Κοντά στο Βόρειο Πόλο, μας "πιάσανε τον kwlo"

[aakunz]

Αγαπητή -λέμε τώρα- Norwegian Air Shuttle

Κανονικά δεν θα έπρεπε καν να ασχολούμαστε μαζί σου, αλλά νοιώθουμε τη βαθύτατη ανάγκη να το κάνουμε. Τι ζητήσαμε οι άνθρωποι; Να επαναλάβουμε την ταξιδιωτική υπερπαραγωγή “Στο Kangerlussuaq γίναμε πόλος”, αλλά αυτή τη φορά, στη Σπιτσβέργη του Αρχιπελάγους Svalbard (περισσότερα στο καλοκαιρινό τεύχος του 2board). Aποφασίσαμε λοιπόν να σε τιμήσουμε με την παρουσία μας. Εσύ μας έδωσες θέσεις σε καταπληκτική τιμή: από το Όσλο προς το Longyearbyen με επιστροφή, μόνο με €200!

Εμείς χαρήκαμε που με διακόσια ευρώ θα μας πήγαινες από το Όσλο στο Αρχιπέλαγος Σβάλμπαρντ και θα “τη λέγαμε” και στον Οβελίξ, που μου είχε πει να πάω στα Νησιά της Βασίλισσας Καρλόττας και έτσι κλείσαμε τα εισιτήρια με τη Ντόιτσε Λουφτχάνσα για πάμε στο Όσλο και να επιστρέψουμε από το Μπέργκεν. Έτσι, με €460 θα φτάναμε στο Βόρειο Πόλο, θα βλέπαμε πολικές αρκούδες, θα πηγαίναμε στο Μπάρεντσμπουργκ και θα κάναμε και καμιά αρπαχτή στο Μπέργκεν. Βλέποντας την παρακάτω κράτηση, παθαίναμε απανωτά εγκεφαλικά από τη συγκίνηση...

1. LH 5915 T 13SEP ATHFRA AK2 1125 1325 SA
2. LH 3134 E 13SEP FRAOSL AK2 1620 1810 SA
3. DY 192 Y 14SEP OSLLYR AK2 2325 0230
4. DY 193 Y 19SEP LYROSL AK2 0325 0630
5. SK 251 Y 19SEP OSLBGO HS2 0800 0855 O MO
6. LH 3127 E 21SEP BGOFRA AK2 1300 1505 SU
7. LH 5914 T 21SEP FRAATH AK2 1800 2155 SU
OPERATED BY AEGEAN AIRLINE S.A.

Μετά βέβαια ήρθε και το κανονικό εγκεφαλικό, όταν έβαλες τη Jeanette να μας πάρει τηλέφωνο από το Όσλο για να μας πει ότι οι πτήσεις για το Longyearbyen θα ακυρώνονταν για επιχειρησιακούς λόγους. Τόσο φθηνή και πρόστυχη ήσουν τελικά! Κι εκεί που ελπίζαμε ότι θα γίνουμε... πόλος, καταλήξαμε kwlos, αφού μας είχες αφήσει να ψάχνουμε τρόπο να καλύψουμε τις πέντε μέρες που δε θα είμασταν στο Longyearbyen. Βέβαια, ο Θεός είναι μεγάλος (Allah-u Akbar που λένε και στο Κατάρ, ελπίζοντας σε ένα καλύτερο μέλλον για τις ΟΑ, μακάρι να τους βοηθήσει κι αυτούς) και εμείς χρησιμοποιήσαμε τα τελευταία εγκεφαλικά κύτταρα που μας είχαν απομείνει από την πανωλεθρία και μετά από ατέρμονες συζητήσεις, αποφασίσαμε και καταλήξαμε στο παρακάτω δρομολόγιο, ελπίζοντας ότι δε θα σε ξαναβρίσκαμε μπροστά μας, μετά από το χουνέρι που μας έκανες. Με αεροπλάνα και βαπόρια και με τους φίλους τους καλούς, τριγυρνάμε σε Νορβηγο-Εσθονο-Λαπωνία, και για εμάς δεν ξανακούς, αγαπητή Norwegian.

1. LH 5915 T 13SEP ATHFRA AK2 1125 1325 SA
OPERATED BY AEGEAN AIRLINE S.A.

2. LH 3134 E 13SEP FRAOSL AK2 1620 1810 SA

3. OV 138 T 14SEP OSLTLL AK2 1950 2220 SU

4. OV 133 T 16SEP TLLOSL AK2 0750 0830 TU

5. SK 4416 T 16SEP OSLTOS AK2 1145 1335 TU
OPERATED BY SAS NORWAY

6. ARNK NON-AIR SEGMENT OPERATED BY HURTIGRUTEN

7. SK 4179 T 19SEP TRDBGO AK2 1905 2005 FR
OPERATED BY SAS NORWAY

8. LH 3127 E 21SEP BGOFRA AK2 1300 1505 SU
OPERATED BY LUFTHANSA CITYLINE GMBH

9. LH 5914 T 21SEP FRAATH AK2 1800 2155 SU



Συμπέρασμα: Norwegian, σ' ευχαριστούμε που μας ακύρωσες τις πτήσεις σου!



Δικοί σου


aakunz
COMPUTERISE

 

[aakunz]

1. LH 5915 T 13SEP ATHFRA 1125 1325 SA

1. LH 5915 T 13SEP ATHFRA 1125 1325 SA
OPERATED BY AEGEAN AIRLINE S.A.
A320 , SX-DVK

Παρά το ότι η “έπαυλη” βρίσκεται πολύ κοντά (μόλις 12 λεπτά) στο “ΑΜΕΠ2Β” (Αεροδρόμιο Με Επίσημο Περιοδικό του το 2board), η έλλειψη συγκοινωνίας με ανάγκασε να φτάσω νωρίς το πρωί, μια και το να αφήσω το αυτοκίνητο επί 9 μέρες στο αεροδρόμιο το θεωρώ υπερβολικό. Έτσι, ο πατήρ έκανε χρέη σωφέρ και με πέταξε εκεί, αφήνοντας με να περιπλανιέμαι στο επίπεδο των αναχωρήσεων. Το ότι θα πετούσα με την Α3 με άφηνε παγερά αδιάφορο, πόσο μάλλον όταν η πτήση μου είχε κωδικό Λουφτχάνσα και άρα δεν μπορούσα να κάνω ηλεκτρονικό τσεκ-ιν, ούτε και να χρησιμοποιήσω τα μηχανήματα καμίας από τις δύο εταιρείες. Έτσι περίμενα καρτερικά τη σειρά μου, εξοργιζόμενος με μία εκολαπτόμενη νεαρά κυράτσα που σήκωσε τη μπλε διαχωριστική ταινία, παρέκαμψε τους προηγηθέντες επιβάτες και έκανε τσεκ-ιν πριν από μας. Η καλή υπάλληλος του ελεγκτηρίου, σημείωσε τα στοιχεία του Computerise και μου υποσχέθηκε ότι τουλάχιστον για το πρώτο σκέλος, θα καθόμασταν μαζί (όχι με την κυράτσα, αν και πολύ θα το ήθελα).

Οι ώρες πέρασαν με βόλτα στο Μουσείο, προσεκτική παρατήρηση των στυλιστικών επιλογών των διαφόρων αναχωρούντων επιβατών, καθώς και με έναν καταπληκτικό καπουτσίνο που φτιάχνουν στο Μακ Καφέ του ημιορόφου. Συγκρατήθηκα να μη φάω κανένα από τα μεταλλαγμένα “χάμπουργκερ-πρωινου” και αρκέστηκα σε ένα ωραιότατο κρουασανάκι και ένα μπράουνι. Τιμές λόγικές.

Επιβίβαση από τη Β15, αν θυμάμαι καλά, η τελευταία εντός Σένγκεν πύλη, τέλος πάντων. Η πληρότητα φαινόταν γύρω στο 70%, και το ανακαλύψαμε όταν στη δική μας τριάδα, είχαμε μία κενή θέση. Μικροκαθυστερησούλα για την έναρξη της επιβίβασης και υποδοχή από το κλασικό πλήρωμα της Αιγαίου: ψηλές – μελαχροινές – λίγο άχαρες -ελαφρώς πρόσχαρες, αλλά μην τρελλαθούμε κιόλας. Τουλάχιστον μας χαμογέλασαν στην υποδοχή. Οι LCD κατέβηκαν, το κλασικό βιντεάκι άρχισε να παίζει, εκστασιαστήκαμε με τις οδηγίες εγκατάλειψης, φουσκώματος σωσιβίου κλπ κλπ. Άσχετο, γιατί κάθε εταιρεία που μπήκαμε είχε άλλο τρόπο εφαρμογής του σωσιβίου;

Απογείωση με κανένα τεταρτάκι καθυστέρηση σε μία αεροπορικώς αδιάφορη, μέινστρημ πτήση. Τόσο αδιάφορη, που έχασα ακόμα και την κάρτα επιβίβασης, την οποία συνηθίζω να κρατώ με θρησκευτική ευλάβεια από όλα τα ταξίδια μου. Το seatpitch καθαρά για σφαλιάρες, ουδεμία σχέση με το Α321 της ίδιας εταιρείας. Σύντομα ξεκίνησε το σερβίρισμα. Το πλήρωμα, χρησιμοποιώντας πληθυντικό ευγενείας ακόμα και στις μεταξύ τους συνομιλίες (τα formalities μας μάραναν) σέρβιρε το γευματάκι μας, το οποίο αποτελείτο από καυτές πένες με σάλτσα ντομάτας, ελιές και τυράκι. Οι πένες λίγο παραβρασμένες αλλά από το τίποτα, κάτι ήταν κι αυτό, ειδικά όταν θα ξανατρώγαμε δωρεάν ζεστό φαγητό, μετά από 6 πτήσεις. Ιδού και η φωτογραφία.Μη σας αποθαρρύνει η αίσθηση βιοχλαπάτσας. Η φωτο το αδικεί το γεύμα... Το βουτυράκι και το τριγωνικό τυράκι, που δε φαίνονται, ήταν υπέροχα.

Καπού εδώ όμως, σταματούν τα διθυραμβικά σχόλια. Μας πήρε σχεδόν μία ώρα και τριάνταπέντε λεπτά για να μας μαζέψουν τους δίσκους. Χαρακτηριστικό το ότι με πήρε ο ύπνος με το τραπεζάκι ανοικτό να με πιέζει στην κοιλιά και εμένα έτοιμο να κάνω βουτιά μέσα στη σάλτσα με τις πένες. Ευτυχώς που το seatpitch δεν άφηνε πολλά περιθώρια για (λάθος/ολέθριες) κινήσεις.

Τώρα που το θυμήθηκα, κανείς δεν ανακοίνωσε το όνομα του Κ1. Λέτε να λεγόταν Χάνς Όττο Σταϊνάχερ; Πάντως πρέπει να άκουσα και κάτι ελληνικά, προφανώς από τον F/O. Με τα πολλά, άρχισε η κάθοδος προς την Φρανκφούρτη (η συλλογή των δίσκων πρέπει μόλις να είχε τελειώσει). Προσγείωση στην ώρα μας στο Β40, μετά από ατελείωτη τροχοδρόμηση στο θηριώδες αεροδρόμιο. Σύντομα αποβίβστήκαμε και αρχίσαμε το joyride στους κινούμενους διαδρόμους, κοιτάζοντας με δέος τα θηρία που περνούσαν από μπροστά μας...


H ΩΡΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ!
Χρησιμοποιώ την πατενταρισμένη μέθοδο αξιολόγησης της σχολής George

Πες μας aakunz, γιατί διάλεξες την Α3 για αυτό το ταξίδι σου;
Δε διάλεξα Α3. Λουφτχάνσα διάλεξα αλλά έτυχε την πτήση να την πραγματοποιεί η Α3

Και γιατί διάλεξες Λουφτχάνσα;
Σύνελθε! Με €260 πήγα και ήρθα στη Νορβηγία. Λες να είχα άλλο λόγο;

Και τι σου έμεινε από αυτήν την πτήση;
Τρία πράγματα: α) η φοβερή και παράλογα σουρρεαλιστική αίσθηση υπακοής, πειθαρχίας και ιεραρχίας που φαίνεται να επικρατεί στο πλήρωμα β) η προσμονή μου να δω αυτά που είχε δεί ένας φίλος, ένα χρόνο πριν και γ) η απογοήτευση μου, όταν δεν τα είδα πια (Μα, πόσα σου είχε δώσει ο Θόδωρας τότε

Μήπως είσαι λίγο αυστηρός με τα κορίτσια;
Σέβομαι τη δουλειά τους και τις συνθήκες εργασίας τους, αλλά θα τα ήθελα λιγότερο formal και να δίνουν την αίσθηση ότι συνεργάζονται και όχι ότι κεραυνοβολούν η μία την άλλη... Χαμογελάτε περισσότερο και δείξτε ότι σας αρέσει αυτό που κάνετε. Θα δείτε ότι θα κερδίσετε!

Άρα ξαναπετάς;
Γιατί όχι;

Δώσε βαθμό:
3/5 και περνάτε στην επόμενη φάση!

Και μετά, και μετά;
Ακολουθεί η χειρότερη πτήση της υπερπαραγωγής... Μα πού έχω βάλει την κάρτα επιβίβασής μου;

Έφτασες ως εδώ; Πάρε κι ένα βίντεο! (Αν δεν το δεις, δε χάνεις ΤΙΠΟΤΑ)
http://www.youtube.com/watch?v=q7GisGN-60o

 

[Rudy]

Πολυ λυπαμαι που δε καταφερες να κανεις το ταξιδι προς Σπιτζμπεργεν. Απο μικρος το ειχα κ εγω αυτο το αχτι να παω εκει... δεν υπηρχε αλλη εταιρια περα της Νorwegian που να πεταει εκει? (τι ρωταω κ εγω τωρα ε?). Ανυπομωνω για το υπολοιπο του ρεπορτ..

 

[COMPUTERISE]

-Μπορείς να διαλέξεις εσύ το που θα πάμε, μου είπε… Οι επιλογές μας είναι τρεις και το ταξίδι ορίζετε για την δεύτερη βδομάδα του Σεπτέμβρη, δεν σηκώνω κουβέντα…. Διάλεξε λοιπόν, αργείς…

• Βουδιστική γαλήνη στο μυστικιστικό Θίμπου ,
• Ξεκούραση σε γιούρτα έξω από την μυθική Ουλάν Μπατάρ ή
• Κυνήγι πολικής Αρκούδας στο εξωτικό Μπάρενσμπουργκ?

Μα είναι μόλις Γενάρης ψέλλισα αλλά το φοβερό βλέμμα του υπερπράχτορα με έβαλε στη θέση μου… Έπρεπε να αποφασίσω και μάλιστα άμεσα… Ένα ταξίδι με τον aakunz είναι πάντα μια εμπειρία. Ποτέ δεν πλήττεις… Τι διλήμματα κι αυτά. Συλλογίστηκα τα υπέρ και τα κατά και αποφάσισα…

Τον Σεπτέμβρη, σκέφτηκα, δεν είναι καλή εποχή για βουδιστικούς παραδείσους. Το βουδιστικό κάρμα μου ήταν αρνητικό… Η Druk Air μπορούσε να περιμένει…

Οι Μογγόλοι μου την έδιναν… Έκαναν δεξιά οπορτουνιστική στροφή και ξεπούλησαν τα πάντα… Tο γάλα καμήλας μου φέρνει αλλεργία… Eξάλλου ΜIAT χωρίς Τουπόλεφ , σκορδαλιά χωρίς σκόρδο… Να πάνε στο διάολο κι αυτοί…

Spitsbergen είπα με νόημα… Προσκύνημα στο Μπάρενσμπουργκ και σνοουμόμπιλ στο Longyearbyen. Δεν είναι κακό… Eξάλλου τα νησιά της Καρλότας δυό τσιγάρα δρόμος είναι θα την βρούμε την άκρη και θα την πούμε και στον μισητό Ovelix…

Spitsbergen, ανακοίνωσα στον aakunz και το μάτι του άστραψε από λαχτάρα…Τι βίτσιο κι αυτό με τους πόλους…

Την άλλη μέρα , μέσα Γενάρη, αγοράστηκαν για 13 Σεπτέμβρη τα εισιτήρια με LH για Νορβηγία 260 ευρωπουλάκια και μετά επίσκεψη στο site της Norwegian και eticket από Oslo για Longyearbyen άλλα 200€ με επιστροφή. Με 460€ θα φτάναμε κοντά στον πόλο… όχι κι άσχημα… αλλά άλλες οι βουλές οι δικές μας και άλλες της Norwegian… 10 μόλις μέρες μετά χτύπησε το κινητό και η αισθησιακή φωνή μιας Νορβηγέζας με πληροφόρησε ότι η Norwegian ανέστειλε τις πτήσεις για Spitsbergen… Πάει ο πόλος , γίναμε κώλος!!!

Κινητοποίηση , οι καλοί καπετανέοι στη φουρτούνα φαίνονται και άμεση αλλαγή πλάνων… Ο στόχος προς τον αρκτικό παραμένει αλλά γίνετε λίγο πιο πεζός, Tromso και μετά με το μυθικό Costal express της Hurtigruten στο Trondheim και από εκεί με SAS Norge στο Bergen… Σχεδόν ο γύρος της Νορβηγίας… Θριαμβεύσαμε… Kαι πάλι όμως περισσεύουν δυό μέρες… Εκεί θέτω βέτο… Πρέπει, για να ξενερώσουμε από τον στυγνό καπιταλισμό της Νορβηγίας, να προσθέσουμε μια σοσιαλιστική πινελιά στην όλη ταξιδιωτική υπερπαραγωγή μας… Δεχτώ το βέτο, φώναξε με αντικαπιταλιστικό μένος ο aakunz και Tallinn ερχόμαστε… Θα ζούσαμε και την Esthonian Air εμπειρία μας…

Όλα αυτά τα καλά σκεφτόμουν στριμωγμένος στην 6Β του 320 της Α3…με τo γεύμα-βιοχλαπάτσα μπροστά μου. Ήμουν πραγματικά περίεργος πόση ώρα θα καθόμουν σα φακίρης περιμένοντας να πάρει κάποιος τον δίσκο μου. Πρέπει να το σπάσαμε το παγκόσμιο ρεκόρ , λίγο πάνω από μιάμιση ώρα… Τι να πω πια γιαυτούς βαρέθηκα…. Πιο φασόν κι από την LH έγιναν… Μα τέτοια ομοιότητα!
Με γκαβό αν κοιμηθείς το πρωί θα αλληθωρίσεις… Ίδιο seat pitch , ίδιο φαγητό (βιονική χλαπάτσα), μέχρι και οι αεροσυνοδοί έγιναν ίδιες.
- Συγνώμη δεσποινίς Παπαροπούλου θα μου δώσετε ένα μπουκάλι νερό?
- Μάλιστα δεσποινίς Σαχλαμαρίδου, ορίστε παρακαλώ…
Χαλαρώστε λίγο ρε κορίτσια και γελάστε που να πάρει η ευχή… Κάποτε και ωραίες είσαστε και πλάκα κάνατε, τώρα όμως σαν τις Γερμανίδες συναδέλφισες σας… Ήθελα να ήξερα ποιος φωστήρας σας δασκάλεψε να καταντίσετε έτσι…

Επί της ουσίας, αν εξαιρέσεις το απαράδεκτο της καθυστέρησης του μαζέματος των δίσκων, δεν έχεις να τους προσάψεις κάτι, αλλά ρε παιδί μου πάντα κάτι το φασόν μου βγάζει αυτή η Α3 ίδια η μαμά της η Λουφτχάνσα…

Ας είναι, η Φρανκφούρτη μου γελούσε έξω από το παράθυρο και εγώ αναλογιζόμουν τις 3 και ώρες που έπρεπε να σκοτώσω πριν πάρω την πτήση μας για το φαντασμαγορικό( Oslo…

 

[aakunz]

2. LH 3134 13SEP FRAOSL 1620 1810 SA

2. LH 3134 13SEP FRAOSL 1620 1810 SA
AIRBUS A319, D-AILR

Η Φρανκφούρτη είναι ένα τεράστιο αεροδρόμιο -ω τι φοβερή διαπίστωση, αμφιβάλλω αν το είχε ξανασκεφτεί κανένας ως τώρα! Πρώτη φορά βρισκόμουν σε ένα τόσο μεγάλο αεροδρόμιο και ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα από τα αμέτρητα wide bodies που έβλεπα να τροχοδρομούν ή να πιάνουν στις εξόδους. Οι αποστάσεις ακόμα και στον ίδιο τερματικό είναι τεράστιες. Το να βρεθείς από την πύλη Β40 στην Α10, προϋπέθετε περπάτημα, ασανσέρ, ένα κυλιόμενο διάδρομο που νόμιζες ότι δε θα έφτανες ποτέ στην άλλη άκρη, άλλο ένα ασανσέρ και ξανά περπάτημα. Κάπως έτσι “ροκανίσαμε” 45 λεπτά από το χρόνο μας. Σημαντικό και το ότι δε χρειάστηκε να ξαναπεράσουμε τον έλεγχο ασφαλείας... "οι Γερμανοί είναι φίλοι μας..." σκέφτηκα ως άλλος Αρτέμης Μάτσας.

Κι έφτασε εκείνη η ευλογημένη -κατά τ' άλλα- ώρα που πήγαμε στην πύλη μας για να επιβιβαστούμε σε αυτό που -κατ' εμέ- ήταν η χειρότερη από τις πτήσεις του ταξιδιού και μία πολύ άσχημη εισαγωγή μου στον κόσμο της Λουφτχάνσα!


Σχετικά λίγος ο κόσμος στην πύλη κι αυτό ήταν πολύ ενθαρρυντικό για μας, που θα είχαμε ένα Α319 σχεδόν δικό μας! Στην πορεία όμως διαψευστήκαμε οικτρά: οι σειρές 1-15 είχαν μετατραπεί σε business με το μεσαίο κάθισμα να είναι τραπεζάκι. Από την 16 και μετά... βράστα κι άστα! Φυσικό επακόλουθο ότι όλοι οι επιβάτες αναγκάζονται να στριμωχτούν στις τελευταίες σειρές. Κι έτσι παρά τη χαμηλότατη πληρότητα, ζήσαμε την πιο στριμωγμένη άδεια πτήση! Δίπλα μας μια συμπαθέστατη νορβηγίδα, ένα αδιάφορο πλήρωμα και τα κλασικά χιλιοξεφυλλισμένα-χιλιοξεφτι(λι)σμένα περιοδικά της Λουφτχάνσα, σε άθλια κατάσταση (να θυμήσω ότι το ημέρολόγιο έγραφε 13/09) μαζί σε ένα χιλιοτσαλακωμένο πλαστικό σακουλάκι, μαζί με το περιοδικό του Μiles & Μore, εμετοσακούλα (αχρησιμοποίητη, ελπίζω) και κάρτα ασφαλείας.

Αναχώρηση στην ώρα μας και απογείωση από τον -δε θυμάμαι, μη βαράτε- διάδρομο. Γενικώς αδιάφορη πτήση κι όπως μου είπε ο COMPUTERISE που την έχει χιλιοπετάξει τη “Γερμαναρού” υπάρχουν πολύ καλύτερες εμπειρίες με αυτήν, ακόμα και εντός Ευρώπης. Βέβαια, το κερασάκι στην τούρτα, βρισκόταν στο catering της πτήσης, και δεν ήταν ακριβώς κερασάκι αλλά σάντουιτς. Η φράου Χέλγκα και ο χερρ Όττο, σέρβιραν αναψυκτικά και σάντουιτς, και για να μην τους κακοχαρακτηρίσουν την εταιρεία, είχαν προνοήσει και προσέφεραν και επιλογή σάντουιτς... βέβαια... "Θέλετε σάντουιτς με τυρί ή σάντουιτς με γαλοπούλα χωρίς τυρί;" ήταν η ερώτηση-θανάσιμο δίλημμα, που ως άλλο μάντρα, αντηχούσε στην καμπίνα των επιβατών. Για να μην είμαστε και άδικοι όμως, το γεύμα είχε και επιδόρπιο. Μέσα σε ένα τσεπάκι στο πλάι της σακούλας, βρισκόταν και μια ρυζογκοφρέτα σαν αυτές που αγοράζεις από το Λίντλ και μετά σε πιάνει κόψιμο από τις πολλές φυτικές ίνες. Ούτε ένα Erfrischungstuch ρε παιδιά; Αμάν πια!

Ευτυχώς που υπήρχε και κάτι ενδιαφέρον σε αυτήν την πτήση και αυτό δεν ήταν άλλο από την υπέροχη θέα που απολάμβανα.

"Να πέσει ο βίντεος παρακαλώ", όπως έλεγε και η αθάνατη Μαλβίνα

Οι κάθοδος είχε ξεκινήσει καθώς βλέπαμε το φιορδ του Όσλο από κάτω μας, ενώ λιγα λεπτά αργότερα, είδαμε και το ίδιο το Όσλο, ενώ εγώ αναρωτιόμου, πού στον κόρακα βρισκόταν το αεροδρόμιο και πετούσαμε ακόμα τόσο ψηλά... Η απάντηση βρισκόταν κάπου 45 χιλιόμετρα βορειότερα και μία αριστερή στροφή, ούτως ώστε να προσγειωθούμε από τα βόρεια, μας έφερε σε ένα αεροδρόμιο που χωροταξικά τουλάχιστον έμοιαζε με το δικό μας ΕλΓκάβ, αλλά αποτελούσε ένα ωραιότατο παράδειγμα αεροδρομίου της ίδιας κατηγορίας, άλλα με ανώτερη αισθητική και μεγαλύτερη λειτουργικότητα... Κι ενώ σε κάποιο αεροδρόμιο της Βαλκανικής ετοιμάζονται να θυσιάσουν μία έξοδο για να κάνουν ένα αρχιτεκτονικό έργο που θα μοιάζει με USB (μεγάλε seven4seven), το Gardermoen κερδίζει τον επιβατη από την πρώτη κιόλας στιγμή. Αλλά βέβαια τι να πει το Gardermoen, όταν εμείς εδώ έχουμε το 2Board;

Κι εδώ ήταν που άρχισε να γίνεται πραγματικότητα ο τίτλος του Trip Report... πληρώσαμε το εισιτήριο του Flytoget, του υπερταχύτατου τρένου, που ενώνει το Gardermoen με το σιδηροδρομικό σταθμό στο κέντρο του Όσλο... 23 λεπτά αργότερα και με 23 ευρω λιγότερα, βρισκόμασταν στον προορισμό μας. (Σχετικό βίντεο)

Καλωσήρθατε στη Νορβηγία, την ακριβότερη -μάλλον- χώρα του κόσμου.



Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
(Συνεχίζουμε με τη μαιευτική μέθοδο της Σχολής George)

Πρώτη φορά λοιπόν με τη Ντόϊτσε Λουφτχάνσα...
Χίλιες φορές με τη Ντόιτσε Βέλλε! Αν υποψιαστώ ότι το σέρβις είναι τέτοιο και στα άλλα ενδο-ευρωπαϊκά, ίσως είναι και η τελευταία...

Μα γιατί; Αφού ήταν τόσο φτηνή.
Ήταν πολύ “φτηνή” στα πάντα, ακόμα και για εμάς που είχαμε πάρει τα φθηνότερα εισιτήρια. Φαντάσου όμως εκείνους που είχαν δώσει €500 για την ίδια διαδρομή. Τόσο κοστιζε το εισιτήριο τον Ιούνιο.

΄Αρα δεν σου άρεσε.
Μπορείς να το πεις κι έτσι. Δεν τρελάθηκα πάντως. Η Swiss μου άρεσε περισσότερο.

Ξαναπετάς;
Υπό αυτές τις συνθήκες, δεν θα αποτελεί την πρώτη μου επιλογή στο μέλλον.

Και τα μίλια του miles & more, δεν τα σκέφτεσαι;
Μπούχαχαχα! Το άλλο με την ξανθιά αεροσυνοδό το ξέρεις; Σιγά τα μίλια που πήρα! Από το βενζινάδικο και το σούπερ μάρκετ, παίρνω κάθε μήνα περισσότερα.

Δώσε βαθμό και τελείωνε:
1/5 και πολλά σας είναι για Φρανκφούρτη-Όσλο, Φερντάμμτ Νόχμαλ!

Και μετά, και μετά;
Εντβαρντ Μουνκ και τα μυαλά στα κάγκελα!
Φθινοπωρινό Όσλο
Μην απογοητεύεστε, έρχονται περισσότερες, πιο ενδιαφέρουσες πτήσεις με Estonian Air και SAS Norge!

 

[COMPUTERISE]

Η Γερμανίδα μας ήταν βαμμένη στην εντέλεια και ντυμένη καλόγουστα με τα φίνα μπλε και κίτρινα ρούχα της . Ούτε ήταν και καμιά γριά, μάλλον στο άνθος της ωρίμανσής της θα έλεγα… πρωτοπέταξε το 1997, μόλις 11 χρονών… Κι όμως μάταια με τα φτιασίδια της και τις καμπύλες της προσπαθούσε να συγκινήσει τον υπερπράχτορα…
- Εγώ την εταιρία την θέλω με πάθος και φλόγα, να εξάπτει την φαντασία μου, δεν μου αρέσουν οι μυξοπάρθενες συντηριτικούρες μου εξομολογήθηκε …
Κλασικός aakunz θα πείτε, μεσογειακός τύπος μέχρι το μεδούλι, αγαπάει και μισεί με πάθος… Η Γερμανίδα το έβλεπα, ήταν φως φανάρι, δεν ήταν του γούστου του αυτή είναι μια κυρία με φίνα Ευρωπαϊκή, ραφινάτη καλλονή , μακριά από πάθη και χυμώδης μεσογειακές ομορφιές… Δεν υπήρχε χημεία ανάμεσα τους…

Πρέπει όμως να ομολογήσω ότι σήμερα είχε τα δίκια του. Ποτέ δεν υποστήριξα ότι ήταν η εταιρία σεξοβόμβα αλλά είχε σχεδόν πάντα αυτό που εμείς οι άντρες θέλουμε. Μια πικάντικη εμφάνιση και την σιγουριά της πιστής συζύγου…
Σήμερα όμως? Πλήρης απογοήτευση…Δεν φτάνει η ηλικία , το φτιασίδωμα και το βάψιμο για να σε συγκινήσει κάποια… Χρειάζονται και πολλά άλλα… Και η σημερινή αγαπημένη μας υστερούσε… Δεν ήταν μόνο η ανεξήγητη διαμόρφωση της , τόση σημασία πια στους σχεδόν ανύπαρκτους πατρικίους και παγερή αδιαφορία σε μας τους θλιβερούς πληβείους? Γιατί κυρία μου? Δεν είμαστε κι εμείς θαυμαστές σου? Γιατί τέτοια απαξίωση? Γνωρίζουμε ότι πάντα η προσοχή σας είναι στραμένη στα χοντρά πορτοφόλια αλλά μήπως κι εμείς δεν καταθέσαμε τον ταπεινό οβολό μας για να σας απολαύσουμε? Κι αντί για απόλαυση τι εισπράξαμε? Ένα στρίμωγμα στα ορεινά , μια ψυχρή υποδοχή από τους αντιπροσώπους σας και ένα ξεροκόμματο να χορτάσουμε την πείνα μας… τουλάχιστον μας προσφέρατε σε αφθονία υγρά καύσιμα… νερό , αναψυκτικά, μπύρα , κρασί… κάτι είναι κι αυτό…

Μοιραία λοιπόν ο aakunz κούνησε με σημασία το κεφάλι του και με αποστόμωσε…
- Ωραίες εταιρίες σου αρέσουν, να τις χαίρεσαι, εγώ ευχαριστώ δεν θα πάρω…

Γιαυτό λοιπόν αγαπημένη μου θα σε παρακαλέσω, την επόμενη φορά να ξεκαβαλίσεις το καλάμι και να σκύψεις στοργικά και στους ταπεινούς θαυμαστές σου που δεν έχουν την δυνατότητα να πληρώσουν για να γευτούν τις ηδονές της business… Πίστεψέ με και δεν θα χάσεις και θα έχω γλιτώσει τον εξευτελισμό από τον aakunz…

 

[payneful_tales]

Αγαπητοί μου, η αρνητική σας ενέργεια ήταν που έκανε την ξανθή ζουμερή παναγιά να πάρει το βλέμμα της λίγο πιο μακριά από εσάς και μαζί τα ζηλευτά σας ευρώ. Να μάθετε να επιλέγετε πτήσεις στις σωστές διαδρομές (π.χ. FRA-JNB) για να έχετε το σωστό μέτρο σύγκρισης. Είθε η παγωμένη 23άρα σας να μείνει για πάντα στη λήθη. Υπάρχουν και οι 19άρες άλλωστε.

δικός σας

 

[aakunz]

OSLO!

ΟΚ, το παραδέχομαι ότι το τριπ ρηπόρτ έχει κάνει κοιλιά. Βέβαια, κοιλιά έχουν κάνει και κάτι άλλα τριπ ρηπόρτς-υπερπαραγωγές και καλώ τα υπεύθυνα μέλη να συμπαραταχθούν και να αρχίσουν να γράφουν και πάλι. Φυσικά δε χάσαμε το ενδιαφέρον για τις πτήσεις, αλλά αυτό το Όσλο, μας έκατσε λίγο στο λαιμό. Ο σιδηροδρομικός σταθμός του Όσλο δεν είναι ό,τι καλύτερο μπορείς να φανταστείς όταν έχεις ακούσει τόσα πολλά για την ευημερία στη Νορβηγία. Λίγο παρακμιακός, με ασιατικό και αφρικανικό αέρα, θα έλεγα. Το ξενοδοχείο μας ήταν το Comfort Hotel Boersparken, σε μία ήσυχη γειτονιά, κοντά στο σταθμό και απέναντι από το Χρηματιστήριο. Με €100, τη νύχτα που δώσαμε, ήμασταν πέρα ως πέρα ικανοποιημένοι. Φαντάσου πόσο παραπάνω κόστιζαν τα άλλα... Αρκετά αξιοπρεπές και με ένα καταπληκτικό, πλούσιο πρωινό, σε μία -κατά τ’ άλλα- αδιάφορη αίθουσα. Τα κρεββάτια ήταν υπέροχα μαλακά και η διακόσμηση ήταν η επιτομή του σκανδιναβικού ντηζάιν.

Η απογευματινή μας βόλτα είχε ξεκινήσει. Βασικά, είδαμε μία υπέροχη δύση από το φρούριο του Akershus, το οποίο αποτελεί ακόμα στρατιωτική μονάδα. Στην απένταντι ακριβώς πλευρά βρίσκεται το Aker Brygge, μία περιοχή εμπορικών καταστημάτων και εστιατορίων, κατά μήκος της προκυμαίας, ενώ ακριβώς πίσω βρίσκονταν νεόδμητες, καλόγουστες πολυκατοικίες με τεράστια παράθυρα, από τα οποία μπορούσες να θαυμάσεις το υπέροχο σκανδιναβικό στυλ των εσωτερικών χώρων.

Την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε τη βόλτα μας στο φθινοπωρινό Όσλο. Τα Βασιλικά Ανάκτορα ήταν η ατραξιόν-παρωδία. Κτισμένα σε ένα ύψωμα, προσφέρουν εντυπωσιακή θέα στους γαλαζοαίματους, αλλά πραγματικά τα θεωρώ απίστευτα βαρετά. Φοβερή λεπτομέρεια, η τεράστια τριγωνική αλάνα με αμμοχάλικο, μπροστά από το ανάκτορο που με λίγη φαντασία θα μπορούσε να αποτελέσει και γήπεδο μπητς-βόλλεϊ, μάντρα οικοδομικών υλικών, νορβηγική ψαραγορά ή τέλος πάντων κάτι σαφώς πιο χρήσιμο από το να περπατάς εκεί και μετά να πατάς με την άμμο στα παπούτσια πάνω στα πανάκριβα χαλιά της Μεγαλειοτάτης. Δεν της έφτανε που ο Διάδοχος πήρε για νύφη μια εξώλης και προώλης, με έτοιμο παιδί, θα έχει να βάζει και την ηλεκτρική σκούπα κάθε μέρα για να μαζεύει την άμμο. Δράμα! ή ακόμα καλύτερα Drama Queen!

Το Όσλο είναι πανάκριβο, όπως πανάκριβη είναι τελικά ολόκληρη η Νορβηγία, με μία εξαίρεση τα νησιά του Αρχιπελάγους Σβάλμπαρντ, λόγω του ιδιαίτερου καθεστώτος φοροελαφρύνσεων. Ομολογώ ότι ο Hunting-a-Shadow με είχε προειδοποιήσει ότι το Όσλο ήταν ένα μεγάλο χωριό, και ειλικρινά, το βρήκα σαν μία πόλη χωρίς κάποιο ιδιαίτερο χαρακτήρα. Δεν είναι τυχαίο ότι κατά τη wikipedia και το Lonely Planet, ετυμολογικά, το όνομα σημαίνει "Λιβάδι κάτω απο το φαράγγι" (κάτι σαν την ελληνική Κάτω Τραχανοπλαγιά) Στην ολοήμερη βόλτα μας στην πόλη, συνειδητοποίησα ότι μία μέρα είναι αρκετή για να το γνωρίσεις. Έχοντας επισκεφθεί όλες τις σκανδιναβικές πρωτεύουσες, πλην του Ελσίνκι και του Μαρίεχαμν των νησιών Αχβενανμάα (μα πώς μου ξέφυγαν τα Νησιά Αχβενανμάα; Να σημειωθεί στα πρακτικά για περαιτέρω ταξιδιωτική έρευνα), το κατατάσσω τελευταίο από τις «μεγάλες» σκανδιναβικές πρωτεύουσες. Το σταλινικής αισθητικής δημαρχείο ήταν μία οχληρία για το αισθητήριο της όρασης, και το συντριβάνι δεν έσωζε την κατάσταση. Η Όπερα αποτελούσε ένα φοβερό και τολμηρό αρχιτεκτονικό επίτευγμα, με ανεμπόδιστη θέα προς την πρωτεύουσα και την υπέροχη σκανδιναβική φύση που κυριολεκτικά την περικλείει. Κι αν μάθαμε κάτι σε αυτό το ταξίδι, ήταν ότι στη Νορβηγία, η φύση ήταν ο αδιαφιλονίκητος νικητής, που έκλεβε την παράσταση, ίσως γιατί εκεί τη σέβονται περισσότερο απ’ ό,τι εμείς εδώ στα Νότια. Αλλά για να είμαστε και δίκαιοι, οι Νορβηγοί έχουν κι αυτοί πολύ λερωμένη τη φωλιά τους... θυμηθείτε τη φαλαινοθηρία και το ότι επιτρέπουν ακόμα το κυνήγι της φώκιας, παρά την παγκόσμια κατακραυγή.

Βέβαια, είχαμε και την ευκαιρία για λίγο spotting στο λιμάνι... το LN-CAI ήταν εκεί με livery νορβηγικού 11888!

Τις Κυριακές, μπορείτε να παρακολουθήσετε ΔΩΡΕΑΝ μία από τις παραστάσεις Όπερας. Το ουρλιαχτό θέλει την ώρα του, αλλά εμείς είχαμε άλλα σχέδια: Αν βρεθείτε στο Όσλο, μην παραλείψετε την επίσκεψη στην Εθνική Πινακοθήκη (Nasjonalgalleriet) και ιδιαίτερα στην αίθουσα με τα έργα του Έντβαρντ Μούνκ και τη διάσημη «Κραυγή». Απλά ανυπέρβλητος!

Οι ώρες πέρασαν και μετά το γεύμα μας, πήραμε την άγουσα για το σιδηροδρομικό σταθμό, αυτή τη φορά με το κανονικό τραίνο, το οποίο κάνει το διπλάσιο χρόνο μεν, κοστίζει μόλις €11 δε... Μας κυνηγούσε κανείς; Δε νομίζω! Είχαμε αρκετό χρόνο για να πάμε στο Gardermoen και να τσεκάρουμε για την πρώτη πτήση μας με μία εταιρεία-φετίχ και απωθημένο, τουλάχιστον για μένα: ESTONIAN AIR, ερχόμαστε!

 

[Rudy]

Re: OSLO!

Έχοντας επισκεφθεί όλες τις σκανδιναβικές πρωτεύουσες, πλην του Ελσίνκι και του Μαρίεχαμν των νησιών Αχβενανμάα (μα πώς μου ξέφυγαν τα Νησιά Αχβενανμάα; Να σημειωθεί στα πρακτικά για περαιτέρω ταξιδιωτική έρευνα)

Δε πιστεύω στα μάτια μου. Δε μπορώ να πιστέψω πως έχω πάει σε βορειοευρωπαικό/σκανδιναβικό μέρος (Αχβενανμάα/Όλαντ) που δεν έχει πάει ο "Βασιλιάς του Πόλου" aakunz. Αν μη τι άλλο, με γεμίζει με περηφάνια

 

[aakunz]

3.OV 138 14SEP OSLTLL 1950-2220 SU
BOEING 737-300, EE-ABJ


Για μένα, η Estonian Air (στα εσθονικά τη γράφουν και τη λένε Estonian Airi) αποτελούσε μία εταιρεία-απωθημένο, το ίδιο και η Εσθονία. Από το 1994 άκουγα για τις ομορφιές του μεσαιωνικού Ταλλίν. Το πλήρωμα του χρόνου ήρθε κάπου 14 χρόνια αργότερα. Στα χρόνια που μεσολάβησαν, δημοσιεύσεις για την Εσθονία με τραβούσαν σα μαγνήτης. Κάθε φορά που έβλεπα και άκουγα τη γειτόνισσα μου, τη Γιουλιάνα να μιλάει στους δικούς της, στα εσθονικά, ένοιωθα ένα κατιτίς, μια ταραχή, μια ανατριχίλα. Για μένα ήταν μία γλώσσα που με τρελλαινε... Πολλοί θεωρούν τα ρώσικα ή τα γαλλικα σέξυ. Εμένα, αφήστε με να πιστεύω ότι τα εσθονικά ήταν η γλώσσα που θα με έκανε να σαλτάρω. Προσπάθησα να μάθω, αλλά επειδή η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη, το πρότζεκτ έμεινε πίσω...

Βέβαια, και η Estonian είχε κάνει κάποιες επιλογές τις οποίες εγώ θεωρώ τραγικές: κατ' αρχάς πούλησε τα απαυγάσματα της σοβιετικής αεροδιαστημικής Τουπόλεφ 134 και πήρε Μπόινγκ 737. Μέρσυ, δηλαδή! "Είσαι εντελώς ασυγχώρητη, και κάποια μέρα θα το μάθω να το λέω και να το γράφω στα εσθονικά και θα έρθω να σου το ξαναπώ". Μετά τακίμιασε με τους σκανδιναβούς και πλάκα θα 'χει να τη δούμε και regional member της Αστροσυμμαχίας.

Ας είναι! Τσεκάραμε το πρώτο κουπόνι του τελευταίου μας χάρτινου εισιτηρίου. Η Estonian Air, δεν είχε και δεν έχει γραφεία στην Ελλάδα μας, αλλά υπήρχε τρόπος να εκδώσω τα εισιτήρια. Ας είναι καλά η πλατφόρμα της Hahn Air! Κι έτσι, με μόλις €104 τελική, είχαμε στα χέρια μας το μετ' επιστροφής εισιτήριο από το Όσλο για το Ταλλίν.

Η επιβίβαση ξεκίνησε στην ώρα της, λίγα λεπτά μετά τις 19:00. Το υπέροχα βαμμένο 737-300 της OV μας προκαλούσε μπούμε. Υποδοχή από ένα υπέροχο πλήρωμα, σε μία τυπική καμπίνα. Η θέση 12F ειχε επιλεγεί μέσω του συστήματος κρατήσεων. Τα σχόλια πιστεύω ότι περιττεύουν. Αλλά και οι υπόλοιπες θέσεις δεν είχαν άσχημο seat pitch, έτσι τουλάχιστον πίστευα, μέχρι που έριξα μια ματιά στο τελευταίο φύλλο του in-flight περιοδικού της Estonian. Ανάλογα με το πού καθόσουν είχες και ανάλογο seat pitch, τουλάχιστον στα 737-500 τους. Πρέπει να ήμουν μακράν ο τυχερότερος επιβάτης.
Σχετική σελίδα ΕΔΩ

Καλωσόρισμα από τον captain, ο οποίος είχε το απίστευτο όνομα Γιούρι Γκαγκάριν! “Δεν υπάρχει αυτό που ακούω”, σκέφτηκα, αλλά μετά παραδέχθηκα ότι αν δεν υπήρχε Κ1 τότε την είχαμε βάψει. Η δε πληθωρική και σχετικά ηλικιωμένη ηγουμένη, άρχισε τα καλωσορίσματα, ενώ ανάμεσα στα μέλη του πληρώματος, βρισκόταν το καταπληκτικό προσωπάκι που θα δείτε κάτω δεξιά στην παρακάτω εικόνα από το in-flight περιοδικό, το οποίο φυλάω να κάνει παρέα με το τεύχος του Suluk της Air Greenland. Πρόκειται για την τελευταία κοπέλα στα δεξιά. Με ένα τέτοιο πλήρωμα ήταν δυνατόν να μην αγαπήσω αυτήν την πτήση;
Σχετική εικόνα της ΘΕΑΣ και χρήσιμα τηλέφωνα ΕΔΩ!

Απογείωση στην ώρα μας και κατεύθυνση προς ανατολικά. Το φεγγάρι είχε ήδη βγει και η θέα από το παράθυρο έκανε την πτήση ακόμα πιο ενδιαφέρουσα... Τί να πρωτοθαυμάσεις: την θεά της καμπίνας ή τη θέα έξω;
Εδώ βλέπεις και το βίντεο

Η Estonian δεν προσφέρει πλέον δωρεάν γεύματα στους επιβάτες της οικονομικής. Παρ' όλα αυτά, εξακολουθεί και μοιράζει εφημερίδες και προσφέρει διάφορα σνακ επί πληρωμή. Αποφάσισα να αγοράσω ένα στρούντελ σπανακιού (σαν σπανακόπιτα σφολιάτα με μπεσαμέλ και τυρί ήταν) μαζί με χυμό ρόδι (μάρκα 4U), ο οποίος είχε φτάσει στο galley από το εξωτικό Αζερμπαϊτζάν. Όλα αυτά έναντι €4. Τυπική πτήση με 737 (μην περιμένετε κάτι το φοβερό) πέρα από το απίστευτα θορυβώδες τρίξιμο κατά το φρενάρισμα της προσγείωσης στο Ülemiste του Ταλλίν. Αποβίβαση στη νέα πτέρυγα του αεροσταθμού, του οποίου η διαμόρφωση έχει γίνει σε ένα εντελώς σκανδιναβικό στύλ: απλά, λιτά και λειτουργικά. Αφού άλλάξαμε €100 και πήραμε 1360 κορώνες, αποφασίσαμε να μην πάρουμε το λεωφορείο αλλά να μπούμε σε ένα ταξί και να πάμε στο Reval Hotel Central λίγα μέτρα πριν την είσοδο της μεσαιωνικής πόλης. Κι εκεί που περιμέναμε σίγουρο rip-off από έναν ταξιτζή πρώην “σοβιετίας”, ο εντιμότατος Αλεξάντρ μας χρέωσε ό,τι ακριβώς έγραφε το ταξίμετρο: κάτι λιγότερο από €8.

Σπασίμπα Αλεξάντρ!

Και τώρα, η ώρα της κρίσης:
Λοιπόν, μεγάλε: εγώ ρωτάω, εσύ απαντάς:

Πρώτη φορά με Estonian, πως σου φάνηκε;
Μα καλά, δε διάβασες; Τα ίδια ρώταγες και τον Hunting-a-Shadow και σε έκανε ρόμπα!

Και το σπανακοστρούντελ;
Μια χαρά ήταν. Λίγο μικρό αλλά νοστιμότατο και μου θύμησε το επώνυμο ενός μέλους του φόρουμ και πολύ καλού φίλου. Όχι, δεν τον λένε Στρούντελ.

Δηλαδή σ' άρεσε;
Όλα με προδιέθεταν θετικότατα. Υπέροχη θέση, φιλικό πλήρωμα, Κ1 με όνομα βαρύ σαν ιστορία, εσθονικάααααα... αν πετούσα και με το Ty-134... θα ήταν η απόλυτη πτήση.

Ε, καλά, δεν ήταν και κάτι το ιδιαίτερο... τυπική σκανδιναβική πτήση:
Υπάρχει τρόπος, ακόμα και από το τίποτα, να βγάλεις ένα αεροπορικό μπιζουδάκι! Χίλιες φορές "no frills" Σκανδιναβικές πτήσεις, παρά "πολιτισμένες" Βαλκανικές!

Δώσε βαθμό και πες μας κάτι εσθονικό:
4/5... Armastame Estonian Airi! (Αγαπάμε Estonian Air!)

Και μετά;
Ένα θα σου πω: η μαμά σήκωσε το τηλέφωνο ανήσυχη... όπως και να το κάνεις, όταν ξέρεις ότι ο γιος σου θα πάρει 8 πτήσεις σε 9 μέρες και μαθαίνεις για την αεροπορική τραγωδία στο Περμ, επηρεάζεσαι αρνητικά. Δεν μου είπε τίποτα. Εμείς το ανακαλύψαμε όταν ανοίξαμε την τηλεόραση του ξενοδοχείου, 10 λεπτά αργότερα.

BONUS:
O Mart Lubi, chief pilot στα 737, είναι μάλλον το αγαπημένο παιδί της Estonian. Toν περασμένο Μάιο, μας πληροφορούσε ότι το site της εταιρείας θα ήταν για λίγες μέρες κλειστό λόγω μετάβασης από το Sabre στο Amadeus, σηματοδοτώντας παράλληλα το πέρασμα στην εποχή του ηλεκτρονικού εισιτηρίου και των νέων τεχνολογιών. Η εταιρεία του ήταν από τις τελευταίες ευρωπαϊκές αεροπορικές που υλοποίησαν το ηλεκτρονικό εισιτήριο.

Κι ο Mart Lubi, συνεχίζει να ανακοινώνει ευχάριστα νέα, αυτή τη φορά τη συμμετοχή των παιδιών στο SAS EuroBonus! Τυχεροί οι πολύτεκνοι Εσθονοί!
Αν έχεις παιδιά και θες να τα κάνεις μέλη στο SAS EuroBonus, βλέπεις την εικόνα ΕΔΩ!

Κι ο ίδιος, υποστήριξε ότι το να ταξιδεύεις με αεροπλάνο από Ταλλίνν για Λονδίνο είναι ασφαλέστερο από το να οδηγείς στην Εθνική Οδό Ταλλίν-Τάρτου. Πού να πέταγες και με τα Τουπόλεφ 134, μεγάλε! Αρχηγός θα ήσουν!
http://www.standbynews.info/7182.0.html ... bynews_pi1[showUid]=19500&cHash=22738fc85b

@Rudy
Αισθάνομαι υπερήφανος για σένα! Σύντομα, ελπίζω να ζήσω κι εγω την εμπειρία μιας πτήσης προς τα Αχβενάνμαα, με την Air Åland. Τώρα που η Finnair σταμάτησε να πετάει, η επιλογή της πρώτης είναι μονόδρομος... Γιατί κάποιοι γνωστοί μου ακούν το όνομα των νησιών και νομίζουν ότι τους κάνω πλάκα; Πιο σοβαρό όνομα έχουν τα Νησιά της Βασίλισσας Καρλότας;