Συναγερμός στο αεροδρόμιο της Ρόδου !

[PILOT-737]

http://www.aaiasb.gr/imagies/stories/do ... ort_GR.pdf

 

[gonso]

Τα είχα ξαναγράψει και στο παρελθόν σέ άλλο τόπικ για το Funchal.

Πέραν των όποιων γραπτών briefing που έχει κάθε εταιρεία για τα δύσκολα αεροδρόμια, η Πορτορτογαλική ΥΠΑ και οι αρχές του αεροδρομίου του Funchal, έχουν εκδόσει ένα πολυσέλιδο briefing το οποίο είναι κορυφαίο.

Έχουν αυτοί βάλει τα όρια του αεροδρομίου και είναι οι ίδιοι που τα επιβάλλουν. Εξηγούμαι. Σε μία γωνίτσα των χαρτών του Ηρακλείου, της Ρόδου, της Σάμου κ.ά. γίνεται αναφορά για ισχυρές αναταράξεις, σε περίπτωση που ο άνεμος είναι από κάποια συγκεκριμένη διέυθυνση. Δεν απαγορέυουν σε κανέναν όμως να προσγειωθεί. Το αφήνουν ...στην μαγκιά του καθενός. Οι Πορτογάλοι, κλείνουν το αεροδρόμιο όταν ο άνεμος περάσει κάποιο όριο που αυτοί έχουν θέσει. Τέλος.

Προφανώς, όταν το αεροδρόμιο ενός τουριστικού προορισμού θεωρεται επικύνδυνο, δεν βοηθάει τον τουρισμό του τόπου. Οι Πορτογάλοι έχουν την θεωρεία ότι η επικινδυνότητα δεν επηρρεάζει τον τουρισμό. Το ατύχημα επηρρεάζει! Έτσι κάνουν τα πάντα για να το αποφύγουν.

O λόγοι που οι δικοί μας, απλά, δεν κλείνουν το αεροδρόμιο είναι πολλοί. Και κανένας από τους λόγους δεν στέκει ή δεν έχει μοντέρνα αντίληψη των πραγμάτων.

Ένας έμπειρος (αντικειμενικό) ή ικανότατος (εν μέρει υποκειμενικό) κυβερνήτης, αφήνεται να κρίνει μόνος του αν θα προσπαθήσει να προσγειωθεί ή όχι στη Ρόδο με τους ανατολικούς ή στο Ηράκλειο με τους νοτιάδες. Το ερώτημα είναι το εξής. Γίνεται με τους συγκεκριμμένους ανέμους να προσγειωθεί το αεροπλάνο? Έχει προσγειωθεί στη Ρόδο ποτέ αεροπλάνο με αυτές τις συνθήκες? Η απάντηση είναι ναί και στα δυό. Το ότι τα αεροπλάνα προσγειώθηκαν σημαίνει ότι ηαπόφαση του του πιλότου είχε μεγάλο ρίσκο? Σαφώς. Τότε γιατί το έκανε?

Η πιό απλή απάντηση είναι ότι οι πιλότοι πάντα έχουν την επιθυμία να ολοκληρώσουν την αποστολή τους. Πχ. να πάνε στη Ρόδο. Οι καλοί πιλότοι είναι αυτοί που μπορούν να ξεχωρίσουν πότε η ολοκλήρωση της αποστολής πάυει να αξίζει το ρίσκο.

Η αλήθεια είναι ότι όταν ο άνεμος είναι σε τέτοιες τιμές που βλέπουμε πιό πάνω (πχ 14 gusting 40), δύσκολα ο κυβερνήτης με αίσθηση της αποστολής θα αποφασίσει να μή το προσπαθήσει. Δεν λέω ότι καλά θα κάνει, απλά προσπαθώ να αναπτύξω το πώς σκέφτεται, και σε αυτό υπάρχουν πολλοί παράγοντες. Αν ο ίδιος κυβερνήτης, πέρυσι τέτοιο καιρό είχε πάθει το ίδιο χουνερι, δεν θα το ξαναδοκίμαζε φέτος όπως, το βλέπω χλωμό να το ξαναδοκιμάσει στο μέλλον (οι προσωπικές εμπειρίες παίζουν μεγάλη σημασία). Το "άνοιγμα" που ανέφερε ο φίλος νωρίτερα, δεν έχει την έννοια της γενικής βελτίωσης του καιρού. Έχει την έννοια ότι στα τελευταία 50 πόδια μπορεί να μήν υπάρχει gust 40 αλλά σταθερά 14 κόμβοι άνεμος τη συγκεκριμμένη στιγμή, που η συγκεκριμμένη πτήση θα έρθει να "πιάσει". Τύχη δηλαδή αλλά ισχύει απόλυτα. Αεροπλάνα που κάνανε go-around τελευταία στιγμή λόγω τρελλών ριπών, αν ήταν στο ίδιο σημείο, με τον ίδιο πιλότο, 30 δευτερόλεπτα αργότερα, μπορεί να είχαν "πιάσει".

Τέλος, το αποτέλεσμα είναι ότι ο συγκεκριμμένος κυβερνήτης πήρε την σωστή απόφαση και το παράτησε το εγχείρημα. Πόσα και πόσα ατυχήματα έχουν γίνει, όπου ο κυβερνήτης δεν τα παράτησε και... παράτησε τη ζωή του, των επιβατών και του πληρώματός του?

 

[menelaos]

Δε διαφωνώ σε όσα λέτε (δεν έχω και τις γνώσεις άλλωστε), θέλω όμως να κάνω δυο επισημάνσεις:

1. Η λογική "αν ήταν επικύνδινο δε θα το έκανε ο πιλότος" είναι παντελώς άκυρη. Δε λέω ότι ότι τα πιτσιρίκια στην καμπίνα έχουν καλύτερο κριτήριο (προφανώς), αλλά το ότι ο πιλότος έκανε κάτι δε συνεπάγεται ότι ήταν και σωστό. Άλλωστε ένα κάρο ατυχήματα έχουν γίνει οφειλόμενα κυρίως σε λάθος του χειριστή.

2. Δεν καταλαβαίνω γιατί ορισμένοι ενίοτε τείνουμε να μηδενίζουμε το φόβο των επιβατών (όχι όλοι, όχι πάντα). Ναι κι εγώ γενικώς δεν έχω πρόβλημα όταν η πτήση είναι shaky, αλλά έχω δει πολλούς δίπλα μου να ασπρίζουν και να σταυροκοπιούνται, μέχρι και να προσεύχονται ή να βάζουν τα κλάμματα. Δε βλέπω το λόγο η default αντιμετώπισή μας να είναι ότι τα πιτσιρίκια κάνουν χαβαλέ. Ο κόσμος πανικοβάλεται όταν υπάρχουν ισχυρές αναταράξεις, ειδικά κατά την προσγείωση. Φυσιολογικό δεν είναι;

Δεν εννοώ με τα παραπάνω, φυσικά, ότι έγινε κάτι επικύνδινο ή ότι ο πιλότος ήταν at fault.

 

[Γιώργος Μάναρης]

Εαν δεν εχετε περασει τον καβο Μαλια με ATR υπο κακοκαιρια και προσεγγιση στα κυθηρα αυτο δεν ειναι τιποτα

Το 1997 επέστρεφα στην Αθήνα από Πρέβεζα με το ντορνιέ SX-BHE.Μέσα ήταν σαν βανάκι με μονές θέσεις. Συμπαθέστατο αεροπλάνο αλλά πάνω από τον Κορινθιακό έκανε κάτι αναταράξεις πού φοβήθηκα στ' αλήθεια. Σα να έβγαινε από μία ευθεία και κάτι αόρατο το επανέφερε με το ζόρι στη θέση του.Μπροστά μου καθόταν μία γιαγιά με παραδοσιακό μαντήλι στο κεφάλι,ήρεμη όπως όλοι οι άλλοι.Είπα,αν δεν φοβάται αυτή,δεν πρέπει να φοβάμαι ούτε εγώ. Γιά τις χάρες τού ντορνιέ θα μιλήσουμε άλλη φορά. Αυτό πού θέλω να επισημάνω είναι ότι οι αντιδράσεις τών επιβατών δεν είναι ένδειξη ή μέτρο μέτρησης τής επικινδυνότητας. Υπάρχει προσγείωση στο YouTube πού ενώ όλοι είναι ήρεμοι,το αεροσκάφος αναπάντεχα υπερβαίνει τα όρια του διαδρόμου και αναγκάζονται να το εγκαταλείψουν.Το 2005 σε μία βραδυνή προσγείωση με 737-800 σε αεροδρόμιο τού εξωτερικού,είχε τέτοιες αναταράξεις πού ο πιλότος έβαλε όλη του τήν τέχνη να κουμαντάρει το αεροπλάνο.Χαμηλώναμε,πλησιάζαμε στο διάδρομο,αναρωτιόμουν άν θα τα καταφέρει,και μέσα στη γενική ψυχραιμία το προσγείωσε κανονικά...

 

[PILOT-737]

Το "άνοιγμα" που ανέφερε ο φίλος νωρίτερα, δεν έχει την έννοια της γενικής βελτίωσης του καιρού. Έχει την έννοια ότι στα τελευταία 50 πόδια μπορεί να μήν υπάρχει gust 40 αλλά σταθερά 14 κόμβοι άνεμος τη συγκεκριμμένη στιγμή, που η συγκεκριμμένη πτήση θα έρθει να "πιάσει". Τύχη δηλαδή αλλά ισχύει απόλυτα. Αεροπλάνα που κάνανε go-around τελευταία στιγμή λόγω τρελλών ριπών, αν ήταν στο ίδιο σημείο, με τον ίδιο πιλότο, 30 δευτερόλεπτα αργότερα, μπορεί να είχαν "πιάσει"

Σε περιπτώσεις ΒΚΝ νεφών και αυξομοίωσης rvr η με πρόγνωση για βελτίωση του, μπορείς κάνεις dispatch k να δοκιμάσεις ως τα ελάχιστα... Εκει ναι μπορείς να μιλήσεις για ενα "άνοιγμα" το οποίο δεν εμπεριέχει ρίσκο διότι τα ελάχιστα σου παρέχουν την απαιτούμενη ασφάλεια κ εισαι εξασφαλισμένος.
Σε περιπτώσεις ριπών ανέμου εκτός ορίων δεν μπορείς να το υπολογίζεις σαν "άνοιγμα" γιατί δεν ειναι κάτι που μπορείς να ξέρεις πριν μπεις σε κατάσταση που δε θα θέλεις να είσαι και χωρις margin που να παρέχει ασφάλεια όπως τα ελάχιστα... Σε κείνη την περίπτωση ξέρεις ότι ΕΊΧΕΣ άνοιγμα όταν εισαι στο έδαφος πλέον σε ασφαλή ταχύτητα και με το αεροσκάφος ολόκληρο ....
Μιλάμε για το dispatch γιατι αυτο ειναι το ζητούμενο που έθεσε ο φίλος alex96 όταν μίλησε για πιθανό "άνοιγμα" και για αυτό εκτιμώ ότι δεν εχει εφαρμογή η λέξη ούτε σε αυτήν την περίπτωση ούτε και στην περίπτωση OVC νεφών κάτω απο τα ελάχιστα. Αλήθεια το vrb 14 απο μόνο του δε το καθιστά εκτός ορίων αν το αεροσκάφος εχει max tailwind 10 kts ?? (μια σκέψη κάνω τώρα χωρίς να τη συνδέω με το περιστατικό ....) και εκει μπορούμε να το θεωρίσουμε "άνοιγμα" λέγοντας ότι θα πέσουμε σε στιγμή που δε θα φυσάει απο 205-295 μοίρες που μας δίνει tailwind πανω απο 10 ;

 

[d|m|tr|s]

Πέραν των όποιων γραπτών briefing που έχει κάθε εταιρεία για τα δύσκολα αεροδρόμια, η Πορτορτογαλική ΥΠΑ και οι αρχές του αεροδρομίου του Funchal, έχουν εκδόσει ένα πολυσέλιδο briefing το οποίο είναι κορυφαίο.

Έχουν αυτοί βάλει τα όρια του αεροδρομίου και είναι οι ίδιοι που τα επιβάλλουν. Εξηγούμαι. Σε μία γωνίτσα των χαρτών του Ηρακλείου, της Ρόδου, της Σάμου κ.ά. γίνεται αναφορά για ισχυρές αναταράξεις, σε περίπτωση που ο άνεμος είναι από κάποια συγκεκριμένη διέυθυνση. Δεν απαγορέυουν σε κανέναν όμως να προσγειωθεί. Το αφήνουν ...στην μαγκιά του καθενός. Οι Πορτογάλοι, κλείνουν το αεροδρόμιο όταν ο άνεμος περάσει κάποιο όριο που αυτοί έχουν θέσει. Τέλος.

Προφανώς, όταν το αεροδρόμιο ενός τουριστικού προορισμού θεωρεται επικύνδυνο, δεν βοηθάει τον τουρισμό του τόπου. Οι Πορτογάλοι έχουν την θεωρεία ότι η επικινδυνότητα δεν επηρρεάζει τον τουρισμό. Το ατύχημα επηρρεάζει! Έτσι κάνουν τα πάντα για να το αποφύγουν.

ελαφρώς off-topic
Φαντάζομαι την αντιστοιχία με το απαγορευτικό απόπλου από τα ελληνικά λιμάνια επί κακοκαιρίας. Δεν υπάρχει σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου (απ' όσο ξέρω). Αλλού αποφασίζει ο καπετάνιος αν θα φύγει. Τα ναυάγια έχουν επηρεάσει το δικό μας τουρισμό πολύ περισσότερο από τα -όποια, ελάχιστα- αεροπορικά ατυχήματα.

 

[nikolas]

Ρόδος: Ακύρωση της πτήσης των Κυπριακών αερογραμμών - Όποιος καεί με το χυλό φυσά και το γιαούρτι!!!! http://www.verena.gr/node/14457

 

[gonso]

Σε περιπτώσεις ριπών ανέμου εκτός ορίων δεν μπορείς να το υπολογίζεις σαν "άνοιγμα" γιατί δεν ειναι κάτι που μπορείς να ξέρεις πριν μπεις σε κατάσταση που δε θα θέλεις να είσαι και χωρις margin που να παρέχει ασφάλεια όπως τα ελάχιστα... Σε κείνη την περίπτωση ξέρεις ότι ΕΊΧΕΣ άνοιγμα όταν εισαι στο έδαφος πλέον σε ασφαλή ταχύτητα και με το αεροσκάφος ολόκληρο .............................Αλήθεια το vrb 14 απο μόνο του δε το καθιστά εκτός ορίων αν το αεροσκάφος εχει max tailwind 10 kts ?? (μια σκέψη κάνω τώρα χωρίς να τη συνδέω με το περιστατικό ....) και εκει μπορούμε να το θεωρίσουμε "άνοιγμα" λέγοντας ότι θα πέσουμε σε στιγμή που δε θα φυσάει απο 205-295 μοίρες που μας δίνει tailwind πανω απο 10 ;

Στατιστικά να το πάρεις και μόνο, για κάθε go-around που γίνεται σε περιπτώσεις ισχυρών ρυπαίων ανέμων, υπάρχει και μιά προσγείωση. Ο ρυπαίος αυτό σημαίνει. Δεν είναι συνέχεια 40 κόμβους ο άνεμος, ούτε συνέχεια 14. Είναι πολύ σύνηθες να έρθει το αεροπλάνο και εάν ο χειριστής μπορεί να το κρατήσει σε παραμέτρους stabilized προσέγγισης, έχει καλώς. Αν δεί ότι δεν γίνεται και ο χειρισμός του αερσκάφους γίνεται επικίνδυνος, εγκαταλείπει. Αν τα αεροπλάνα εγκατέλειπαν και δεν προσπαθούσαν κάν (σε συγκεκριμμένες περιπτώσεις φυσικά με αρκετές πιθανότητες ασφαλούς έκβασης), παρα μόνο όταν όλες οι συνθήκες ήταν ιδανικές, κλάφτα! Και δε σημαίνει ότι το ρίσκο ή η ζαριά σημαίνει "επιτυχής προσγείωση ή θάνατος"! Το ρίσκο είναι "επιτυχής προσγείωση ή go around". Τα ατυχήματα σε κακοκαιρίες γίνονται επειδή δεν επιλέχθηκε το δεύτερο και όχι (απαραίτητα) επειδή έγινε η προσέγγιση.

Σχετικά με τον ούριο άνεμο. Τα όρια, είναι βάσει σταθερών τιμών ανέμων, όχι μεταβλητών. Αν δηλαδή σε διάδρομο 07, ο άνεμος είναι 230/11 μεταβλητός από 200 μέχρι 290 μοίρες, και το αεροπλάνο έχει όριο τους 10 κόμβους, στο παράδειγμα αυτό είναι εντός ορίων. Αν ο άνεμος είναι 320/20 μεταβλητός από 250 εώς 350 μοίρες, πάλι είναι εντός ορίων. Φυσικά, ασχέτως ορίων, αν ο χειριστής αισθανθεί ή δεί στο ανεμούριο ...καθαρό και χοντρό ούριο, μπορεί να φύγει.

Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τους ρυπαίους. Σε απογείωση και όριο τους (πχ) 30 κόμβους, αν ο άνεμος είναι κάθετος 15 με ρυπές 35, δεν απαγορεύεται η απογείωση. Είναι εντός ορίων καθώς οι ρυπές δεν λαμβάνονται υπ'όψιν.
Στην προσγείωση όμως με (πάλι πχ) 30 κόμβους όριο καθέτου ανέμου, και τον άνεμο 15 με ρυπές 35 κάθετα, το όριο ισχύει αλλά δεν είναι απαγορευτικό. Δεν ενδύκνειται. Με άλλα λόγια, αν ο άλλος πάει να πιάσει και σπάσει το αεροπλάνο, θα του κόψουν τον πισινό. Αν προσγειωθεί, θα κάνουν τα στραβά μάτια! Ο θαυμαστός κόσμος της Πολιτικής Αεροπορίας!

2. Δεν καταλαβαίνω γιατί ορισμένοι ενίοτε τείνουμε να μηδενίζουμε το φόβο των επιβατών (όχι όλοι, όχι πάντα). Ναι κι εγώ γενικώς δεν έχω πρόβλημα όταν η πτήση είναι shaky, αλλά έχω δει πολλούς δίπλα μου να ασπρίζουν και να σταυροκοπιούνται, μέχρι και να προσεύχονται ή να βάζουν τα κλάμματα. Δε βλέπω το λόγο η default αντιμετώπισή μας να είναι ότι τα πιτσιρίκια κάνουν χαβαλέ. Ο κόσμος πανικοβάλεται όταν υπάρχουν ισχυρές αναταράξεις, ειδικά κατά την προσγείωση. Φυσιολογικό δεν είναι;

Μενέλαε, η απορία σου λογική αλλά μή ρεαλιστική. Ας πούμε ότι στην Αθήνα έχει κωλόκαιρο και στην προσέγγιση προβλέπεται να πέσει πολύ "ξύλο" από τις αναταράξεις. Σε γενικές γραμμές, είναι χρήσιμο (κατά τη γνώμη μου) ο κυβερνήτης να ενημερώσει τους επιβάτες ότι η προσέγγιση έχει αναταράξεις, αλλά είναι κάτι σύνηθες και φυσιολογικό που δεν θα επηρρεάσει την προσγείωησ. Αν υπήρχε ένας τρόπος να μετρήσεις το κατά πόσο φοβάται ο κάθε επιβάτης, και έβρισκες ότι από τους διακόσιους, φοβούνται οι τρείς. Τί θα έπρεπε να γίνει? Να μήν πάει το αεροπλάνο στην Αθήνα και να προγειωθεί στην Θεσσαλονίκη που είναι χαρά θεού?

Και εντάξει, ας πούμε ότι οι τρείς είναι μία μικρή μειοψηφία. Αν φοβόντουσαν οι εκατόν δύο? Θα ήταν πιό εύκολο να πέι κανείς ότι καλύτερα μήν πάμε στην Αθήνα γιατί κουνάει?

Όπως καταλαβαίνεις, αυτά τα πράγματα δεν γίνονται. Ο επιβάτης αεροπλάνου, πρέπει να είναι συμβιβασμένος με το γεγονός ότι μπορεί και να φοβηθεί. Αν δεν είναι, καλύτερα να πάρει το πλοίο. Αλλά αν έχει φουρτούνα???

 

[spy1]

Παρόμοια εμπειρία είχα κι εγώ στη Ρόδο τον Ιανουάριο του 2005 με πτήσης της OAL όπου παρά τις απέλπιδες προσπάθειες για προσγείωση, τόσο στον 25 όσο και στον 07 στη συνέχεια, οι πλευρικοί άνεμοι ήταν τόσο ισχυροί που δεν υπήρχε περίπτωση να προσγειωθεί. Μετά την ευθυγράμμιση πάνω από τον 25, όταν κάναμε το πρώτο GA, είχαμε βγεί στην νοητή κατακόρυφη ευθεία του διαδρόμου, και βρισκόταν στην νοητή κακατόρυφη ευθεία των συνδετηρίων με το appron. Φυσικά η προσπάθεια στον 07 ήταν παρόμοια (ωστόσο καθόμου από το Α) και λόγω του βραδινού της ώρας δεν είχα ορατότητα να δω πως πηγαίναμε. ΦΥσικά επιστρέψαμε μετά από πολλά πίσω στο LGAV, όπου εκεί φυσικά ξεκίνησε άλλου είδους ταλαιπωρία (Κατέβαινα για δουλειά στη Ρόδο, και έψαχνα στη συνέχεια εναγωνίως φαξ στον διεθνή αερολιμένα για να στείλω κάποια έγγραφα μια που δεν θα μπορούσα να βρίσκομαι την επόμενη ημέρα το πρωί, και δεν υπήρχε τίποτα, το Business center ήταν κλειστό, και τελικώς αναγκάστηκα να γυρίσω γραφείο για να τα στείλω)! Και στην περίπτωσή μας δεν υπήρξε καμιά απολύτως ανακοίνωση, παρά μόνο μετά την δεύετερη αποτυχημένη προσπάθεια που μας ενημέρωσε ότι γυρίζουμε ΑΘήνα. Ωστόσο μέσα στο αεροπλάνο που ήταν αρκετά γεμάτο, δεν υπήρξε καμιά απολύτως αντίδραση, μάλλον το αντίθετο ...ήταν όλοι παγωμένοι.!

Γενικά πιστεύω ότι οι ανακοινώσεις από τον κυβερνήτη λειτουργούν στην ψυχολογία του επιβάτη, και είναι απαραίτητες για το σωστό προφίλ της εταιρίας έναντι των επιβατών της.

 

[aakunz]

Εαν δεν εχετε περασει τον καβο Μαλια με ATR υπο κακοκαιρια και προσεγγιση στα κυθηρα αυτο δεν ειναι τιποτα

Το κάνω κάθε δεύτερη Παρασκευή με το DH8 ή DH4 και ειλικρινά, είναι το σημείο εκείνο, που μετανοιώνω που πήρα αεροπλάνο.