ ΤΑΜΠΕΡΕΕΕΕΕ... ...τρόμαξε και την κοπέλα που κάποια στιγμή ήθελε να βάλει τα κλάματα, αλλά μετά μάλλον ψιλογούσταρε και αυτή και πήραν φωτιά τα keyboard...
Στο τέλος ψηφίσαμε να πάρουμε το Rovaniemi με τα 160€... Δεν είχε θέσεις απιστροφής όμως...Λέμε Ίβαλο τότε με 170€...δεν είχε θέσεις...ε μην σας φουσκώνω φτάσαμε να βλέπουμε μέχρι και το Μάριενχαμ με Ατάρι. Κάπου εκεί μας έπσε και μας...η λαχτάρα για Finnair και είπαμε να αφήσουμε την μικρή φινλανδέζα στην ερημιά του φινλανδέζικου γραφείου της...
Τελικά αποφασίσαμε να πάμε στο Ταλλίν... Επιλογή που θα σας κρατήσει κοντά μας για τις επόμενες 20 σελίδες...
