Η αλήθεια είναι ότι οι συμβάσεις με ΕΚΑΒ και ΠΥ δεν έχουν δημοσιευθεί. Ζητήθηκαν μάλιστα στην βουλή από κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά οι κυβερνήσεις δεν ενεδωσαν.
Οι οικονομικές προσφορές στον διαγωνισμό δεν επιδέχονται αμφισβήτησης, ούτε οι υποψήφιοι επενδυτές, ούτε κανείς άλλος δεν τις αμφισβήτησε ποτέ. Επίσης γιατί μπλέκουμε την διαύγεια; Στην διαύγεια ανεβαίνουν αποφάσεις του δημοσίου που συνεπάγονται οικονομικό κόστος, τι δουλειά έχουν οι οικονομικές προσφορές ενός (πλειοδοτικου, ούτε καν μειοδοτικού, διαγωνισμού) στην διαύγεια;
Όπως και να έχει, τόσο οι συμβάσεις με ΕΚΑΒ, ΠΥ κλπ, όσο και ο διαγωνισμός είναι παντελώς άσχετα με το θέμα, ειδικά στο νήμα της Ρόδου.
Η ουσία είναι η εξής: το κράτος είπε "πουλάω ή έστω νοικιάζω τα αεροδρόμια". Οι εταιρείες είπαν "ποια; αυτά τα χρεπια; αυτά θέλουν πολύ δουλειά και πολλά λεφτά για να στρώσουν. Άσε που είναι μη πιστοποιημενα (μην πω και μη πιστοποιησιμα)". Και τότε το κράτος είπε "επειδή δεν προλαβαίνω να τα στρώσω και να τα πουλήσω στρωμένα, αγοράστε τα εσείς κι εγώ σαν ιδιοκτήτης θα τσονταρω κατιτίς". Ε, τώρα ήρθε η ώρα του λογαριασμού.
ΥΓ είμαι ο πρώτος που θα επικρίνει την εταιρεία, είτε όταν δεν κάνει σωστά την δουλειά της, είτε όταν πουλάει φύκια και βιτρίνα (εξαιρετικά συχνό φαινόμενο), αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν βλέπω καμία αμαρτία.