ATH-LON-ATH: "ο μικρός αεροπορικός γύρος της ΒΔ Ευρώπης"

[George]

Behind the cameras

Μιας και η επιστροφή στα παλιά ριπορτς είναι...της μόδας τελευταία, ορίστε και το αφιέρωμα "πίσω από τις κάμερες" που είχα υποσχεθεί.

Malev ATH-DUB
«Καταπληκτική τιμή! Πώς την πετύχατε; Είδατε τι φοβερές τιμές έχει η Malev;»
Αυτή ήταν η γνήσια, ειλικρινής και…ενθουσιώδης αντίδραση της κοπέλας στο ταμείο της Goldair, όπου εκδόθηκε το εισιτήριο των 97,40ευρώ (εκ των οποίων μόνο οι φόροι έφταναν τα 38,40ευρώ)! Τόσο, που ενθουσιάστηκα κι εγώ με το…κατόρθωμά μου να πετύχω τέτοιο ναύλο! Κι ας είχα ανεβοκατέβει τόσες φορές τους ορόφους του μακρόστενου κτηρίου της Πανεπιστημίου από την κράτηση μέχρι την τελική έκδοση. Πήρα και φάκελο Malev όμως.

Και μετά πέταξα μαζί τους και κατάφερα να κάνω το διπλανό μου κύριο (Έλληνας της Ιρλανδίας, σπάνια περίπτωση μάλλον) να ζηλέψει αφόρητα για την τιμή του δικού μου εισιτηρίου. Τόσο βαρύ του έπεσε, που πήγε και κάθισε σε άλλη θέση πιο μπροστά…
Τα υπόλοιπα τα ξέρετε…


Aer Lingus DUB-SNN
Εδώ ενθουσιασμοί και λοιπές συναισθηματικές εξάρσεις δε χωρούν. Όλα ηλεκτρονικά, γρήγορα κι ωραία. 30 ευρώ + φόρους.

Η έκπληξη μας προέκυψε πολύ αργότερα. Γυρίζοντας στην Αθήνα και κάνοντας αυτό που αποκαλώ «virtual spotting» (χαζεύοντας φωτογραφίες άλλων μέσω pc δηλαδή), ανακάλυψα ότι είχα πετάξει με ένα αεροπλάνο θρύλο! Γιατί η St. Brigid δεν είναι καμια τυχαία. Έχει καταστεί διασημότητα, μετά την αποκαλυπτικά…τρυφερή φωτογραφία όπου ο κ. Caoimhe της χαϊδεύει απαλά το κεφάλι… ( http://www.planepictures.net/netshow.php?id=291855 )

Και εδώ το πλήρωμα καταγεγγραμένο πριν την πτήση σε φωτογραφία "Άσε χρυσή μου, έχω τρομερές ημικρανίες"

 

[George]

Varig LHR-CPH
Βήμα 1 (ενδιαφέρον): επίσκεψη στο www.varig.com.gr
Βήμα 2 (ευχάριστο): τσεκάρισμα τιμών για O/W LON-CPH στα 80,54 ευρώ τελική!
Βήμα 3 (εύκολο): κράτηση!
Βήμα 4 (παράξενο): η Varig με πήρε τηλέφωνο για να επιβεβαιώσει την κράτησή μου και να με ενημερώσει για το πώς θα παραλάβω το εισιτήριο!!!
Βήμα 5 (αναπάντεχο): η Varig μου στέλνει e-mail, λέγοντάς μου να μην ανησυχώ που μπήκε σε Chapter 11 και ότι όλα θα κυλήσουν ομαλά...

Τα επόμενα βήματά μου με έφεραν στο MD-11, εκείνο που μέχρι πριν λίγα χρόνια πετούσε με την Garuda της Ινδονησίας και πλέον στη δεξιά πλευρά του είχε το στικεράκι «Brazil».

Επόμενη έκπληξη; Το σκιάδιο του παραθύρου είχε την επιγραφή...«DC-10»!!! Θέλετε κι άλλο; Στο περιοδικό icaro της Varig υπήρχε άρθρο για τον τρόπο τοποθέτησης των κινητήρων στην άτρακτο κατά το σχεδιασμό ενός αεροσκάφους!

Ε, τελικά αυτές οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά...

Maersk CPH-FRA
Αθήνα, καλοκαίρι και στα γραφεία της οδού Ομήρου ένα ζευγάρι ξένων από τη γειτονική μας χώρα προσπαθεί -μάταια- να βρει εισιτήρια για Τίρανα. Φεύγουν απογοητευμένοι και παίρνω σειρά. «Έχω μια κράτηση από Κοπεγχάγη για Φρανκφούρτη». Αφού η κοπέλα ξεπέρασε γρήγορα το αρχικό σοκ της μετάβασης από «εκπρόσωπος της Albanian Airlines» σε «εκπρόσωπο της Maersk» (μάλλον προτιμούσε το δεύτερο τίτλο έτσι κι αλλιώς), μου έβγαλε ένα ωραιότατο χάρτινο και χειρόγραφο εισιτήριο, από αυτά που είχα να δω χρόόόνια! Self check-in στο Kastrup δεν μπόρεσα να κάνω ποτέ, αλλά εκτίμησα και τη σβελτάδα και την εξυπηρετικότητά της, εν μέσω αμέτρητων τηλεφώνων και μιας απεργίας της ΟΑ, που έκανε πολλούς να παίρνουν και να ρωτούν «Εμείς θα πετάξουμε κανονικά σήμερα για Κοπεγχάγη;», «Μα, εσείς δεν πετάτε με Ολυμπιακή»...


OA FRA-ATH
Εγώ, πάλι, πέταξα και με Ολυμπιακή, η οποία μου έστειλε το εισιτήριο κανονικά στο σπίτι με courier, όπως μου είχε υποσχεθεί από το site της.

Όσο για εκείνο το σκέλος με την easy, δύο πράγματα θυμάμαι: το 747F της AF που πέτυχα στο SNN πριν την επιβίβαση και το e-mail από μέλος του πληρώματος που και τη δουλειά του φαινόταν να απολαμβάνει και τη σχέση του με την αεροπορία!

Και, μετά από αυτό, ήρθε και η δική μου σειρά να..."απολαύσω" την αεροπορία. Από πολύ διαφορετικό πόστο όμως...

Άντε, τα λέμε πάλι στο επόμενο ριπορτ...