Θα προσπαθήσω και θα "υποδυθώ" την απάντηση του συνεντευξιαζόμενου πρός τον ερωτώντα:
" Πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση. Το βασικότερο πιστεύω, δεν είναι τί θα έκανα σε αυτήν την περίπτωση. Το θέμα είναι τί αξιοπιστία θα έχω σαν μέλος πληρώματος. Αν είμαι κάποιος ο οποίος συστηματικά "πετάγομαι" με το παραμικρό με υποδείξεις και άκαιρα/άσκοπα σχόλια πρός τους κυβερνήτες, αφενός δεν θα είμαι ούτε ευχάριστος να πετάει κανείς μαζί μου και αφετέρου ότι θα λέω, θα μοιάζει πιό πολύ με ηχορύπανση μετά από καιρό.
Αν "επενδύσω" στις σχέσεις μου στο πιλοτήριο, προσπαθώντας να κτίσω την αξιοπιστία μου, μην εκνευρίζοντας τους άλλους με υποδείξεις για μικροσφάλματα τα οποία δεν επηρρεάζουν την ασφάλεια της πτήσης, πιστεύω ειλικρινά ότι σε μία εταιρεία με πιλότους τόσο υψηλών στάνταρντς σαν την δική σας, ότι θα έρθει η ώρα που η επένδυσή μου θα μου προσφέρει κέρδη. Όταν θα μιλήσω και θα τονίσω το πρόβλημα, θα εισακουστώ. Ο άλλος θα πεί μέσα του : "Για να μου την λέει αυτός, μάλλον κάτι κακό κάνω."
Εν κατακλείδι, έχουμε την τάση να εισακούμε κάποιον ο οποίος μας είναι συμπαθής πολύ πολύ περισσότερο από κάποιον που μας είναι αντιπαθής"
Κάποια τέτοια απάντηση, πιστεύώ ότι θα άρεσε πολύ. Δείχνει άνθρωπο που ρίχνει βάρος στις ικανότητες και όχι μόνο στο συγκεκριμένο καθήκον.
Πχ, αν σου δώσω εσένα το καθήκον, να πάιρνεις μία άμαξα με μουλάρι (που δεν έχεις καμμία σχέση) και να πηγαίνεις από το Α στο Β σημείο και πάλι πίσω, κάθε μέρα τρείς φορές και κάνε όση προπόνηση θές πρίν αρχίσεις. Εσύ αντί να μάθεις να κάνεις αυτό, κάνεις από το Α στο Β, μετά πάς στο Γ, το κάνεις δυό τρείς βόλτες, πάς στο Α, μετά πάλι στο Γ και στο Δ καί γυρίζεις στο Β για προπόνηση. Έτσι θα αποκτήσεις την ικανότητα του αμαξά. Όχι του αμαξά που πάει από το Α στο Β και πάλι πίσω. Είσαι έτοιμος για όλα. Απέκτησες την ικανότητα, πέραν και ασχέτως του καθήκοντος.
" Πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση. Το βασικότερο πιστεύω, δεν είναι τί θα έκανα σε αυτήν την περίπτωση. Το θέμα είναι τί αξιοπιστία θα έχω σαν μέλος πληρώματος. Αν είμαι κάποιος ο οποίος συστηματικά "πετάγομαι" με το παραμικρό με υποδείξεις και άκαιρα/άσκοπα σχόλια πρός τους κυβερνήτες, αφενός δεν θα είμαι ούτε ευχάριστος να πετάει κανείς μαζί μου και αφετέρου ότι θα λέω, θα μοιάζει πιό πολύ με ηχορύπανση μετά από καιρό.
Αν "επενδύσω" στις σχέσεις μου στο πιλοτήριο, προσπαθώντας να κτίσω την αξιοπιστία μου, μην εκνευρίζοντας τους άλλους με υποδείξεις για μικροσφάλματα τα οποία δεν επηρρεάζουν την ασφάλεια της πτήσης, πιστεύω ειλικρινά ότι σε μία εταιρεία με πιλότους τόσο υψηλών στάνταρντς σαν την δική σας, ότι θα έρθει η ώρα που η επένδυσή μου θα μου προσφέρει κέρδη. Όταν θα μιλήσω και θα τονίσω το πρόβλημα, θα εισακουστώ. Ο άλλος θα πεί μέσα του : "Για να μου την λέει αυτός, μάλλον κάτι κακό κάνω."
Εν κατακλείδι, έχουμε την τάση να εισακούμε κάποιον ο οποίος μας είναι συμπαθής πολύ πολύ περισσότερο από κάποιον που μας είναι αντιπαθής"
Κάποια τέτοια απάντηση, πιστεύώ ότι θα άρεσε πολύ. Δείχνει άνθρωπο που ρίχνει βάρος στις ικανότητες και όχι μόνο στο συγκεκριμένο καθήκον.
Πχ, αν σου δώσω εσένα το καθήκον, να πάιρνεις μία άμαξα με μουλάρι (που δεν έχεις καμμία σχέση) και να πηγαίνεις από το Α στο Β σημείο και πάλι πίσω, κάθε μέρα τρείς φορές και κάνε όση προπόνηση θές πρίν αρχίσεις. Εσύ αντί να μάθεις να κάνεις αυτό, κάνεις από το Α στο Β, μετά πάς στο Γ, το κάνεις δυό τρείς βόλτες, πάς στο Α, μετά πάλι στο Γ και στο Δ καί γυρίζεις στο Β για προπόνηση. Έτσι θα αποκτήσεις την ικανότητα του αμαξά. Όχι του αμαξά που πάει από το Α στο Β και πάλι πίσω. Είσαι έτοιμος για όλα. Απέκτησες την ικανότητα, πέραν και ασχέτως του καθήκοντος.
)!