alexander
Concorde-Class-Member
- Εγγραφή
- 01/01/2003
- Μηνύματα
- 1.876
- Likes
- 15
- Περιοχή
- Jumpseat!
- Website
- axelphotography.tripod.com
- Αγαπημένη αεροπορική εταιρεία (ICAO Code)
- SWR
- Πλησιέστερο αεροδρόμιο (ICAO Code)
- LGAV
Intro
Μετά από αρκετό καιρό που είχε μείνει στα λόγια, η ώρα για ένα ταξίδι στο Άμστερνταμ είχε έρθει, στα πλαίσια της 3ης Märzreise.
Για τρίτη συνεχή χρονιά λοιπόν, μέσα Μαρτίου ξεκινάμε για τας Ευρώπας! Προγραμματίζοντας πολύ καιρό πριν, παράγοντες όπως καιρό και περιήγηση στα πέριξ είναι δύσκολο να προσμετρήσεις. Οπότε ξεκινάμε από τα βασικά… 
PreFlight
Θέλοντας να πετάξω με KLM, μετά τις εντυπώσεις που αποκόμισα από το αγαπητό μέλος Cross, κοίταζα καιρό τις προσφορές τους στο διαδίκτυο. Site φιλικό και εύκολο, με έψησε να κλείσω και ξενοδοχείο από εκεί!
Φυσικά e-ticket το αεροπορικό εισιτήριο, σε μια προσφορά χωρίς να παίρνεις μίλια. Η τρομερή εντύπωση: e-check in! Μέσα σε 3 λεπτά το πολύ είχα επιλέξει τη θέση μου από seat map και είχα εκτυπώσει το boarding pass μου! 30 ώρες πριν την πτήση μου!
Και τα πρώτα τέλεια νέα. Αεροσκάφος: B739!!
Στην περίπτωση δε που έχεις μόνο hand luggage πας κατευθείαν στο gate. Εγώ, έπρεπε να περάσω από το luggage drop check in desk. Και κάτι ακόμα για την διαδικασία. Μόλις αγοράσεις το εισιτήριο από το site τους σου στέλνουν e-mail με πληροφορίες για την πτήση σου, τα αεροδρόμια αναχώρησης και προορισμού και φυσικά upcoming events για την πόλη που πας!
Άφιξη με τους δικούς μου στο ElVen στις 2.10 και βγαίνοντας από το αυτοκίνητο, ένα βανάκι ..ξεφόρτωνε το πλήρωμα για την πτήση μου! Τις κοιτάω καλά καλά..(nice flight… σκέφτομαι!) και γραμμή για τα check in της KLM λοιπόν. Εκεί το χάρηκα απίστευτα! Μια τεράστια ουρά για check in, κανείς δεν προσέγγιζε τις αυτόματες μηχανές check in, και 2-3 στην ουρά για business/drop off check in!!! HAHAHAHA! :twisted: :twisted: :twisted:
Και εκεί που χαιρόμουν και μόλις που είχε έρθει η σειρά μου, με σταματάει ο τύπος στο γκισέ και μου δείχνει το πλήρωμα, λέγοντάς μου ότι έχουν προτεραιότητα... argh….. Αφού χάζεψα (ξανά) τις ομορφιές της KLM, ήρθε και η σειρά μου (για δεύτερη φορά) και με συνοπτικές διαδικασίες μου δίνει ένα κανονικό boarding pass με υπενθύμηση να είμαι στην B09 στις 2.40
Μικρή βόλτα στον Παπασωτηρίου για καπνό και entering the B-terminal of Europe’s South-Eastern hub. Για τον φόβο των Ιουδαίων παίρνω και μπαταρίες από τον Γερμανό. Just in case… και security check στο gate στις 2.40 ακριβώς. Η τσάντα ώμου μου κίνησε την περιέργεια της κοπέλας στην οθόνη και έτσι την κσαναπεράσανε άλλη μια βόλτα για να την εμπεδώσουνε
Κόσμος και κοσμάκης στο gate, αλλά χώρος άπλετος… είναι και αυτό το No smoking εκεί μέσα, σπαστικό… Το αεροπλάνο μας περίμενε, πραγματικά μεγάλο, στα παλιά χρώματα με το στικεράκι της Skyteam αντί της NW/KLM
Πολλές παρέες μαζεμένες (Δεν ξέρω αλλά μου φάνηκε περίεργο)και κατά τις 2.55 ήρθαν οι υπεύθυνες για το boarding και μια μεγάααααααααλη ουρά δημιουργήθηκε στο τσακ-μπαμ (τι σου είναι ο Έλληνας, λέω..)
Flight
10/ 03/ 2005
ATH – AMS
KL 1576
Boeing 737-9K2, KLM – Royal Dutch Airlines, PH-BXP, Meerkoet/Crested Coot f.f.07/08/2001
Seat 31A, economy
STD 1525 ATD 1526
STA 1815 ATD 1800
145,00 + 77,51 = e222,51
…Και ως Έλληνας και εγώ, σκεπτόμενος ότι η θέση μου είναι τρίτη σειρά από το τέλος σε ένα μακρυνάρι σαν το –900αρι, έκανα το αυτονόητο. Προσπέρασα από δεξιά πήρα εφημερίδα από ένα board και έκατσα μπροστά από το μπουλούκι (ως γνωστόν η λέξη ουρά, στην Ελλάδα είναι ουτοπική έννοια!!)με κάμποσους βέβαια ακόμα μπροστά μου. 
Με τα πολλά στις 3.00 περνούσα την φυσούνα της απόλυτης ευτυχίας, με 2 αεροσυνοδούς να μας καλωσορίζουν και να προσπαθώ να περάσω ανάμεσα από λογής λογής ανθρώπους, που, ω τι πρωτότυπο, στέκονταν στην μέση του διαδρόμου και μαλώνανε για το σε ποια θέση θα καθίσουν/βάλουν τα παλτά τους/κανουν σεξ/κοιμάται η Ε.Ε./κυβερνάει ο Μπους κλπ. 
Όλα τα κουλά εκείνη τη στιγμή που το μόνο που θέλω είναι να φτάσω στην 31η σειρά και να καθίσω με την ελπίδα να μην έρθει κανείς δίπλα μου. Σε μια κρίση απόγνωσης σκεφτόμουν αν θα ήταν προτιμότερο να γυρίσω πίσω, να κατέβω στο ταρμακ και να μπώ από την πίσω σκάλα 
Με τα πολλά φτάνω στην θέση μου και το αεροπλάνο μοιάζει να γεμίζει, με τις θέσεις δίπλα να παραμένουν απειλητικά άδειες, ώσπου το τελευταίο κύμα επιβίβασης έφερε πια και τους διπλανούς μου στις θέσεις τους… Πίσω μου, μια παρέα 5 ατόμων, μεσήλικες, δεν μπορούσαν να βολευτούν, φώναζαν, γέλαγαν, μιλούσαν για κλείσιμο συμφωνίας στο Άμστερνταμ και ειδικά η πίσω μου έκανε το κάθισμά μου τραμπάλα (Βολέψου πια Χριστιανή μου) :evil:
Απ’ ότι φαίνεται υπάρχει κάποια μικρή καθυστέρηση, και η παρέα πίσω μου (που είχαν ήδη κλείσει από το e-check in όταν έκλεινα εγώ) φώναζε, «είδες ρε, η κατάρα της Νατάσσας! Δεύτερη φορά, άντε να δούμε πότε θα τριτώσει..»
Με τα πολλά έρχεται ένα τύπος στην παρέα τους έχοντας τρέξει σαν σε μαραθώνιο (κουνιόταν όλο το πάτωμα) και κάθεται, και σε δευτερόλεπτα, στις 3.26 γίνεται η αναγγελία από τον κυβερνήτη για την πτήση μας, καλωσόρισμα και σχεδόν με το που τελειώνει, αρχίζει το pushback. Στη συνέχεια αντιλαμβάνομαι ότι είχαν ξεχάσει μια τσάντα στο check in και την είχε πάρει η ασφάλεια του αεροδρομίου, οπότε έτρεχε ο καημένος να την ζητήσει πίσω.
Στα επιταυτά, ενώ η κατάσταση με την ζεστή καμπίνα είχε φτάσει σε σημείο ανήθικης απένδυσης.. εδώ και κάμποση ώρα προσγειώνονταν στον 03R και απογειώνονταν από τον 03L Επιτέλους κάτι διαφορετικό για τις αναχωρήσεις μου από τον Βενιζέλο.
Στις 3.30 άρχισε το taxiing οπότε και περάσαμε αριστερά από το satellite και στην συνέχεια, πάνω από την Αττική Οδό, και τελικά στις 3.37 απογειωθήκαμε, αυτήν την φορά από full stop. Το 739 είναι όντως μεγάλο αεροπλάνο, έμοιαζε σαν να μην μπορεί να σηκωθεί από τον διάδρομο, ωστόσο, δεν ξέρω αν ήταν επειδή καθόμουν πίσω, η απογείωση ήταν απόλαυση. Τέρμα γκάζια, μικρές βελτιώσεις πορείας και airborne.
Περάσαμε πάνω από την Καλλιτεχνούπολη και το λιμάνι της Ραφήνας, πάνω από την Εύβοια και κάπου εκεί περάσαμε πάνω από τα σύννεφα. Για λίγο όμως, μιας και μόλις περάσαμε την Εύβοια το σκηνικό ήταν μαγικό με τον ήλιο να καθρεφτίζεται στην ήρεμη θάλασσα. Η κουζίνα μας έχει ξελιγώσει με την μυρωδιά ζεστού κάτι.
Στις 3.54 είμαστε πάνω από την Σκατζούρα και 2 λεπτά μετά μια πολύ ωραία εικόνα των μεγαλύτερων βόρειων Σποράδων (Αλόννησος, Σκόπελος, Σκιάθος. Σε αυτό ακριβώς το σημείο τελειώνουν τα σαντουιτσάκια και τα mealboxes που σερβίρανε, με αυτόν που έχει πάρει τελευταίος να είναι ο διπλανός μου…. Argh
αλλά δεν αργούν να φέρουν και σε μένα. Τώρα, για να καταλάβετε το concept της KLM. 
InFlight Service
Σερβίρουν το κουτάκι αυτό με αυτό το απαράδεκτα μικρό σαντουιτσάκι (το οποιό τουλάχιστον είναι πολύ ζεστό και απίστευτα νόστιμο) συν bar service και θεωρούν ότι φτάνει για ταξίδι 3,5 ωρών. Το mealbox περιέχει 4 πιρουνιές ταλιατέλες και μια αποδεκτής ποσότητας κρέμα με σιρόπι κεράσι. Αποδεκτή ποιότητα και γεύση, αλλά από μέγεθος, ούτε μυρμήγκι δεν χορταίνει…
Αλλά ήμουν αποφασισμένος να μην τους την χαρίσω, μετά από μια κουραστική μέρα στην σχολή και να κάτσω νηστικός. Με σύμμαχο το παλικάρι δίπλα μου οι παραγγελίες έδιναν και έπαιρναν… για την ώρα γράψτε σύνολο 2 mealboxes και 3 σαντουιτσάκια.
Στην συνέχεια πέρασαν τα inflight shopping carts όπου πήρα με 17e ένα αρκούδι της KLM για το έτερον ήμισυ..
Τουλάχιστον έχουν να αγοράσεις, όχι σαν την Ολυμπιακή..
Καθαρό εσωτερικό σε μπλε και ασπρους χρωματισμούς, αλλά βρώμικο τζάμι...
Άσχημη εντύπωση μου έκανε, ιδιαίτερα για ένα τέτοιο μεγάλο ταξίδι η παντελής απουσία IFE. Οκ, δεν ζητάω οθόνες για real map (ψεύτης), δεν ζητάω να έχει και ταινία (πάλι ψεύτης), αλλά ένα ραδιοφωνάκι θα το ήθελα. Τουλάχιστον έχει ένα εξαιρετικό περιοδικό για συντροφιά, και ικανοποιητικά καθίσματα, αν και πάλι έχω την αίσθηση ότι το pitch τους είναι μικρότερο από των ΟΑ.
Μερικές τρελές στροφές δεξιά αριστερά αργότερα, και ενώ έχω χάσει πάσα ιδέα για το που βρισκόμασταν έμεινα να χαζεύω το θέαμα με τον ήλιο και τα σύννεφα, αλλά κυρίως με τα διερχόμενα αεροπλάνα. Πρώτη φορά βλέπω εν πτήσει αεροπλάνο να πηγαίνει προς την αντίθετη κατεύθυνση από μας, πετώντας στο ίδιο level με εμάς. Πραγματικά πολύ αστείο, δεδομένης της ταχύτητας με την οποία πετάμε και εμείς και αυτό. Οπότε μέχρι να αντιληφθείς και ξεκαθαρίσεις μέσα σου ότι αυτό που βλέπεις σαν κουκίδα εκεί στο βάθος μπροστά είναι αεροπλάνο, αυτό έχει ήδη προσπεράσει, οπότε καμία ελπίδα για φωτογραφία.
Στην συνέχεια, κατά τις 4.50 περάσαμε πάνω από ιδιαίτερα χιονισμένες περιοχές, όπου κατά διαστήματα φαινόντουσαν αεροδρόμια σαν αυτό, (edited: Belgrade BEG/LYBE). Ρωτώντας τον FA αν μπορεί να ρωτήσει να μάθουμε, μου είπε ότι θα ρωτήσει, αλλά όσο ακούσατε εσείς απάντηση, άκουσα και εγω…
Κατά τις 5.20, με το περιοδικό μισοδιαβασμένο, τα αυτιά κουρασμένα από το discman και τους διπλανούς μου μισοκοιμισμένους, είπα να κάνω μια μικρή βόλτα πριν κοιμηθούν τελείως και εγκλωβιστώ σε αυτό το 0,5x0,5 της θέσης μου. Κάπου πάνω από την Αυστρία λοιπόν πάω 3 σειρές πίσω, και μπαίνω στον χώρο των αεροσυνοδών, πιάνω συζήτηση με έναν από αυτούς, ο οποίος μου προσφέρει
Mealboxes σαντουτσάκια και soft drinks που περίσσεψαν. Μου λέει πάντα ετοιμάζουμε περισσότερα γιατί ποτέ δεν ξέρεις ποιος πεινάει παραπάνω!! Αρχίζουμε να μιλάμε για την KLM, την AF, τα οικονομικά προβλήματα, αλλά είναι και αρκετά ενημερωμένος για την Ελλάδα και την Ολυμπιακή και την Aegean. Ρωτάει μάλιστα αν στην Ολυμπιακή σερβίρουν ακόμα αλκόολ. Η ώρα περνάει και όλο και περισσότερα αεροπλάνα είτε «συνταξιδεύουν» μαζί μας, είτε περνούν κάθετα. Στις 5.45 ταξιδεύουμε πάνω από την Γερμανία και εγώ έχω πια επιστρέψει στην θέση μου. Είχα τσεκάρει να έρχεται κάτι από μακριά, οπότε η Oly ήταν σε επιφυλακή! ένα C-17 πετάει προς το μέρος μας!!!!!! Λίγο πιο μετά, στις 6.00 ακριβώς, και ενώ κάθε φορά που κοιτάω προς το διάδρομο, νοιώθω το βλέμμα μου να διασταυρώνεται με τα απειλητικά βλέμματα των διπλανών μου (μα τι θέλει πια, πόσες φωτογραφίες θα βγάλει, έτσι και με σηκώσει θα τον μπιιιιιιπ κλπ κλπ κλπ…) η KLM σε φτηνή αντιγραφή της LX βγάζει choco-service με Mars, Twix, Bounty και τσιπς.
Ώρα για χαλάρωση πια, μουσική στο discman, και ο ήλιος σχεδόν στο ύψος του παραθύρου, ζαλίζει ευχάριστα καθώς πετάμε πάνω από μια πυκνοσυννεφιασμένη Γερμανία, ενώ δεν αργεί ο καπταιν να μειώσει την ισχύ και να χάνουμε σιγά σιγά ύψός (6.25).
Στις 6.48 έχουμε πια φτάσει στο ύψος των νεφών και ο κυβερνήτης κάνει αναγγελία καθόδου και καλεί το πλήρωμα να πάρουν θέσεις προσγείωσης.
6.50 Βλέπουμε πια το Αμστερνταμ και την γύρω περιοχή
και τελικά στις 6.55 κάνουμε ένα απότομο touchdown στον 18C. Μετά από ένα ατελείωτο taxiing (εντύπωση προκαλεί μια τεράστια πινακίδα Nikon σε κατακίτρινο χρώμα. Ξέρουν που να κάνουν διαφήμηση), στις 7.00 σταθμεύουμε στο D-pier. Παρόλο που είμαστε ένα τέταρτο ahead of schedule στην ουσία 7.17 καταφέρνω να βγω από το αεροσκάφος λόγω του πολύ κόσμου. Η αλήθεια είναι ότι εκείνη την ημέρα είχε σχεδόν 100% πληρότητα στην economy. Τώρα για την business μην με ρωτάτε, παραήταν μακριά μου!!!
PostFlight
Δεν ξέρω πόσοι συμφωνούν η διαφωνούν, αλλά εμένα μου αρέσει απίστευτα να βλέπω αεροσκάφη της ίδιας εταιρίας, σταθμευμένα το ένα δίπλα στο άλλο. Το D pier πρέπει να είναι αποκλειστικό της KLM. Τα είχε όλα. Β737 και cityhopper. Εύκολο να προσανατολιστείς στο AMS, υπό καθαρή σκέψη (επιμένω στην διευκρίνιση). Τα χρόνια του τα δείχνει, αλλά δεν δείχνει να είναι παρατημένο στην μοίρα του όπως το Ελληνικό. Αρκετά συμπαθητικό θα έλεγα. Μόλις έφτασα στο baggage claim, που δεν είναι και ακριβώς αυτό που θα έλεγε κανείς «δυό βήματα μακριά», οι βαλίτσες κυλούσαν ήδη και η δική μου ήταν απόλυτα τυπική στο ραντεβού της. φτάνω, τη βλέπω, φεύγω (ήρθα είδα νίκησα) Και μετά έξοδος. Και το πρώτο πράγμα που βλέπεις τι είναι¨??? Ένα «αεροπορικό» κατάστημα, με ότι ποθεί η πιο επιτηδευμένη αεροπορική καρδιά!
TotalFlightExperience
Σε γενικές γραμμές θα έλεγα μάλλον ένα 7,5/10. Ναι μεν είχε περιοδικό, inflight sales, ευγενικές και κυρίως όμορφες αεροσυνοδούς! Με κάθε επιφύλαξη θα έλεγα ότι ήταν 4 onboard (2 άνδρες, 2 γυναίκες). Αλλά δεν είχε ιδιαίτερο φαγητό, ούτε κάποιο IFE. Και κυρίως ήταν αρκετά κουραστικό από άποψη χρόνου/χώρου. Ωστόσο ήταν αρκετά καλό σε on time performance.[/url]
Μετά από αρκετό καιρό που είχε μείνει στα λόγια, η ώρα για ένα ταξίδι στο Άμστερνταμ είχε έρθει, στα πλαίσια της 3ης Märzreise.
Για τρίτη συνεχή χρονιά λοιπόν, μέσα Μαρτίου ξεκινάμε για τας Ευρώπας! Προγραμματίζοντας πολύ καιρό πριν, παράγοντες όπως καιρό και περιήγηση στα πέριξ είναι δύσκολο να προσμετρήσεις. Οπότε ξεκινάμε από τα βασικά… PreFlight
Θέλοντας να πετάξω με KLM, μετά τις εντυπώσεις που αποκόμισα από το αγαπητό μέλος Cross, κοίταζα καιρό τις προσφορές τους στο διαδίκτυο. Site φιλικό και εύκολο, με έψησε να κλείσω και ξενοδοχείο από εκεί!
Φυσικά e-ticket το αεροπορικό εισιτήριο, σε μια προσφορά χωρίς να παίρνεις μίλια. Η τρομερή εντύπωση: e-check in! Μέσα σε 3 λεπτά το πολύ είχα επιλέξει τη θέση μου από seat map και είχα εκτυπώσει το boarding pass μου! 30 ώρες πριν την πτήση μου!
Και τα πρώτα τέλεια νέα. Αεροσκάφος: B739!! Στην περίπτωση δε που έχεις μόνο hand luggage πας κατευθείαν στο gate. Εγώ, έπρεπε να περάσω από το luggage drop check in desk. Και κάτι ακόμα για την διαδικασία. Μόλις αγοράσεις το εισιτήριο από το site τους σου στέλνουν e-mail με πληροφορίες για την πτήση σου, τα αεροδρόμια αναχώρησης και προορισμού και φυσικά upcoming events για την πόλη που πας!
Άφιξη με τους δικούς μου στο ElVen στις 2.10 και βγαίνοντας από το αυτοκίνητο, ένα βανάκι ..ξεφόρτωνε το πλήρωμα για την πτήση μου! Τις κοιτάω καλά καλά..(nice flight… σκέφτομαι!) και γραμμή για τα check in της KLM λοιπόν. Εκεί το χάρηκα απίστευτα! Μια τεράστια ουρά για check in, κανείς δεν προσέγγιζε τις αυτόματες μηχανές check in, και 2-3 στην ουρά για business/drop off check in!!! HAHAHAHA! :twisted: :twisted: :twisted:
Και εκεί που χαιρόμουν και μόλις που είχε έρθει η σειρά μου, με σταματάει ο τύπος στο γκισέ και μου δείχνει το πλήρωμα, λέγοντάς μου ότι έχουν προτεραιότητα... argh….. Αφού χάζεψα (ξανά) τις ομορφιές της KLM, ήρθε και η σειρά μου (για δεύτερη φορά) και με συνοπτικές διαδικασίες μου δίνει ένα κανονικό boarding pass με υπενθύμηση να είμαι στην B09 στις 2.40
Μικρή βόλτα στον Παπασωτηρίου για καπνό και entering the B-terminal of Europe’s South-Eastern hub. Για τον φόβο των Ιουδαίων παίρνω και μπαταρίες από τον Γερμανό. Just in case… και security check στο gate στις 2.40 ακριβώς. Η τσάντα ώμου μου κίνησε την περιέργεια της κοπέλας στην οθόνη και έτσι την κσαναπεράσανε άλλη μια βόλτα για να την εμπεδώσουνε
Κόσμος και κοσμάκης στο gate, αλλά χώρος άπλετος… είναι και αυτό το No smoking εκεί μέσα, σπαστικό… Το αεροπλάνο μας περίμενε, πραγματικά μεγάλο, στα παλιά χρώματα με το στικεράκι της Skyteam αντί της NW/KLM
Πολλές παρέες μαζεμένες (Δεν ξέρω αλλά μου φάνηκε περίεργο)και κατά τις 2.55 ήρθαν οι υπεύθυνες για το boarding και μια μεγάααααααααλη ουρά δημιουργήθηκε στο τσακ-μπαμ (τι σου είναι ο Έλληνας, λέω..)
Flight
10/ 03/ 2005
ATH – AMS
KL 1576
Boeing 737-9K2, KLM – Royal Dutch Airlines, PH-BXP, Meerkoet/Crested Coot f.f.07/08/2001
Seat 31A, economy
STD 1525 ATD 1526
STA 1815 ATD 1800
145,00 + 77,51 = e222,51
…Και ως Έλληνας και εγώ, σκεπτόμενος ότι η θέση μου είναι τρίτη σειρά από το τέλος σε ένα μακρυνάρι σαν το –900αρι, έκανα το αυτονόητο. Προσπέρασα από δεξιά
πήρα εφημερίδα από ένα board και έκατσα μπροστά από το μπουλούκι (ως γνωστόν η λέξη ουρά, στην Ελλάδα είναι ουτοπική έννοια!!)με κάμποσους βέβαια ακόμα μπροστά μου. Με τα πολλά στις 3.00 περνούσα την φυσούνα της απόλυτης ευτυχίας, με 2 αεροσυνοδούς να μας καλωσορίζουν και να προσπαθώ να περάσω ανάμεσα από λογής λογής ανθρώπους, που, ω τι πρωτότυπο, στέκονταν στην μέση του διαδρόμου και μαλώνανε για το σε ποια θέση θα καθίσουν/βάλουν τα παλτά τους/κανουν σεξ/κοιμάται η Ε.Ε./κυβερνάει ο Μπους κλπ. Όλα τα κουλά εκείνη τη στιγμή που το μόνο που θέλω είναι να φτάσω στην 31η σειρά και να καθίσω με την ελπίδα να μην έρθει κανείς δίπλα μου. Σε μια κρίση απόγνωσης σκεφτόμουν αν θα ήταν προτιμότερο να γυρίσω πίσω, να κατέβω στο ταρμακ και να μπώ από την πίσω σκάλα Με τα πολλά φτάνω στην θέση μου και το αεροπλάνο μοιάζει να γεμίζει, με τις θέσεις δίπλα να παραμένουν απειλητικά άδειες, ώσπου το τελευταίο κύμα επιβίβασης έφερε πια και τους διπλανούς μου στις θέσεις τους… Πίσω μου, μια παρέα 5 ατόμων, μεσήλικες, δεν μπορούσαν να βολευτούν, φώναζαν, γέλαγαν, μιλούσαν για κλείσιμο συμφωνίας στο Άμστερνταμ και ειδικά η πίσω μου έκανε το κάθισμά μου τραμπάλα (Βολέψου πια Χριστιανή μου) :evil:
Απ’ ότι φαίνεται υπάρχει κάποια μικρή καθυστέρηση, και η παρέα πίσω μου (που είχαν ήδη κλείσει από το e-check in όταν έκλεινα εγώ) φώναζε, «είδες ρε, η κατάρα της Νατάσσας! Δεύτερη φορά, άντε να δούμε πότε θα τριτώσει..»
Με τα πολλά έρχεται ένα τύπος στην παρέα τους έχοντας τρέξει σαν σε μαραθώνιο (κουνιόταν όλο το πάτωμα) και κάθεται, και σε δευτερόλεπτα, στις 3.26 γίνεται η αναγγελία από τον κυβερνήτη για την πτήση μας, καλωσόρισμα και σχεδόν με το που τελειώνει, αρχίζει το pushback. Στη συνέχεια αντιλαμβάνομαι ότι είχαν ξεχάσει μια τσάντα στο check in και την είχε πάρει η ασφάλεια του αεροδρομίου, οπότε έτρεχε ο καημένος να την ζητήσει πίσω.
Στα επιταυτά, ενώ η κατάσταση με την ζεστή καμπίνα είχε φτάσει σε σημείο ανήθικης απένδυσης.. εδώ και κάμποση ώρα προσγειώνονταν στον 03R και απογειώνονταν από τον 03L
Επιτέλους κάτι διαφορετικό για τις αναχωρήσεις μου από τον Βενιζέλο. Στις 3.30 άρχισε το taxiing οπότε και περάσαμε αριστερά από το satellite και στην συνέχεια, πάνω από την Αττική Οδό, και τελικά στις 3.37 απογειωθήκαμε, αυτήν την φορά από full stop. Το 739 είναι όντως μεγάλο αεροπλάνο, έμοιαζε σαν να μην μπορεί να σηκωθεί από τον διάδρομο, ωστόσο, δεν ξέρω αν ήταν επειδή καθόμουν πίσω, η απογείωση ήταν απόλαυση. Τέρμα γκάζια, μικρές βελτιώσεις πορείας και airborne.
Περάσαμε πάνω από την Καλλιτεχνούπολη και το λιμάνι της Ραφήνας, πάνω από την Εύβοια και κάπου εκεί περάσαμε πάνω από τα σύννεφα. Για λίγο όμως, μιας και μόλις περάσαμε την Εύβοια το σκηνικό ήταν μαγικό με τον ήλιο να καθρεφτίζεται στην ήρεμη θάλασσα. Η κουζίνα μας έχει ξελιγώσει με την μυρωδιά ζεστού κάτι.
Στις 3.54 είμαστε πάνω από την Σκατζούρα και 2 λεπτά μετά μια πολύ ωραία εικόνα των μεγαλύτερων βόρειων Σποράδων (Αλόννησος, Σκόπελος, Σκιάθος. Σε αυτό ακριβώς το σημείο τελειώνουν τα σαντουιτσάκια και τα mealboxes που σερβίρανε, με αυτόν που έχει πάρει τελευταίος να είναι ο διπλανός μου…. Argh
αλλά δεν αργούν να φέρουν και σε μένα. Τώρα, για να καταλάβετε το concept της KLM. InFlight Service
Σερβίρουν το κουτάκι αυτό με αυτό το απαράδεκτα μικρό σαντουιτσάκι (το οποιό τουλάχιστον είναι πολύ ζεστό και απίστευτα νόστιμο) συν bar service και θεωρούν ότι φτάνει για ταξίδι 3,5 ωρών. Το mealbox περιέχει 4 πιρουνιές ταλιατέλες και μια αποδεκτής ποσότητας κρέμα με σιρόπι κεράσι. Αποδεκτή ποιότητα και γεύση, αλλά από μέγεθος, ούτε μυρμήγκι δεν χορταίνει…
Αλλά ήμουν αποφασισμένος να μην τους την χαρίσω, μετά από μια κουραστική μέρα στην σχολή και να κάτσω νηστικός. Με σύμμαχο το παλικάρι δίπλα μου οι παραγγελίες έδιναν και έπαιρναν… για την ώρα γράψτε σύνολο 2 mealboxes και 3 σαντουιτσάκια.
Στην συνέχεια πέρασαν τα inflight shopping carts όπου πήρα με 17e ένα αρκούδι της KLM για το έτερον ήμισυ..Τουλάχιστον έχουν να αγοράσεις, όχι σαν την Ολυμπιακή..
Καθαρό εσωτερικό σε μπλε και ασπρους χρωματισμούς, αλλά βρώμικο τζάμι...
Άσχημη εντύπωση μου έκανε, ιδιαίτερα για ένα τέτοιο μεγάλο ταξίδι η παντελής απουσία IFE. Οκ, δεν ζητάω οθόνες για real map (ψεύτης), δεν ζητάω να έχει και ταινία (πάλι ψεύτης), αλλά ένα ραδιοφωνάκι θα το ήθελα. Τουλάχιστον έχει ένα εξαιρετικό περιοδικό για συντροφιά, και ικανοποιητικά καθίσματα, αν και πάλι έχω την αίσθηση ότι το pitch τους είναι μικρότερο από των ΟΑ.
Μερικές τρελές στροφές δεξιά αριστερά αργότερα, και ενώ έχω χάσει πάσα ιδέα για το που βρισκόμασταν έμεινα να χαζεύω το θέαμα με τον ήλιο και τα σύννεφα, αλλά κυρίως με τα διερχόμενα αεροπλάνα. Πρώτη φορά βλέπω εν πτήσει αεροπλάνο να πηγαίνει προς την αντίθετη κατεύθυνση από μας, πετώντας στο ίδιο level με εμάς. Πραγματικά πολύ αστείο, δεδομένης της ταχύτητας με την οποία πετάμε και εμείς και αυτό. Οπότε μέχρι να αντιληφθείς και ξεκαθαρίσεις μέσα σου ότι αυτό που βλέπεις σαν κουκίδα εκεί στο βάθος μπροστά είναι αεροπλάνο, αυτό έχει ήδη προσπεράσει, οπότε καμία ελπίδα για φωτογραφία.
Στην συνέχεια, κατά τις 4.50 περάσαμε πάνω από ιδιαίτερα χιονισμένες περιοχές, όπου κατά διαστήματα φαινόντουσαν αεροδρόμια σαν αυτό, (edited: Belgrade BEG/LYBE). Ρωτώντας τον FA αν μπορεί να ρωτήσει να μάθουμε, μου είπε ότι θα ρωτήσει, αλλά όσο ακούσατε εσείς απάντηση, άκουσα και εγω…
Κατά τις 5.20, με το περιοδικό μισοδιαβασμένο, τα αυτιά κουρασμένα από το discman και τους διπλανούς μου μισοκοιμισμένους, είπα να κάνω μια μικρή βόλτα πριν κοιμηθούν τελείως και εγκλωβιστώ σε αυτό το 0,5x0,5 της θέσης μου. Κάπου πάνω από την Αυστρία λοιπόν πάω 3 σειρές πίσω, και μπαίνω στον χώρο των αεροσυνοδών, πιάνω συζήτηση με έναν από αυτούς, ο οποίος μου προσφέρει
Mealboxes σαντουτσάκια και soft drinks που περίσσεψαν. Μου λέει πάντα ετοιμάζουμε περισσότερα γιατί ποτέ δεν ξέρεις ποιος πεινάει παραπάνω!! Αρχίζουμε να μιλάμε για την KLM, την AF, τα οικονομικά προβλήματα, αλλά είναι και αρκετά ενημερωμένος για την Ελλάδα και την Ολυμπιακή και την Aegean. Ρωτάει μάλιστα αν στην Ολυμπιακή σερβίρουν ακόμα αλκόολ. Η ώρα περνάει και όλο και περισσότερα αεροπλάνα είτε «συνταξιδεύουν» μαζί μας, είτε περνούν κάθετα. Στις 5.45 ταξιδεύουμε πάνω από την Γερμανία και εγώ έχω πια επιστρέψει στην θέση μου. Είχα τσεκάρει να έρχεται κάτι από μακριά, οπότε η Oly ήταν σε επιφυλακή! ένα C-17 πετάει προς το μέρος μας!!!!!! Λίγο πιο μετά, στις 6.00 ακριβώς, και ενώ κάθε φορά που κοιτάω προς το διάδρομο, νοιώθω το βλέμμα μου να διασταυρώνεται με τα απειλητικά βλέμματα των διπλανών μου (μα τι θέλει πια, πόσες φωτογραφίες θα βγάλει, έτσι και με σηκώσει θα τον μπιιιιιιπ κλπ κλπ κλπ…) η KLM σε φτηνή αντιγραφή της LX βγάζει choco-service με Mars, Twix, Bounty και τσιπς.
Ώρα για χαλάρωση πια, μουσική στο discman, και ο ήλιος σχεδόν στο ύψος του παραθύρου, ζαλίζει ευχάριστα καθώς πετάμε πάνω από μια πυκνοσυννεφιασμένη Γερμανία, ενώ δεν αργεί ο καπταιν να μειώσει την ισχύ και να χάνουμε σιγά σιγά ύψός (6.25).
Στις 6.48 έχουμε πια φτάσει στο ύψος των νεφών και ο κυβερνήτης κάνει αναγγελία καθόδου και καλεί το πλήρωμα να πάρουν θέσεις προσγείωσης.
6.50 Βλέπουμε πια το Αμστερνταμ και την γύρω περιοχή
και τελικά στις 6.55 κάνουμε ένα απότομο touchdown στον 18C. Μετά από ένα ατελείωτο taxiing (εντύπωση προκαλεί μια τεράστια πινακίδα Nikon σε κατακίτρινο χρώμα. Ξέρουν που να κάνουν διαφήμηση), στις 7.00 σταθμεύουμε στο D-pier. Παρόλο που είμαστε ένα τέταρτο ahead of schedule στην ουσία 7.17 καταφέρνω να βγω από το αεροσκάφος λόγω του πολύ κόσμου. Η αλήθεια είναι ότι εκείνη την ημέρα είχε σχεδόν 100% πληρότητα στην economy. Τώρα για την business μην με ρωτάτε, παραήταν μακριά μου!!!
PostFlight
Δεν ξέρω πόσοι συμφωνούν η διαφωνούν, αλλά εμένα μου αρέσει απίστευτα να βλέπω αεροσκάφη της ίδιας εταιρίας, σταθμευμένα το ένα δίπλα στο άλλο. Το D pier πρέπει να είναι αποκλειστικό της KLM. Τα είχε όλα. Β737 και cityhopper. Εύκολο να προσανατολιστείς στο AMS, υπό καθαρή σκέψη (επιμένω στην διευκρίνιση). Τα χρόνια του τα δείχνει, αλλά δεν δείχνει να είναι παρατημένο στην μοίρα του όπως το Ελληνικό. Αρκετά συμπαθητικό θα έλεγα. Μόλις έφτασα στο baggage claim, που δεν είναι και ακριβώς αυτό που θα έλεγε κανείς «δυό βήματα μακριά», οι βαλίτσες κυλούσαν ήδη και η δική μου ήταν απόλυτα τυπική στο ραντεβού της. φτάνω, τη βλέπω, φεύγω (ήρθα είδα νίκησα) Και μετά έξοδος. Και το πρώτο πράγμα που βλέπεις τι είναι¨??? Ένα «αεροπορικό» κατάστημα, με ότι ποθεί η πιο επιτηδευμένη αεροπορική καρδιά!
TotalFlightExperience
Σε γενικές γραμμές θα έλεγα μάλλον ένα 7,5/10. Ναι μεν είχε περιοδικό, inflight sales, ευγενικές και κυρίως όμορφες αεροσυνοδούς! Με κάθε επιφύλαξη θα έλεγα ότι ήταν 4 onboard (2 άνδρες, 2 γυναίκες). Αλλά δεν είχε ιδιαίτερο φαγητό, ούτε κάποιο IFE. Και κυρίως ήταν αρκετά κουραστικό από άποψη χρόνου/χώρου. Ωστόσο ήταν αρκετά καλό σε on time performance.[/url]
Περιμένω την συνέχεια και πληροφορίες για την διαμονή σου στο Αμστερνταμ !! Γρήγορα!!
και εκτυπωμένο boarding pass στο χέρι. Ξανά παρατηρώ στη δεύτερη σειρά από το τέλος 5 καθίσματα ήδη κλεισμένα, 
και πονηρεύομαι την παρέα που καθόταν πίσω μου on my way to AMS. Επιλογή άλλης θέσης λοιπόν από την δεξιά μεριά αυτήν την φορά.
Το δε smokers section ήταν υπό ανακατασκευή οπότε, αποφάσισα να περάσω τις τελευταίες στιγμές πριν την επιβίβαση σε ένα bar με θέα το c-pier.. Κόσμος πάει και έρχεται, και εγώ δεν βλέπω την ώρα να πάω να θρονιαστώ στο παραθυρό μου… 
