Μιας και εχω καιρο να βαλω μερικα ανεκδοτα μαζι, ας το κανω τωρα..
-[EDIT]-
Η μητέρα του Μπόμπου δεν προλαβαίνει να πάει το παιδί της σχολείο και καλει ένα ταξί,δίνει την διεύθυνση του σχολείου και φεύγουν. Ο ταξιτζής είναι ένας τύπος βαρύς, με μια μουστάκα δυο μέτρα και σιωπηλός,ο Μπόμπο όμως στη διαδρομή ήθελε κουβέντα. Περνάνε απο ένα κοτέτσι τεράστιο το κοιτάζει ο Μπόμπο και λέει στον ταξιτζή:
- Είδες; Αν η μάνα μου ήταν κότα και ο πατέρας μου κόκορας, εγω θα ήμουν ένα μικρο κοτοπουλάκι και δεν θα χρειαζόταν τώρα να πηγαίνω σχολείο!
Του ρίχνει μια ματιά αυστηρή μέσα απο τον καθρέφτη του ο ταξιτζής και δεν απαντά. Λίγο πιο κάτω συναντάνε μια φάρμα την κοιτάζει ο Μπόμπο και λέει στον ταξιτζή.
- Βλέπεις; Αν η μάνα μου ήταν φοράδα και ο πατέρας μου άλογο εγω θα ήμουν ένα μικρό πουλαράκι και δεν θα χρειαζόταν σήμερα να πηγαίνω σχολείο.
Ματιά ακόμα πιο αυστηρή ο ταξιτζής οπότε έχουν φτάσει πια στο σχολείο. Παίρνει ο Μπόμπο την τσάντα του και ετοιμάζεται να κατέβει απο το ταξί, οπότε τον σταματάει ο ταξιτζής και με ύφος βαρύ-μαγκα τον ρωτάει:
- Δεν μου λες ρε φίλε αν η μάνα σου ήτανε π**τάνα και ο πατέρας σου π**στης εσύ τι θα ήσουνα;
-Ταξιτζής!!! απαντά ο Μπόμπος!!!
* * *
Ήταν ο Κωστίκας και ο Γιωρίκας και πίνανε καφέ. Ξαφνικά τους πέρνουνε τηλέφωνο από αμερική και λένε:
- Έλα ρε Κωστίκα. Πάρε γρήγορα τον Γιωρίκα και ελάτε στην Αμερική. Πέφτουν οι δίδυμοι πύργοι. Ελάτε να βοηθήσετε. Εντάξει;
- Εντάξει.
Παίρνουν ένα τσάρτερ και σε μισή ώρα φτάνουν στην αμερική (
σκαστε, ανέκδοτο είναι).
- Λοιπόν, λέει ο Κωστίκας, εγώ θα ανέβω στον τελευταίο όροφο των πύργων, θα σου πετάω τους ανθρώπους και εσύ θα τους πιάνεις, έγινε;
- Έγινε, λέει ο Γιωρίκας
Πετάει ο Κωστίκας μία γυναίκα, με δυσκολία την πιάνει ο Γιωρίκας. Ξαναπετάει έναν άντρα τον πιάνει και αυτόν. Μετά πετάει ένα αφρικανάκι ο Κωστίκας, το κοιτάει ο Γιωρίκας, κάνει δύο βήματα πίσω και το αφήνει το αφρικανάκι και σκάει κάτω σαν καρπούζι. Ζουμιά από δω, ζουμιά από κει και την παρακάτω συνομιλία να παίρνει θέση:
- Ρε μαλάκα Γιωρίκα γιατί το άφησες να πέσει;
- Καλά δεν το είδες ρε; Καμένο ήταν!!!
* * *
Μια ομάδα 4 ατόμων σταματάει τα διερχόμενα στην Κηφισίας αυτοκίνητα. Σταματάνε ένα ταξί, κατεβάζει ο ταρίφας το τζάμι..
- Τι συμβαίνει ρε παιδιά;
- Ακουστέ είναι θέμα παγκόσμιας ειρήνης... έχουν απαγάγει τον Bush τρομοκράτες και ζητάνε λύτρα 100.000.000 $ για την απελευθέρωσή του... αλλιώς απειλούν ότι θα τον λούσουν με βενζίνη και θα του βάλουν φωτιά... όπως καταλαβαίνετε είμαστε αναγκασμένοι να κάνουμε έρανο..
Έκπληκτος ο ταρίφας ρωτάει... "καλά ρε παιδιά", να δώσω ...συνήθως πόσα δίνουν οι υπόλοιποι;
- Απο 5 λίτρα και πάνω!!
* * *
Επί εποχής Ronald Reagan, μπαίνει ένας βοηθός του και του λέει:
- Κύριε, προσσεληνώθηκαν οι Ρώσοι πρώτοι στο φεγγάρι και θέλουν λέει να το βάψουν κόκκινο. Τι να κάνω;
- Τίποτα παιδί μου, περίμενε να τελειώσουν πρώτα.
Μετά από 15 λεπτά...
- Κύριε, οι Ρώσοι έχουν βάψει το ένα τέταρτο του φεγγαριού ήδη κόκκινο. Τι να κάνουμε;
- Μην ανησυχείς παιδί μου , πες μου όταν τελειώσουν.
Στη μισή ώρα...
- Κύριε, οι Ρώσοι έχουν βάψε το μισό φεγγάρι κόκκινο. Δεν θα κάνετε τίποτα;
- Όχι ακόμη.
Μετά από 45 λεπτά..
- Κύριε Reagan , έχουν βάψει τα τρία τέταρτα του φεγγαριού κόκκινο ! Σας παρακαλώ, ας τους βομβαρδίσουμε...
- Αστους να κάνουν τη δουλειά τους.
Στην μία ώρα πάνω...
- Κύριε, οι Ρώσοι το έβαψαν όλο το φεγγάρι κόκκινο.
- Ωραία, τώρα πάρε τη NASA και πες τους να στείλουν ένα διαστημόπλοιο με πολύ άσπρη μπογιά και να γράψει COCA-COLA κατά μήκος του φεγγαριού!
* * *
Αποφασίζει ο Οσαμα Μπιν Λαντεν να πάει στο "Ποιος Θέλει να γίνει Εκατομμυριούχος". Με τα πολλά έχει φτάσει στην τελευταία ερώτηση για τα 50 μύρια και του έχουν μείνει 2 βοήθειες. Το 50-50 και το τηλέφωνο. Του λέει λοιπόν ο Παπαδόπουλος την τελευταία ερώτηση: Λοιπόν Οσάμα βρίσκεσαι ένα βήμα πριν τα 50 εκατομμύρια. Η ερώτηση είναι: Ποιο είναι το πιο ψηλό κτίριο στη Νέα Υόρκη.
α) Το εμπαιρ στειτ μπιλντινγκ;
β) Ο πύργος του Αιφελ;
γ) Οι δίδυμοι πύργοι του WTC;
η δ) Το άγαλμα της ελευθερίας;
Σκέφτεται λίγο ο Οσάμα κ λέει: Θα πάρω τη βοήθεια του 50-50. Την παίρνει λοιπόν και του μένουν 2 επιλογές. Το εμπαιρ στειτ και οι δίδυμοι πύργοι. Το βλέπει ο Οσάμα και τι να κάνει τι να κάνει λέει στον Παπαδόπουλο να πάρει και το τηλέφωνο.
- Ποιον θα πάρουμε; του λεει ο Παπαδόπουλος.
- Τον φίλο μου τον Μοχάμετ Άτα.
- Πολύ ωραία λοιπόν, στο τηλέφωνο παρακαλώ τον κύριο Μοχάμετ Άτα.
Ντρρρρρρρν ντρρρρννννννν!
- Ναι;
- Παρακαλώ.
- Ο κύριος Μοχάμετ;
- Ο ίδιος
- Έχουμε εδώ στο παιχνίδι μας τον φίλο σας τον Μπιν Λαντεν. Έχει φτάσει στην τελευταία ερώτηση και θα θέλαμε τη βοήθεια σας.
- Αν μπορέσω πολύ ευχαρίστως.
Πάρτε το φίλο σας λοιπόν:
- Έλα Μοχάμετ που είσαι ρε;
- Στο αεροπλάνο για Νέα Υόρκη.
- Έλα ρε μαλάκα, να σου πω, ξέρεις ποιο είναι το πιο ψηλό κτίριο στη Νέα Υόρκη, το Εμπαιρ στειτ μπιλντινγκ η οι δίδυμοι πύργοι?
- Εσύ ποιο θέλεις να είναι;
- Έλα ρε μαλάκα κόψε τις μαλακίες και πες μου.
- Καλά.. πες τους ότι σε κάνα τέταρτο θα είναι το εμπαιρ στειτ μπιλντινγκ...
* * *
- Τι σημαίνει ΗΠΑ;
- Η Περιοχή Ανακαινίζεται...
* * *
Η δασκάλα της Α' Γυμνασίου έχει πρόβλημα με τον Τοτό, ο οποίος δείχνει να βαριέται αφόρητα στην τάξη.
- Ποιο είναι το πρόβλημά σου, Τοτέ; τον ρωτάει.
- Είμαι πολύ έξυπνος για να είμαι στην πρώτη τάξη, απαντά ο Τοτός. Η αδερφή μου είναι στην τρίτη τάξη κι είμαι εξυπνότερος από αυτή. Πιστεύω ότι πρέπει να πάω στην τρίτη κι εγώ.
Η δασκάλα τον πήγε στον διευθυντή που συμφώνησε να του κάνουν τεστ κι αν απαντήσει σωστά, να τον βάλουν στην τρίτη τάξη.
- Πόσο κάνουν 3 Χ 3; τον ρωτάει ο διευθυντής.
- 9, απαντάει ο Τοτός.
- 3Χ13;
- 39
Ακολούθησαν κι άλλες ερωτήσεις κι απαντούσε σωστά ο Τοτός. Μετά ήρθε η σειρά της δασκάλας για ερωτήσεις. Ρωτάει:
- Τι είναι αυτά που η αγελάδα έχει τέσσερα κι εγώ δυο;
- Τα πόδια.
- Τι έχεις στο παντελόνι σου που εγώ δεν έχω στο δικό μου;
- Τσέπες.
- Τι είναι μαλλιαρό, οβάλ, γλυκό και μέσα υγρό;
- Η καρύδα.
- Τι μπαίνει μέσα σκληρό και ροζ και βγαίνει μαλακό και βρεγμένο;
Ο διευθυντής ανοίγει διάπλατα τα μάτια του, αλλά πριν προλάβει να διακόψει, ο Τοτός απαντά:
- Η τσίχλα.
- Τι κάνει ο άντρας όρθιος, η γυναίκα καθιστή και το σκυλί στα τρία πόδια του;
Τα μάτια του διευθυντή ανοίγουν τρομαγμένα, αλλά πριν προλάβει να πει κάτι...
- Χειραψία, λέει ο Τοτός.
- Και τώρα μερικές ερωτήσεις του στυλ "Τι είμαι εγώ".
Αρχίζω: Χώνεις τα παλούκια σου μέσα μου. Με πιέζεις, με καρφώνεις κι εγώ ανεβαίνω. Δεν προλαβαίνεις να τελειώσεις, κι εγώ βρέχομαι.
- Η σκηνή του κάμπινγκ.
- Βάζεις ένα δάχτυλό σου μέσα μου. Με παίζεις νευρικά. Ο σωστός άντρας αυτό κάνει πρώτα.
Ο διευθυντής κοιτάζει σα χαμένος.
- Η βέρα.
- Είμαι σε διάφορα μεγέθη. Όταν δεν είμαι καλά, στάζω. Όταν με πιάνεις και με αναταράζεις, ανακουφίζομαι.
- Η μύτη.
- Είμαι ένα σκληρό δοκάρι με σουβλερή άκρη. Καρφώνομαι με δύναμη τρέμοντας.
- Το βέλος, απαντά ο Τοτός.
- Αρχίζω από Μ κι όταν με δοκιμάσεις λιγώνεσαι.
- Το μέλι.
Ο διευθυντής έβγαλε ένα στεναγμό ανακούφισης και είπε:
- Μωρέ, στείλ' τον στο Πανεπιστήμιο. Εγώ από μέσα μου έδωσα λάθος απαντήσεις σ' όλες τις ερωτήσεις....
Εσείς;
* * *
Πάει ένας διοικητής στην λεγεώνα των ξένων μες στην βαθιά έρημο. Όταν τον ξεναγούσαν παρατήρησε μια πολύ γριά καμήλα δεμένη. Και ρώτησε:
- Γιατί είναι εδώ αυτή η καμήλα;
- Κύριε Διοικητά, επειδή είμαστε πολύ μακριά από οπουδήποτε, και οι άντρες έχουν σεξουαλικές ανάγκες, όταν θέλουν, έχουμε την καμήλα.
Τρελάθηκε ο τύπος, αλλά τι να πει;
- Καλώς, αν δεν σας πειράζει, δεν πειράζει και μένα.
Μετά από παραμονή 6 μηνών στο στρατόπεδο, ο διοικητής, μη αντέχοντας άλλο, φωνάζει σε έναν αξιωματικό:
- Φέρτε μου την καμήλα!!!
Ο αξιωματικός σήκωσε τους ώμους και του την πήγε στην πόρτα του. Ο διοικητής την πήγε μέσα, ανέβηκε σε ένα σκαμνί και το έκανε αγρίως. Μετά κατέβηκε, άνοιξε την πόρτα και ρώτησε:
- Αυτό κάνουν εδώ και οι άντρες;
- Εεε, κύριε Διοικητά, συνήθως την καβαλάνε για να πάνε στο κοντινότερο χωριό.
* * *
Ένας Έλληνας και ένας Αιγύπτιος συζητούσαν για τον πολιτισμό τους:
- Εμείς έχουμε τις πυραμίδες,
- Κι εμείς έχουμε την Ακρόπολη.
- Εμείς σκάψαμε κάτω από τις πυραμίδες και βρήκαμε καλώδια.
- Και τι μ' αυτό;
- Πάει να πει πως τότε υπήρχαν τηλέφωνα!
- Κι εμείς σκάψαμε κάτω από την Ακρόπολη και δεν βρήκαμε τίποτα,
- Και τι με αυτό;
- Πάει να πει πως τότε είχαν κινητή τηλεφωνία!!!
* * *
Ένας Γάλλος, ένας Αμερικανός και ένας Έλληνας έχουν γίνει στουπί στο μεθύσι και συζητούν για τις χώρες τους.
- Εμείς, λέει ο Γάλλος, έχουμε τον Πύργο του Άιφελ, που είναι εννιακόσια μέτρα ψηλός...
- Σιγά, λέει ο Αμερικανός. Εμάς το αγαλμα της ελευθεριας είναι δυόμισι χιλιόμετρα ύψος...
- Δεν μασάω Χριστό, λέει η Ελληνάρα: Εμείς έχουμε έναν τύπο στη Λάρισα που τον έχει εβδομήντα πόντους!
Οι άλλοι μένουν ξεροί.
- Εβδομήντα; Αποκλείεται!.
- Κι όμως. Έτσι είναι, λέει η Ελληνάρα. Εβδομήντα πόντους! Αφού τον έδειξε σ' ένα γαϊδούρι και το γαϊδούρι αυτοκτόνησε!
Το πρωί, όμως, ξεμέθυστοι πλέον και οι τρεις, είναι πιο... ελαστικοί.
- Παιδιά, λέει ο Γάλλος. Χθες βράδυ σας είπα ένα ψεματάκι. Ο Πύργος του Άιφελ δεν είναι εννιακόσια μέτρα ψηλός. Είναι... εφτακόσια....
Ο Αμερικανός, τα αλλάζει κι αυτός:
- Και σε μας, λέει, το αγαλμα της ελευθεριας δεν είναι δυόμισι χιλιόμετρα ψηλό. Είναι... ενάμισι...
Τους κοιτάζει, λοιπόν, καλά καλά και η Ελληνάρα και λέει:
- Για να λέμε την αλήθεια, κι εγώ σας είπα ένα ψεματάκι παιδιά. Για τον τύπο που τον έχει εβδομήντα πόντους εννοώ... Ξέρετε... Δεν είναι ακριβώς έτσι. Εννοώ δηλαδή... δεν είναι από τη Λάρισα, από τα Τρίκαλα είναι!
* * *
Ήμουν ευτυχισμένος. Η κοπέλλα μου κι εγώ βγαίναμε πάνω από ένα χρόνο και έτσι αποφασίσαμε να παντρευτούμε. Οι γονείς μας μας βοήθησαν με κάθε τρόπο, οι φίλοι μου με παρότρυναν και η κοπέλλα μου ήταν ένα όνειρο!
Ένα μόνο με απασχολούσε: Η πεθερά μου. Ήταν γυναίκα καριέρας, έξυπνη αλλά όμορφη και σέξι και μερικές φορές με φλέρταρε κάνοντάς με να νιώθω αμήχανα. Μια μέρα με κάλεσε σπίτι της να ελέγξουμε τις προσκλήσεις. Έτσι πήγα.
Ήταν μόνη της και όταν έφτασα μου ψιθύρισε στο αυτί ότι είχε κάποια αισθήματα για μένα και επιθυμίες που δεν μπορεί να κατανικήσει. Έτσι πριν παντρευτώ και δεθώ μόνιμα με την κόρη της θα ήθελε να κάνουμε έρωτα έστω μια φορά μόνο. Τι να έλεγα... Ημουν σε κατάσταση σοκ και δεν μπορούσα να αρθρώσω λέξη. 'Ετσι, μου είπε, "πάω στην κρεβατοκάμαρα και αν θέλεις κι εσύ έλα, σε περιμένω". Έμεινα αποσβολωμένος να κοιτώ τον υπέροχο πισινό της καθώς ανέβαινε τις σκάλες. Για 1-2 λεπτά έμεινα ακίνητος και μετά προχώρησα προς την εξώπορτα. Την άνοιξα και βγήκα έξω. Ο πεθερός μου ήταν εκεί και με δάκρυα στα μάτια με αγκάλιασε και μου είπε πολύ χαρούμενος ότι πέρασα το μικρό τους τέστ, ότι δεν θα έβρισκαν καλύτερο σύζυγο για την κόρη τους, και με καλωσόρισε στην οικογένεια.
Οσο για μένα... το μάθημα που έμαθα ήταν: Καλά κάνω και αφήνω πάντα τα προφυλακτικά στο αυτοκίνητο!
