aakunz
Concorde-Class-Member
- Εγγραφή
- 27/09/2003
- Μηνύματα
- 4.250
- Likes
- 2.572
- Αγαπημένη αεροπορική εταιρεία (ICAO Code)
- GRL
- Πλησιέστερο αεροδρόμιο (ICAO Code)
- LGKC
Άλλο ένα update από το "λεωφορειακού τύπου" πλέον για μένα δρομολόγιο της Λάρνακας (συμπτωματικά με το ίδιο cast και εταιρείες).
Μετάβαση με Αιγαίου και SX-DVK (αναγκαστικά λόγω πρωινής ώρας). Αρχικά, να αναφέρω ότι μετά την αναβάθμιση στο Amadeus Altea, το σύστημα της εταιρείας βγάζει πλέον μία σελίδα ως κάρτα επιβίβασης, χωρίς airport copy (έστω και στην ίδια σελίδα). Έτσι, ο υπάλληλος στην πύλη σε ρωτάει αν έχεις κρατήσει αντίγραφο και κόβει το πάνω μέρος της κάρτας με τον αριθμό της θέσης. Το πλήρωμα μου φάνηκε συμπαθέστατο και ευχάριστο παρά το αχάραγο. Η ηγουμένη μου φάνηκε πως είχε εξωτικό όνομα (και όχι δεν ήταν Kiri Te Kanawa) ενώ παρατήρησα ότι έχουν αλλάξει και τον Κ1 του security briefing video και έχουν βάλει έναν άλλο κύριο που μιλάει λίγο σαν την Αμαλία του ΠαραΠέντε (προφανώς ο άλλος τους την "έκανε" για αλλού). Η θεά που κάνει το safety briefing παραμένει η ίδια (μάλλον θα ανήκει στην οπισθοφυλακή της γλαροφωλιάς που δεν ακολούθησε τη Grande Damme στην ολυμπιακή εισβολή της). Το vegetarian πρωινό είχε και ψαροκεφτέ. Παρ' ότι αποφεύγω το κρέας, θέλω να πιστεύω ότι ο τηγανητός κεφτές που έφαγα με τύψεις ήταν όντως ψαροκεφτές και όχι κεφτές λαχανικών με γεύση μπακαλιάρου κάπταιν Ίγκλο. Με εξαίρεση τον κεφτέ, το υπόλοιπο πρωινό ήταν μια χαρά, ζεστό-ζεστό με ομελέτα, μανιτάρια, ντομάτα, ψωμάκια, γιαούρτι με μέλι και μαρμελάδα. Κλασσικό IFE, ενώ το Blue με έβαλε στον πειρασμό να το πάρω σοβαρά απόφαση και να πετάξω και κατά Tel Aviv μεριά, μια και είχε ένα καταπληκτικό ρεπορτάζ για την πόλη. Κατά τα άλλα, όλα καλά. Μου άρεσαν οι άνετες θέσεις, το καλό seat-pitch, το ευχάριστο πλήρωμα. Ίσως τους ξαναπετάξω.
Επιστροφή με το "Ιπτάμενο Αγρινό" και τη θεά Αφροδίτη, το νέο τους απόκτημα 5B-DCG. Πολύ μικρή καθυστέρηση λόγω Eurocontrol (έτσι μας είπαν, έτσι σας λέω). Πεντακάθαρο εσωτερικό, ευχάριστο πλήρωμα, πολύ καλής ποιότητας σνακ και ασυνήθιστα άνετο seat pitch για τα κυπριακά δεδομένα, όπου μέχρι τώρα τα seat pitch απευθύνονταν σε γιαπωνέζους ή σχολικές εκδρομές του δημοτικού. Απαλή απαγκίστρωση, ομαλότατη άνοδος, καταπληκτικό touchdown (χωρίς κλαπακλούπα από τη γαλαρία) και όλα αυτά τελείως αθόρυβα. Εντύπωση προκάλεσε και η κάρτα ασφαλείας με το registration του αεροπλάνου. Πλήρης απουσία IFE (το safety briefing έγινε live και ήταν χάλια), παρά το ότι οι οθόνες κατέβηκαν (δεν άναψαν) κάπου πάνω από την Πάρο, σαφής ένδειξη ότι μάλλον ήταν συνδεδεμένες με flaps :twisted: . Η απέναντι πήρε σαλάτα (προφανώς ήταν το Vegan γεύμα), θήλασε το μωρό της (το οποίο μωρό μάλλον πήρε το καλύτερο γεύμα από όλους τους επιβάτες). Το πλήρωμα μοίρασε τα σνακ, τα αναψυκτικά, το τσάι και τον καφέ στον πρώτο γύρο (για τα δύο τελευταία, συνήθως κάνουν δεύτερο γύρο), αφήνοντάς μας να κοιτάζουμε με απορία τη μερίδα με το γαλατάκι που είχαμε στο χάρτινο δίσκο μας, περιμένοντας το γύρο για τον καφέ. Φαίνεται πως οι κύπριοι το παλεύουν το θέμα με τη βελτίωση των υπηρεσιών, ωστόσο δεν είχαν κάτι που να μου έκανε το "κλικ" σε αυτήν την πτήση.
Μετάβαση με Αιγαίου και SX-DVK (αναγκαστικά λόγω πρωινής ώρας). Αρχικά, να αναφέρω ότι μετά την αναβάθμιση στο Amadeus Altea, το σύστημα της εταιρείας βγάζει πλέον μία σελίδα ως κάρτα επιβίβασης, χωρίς airport copy (έστω και στην ίδια σελίδα). Έτσι, ο υπάλληλος στην πύλη σε ρωτάει αν έχεις κρατήσει αντίγραφο και κόβει το πάνω μέρος της κάρτας με τον αριθμό της θέσης. Το πλήρωμα μου φάνηκε συμπαθέστατο και ευχάριστο παρά το αχάραγο. Η ηγουμένη μου φάνηκε πως είχε εξωτικό όνομα (και όχι δεν ήταν Kiri Te Kanawa) ενώ παρατήρησα ότι έχουν αλλάξει και τον Κ1 του security briefing video και έχουν βάλει έναν άλλο κύριο που μιλάει λίγο σαν την Αμαλία του ΠαραΠέντε (προφανώς ο άλλος τους την "έκανε" για αλλού). Η θεά που κάνει το safety briefing παραμένει η ίδια (μάλλον θα ανήκει στην οπισθοφυλακή της γλαροφωλιάς που δεν ακολούθησε τη Grande Damme στην ολυμπιακή εισβολή της). Το vegetarian πρωινό είχε και ψαροκεφτέ. Παρ' ότι αποφεύγω το κρέας, θέλω να πιστεύω ότι ο τηγανητός κεφτές που έφαγα με τύψεις ήταν όντως ψαροκεφτές και όχι κεφτές λαχανικών με γεύση μπακαλιάρου κάπταιν Ίγκλο. Με εξαίρεση τον κεφτέ, το υπόλοιπο πρωινό ήταν μια χαρά, ζεστό-ζεστό με ομελέτα, μανιτάρια, ντομάτα, ψωμάκια, γιαούρτι με μέλι και μαρμελάδα. Κλασσικό IFE, ενώ το Blue με έβαλε στον πειρασμό να το πάρω σοβαρά απόφαση και να πετάξω και κατά Tel Aviv μεριά, μια και είχε ένα καταπληκτικό ρεπορτάζ για την πόλη. Κατά τα άλλα, όλα καλά. Μου άρεσαν οι άνετες θέσεις, το καλό seat-pitch, το ευχάριστο πλήρωμα. Ίσως τους ξαναπετάξω.
Επιστροφή με το "Ιπτάμενο Αγρινό" και τη θεά Αφροδίτη, το νέο τους απόκτημα 5B-DCG. Πολύ μικρή καθυστέρηση λόγω Eurocontrol (έτσι μας είπαν, έτσι σας λέω). Πεντακάθαρο εσωτερικό, ευχάριστο πλήρωμα, πολύ καλής ποιότητας σνακ και ασυνήθιστα άνετο seat pitch για τα κυπριακά δεδομένα, όπου μέχρι τώρα τα seat pitch απευθύνονταν σε γιαπωνέζους ή σχολικές εκδρομές του δημοτικού. Απαλή απαγκίστρωση, ομαλότατη άνοδος, καταπληκτικό touchdown (χωρίς κλαπακλούπα από τη γαλαρία) και όλα αυτά τελείως αθόρυβα. Εντύπωση προκάλεσε και η κάρτα ασφαλείας με το registration του αεροπλάνου. Πλήρης απουσία IFE (το safety briefing έγινε live και ήταν χάλια), παρά το ότι οι οθόνες κατέβηκαν (δεν άναψαν) κάπου πάνω από την Πάρο, σαφής ένδειξη ότι μάλλον ήταν συνδεδεμένες με flaps :twisted: . Η απέναντι πήρε σαλάτα (προφανώς ήταν το Vegan γεύμα), θήλασε το μωρό της (το οποίο μωρό μάλλον πήρε το καλύτερο γεύμα από όλους τους επιβάτες). Το πλήρωμα μοίρασε τα σνακ, τα αναψυκτικά, το τσάι και τον καφέ στον πρώτο γύρο (για τα δύο τελευταία, συνήθως κάνουν δεύτερο γύρο), αφήνοντάς μας να κοιτάζουμε με απορία τη μερίδα με το γαλατάκι που είχαμε στο χάρτινο δίσκο μας, περιμένοντας το γύρο για τον καφέ. Φαίνεται πως οι κύπριοι το παλεύουν το θέμα με τη βελτίωση των υπηρεσιών, ωστόσο δεν είχαν κάτι που να μου έκανε το "κλικ" σε αυτήν την πτήση.