- Εγγραφή
- 04/09/2003
- Μηνύματα
- 3.836
- Likes
- 219
Ήρθε η ώρα να περιγράψω το 1ο ταξίδι μου για το 2005, στην Κεντρική Ευρώπη. Μπορώ να πω πως πήρα μια καλή δόση χρήσης διαφορετικών μέσων, μιας και συνολικά χρησιμοποίησα 4 πτήσεις, 6 τρένα (+1 S-Bahn), αρκετό αυτοκίνητο (ως συνοδηγός), πολλά tram και λεωφορεία καθώς και 4 teleferique. Θα αρκεστώ βέβαια στην παρουσίαση των 4 πτήσεων καθώς και σε επιγραμματικά σχόλια σχετικά με τις λοιπές διαδρομές και μετακινήσεις. Τελευταία φορά, με ελβετική εταιρεία είχα πετάξει το 1999, όταν ακόμα υπήρχαν οι Swissair/Crossair και οι αλλαγές είναι αρκετές, αφού πλέον η Swiss προσφέρει εξυπηρέτηση "low-cost" στην Economy Class. Αυτό βέβαια όσο αφορά την κατάργηση του "δωρεάν" γεύματος, αφού κατά τ' άλλα τα αεροσκάφη είναι άνετα (όπως ήταν και το '99), συνεχίζει να υπάρχει business class, με υψηλό επίπεδο εξυπηρέτησης και το service κατά τ' άλλα είναι επαγγελματικό.
09-03-2005 LX 1851 SKG--->ZRH Avro RJ-100 HB-IYY
STD: 04:35 STA: 06:20 Υ Class ("Από τον 34 ...στον 34")
Αναχώρηση στις 02:05 με ταξί από το σπίτι, και πέρασμα από την άδεια πόλη, για να φτάσουμε στο LGTS γύρω στις 02:25.
To terminal ακόμα είναι σχεδόν άδειο (αφού η πρώτη πτήση της ημέρας είναι αυτή της Swiss και ακολουθεί η Alitalia για Μιλάνο), και κατευθύνομαι προς το check-in desk της Swiss. Περνάω από τον έλεγχο της αποσκευής μου (υπάρχει μόνο εδώ και μερικούς μήνες στη Θεσσαλονίκη) και στη συνέχεια φτάνω για check-in. Ζητάω παράθυρο και για τις 2 πτήσεις, και ίσως και να είμαι και ο πρώτος επιβάτης που τσεκάρει, γιατί πέρνω πιθανώς την καλύτερη θέση μέσα στο Avro (01F), ενώ η κοπέλα μου δίνει θέση σε παράθυρο και για στην πτήση ZRH-GVA (15Α). Απαλλάσσομαι από την κάπως βαριά αποσκευή μου, και πηγαίνω προς τον χώρο αναμονής, όπου υπάρχουν καμιά 20αρια άτομα το πολύ. Το Sbarro τέτοιες ώρες είναι κλειστό, και ρίχνω μερικές ματιές στο apron από εκεί, όπου υπάρχουν κλασσικά, τα 2 Β-734 της ΟΑ, 4 Β-737 της Aegean, 2 ATR-42 της ΟΑ, η Swiss και το MD-80 της Alitalia. Σταδιακά, καταφθάνουν περισσότεροι επιβάτες, μια ομάδα μαθητών ή φοιτητών, και γύρω στις 03:35 περνάω τον έλεγχο χειραποσκευών όπου κλασσικά υπάρχει πρόβλημα (παρόλο που έχω βγάλει γυαλιά, ρολόι, ζώνη, παλτό, πορτοφόλι, κινητό κτλ...).
Μετά από αυτό, περαμένω άλλη μισή ώρα, στο χώρο αναχωρήσεων-duty free, και στη συνέχεια περνάω τον έλεγχο διαβατηρίων, για να μπω στην αίθουσα αναχωρήσεων εκτός Schengen, γύρω στις 04:00.
Γύρω στις 04:20 θα αρχίσει τελικά και η επιβίβαση, μπαίνω στο 1ο λεωφορείο και φτάνουμε στο αεροσκάφος, που βρίσκεται στο stand 8. Τακτοποίηση στη θέση μου, η οποία είναι ιδιαίτερα άνετη, μιας και βρίσκεται στη σειρά 01, και δεν έχω άλλη θέση μπροστά μου. Το αεροσκάφος γεμίζει εντελώς (δηλαδή, μπορούμε να μιλήσουμε για πληρότητα 100%). Καβγαδάκι επιβάτιδος με την αεροσυνοδό, η οποία θέλει να τακτοποιήσει το παλτό της κυρίας στο ντουλάπι, αλλά η κυρία αρνείται πεισματικά: "όχι, δεν το δίνω". Τελικά η συνοδός το παίρνει... ενώ η παρέα της κυρίας σχολιάζει: "Τι περιμένεις... μια ζωή τυπολατρία ...αυτές της Swiss". Η κόντρα συνεχίζεται όταν η συνοδός έρχεται να ελέγξει αν η κυρία ασφάλισε τη ζώνη της, για να πάρει μερικές ακόμα άγριες ματιές και σχόλια από την επιβάτιδα. To πλήρωμα μας ενημερώνει στα γερμανικά και στα αγγλικά ότι η διάρκεια της πτήσης θα είναι 02:20, ενώ ο κυβερνήτης μας λέει πως θα απογειωθούμε σε 20 λεπτά περίπου (είναι και η μόνη ανακοίνωση του captain, μιας και δεν θα ξαναμιλήσει κατά τη διάρκεια της πτήσης). Γύρω στις 04:36 αρχίζει η τροχοδρόμηση, μέσω Ε, 10/28, Α για το σημείο κράτησης του 34, και απογείωση στις 04:45. Ο ορατότητα είναι ιδανική, και έχουμε τη δυνατότητα να θαυμάσουμε την πόλη φωτισμένη στα δεξιά μας, το λιμάνι, και τα ορεινά προάστια της Θεσσαλονίκης (04:50) μέχρι το Κιλκίς (04:53). Στις 04:55 στροφή προς τ' αριστερά (είμαστε μάλλον πάνω από το RUGAS). Στο βάθος δεξιά, διακρίνονται μέχρι και οι Σέρρες και ακόμα βαθύτερα και πιο αχνά, η Καβάλα (04:57)... Για τέτοια επίπεδα καλοκαιρίας και ορατότητας μιλάμε! Στις 05:07, έχουμε μια μεγάλη πόλη στα δεξιά μας (πιθανώς Σόφια), και στις 05:09 δεξιά στροφή. Στις 05:30 έχει ήδη τελειώσει το πέρασμα για refreshments/snacks (με πληρωμή) και των duty-free, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία μπορώ να πω... μιας και η ώρα είναι ολίγον "άγρια" και για φαγητό αλλά και αγορές... Η μόνη δωρεάν "παροχή", είναι λίγο πριν το τέλος της πτήσης: σοκολάτες toblerone, σε μέγεθος από σοκολατάκι! Γύρω στις 05:40, αρχίζει στο βάθος δεξιά, η ανατολή του ήλιου. Στις 06:05, περνάμε πάνω από ακόμα μία κατάφωτη πόλη (ίσως Zagreb), ενώ ο καιρός συνεχίζει να είναι πάντα ιδανικός. Στις 06:20, έχουμε ελαφρές αναταράξεις, παράλληλα με στροφή του αεροσκάφους, στις 06:35, νέα στροφή προς αριστερά και στις 06:37 περίπου, έχουμε ελάττωση ισχύος και η κάθοδος ξεκινά. Στις 06:45, ανάβει και η φωτεινή επιγραφή "προσδεθείτε", και πλέον έχουμε αφήσει την καλοκαιρία και πετάμε πάνω από ένα παχύ στρώμα σύννεφων. Στις 06:50 η ταχύτητα ελαττώνεται σε υπερβολικό βαθμό, και στις 06:52 κατεβαίνουμε για να μπούμε μέσα στο "παχύ στρώμα". Στις 06:55 έχουμε από κάτω μας ένα νέο παχύ στρώμα από σύννεφα και αρχίζει παράλληλα μια αριστερή στροφή διαρκείας, ενώ παράλληλα ανοίγουν τα φώτα προσγείωσης. Έχει ξεκινήσει προφανώς η ιδιαιτέρως περίπλοκη προσέγγιση στο αεροδρόμιο της Ζυρίχης (εξαιτίας της γειτνίασης του με ευαίσθητες περιβαλλοντολογικά περιοχές αλλά και λόγω της ώρας). Στις 07:05 διακρίνω άλλα 2 αεροσκάφη που μας ακολουθούν και έχουν μπει κι αυτά στον κύκλο για προσγείωση, ενώ στις 07:07 μπαίνουμε μέσα στο τελευταίο στρώμα από σύννεφα (ορατότης "0"), ενώ η ταχύτητα όλο αυτό το διάστημα μειώνεται, και οι αναταράξεις πληθαίνουν. Στις 07:11 φαίνονται (επιτέλους) κάποια σπίτια από κάτω, τα οποία ξαναχάνονται ενώ η ταχύτητα αυξάνεται (07:12). Ακολουθεί η προέκταση των spoilers (07:13), "κατέβασμα" των τροχών (07:14) και στις 07:15 πλέον μπορούμε να δούμε τα (χιονισμένα) περίχωρα της Ζυρίχης, με την ιδιαιτέρως αυξημένη πρωινή κίνηση για εργασία, στους αυτοκινητοδρόμους. Στις 07:17 η ταχύτητα ελαττώνεται στο min... για να αυξηθεί και πάλι αμέσως και στις 07:18 προσγειωνόμαστε στον 34, 2 ώρες και 33 λεπτά μετά την απογείωση μας από τον 34 του LGTS. Ήταν μια προσέγγιση με διάρκεια πάνω από 40 λεπτά, με συνεχείς ελαττώσεις και αυξήσεις ισχύος, ενώ χρειάστηκε επίσης πολλές φορές να διατηρηθούμε σε συγκεκριμένο flight level, μέχρι να περιμένουμε εκ νέου εντολή, για περαιτέρω κάθοδο. Χιονίζει ελαφρώς... και σταθμεύουμε σε φυσούνα (Ε25) στο νέο (δορυφορικό) terminal της Ζυρίχης στις 07:23. Παράλληλα ακολουθεί (από το πλήρωμα), ενημέρωση των επιβατών (γιατί η συντριπτική τους πλειοψηφία, συνεχίζει για κάποιο άλλο προορισμό), σχετικά με τα gates από τα οποία αναχωρούν οι επόμενες πτήσεις μας. Άκουσα, τουλάχιστον, γύρω στους 15 διαφορετικούς προορισμούς, ανάμεσα τους -φυσικά- και τον δικό μου. Γυρίζουμε τα ρολόγια... σε 06:23... και η αφήγηση πλέον συνεχίζεται με ώρα, κεντρικής Ευρώπης.
Βαθμολογία 6.5/10
----
----
Το επόμενο τρίωρο (ως τις 10:00 που είναι η επόμενη πτήση μου), θα το περάσω στο αεροδρόμιο της Ζυρίχης. Ενώ υπήρχε άμεση αναχώρηση πτήσης για Γενεύη, επέλεξα να πάρω την επόμενη, έτσι ώστε να έχω χρόνο για μια βόλτα και λίγο spotting στη Ζυρίχη. Ωστόσο, αργότερα πληροφορήθηκα, ότι το observation deck δεν ανοίγει από τα άγρια χαράματα...
. Αρχικά, παίρνω τον εσωτερικό (νέο... δεν υπήρχε το '99) σιδηρόδρομο, που συνδέει το νέο terminal, με τον κεντρικό αεροσταθμό, υπογείως (φώτο). Μέσα, στο τρένο, πλήθος από ασιάτες τουρίστες που μόλις έχουν φθάσει κι αυτή με κάποια πτήση. Φτάνουμε στο κεντρικό terminal, όπου κι εδώ έχει γίνει σημαντική ανακαίνιση, στον ενδιάμεσο χώρο μεταξύ των pier A και B (Airside Center). Στην ανακαινισμένη περιοχή υπάρχει πλήθος καταστημάτων, χώρων εστιάσης και περιοχών αναμονής και χρήσης ασύρματου δικτύου internet, από τα laptop. Μετά από αρκετή περιπλάνηση στους χώρους του αεροδρομίου, περνάω τον έλεγχο διαβατηρίων και βγαίνω στην public area, μιας και εκεί βρίσκεται και η είσοδος για το observation deck, πάνω ακριβώς από το pier B, το οποίο βρίσκεται κι αυτό υπό ανακαίνιση. Το deck ανοίγει στις 09:00... και πρέπει να περιμένω αρκετά ακόμα, ενώ ακόμα και το BUCHair shop (το κατάστημα του εκδοτικού οίκου, που βγάζει το JP), βρίσκεται μέσα στο χώρο του deck και δεν μπορώ να μπω. Το μόνο καλό, είναι ότι η είσοδος είναι δωρεάν, λόγω των έργων (όπως αναφέρει μια ανακοίνωση). Παράλληλα στις 09:30, ξεκινά η επιβίβαση για την επόμενη πτήση μου, επομένως ο χρόνος για λίγη φωτογράφηση και spotting από το deck, είναι ελάχιστος. Η πόρτες προς το deck ανοίγουν αυτόματα στις 09:00 (είναι προσωρινή είσοδος, μιας η κύριως πρόσβαση είναι κλειστή λόγω έργων), και περνώντας μέσα από ένα υπαίθριο διάδρομο, φτάνω σ' ένα προκατασκευασμένο (προσωρινό λογικά) χώρο ελέγχου πριν την είσοδο στην terrace. Εκεί υπάρχει μηχάνημα ακτινών για τους spotter, αλλά οι χειραποσκευές ελέγχονται "χειροκίνητα" από το προσωπικό ασφαλείας, οπότε τελικά προτιμώ, να την αποθηκεύσω προσωρινά στα lockers έξω από το χώρο ελέγχου. Περνάω τον έλεγχο, και μπαίνω στην terrace (θέα), μαζί με άλλους αγουροξυπνημένους spotter. Ο χώρος είναι αρκετά μεγάλος, με 2-3 καταστήματα-δώματα (ένα από αυτά και το Buchair... το οποίο όμως ανοίγει στις 10:00 ), καθώς ένα ελικόπτερο-έκθεμα. Σε πρώτο πλάνο, υπάρχουν ένα MD-11 της Thai (φώτο1, φώτο2) ένα Β-772 της Malaysian και ένα A-340 της South African (φώτο). Τα αεροσκάφη, φαίνεται πως βρίσκονται εκεί, για ανεφοδιασμό, καθάρισμα κτλ., μιας και οι θύρες του pier B, στις οποίες έχουν σταθμεύσει (φώτο), δεν λειτουργούν, έτσι ώστε να μην καταλαμβάνουν, πιθανώς, gates, που είναι απαραίτητα για άλλες πτήσεις, όσο διαρκεί η διαδικασία αυτή. Λίγο παραπέρα, παρακολουθώ το pushback ενός A-320 της Swiss (φώτο), ενώ από την άλλη πλευρά του deck βρίσκεται ένα CRJ της Lufthansa (φώτο), καθώς και 3 αεροσκάφη αυστριακού νηολογίου (Austrian, Styrian) Δυστυχώς, στο χρόνο που έχω, προλαβαίνω, ίσα-ίσα να περπατήσω όλη την περίμετρο του deck, και να φύγω λίγο πριν τις 09:30, για να βρω το gate A66, για την αναχώρηση μου.
09-03-2005 LX 2804 ZRH--->GVA Airbus A319 HB-IPS
STD: 10:00 STA: 10:50 Υ Class
Πέρασμα από έλεγχο διαβατηρίων για να ξαναμπώ στον χώρο επιβατών και στη συνέχεια έλεγχος χειραποσκευών, όπου αναγκάζομαι να βγάλω μέχρι και τα παπούτσια μου, στα οποία συνεχίζει να αντιδρά η συσκευή του υπαλλήλου ασφαλείας. H A66 είναι εφαπτόμενη θέση. Στις 09:45 είμαι ήδη μέσα στο αεροσκάφος, και κάθομαι στη θέση 15Α (βρίσκεται ακριβώς πίσω από το φτερό), ενώ και οι υπόλοιποι επιβάτες πήραν τις θέσεις τους γρήγορα, και η πτήση ήταν έτοιμη για αναχώρηση. Η 15Β ήταν άδεια, ενώ στην 15C είχα ένα συνεπιβάτη, που κοιμόταν σε όλη τη διάρκεια της πτήσης. Το χώρισμα μεταξύ C και Y Class, βρισκόταν μεταξύ 7ης και 8ης σειράς. Η πληρότητα στην C Class, ήταν γύρω στο ~15% (~ 6 επιβάτες) και στην Εconomy ~40% (~ 32 επιβάτες). Γενικώς, χαμηλή πληρότητα, η οποία βέβαια αιτιολογείται και από την εποχή αλλά και κυρίως από την -μη αιχμής- ώρα. Ειδικά, όταν οι σιδηρόδρομοι, στην Ελβετία είναι σε τόσο υψηλό επίπεδο, δεν βρίσκω το λόγο να πάρει κάποιος την πτήση ZRH-GVA, εκτός κι αν βρίσκεται ήδη στο αεροδρόμιο της Ζυρίχης, προερχόμενος από άλλη πτήση. Το αεροσκάφος βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση, και οι οθόνες σε λειτουργία, όσο για το seat pitch στην 15Α, μια χαρά. Το πλήρωμα μας ενημερώνει ότι η πτήση για Γενεύη θα διαρκέσει 25 λεπτά. Στις 10:00 ξεκινάει το pushback. Taxiing δίπλα από αεροσκάφος της Finnair (φώτο) καθώς και από αρκετά αεροσκάφη της ελβετικής low-cost Helvetic (φώτο). Γρήγορα βρεθήκαμε στο άκρο του διαδρόμου 28, και απογειωθήκαμε γύρω στις 10:05-06, ενώ ένα Α-343 της Swiss προερχόμενο από το Terminal E, περίμενε να απογειωθεί μετά από εμάς. Στις 10:08 έχουμε ήδη ταχύτητα 448 km/h, πετάμε σε ύψος 2500 m, και απέχουμε 212 km από τη Γενεύη, με εξωτερική θερμοκρασία -13 C. Το σκηνικό καθ' όλη τη διάρκεια της πτήσης είναι πανέμορφο (φώτο1, φώτο2, φώτο3, φώτο4, φώτο5), μιας και το χαμηλό ύψος που πετάμε, μας κρατάει κοντά στα σύννεφα, στο χιονισμένο έδαφος ενώ παράλληλα είμαστε πολύ κοντά και στις κορυφές των Άλπεων. Τα overflies, δε, πολλά και εντυπωσιακά (αλλά λίγο μακρινά), μερικά χιλιάδες πόδια, ψηλότερα μας (φώτο1, φώτο2, φώτο3, φώτο4). Η full ισχύς -για την απογείωση- μειώνεται ήδη από τις 10:10. Στις 10:12, μας μοιράζεται βιαστικά η Toblerone, (στη Business, μοιράζονται καθ' όλη τη διάρκεια της πτήσης, εφημερίδες, αναψυκτικά, πιάτα με ελαφρύ πρωινό/γεύμα κτλ.), ενώ η συνοδός προσπαθεί απεγνωσμένα να ξυπνήσει τον διπλανό μου που κοιμάται για να του δώσει τη σοκολάτα του. Σταθεροποιούμαστε σε ύψος πτήσης 19.000 ft γύρω στις 10:14, με ταχύτητα περί τα 709-713 km/h, και -30 C, εξωτερική θερμοκρασία. Στις 10:16, πετάμε πάνω από τη Βέρνη ενώ στις 10:17 αρχίζει η προβολή ταινίας-ντοκιμαντέρ σχετικά με τις Άλπεις και το σκι. Στις 10:20 μας μιλά ο κυβερνήτης ότι θα πετάξουμε πάνω από το Fribourg, και στη συνέχει πάνω από τη Λωζάνη. Στις 10:31 ξεκινά η κάθοδος, ενώ μετά από λίγο ο κυβερνήτης ενημερώνει το cabin crew ότι έχουμε προσγείωση σε 8 min (αυτές οι ανακοινώσεις σχετικά με χρόνους απογείωσης/προσγείωσης, προς το πλήρωμα καμπίνας, από τον κυβερνήτη, έγιναν -αν θυμάμαι καλά- σε όλες τις πτήσεις που είχα με τη Swiss, κάτι το οποίο δεν έχω ακούσει να γίνεται συχνά -ή και ποτέ- σε ελληνική εταιρεία). Το αεροσκάφος, έχει στα δεξιά του τη λίμνη Leman, ενώ από τ' αριστερά διακρίνουμε ορεινούς όγκους, μια κοιλάδα, ένα ποτάμι κι ένα φράγμα. Γύρω στις 10:35, ακούγονται τα spoilers, και στη συνέχεια οι τροχοί. Στις 10:41 προσγείωση στον 05 (δηλ, από τα νοτιοδυτικά του αεροδρομίου, αφού έχουμε διαγράψει μια κυκλική πορεία) και στάθμευση γρήγορα, στις 10:43, σε φυσούνα. Οι -λιγοστές- αποσκευές ήρθαν άμεσα, διώχνοντας τους φόβους μήπως η αποσκευή μου κατά λάθος φορτώθηκε στην πρώτη πρωινή πτήση για Γενεύη, και από εκεί κατευθύνθηκα προς στο σιδ. σταθμό του αεροδρομίου, για να πάρω το τρένο προς την πόλη της Γενεύης.
Οι εντυπώσεις από τη συγκεκριμένη πτήση (αν και ιδιαίτερα σύντομη), οι καλύτερες, μιας και είναι η μοναδική που έκανα -σε αυτό το ταξίδι- 100% κατά τη διάρκεια ημέρας, και συνδιάστηκε με ωραίο καιρό και πανέμορφο σκηνικό.
Βαθμολογία 8/10
----
----
Από το αεροδρόμιο Cointrin, παίρνω το τρένο για τον κεντρικό σταθμό της πόλης της Γενεύης, και από εκεί αρχίζει ουσιαστικά το 7ημερο ταξίδι μου. 3 μέρες στην Ελβετία, με αρκετή περιήγηση τη 1η μέρα, στη Γενεύη, μετάβαση με τρένο στο Palezieux, και διαμονή στο Tatroz (ένα όμορφο χωριό, στα βόρεια της Λωζάνης), ... βόλτα στο πανέμορφο Montreux (φώτο1, φώτο2, φώτο3, φώτο4, φώτο5, φώτο6, φώτο7), στην άλλη πλευρά της λίμνης Leman, τη 2η μέρα, και ανέβασμα, στις Άλπεις [Martigny, Aigle, Diablerets (φώτο1, φώτο2), Col Du Rilon---> Glacier 3000 (φώτο1, φώτο2, φώτο3, φώτο4, φώτο5, φώτο6), Gstaad (φώτο) και πέρασμα από τη πανέμορφη μεσαιωνική Cruyeres] τη 3η μέρα. Μοναδική εμπειριά, το ανέβασμα με τα cable cars (τα οποία κρέμονται κυριολεκτικά στον αέρα πάνω από τη χαράδρα), από το Col Du Rilon (1546 m), μέχρι το Scex Rouge (2971 m), όπου μπορεί κάποιος να κάνει σκι και να γευματίσει στα 3000 m, με θέα τους παγετώνες, και τις Άλπεις μέχρι μία από τις ψηλότερες κορυφές της Ευρώπης (Matterhorn - 4478 m) [
link]. Τη 4η μέρα, μεγάλο ταξίδι με το αυτοκίνητο μέχρι το Στρασβούργο (~300 km), από τη δυτική όχθη του Ρήνου, μετά τη Βασιλεία. Στη συνέχεια, 3 μέρες, στο Στρασβούργο (φώτο1, φώτο2, φώτο3, φώτο4, φώτο5), αντιπροσωπευτική πόλη της Αλσατίας -τη γαλλική περιοχή που διεκδικείται από τη Γερμανία- και έδρα του Συμβουλίου της Ευρώπης αλλά και του European Parliament. Μια από τις μέρες, επιστροφή στην Ελβετία (μου είχε λείψει!) για μονοήμερη εκδρομή με τρένο στη Βασιλεία (Bale κατά τους Γάλλους ή Basel κατά τους Γερμανούς, φώτο1, φώτο2) που βρίσκεται στις όχθες του Ρήνου, και μοιράζεται μεταξύ Ελβετίας, Γαλλίας και Γερμανίας. Τέλος, στις 15/03, αναχώρηση πρωί-πρωί με το τρένο από το Στρασβούργο, για την Karlsruhe (55 min από το Strasbourg), όπου θα συναντήσω τον Hristo, για να μου κάνει μια περιήγηση στην πόλη του (μεταξύ καφέδων, χυμών και γύρου), και παραμονή εκεί ως τις 16:05 που παίρνω εκ νέου τρένο για τον Stuttgart HBF (53 min από την Karlsruhe). Τα σιδηροδρομικά ταξίδια τελειώνουν με το S-Bahn από τον κεντρικό σταθμό της Στουτγάρδης ως το EDDS, διαδρομή διάρκειας 27 λεπτών. Μια γενικότερη παρατήρηση: όλες αυτές τις μέρες, είχα τη χαρά να δω δεκάδες overflies (φώτο1, φώτο2) και ειδικότερα πάνω από την Ελβετία που η μεγάλη κυκλοφορία αεροσκαφών σε συνδυασμό με το φοβερό σκηνικό των Άλπεων, έκαναν το θέαμα μοναδικό. Σε αυτό συνετέλεσε και ο τέλειος καιρός & καθαρός ουρανός (στις 6 από τις 7 μέρες). 
----
----
15-03-2005 LX 1171 STR--->ZRH Embraer ERJ-145 HB-JAN
STD: 20:50 STA: 21:35 Υ Class
Άφιξη στο EDDS, γύρω στις 6 παρά τέταρτο. Από το σταθμό του S-Bahn οδηγούμαι κατευθείαν στο Terminal 1 (όπου βρίσκονται κατά βάση τα check-in desks της Lufthansa), και καταλήγω μετά από μικρή διαδρομή (διαμέσου του Terminal 2 της Germanwings) στο Terminal 3 (φώτο1, φώτο2, φώτο3). Από τα 2 desks της Swiss, λειτουργεί μόνο το ένα (αυτό της Business), όπου βρίσκονται 2 (και στις συνέχεια άλλος ένας) βιαστικοί επιβάτες, που αν κατάλαβα έφευγαν με την πτήση για Zurich, των 18:15. Συνολικά μεταξύ STR-ZRH η Swiss εκτελεί 6 καθημερινές πτήσεις με Emb-145, και η δικιά μου είναι η τελευταία βραδινή. Αφού έφυγαν οι καθυστερημένοι επιβάτες, έρχεται η σειρά μου, και ζητώ θέση και για τις 2 πτήσεις, σε παράθυρο, τις οποίες και παίρνω (14F STR-ZRH και 05F ZRH-SKG). Στη συνέχεια ανεβαίνω στο observation deck, στις 18:00, το οποίο για κακή μου τύχει μόλις έχει κλείσει, οπότε θα περάσω το επόμενο 2,5ωρο, με βόλτες στα (ενωμένα) terminal, στα καταστήματα και σε φαγητό. Προγραμματισμένη ώρα επιβίβασης 20:20. Στην αίθουσα αναμονής μπροστά από το gate 121 (στο ισόγειο του EDDS), βρίσκομαι από ώρα, μαζί με τους λιγοστούς επιβάτες για Στουτγάρδη. Ενώ η πλειοψηφία των gates, βρίσκονται στον 1ο όροφο του αεροσταθμού, υπάρχουν λιγοστά gates, στο ισόγειο, στα οποία υπάρχει και passport control (προφανώς για αναχωρήσεις extra-Schengen). Πέρασα τον έλεγχο, αλλά κάποια στιγμή χρειάστηκε να ξανανέβω στον 1ο όροφο, χωρίς βέβαια να δημιουργηθεί πρόβλημα. Κάποια στιγμή καταφθάνει και η συμπαθής (αλλά κουρασμένη) υπάλληλος του gate (εντελώς... κατάσταση ρουτίνας), η οποία με τη σειρά της αναμένει -με βαρυεστημένο ύφος- πότε θα φτάσει το λεωφορείο για να ανοίξει το gate.
Τελικά γύρω στις 20:30, κάνει την ανακοίνωση με το μικρόφωνο και η επιβίβαση αρχίζει. Το λεωφορειάκι μετά από αρκετή διαδρομή (ανάμεσα από αεροσκάφη της Hapag-Lloyd - 737s και Α310s), μας φέρνει στo remote stand που βρίσκεται το Embraer (HB-JAN, με τα χρώματα της Crossair) στις 20:35. Ωστόσο μένουμε γύρω στο 3λεπτο μέσα στο λεωφορείο, μιας και το πλήρωμα ακόμα τρώει μέσα στην καμπίνα επιβατών (οι 2 πιλότοι + η μοναδική συνοδός). Τελικά κάποια στιγμή, κυβερνήτης + συγκυβερνήτης, αποφασίζουν να μετακινηθούν στο cockpit για να συνεχίσουν το φαγητό τους, ενώ η συνοδός, μας καλωσορίζει στο αεροσκάφος. Τακτοποίηση στην 14F (η οποία κοιτάζει πάνω στο φτερό), γύρω στις 20:39, αφού διέσχισα σχεδόν ολόκληρη τη χαμηλοτάβανη καμπίνα του Embraer. Στο αεροσκάφος βρίσκονται 15 επιβάτες (μεταξύ των οποίων κι ένας Έλληνας, ο οποίος συνέχισε κι αυτός για Θεσσαλονίκη), οπότε μπορούμε να μιλάμε για πληρότητα ~30%. Η θέση μου είναι άνετη, και η διπλανό μου κάθισμα είναι κενό, έχοντας μόνο ένα συνεπιβάτη απέναντι στην 14Α... ο οποίος μάταια προσπαθούσε να καταλάβει τι σημειώνω ανά διαστήματα στο τετράδιο μου. Η συνοδός έφτασε στους επιβάτες, που κάθονταν στην έξοδο κινδύνου και τους έδειξε τον τρόπο με τον οποίο ανοίγει, και στις 20:48, ο κυβερνήτης ενημερώνει ότι θα έχουμε απογείωση σε 6 min, δίνοντας και πληροφορίες για τον (πολύ καλό) καιρό στη Ζυρίχη. Τελικά, στις 20:55, οι μηχανές ξεκινούν, στις 20:58 ξεκινά η τροχοδρόμηση, και μετά από αρκετή διαδρομή παράλληλα στον 07/25, φτάνουμε στο άκρο 25, πίσω από ένα Avro RJ, της Eurowings, στις 21:03. Στις 21:04, έχουμε προσγείωση ένος MD-80 της SAS, στις 21:05 απογειώνεται η Eurowings, στις 21:07, έχουμε άλλη μια προσγείωση, στις 21:09 προσγειώνεται ένα regional jet της Lufthansa και αμέσως μετά -επιτέλους- μπαίνουμε στο διάδρομο για να απογειωθούμε (full-throtle στις 21:10)... κοιτάζοντας συνεχώς το ρολόι μου... μιας και στις 21:45 ξεκινούσε η επιβίβαση για την επόμενη πτήση μου για Θεσσαλονίκη. Ο καιρός είναι ολοκάθαρος, και η ορατότητα unlimited, έχοντας τη φωτισμένη Στουτγάρδη στα δεξιά μας καθώς και τις γύρω πόλεις & χωριά. Στις 21:12 μεγάλη στροφή προς τ' αριστερά. Στις 21:14, σβήνουν οι επιγραφές "προσδεθείτε" και στις 21:15 η ισχύς των κινητήρων μειώνεται πολύ απότομα. Παράλληλα γίνεται το service των επιβατών της Business (υπήρχαν αρκετοί επιβάτες στις πρώτες θέσεις, χωρίς βέβαια να υπάρχει κάποιο χώρισμα), ενώ στις 21:20 περνάει και το καλάθι με τις Toblerone (έλεος...!). Ακολουθούν στις 21:22-21:28 μερικές απανωτές δεξιές στροφές διαρκείας, κατευθυνόμενοι προς την ολόφωτη Ζυρίχη, ενώ στις 21:29 ανάβουν οι επιγραφές "προσδεθείτε" με ταυτόχρονη ανακοίνωση περί καθόδου, 21:30 ελάττωση ισχύος και έντονες στροφές προς τ' αριστερά, με φόντο τη Σελήνη... Στις 21:33, ο κυβερνήτης ενημερώνει για προσγείωση σε 10 min, ενώ παράλληλα τα flaps έχουν ανέβει, για να ξανακατέβουν αργότερα. Στις 21:34 εκτείνονται και τα spoilers, ακολουθεί δεξιά στροφή, μικρή αύξηση ισχύος. Στις 21:38 διακρίνεται και το αεροδρόμιο Kloten, συνεχίζουμε με δεξιά στροφή (τελικά αυτή η προσέγγιση στη Ζυρίχη... παραμένει περίπλοκη!), με αυξομειώσεις ισχύος ενώ από πίσω μας και δεξιά μας ακολουθούν άλλα 3 αεροσκάφη στον κύκλο για προσγείωση, καθώς και ένα overfly ψηλότερα, ενώ μπροστά μόλις προσγειώνεται ένας αεροσκάφος (μεγάααλος συνωστισμός 
). Στις 21:39, κατεβαίνουν και οι τροχοί, ενώ τα spoilers κάνουν περαιτέρω extension, και τελικά προσγειωνόμαστε άτσαλα μετά από αρκετές διορθωτικές κινήσεις στον 28, στις 21:42. Στάθμευση σε remote stand, στις 21:45, και μεταφορά με λεωφορείο, μαζί με τους υπόλοιπους 14, στο terminal A, αφού περνάμε ένα 5λεπτο κλεισμένοι μέσα στο αεροπλάνο, περιμένοντας το λεωφορείο ( ? ).
Βαθμολογία 7.5/10
15-03-2005 LX 1850 ZRH--->SKG Airbus A320 HB-IJP
STD: 22:15 STA: 01:50 Υ Class
Σπεύδω για το gate A64, (στη γνωστή περιοχή απ' όπου αναχώρησα για Geneve, μερικές μέρες πριν... αλλά κι από που έιχα περάσει ξανά το '99), περνώντας εκ νέου από έλεγχο ακτινών, για να βρεθώ για 4η φορά, να ελέγχομαι και πάλι με την ειδική συσκευή, μιας και δημιουργούσαν πρόβλημα τα μεταλλικά κουμπιά του παντελονιού μου αλλά και τα παπούτσια μου. Από τις οθόνες, φαίνεται πως η πτήση μου με περίμενε (έχοντας ως remark: "connections", δηλώνοντας πως αναμένει τους επιβάτες που έρχονται από άλλες πτήσεις), ενώ τελικά βλέπω ότι θα έχουμε και ένα τέταρτο καθυστέρηση, με νέα ώρα αναχώρησης 22:30. Ξοδεύω τα τελευταία swiss francs για σοκολάτες (τι άλλο?), και φτάνω στον χώρο αναμονής της A64, όπου έχει ήδη δημιουργηθεί μια ουρά Ελλήνων προς επιβίβαση. Παράλληλα, άλλοι τόσοι κάθονται γαλήνια, στα καθίσματα της αίθουσας, αδιαφορώντας για τις ανακοινώσεις για επιβίβαση, που κάνουν οι υπάλληλοι με κάπως έντονο ύφος. Το σύνολο των επιβατών φαίνεται πως είναι Έλληνες, οι οποίοι προέρχονται από διαφόρους προορισμούς (μάλιστα, κάποια άτομα τα είχα συναντήσει και στην πτήση στις 09/03 SKG-ZRH).
Μετά τον έλεγχο του boarding pass, μπαίνω στη φυσούνα, για να ανακαλύψω πως δεν θα πετάξουμε με Avro (όπως τυγχάνει να εκτελείται η πτήση κατά τους χειμερινούς μήνες) αλλά με Α-320, αφού (πιθανώς και λόγω του 3ημέρου Καθαρής Δευτέρας), οι επιβάτες ήταν πολλοί... Μας καλωσορίζει ήδη πριν το αεροσκάφος (από τη φυσούνα) ένας αρκετά μεγάλος ηλικιακά συνοδός-προϊστάμενος, ενώ το πλήρωμα απότελείται από άλλους 2 άνδρες, και μία μονο γυναίκα. Ο συγκεκριμένος μάλιστα μεσήλικας, δεν φαίνεται να γνωρίζει και πολλά περί του αεροσκάφους, αφού προσπαθεί για αρκετή ώρα να καταφέρει να κλείσει ένα ντουλάπι, και τελικά η γυναίκα-συνοδός, του δείχνει πως να το κάνει. Τελικά, ίσως επρόκειτο, για ένα είδος επιθεωρητή-inspector, όπως θα φανεί και αργότερα. Τακτοποίηση στη θέση μου (05F), όπου για άλλη μια φορά το seat pitch είναι άνετο, και το αεροσκάφος σιγά-σιγά γεμίζει. Η Business Class (3 σειρές) είναι άδεια, ενώ η πληρότητα στην Economy αγγίζει το 98%... (κλασσική κατάσταση για πτήση προς/από Θεσσαλονίκη). Οι 2 θέσεις δίπλα μου, περιέργως δεν γεμίζουν, κι εγώ περιμένω την ευκαιρία να καθίσουν οι επιβάτες, για να μιλήσω στη συνοδό για επίσκεψη στο πιλοτήριο, αλλά τελικά λίγο πριν το τέλος, εμφανίζεται ένα ζευγάρι, και με απομονώνει... στο παράθυρο μου (το αρνητικό της θέσης σε παράθυρο...!). Στις 22:21 o captain -στα γερμανικά και στα αγγλικά- μας λέει πως σε 10 min, θα απογειωθούμε. Στις 22:29 έχουμε ανακοίνωση πληρώματος ότι η πτήση θα διαρκέσει 01:50 (φανερή η διαφορά από το Avro!), αυτή τη φορά, στα γαλλικά και στα αγγλικά. Στις 22:30 το pushback ξεκίνησε για να ολοκληρωθεί 1 λεπτό αργότερα. Στις 22:33 ξεκινά το taxiing για τον 34, ενώ παράλληλα ολοκληρώνεται και η προβολή του video για τα σωστικά μέσα. Στις 22:34, έχουμε μια extra ανακοίνωση στα ιταλικά και στα γαλλικά (η πολυγλωσσία της Ελβετίας σε όλο της το μεγαλείο)... παρόλλο που δεν έχω διακρίνει κανένα αλλοδαπό στο αεροσκάφος... πέρα του πληρώματος
. Στις 22:35 τα φώτα της καμπίνας κλείνουν, στις 22:37 απογειώνεται από τον 34, ένα Α-340 της Swiss, μετά από μεγάλη πορεία στο διάδρομο... Στις 22:39 ο κυβερνήτης ανακοινώνει στο πλήρωμα απογείωση σε 2 min, που όντως συμβαίνει... αφού είμαστε στον άερα στις 22:41. Στις 22:45 σβήνουν οι επιγραφές για τις ζώνες, ενώ στις 22:55 ανάβει ο φωτισμός της καμπίνας ξανά και αρχίζει το "σερβίρισμα", με τη συνοδό, να λέει ανά διαστήματα: "you have to pay for this". Ωστόσο, σε αντίθεση με την πτήση SKG-ZRH μια εβδομάδα πριν, τώρα υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον από τους επιβάτες για φαγητό, και λόγω ώρας, οπότε καταναλώνονται αρκετά σάντουιτς και αναψυκτικά/ροφήματα. Στις 22:57, πετάμε ήδη σε ύψος 9600 m, με 768 km/h, -54 C εξωτερική θερμοκρασία και απέχοντας 1261 km από τον προορισμό (απείχαμε ~1392 km όταν ξεκινήσαμε στις 22:42). Παράλληλα, στις οθόνες προβάλλεται η ταινία με το σκι και τις Άλπεις. Στις 23:01, μας ενημερώνει ο κυβερνήτης (στα γερμανικά & στα αγγλικά) ότι ήδη βρισκόμαστε στο FL330, και κατευθυνόμαστε σε final level των 37.000 ft, ενώ μας ενημερώνει ότι θα περάσουμε μεταξύ άλλων πάνω από Dubrovnik, Tirana, για να είμαστε στο LGTS, σε περίπου 1h30min. Η πορεία που ακολουθούμε μετά από τις αναγκαίες στροφές, αμέσως μετά την απογείωση (αφού απογειωθήκαμε με ΒΔ κατεύθυνση), είναι μια ευθεία (ΝΑ πορεία) που περνά πάνω από Βενετία, τις ακτές της Δαλματίας και τα νησιά της Κροατίας, και να φτάνει σχεδόν κατευθείαν στη Θεσσαλονίκη. Κάπου εδώ γυρίζω το ρολόι μου σε ώρα GΜΤ+02:00, και έτσι οι χρόνοι, αφορούν ώρα Ελλάδας. Στις 00:14, πετάμε πάνω από την κατάφωτη Βενετία και τα νησιά της, και μετά από λίγο πιστεύω πως είναι η ώρα, να ενοχλήσω το ζευγάρι των 05D/05E, μιας και η συνοδός έχει φτάσει στο μπροστινό galley μετά το τέλος του σερβιρίσματος και των duty free, έτσι ώστε να της ζητήσω μια βόλτα στο cockpit. Δυστυχώς όμως, απαντάει αρνητικά πως μετά τις 11/09 δεν δέχονται επισκέψεις στο πιλοτήριο, (σε αντίθεση με άλλες φορές που μπαίνουν στον κόπο να ρωτήσουν τουλάχιστον τον captain), και όταν τις ζητώ να μιλήσει πρώτα με τον κυβερνήτη, μου απαντά: "δεν με πιστεύετε?". Παράλληλα, χώνεται στην κουβέντα και ο μεσήλικας, για να πει με κατηγορηματικό ύφος ότι απαγορεύεται η είσοδος στο πιλοτήριο. Σε μια κίνηση, καλής θέλησης, η συνοδός, σηκώνει το ακουστικό (που βρίσκεται δίπλα στην πόρτα του cockpit) για να μιλήσει με τον κυβερνήτη, και χωρίς να καταλάβω μου δίνει το ακουστικό για να μιλήσω εγώ ο ίδιος με τον captain. Αφού του λέω την ιστορία μου, μου απαντάει, για την αυστηρότητα του μέτρου και ότι είναι κοινό για όλους... και αφού τον ευχαρίστησα βρέθηκα πίσω στη θέση μου, νιώθοντας το χαιρέκακο βλέμμα του μεσήλικα προϊσταμένου, από πίσω μου! . Στις 00:22, πετάμε πάνω από την Αδριατική και έχουμε πλέον σταθεροποιηθεί στα 37.000 ft, me 868 km/h, -63 C εξωτερική θερμοκρασία και 848 km, από το LGTS. Στις 00:26 προσεγγίζουμε τις δαλματικές ακτές, ενώ στις 00:35 έχω πλέον στα δεξιά μου τα φωτισμένα νησιά της Κροατίας. Ο καιρός συνεχίζει να είναι γαλήνιος (μέχρι αηδίας) και η ορατότητα στα ίδια υψηλά επίπεδα όπως και όταν ξεκινήσαμε από την Stuttgart. Στις 00:41 το monitor, μας ενημερώνει ότι πετάμε πάνω από την Korcula (ναι... αυτό), πράγμα το οποίο επιμένει να δείχνει για αρκετή ώρα ακόμα (μ' ένα άσπρο κυκλάκι πάνω στο χάρτη), όταν πλέον βρισκόμαστε στα Τίρανα...!! Δεν εννόησα ακόμα, την εμμονή του συστήματος με την Korcula. Στις 00:56 η ταχύτητα έχει φτάσει σε επίπεδα 907 km/h (με το FL και την εξωτερική θερμοκρασία σε σταθερά επίπεδα), ενώ απέχουμε 422 km από τη Θεσσαλονίκη. Στις 01:03, έχουμε πλέον αφήσει την Αδριατική πίσω μας, και πετάμε πάνω από την αλβανική ενδοχώρα, έχοντας τα Τίρανα δεξιά μας (909 km/h, -60 C, 300 km to destination). Γύρω στις 01:08, ενώ μπαίνουμε στη F.Y.R.O.M., η συνοδός έρχεται να μου πει, ότι μπορώ να μπω στο πιλοτήριο, μόλις προσγειωθούμε... Από κάτω μας, το ότι βρισκόμαστε πάνω από τα Βαλκάνια είναι εμφανές, μιας οι περιοχές είναι πιο αραιοκατοικημένες σε σχέση με την κατάφωτη Κεντρική Ευρώπη μερικές ώρες πριν. Στις 01:09, ελαττώνεται η ισχύς, δίνοντας το σήμα... ότι η κάθοδος ξεκινά. Αριστερά μας τα Σκόπια, και πλέον το attitude, στα 10.700 m, και στις 01:14 στα 27.500 ft. Προσεγγίζουμε το τυπικό σημείο εισόδου στο FIR Αθηνών, για τα αεροσκάφη που έρχονται από Ευρώπη για προσγείωση στη Θεσσαλονίκη (το TALAS), και στις 01:15, ανάβει η επιγραφή "προσδεθείτε", ενώ μας ενημερώνει και ο κυβερνήτης (στις 01:17) αυτή τη φορά στα γερμανικά, γαλλικά και αγγλικά. Πετάμε στα 19.000 ft, με ταχύτητα 731 km/h. Στις 01:20 ανάβουν και οι προβολείς προσγείωσης, και φαίνεται ότι υπάρχουν στην περιοχή νεφώσεις. Πετάμε πλέον πάνω από την περιοχή της Πελλάς (Γιαννιτσά), και γύρω στις 01:24 πάνω από τον Αξιό (captain: landing in 7 minutes), ενώ η ορατότητα πλέον είναι τέλεια. Στις 01:25, η εξωτερική θερμοκρασία είναι στους +3 C, "τρέχουμε" με 470 km/h και απέχουμε 27 km από το LGTS. ενώ στις 01:27 κάνουμε ένα πέρασμα πάνω από τις φωτισμένες προβλήτες του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, δηλώνοντας ότι θα προσγειωθούμε στον 16 (307 km/h, 527 m ύψος, 7 km to destination). Στις 01:29 είμαστε πάνω από την Καλαμαριά (δηλαδή στα 5 km από το αεροδρόμιο), σε 269 m ύψος, και 272 km/h (11 C εξωτ. θερμοκρασία) και προσγείωση στις 01:30 στον 16. Στις 01:31 vacate via D->A->10/28->E στο apron, και στάθμευση στις 01:34.
Το αεροσκάφος αδειάζει σιγά-σιγά και εγώ πηγαίνω στο cockpit, όπου ο κυβερνήτης βγαίνει και μου κάνει νόημα να μπω. Μέσα βρίσκεται μονάχα ο συγκυβερνήτης (αρκετά νέος), τον οποίο ρωτάω αν μπορώ να φωτογραφήσω το cockpit ενώ παράλληλα ζητώ και τους λόγους της άρνησης εισόδου μου στο πιλοτήριο, λέγοντας μου ότι πολλές φορές βρίσκονται inspectors κατά τη διάρκεια της πτήσης, και γι' αυτό φοβούνται να κάνουν κάτι τέτοιο, σαν να εννοεί, ότι ο "μεσήλικας", ήταν ένα είδος "επιθεωρητή". Παράλληλα, κάνει πίσω την θέση του, για να φωτογραφήσω καλύτερα (φώτο), κι εγώ του εκφράζω ότι κάποια στιγμή θα ήθελα να προσγειωθώ στη Θεσσαλονίκη μέσα από το πιλοτήριο. Συνεχίζει να μου απαντάει... αλλά έξω από το cockpit, με φωνάζει ο μεσήλιξ με ειρωνικό ύφος: "the bus is waiting for you...!". Οπότε χαιρετώ, εγκαταλείπω το cockpit και τρέχω προς το λεωφορείο, που όντως περίμενε μόνο εμένα. Περνάμε έλεγχο διαβατηρίων (εδώ συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο με τη Stuttgart, όπου ο αστυνομικός εξέτασε λεπτομερώς στον υπολογιστή του, το διαβατήριο μου), παίρνω αμέσως την αποσκευή μου και επιστροφή στο σπίτι με το αυτοκίνητο
).
Βαθμολογία 7/10
Συνολικό κόστος για τις 4 πτήσεις: 305 EUR (αναγραφόμενη τιμή στο εισιτήριο: 308.32 EUR).
Άλλα σχόλια: έπεσα σ' ένα 7ημερο, με φοβερή καλοκαιρία, το οποίο ήταν ό,τι καλύτερο για τις εκδρομές (10/10 για την εκδρομή και την εμπειρία στην Ελβετία)... αλλά από την άλλη οι πτήσεις ήταν αρκετά μονότονες από άποψη απροόπτων ή αναταράξεων (εκτός από μικροπράγματα κατά την προσέγγιση στη Ζυρίχη στις 09/03 ). Βέβαια, είχα την ευκαιρία, εξαιτίας της ορατότητας, για γεωγραφική εξερεύνηση...! 
Η Swiss, για τα χρήματα της, είναι καλή αλλά σίγουρα θα μπορούσε κατά την άποψη μου, να προσφέρει κάτι παραπάνω στην Economy Class. Π.χ. και η Malev, έχει αρκετά μειωμένους ναύλους, αλλά ωστόσο προσφέρει (έστω...) ένα τυπικό γεύμα.
09-03-2005 LX 1851 SKG--->ZRH Avro RJ-100 HB-IYY
STD: 04:35 STA: 06:20 Υ Class ("Από τον 34 ...στον 34")
Αναχώρηση στις 02:05 με ταξί από το σπίτι, και πέρασμα από την άδεια πόλη, για να φτάσουμε στο LGTS γύρω στις 02:25.
To terminal ακόμα είναι σχεδόν άδειο (αφού η πρώτη πτήση της ημέρας είναι αυτή της Swiss και ακολουθεί η Alitalia για Μιλάνο), και κατευθύνομαι προς το check-in desk της Swiss. Περνάω από τον έλεγχο της αποσκευής μου (υπάρχει μόνο εδώ και μερικούς μήνες στη Θεσσαλονίκη) και στη συνέχεια φτάνω για check-in. Ζητάω παράθυρο και για τις 2 πτήσεις, και ίσως και να είμαι και ο πρώτος επιβάτης που τσεκάρει, γιατί πέρνω πιθανώς την καλύτερη θέση μέσα στο Avro (01F), ενώ η κοπέλα μου δίνει θέση σε παράθυρο και για στην πτήση ZRH-GVA (15Α). Απαλλάσσομαι από την κάπως βαριά αποσκευή μου, και πηγαίνω προς τον χώρο αναμονής, όπου υπάρχουν καμιά 20αρια άτομα το πολύ. Το Sbarro τέτοιες ώρες είναι κλειστό, και ρίχνω μερικές ματιές στο apron από εκεί, όπου υπάρχουν κλασσικά, τα 2 Β-734 της ΟΑ, 4 Β-737 της Aegean, 2 ATR-42 της ΟΑ, η Swiss και το MD-80 της Alitalia. Σταδιακά, καταφθάνουν περισσότεροι επιβάτες, μια ομάδα μαθητών ή φοιτητών, και γύρω στις 03:35 περνάω τον έλεγχο χειραποσκευών όπου κλασσικά υπάρχει πρόβλημα (παρόλο που έχω βγάλει γυαλιά, ρολόι, ζώνη, παλτό, πορτοφόλι, κινητό κτλ...).
Μετά από αυτό, περαμένω άλλη μισή ώρα, στο χώρο αναχωρήσεων-duty free, και στη συνέχεια περνάω τον έλεγχο διαβατηρίων, για να μπω στην αίθουσα αναχωρήσεων εκτός Schengen, γύρω στις 04:00.
Γύρω στις 04:20 θα αρχίσει τελικά και η επιβίβαση, μπαίνω στο 1ο λεωφορείο και φτάνουμε στο αεροσκάφος, που βρίσκεται στο stand 8. Τακτοποίηση στη θέση μου, η οποία είναι ιδιαίτερα άνετη, μιας και βρίσκεται στη σειρά 01, και δεν έχω άλλη θέση μπροστά μου. Το αεροσκάφος γεμίζει εντελώς (δηλαδή, μπορούμε να μιλήσουμε για πληρότητα 100%). Καβγαδάκι επιβάτιδος με την αεροσυνοδό, η οποία θέλει να τακτοποιήσει το παλτό της κυρίας στο ντουλάπι, αλλά η κυρία αρνείται πεισματικά: "όχι, δεν το δίνω". Τελικά η συνοδός το παίρνει... ενώ η παρέα της κυρίας σχολιάζει: "Τι περιμένεις... μια ζωή τυπολατρία ...αυτές της Swiss". Η κόντρα συνεχίζεται όταν η συνοδός έρχεται να ελέγξει αν η κυρία ασφάλισε τη ζώνη της, για να πάρει μερικές ακόμα άγριες ματιές και σχόλια από την επιβάτιδα. To πλήρωμα μας ενημερώνει στα γερμανικά και στα αγγλικά ότι η διάρκεια της πτήσης θα είναι 02:20, ενώ ο κυβερνήτης μας λέει πως θα απογειωθούμε σε 20 λεπτά περίπου (είναι και η μόνη ανακοίνωση του captain, μιας και δεν θα ξαναμιλήσει κατά τη διάρκεια της πτήσης). Γύρω στις 04:36 αρχίζει η τροχοδρόμηση, μέσω Ε, 10/28, Α για το σημείο κράτησης του 34, και απογείωση στις 04:45. Ο ορατότητα είναι ιδανική, και έχουμε τη δυνατότητα να θαυμάσουμε την πόλη φωτισμένη στα δεξιά μας, το λιμάνι, και τα ορεινά προάστια της Θεσσαλονίκης (04:50) μέχρι το Κιλκίς (04:53). Στις 04:55 στροφή προς τ' αριστερά (είμαστε μάλλον πάνω από το RUGAS). Στο βάθος δεξιά, διακρίνονται μέχρι και οι Σέρρες και ακόμα βαθύτερα και πιο αχνά, η Καβάλα (04:57)... Για τέτοια επίπεδα καλοκαιρίας και ορατότητας μιλάμε! Στις 05:07, έχουμε μια μεγάλη πόλη στα δεξιά μας (πιθανώς Σόφια), και στις 05:09 δεξιά στροφή. Στις 05:30 έχει ήδη τελειώσει το πέρασμα για refreshments/snacks (με πληρωμή) και των duty-free, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία μπορώ να πω... μιας και η ώρα είναι ολίγον "άγρια" και για φαγητό αλλά και αγορές... Η μόνη δωρεάν "παροχή", είναι λίγο πριν το τέλος της πτήσης: σοκολάτες toblerone, σε μέγεθος από σοκολατάκι! Γύρω στις 05:40, αρχίζει στο βάθος δεξιά, η ανατολή του ήλιου. Στις 06:05, περνάμε πάνω από ακόμα μία κατάφωτη πόλη (ίσως Zagreb), ενώ ο καιρός συνεχίζει να είναι πάντα ιδανικός. Στις 06:20, έχουμε ελαφρές αναταράξεις, παράλληλα με στροφή του αεροσκάφους, στις 06:35, νέα στροφή προς αριστερά και στις 06:37 περίπου, έχουμε ελάττωση ισχύος και η κάθοδος ξεκινά. Στις 06:45, ανάβει και η φωτεινή επιγραφή "προσδεθείτε", και πλέον έχουμε αφήσει την καλοκαιρία και πετάμε πάνω από ένα παχύ στρώμα σύννεφων. Στις 06:50 η ταχύτητα ελαττώνεται σε υπερβολικό βαθμό, και στις 06:52 κατεβαίνουμε για να μπούμε μέσα στο "παχύ στρώμα". Στις 06:55 έχουμε από κάτω μας ένα νέο παχύ στρώμα από σύννεφα και αρχίζει παράλληλα μια αριστερή στροφή διαρκείας, ενώ παράλληλα ανοίγουν τα φώτα προσγείωσης. Έχει ξεκινήσει προφανώς η ιδιαιτέρως περίπλοκη προσέγγιση στο αεροδρόμιο της Ζυρίχης (εξαιτίας της γειτνίασης του με ευαίσθητες περιβαλλοντολογικά περιοχές αλλά και λόγω της ώρας). Στις 07:05 διακρίνω άλλα 2 αεροσκάφη που μας ακολουθούν και έχουν μπει κι αυτά στον κύκλο για προσγείωση, ενώ στις 07:07 μπαίνουμε μέσα στο τελευταίο στρώμα από σύννεφα (ορατότης "0"), ενώ η ταχύτητα όλο αυτό το διάστημα μειώνεται, και οι αναταράξεις πληθαίνουν. Στις 07:11 φαίνονται (επιτέλους) κάποια σπίτια από κάτω, τα οποία ξαναχάνονται ενώ η ταχύτητα αυξάνεται (07:12). Ακολουθεί η προέκταση των spoilers (07:13), "κατέβασμα" των τροχών (07:14) και στις 07:15 πλέον μπορούμε να δούμε τα (χιονισμένα) περίχωρα της Ζυρίχης, με την ιδιαιτέρως αυξημένη πρωινή κίνηση για εργασία, στους αυτοκινητοδρόμους. Στις 07:17 η ταχύτητα ελαττώνεται στο min... για να αυξηθεί και πάλι αμέσως και στις 07:18 προσγειωνόμαστε στον 34, 2 ώρες και 33 λεπτά μετά την απογείωση μας από τον 34 του LGTS. Ήταν μια προσέγγιση με διάρκεια πάνω από 40 λεπτά, με συνεχείς ελαττώσεις και αυξήσεις ισχύος, ενώ χρειάστηκε επίσης πολλές φορές να διατηρηθούμε σε συγκεκριμένο flight level, μέχρι να περιμένουμε εκ νέου εντολή, για περαιτέρω κάθοδο. Χιονίζει ελαφρώς... και σταθμεύουμε σε φυσούνα (Ε25) στο νέο (δορυφορικό) terminal της Ζυρίχης στις 07:23. Παράλληλα ακολουθεί (από το πλήρωμα), ενημέρωση των επιβατών (γιατί η συντριπτική τους πλειοψηφία, συνεχίζει για κάποιο άλλο προορισμό), σχετικά με τα gates από τα οποία αναχωρούν οι επόμενες πτήσεις μας. Άκουσα, τουλάχιστον, γύρω στους 15 διαφορετικούς προορισμούς, ανάμεσα τους -φυσικά- και τον δικό μου. Γυρίζουμε τα ρολόγια... σε 06:23... και η αφήγηση πλέον συνεχίζεται με ώρα, κεντρικής Ευρώπης.
Βαθμολογία 6.5/10
----
----
Το επόμενο τρίωρο (ως τις 10:00 που είναι η επόμενη πτήση μου), θα το περάσω στο αεροδρόμιο της Ζυρίχης. Ενώ υπήρχε άμεση αναχώρηση πτήσης για Γενεύη, επέλεξα να πάρω την επόμενη, έτσι ώστε να έχω χρόνο για μια βόλτα και λίγο spotting στη Ζυρίχη. Ωστόσο, αργότερα πληροφορήθηκα, ότι το observation deck δεν ανοίγει από τα άγρια χαράματα...
. Αρχικά, παίρνω τον εσωτερικό (νέο... δεν υπήρχε το '99) σιδηρόδρομο, που συνδέει το νέο terminal, με τον κεντρικό αεροσταθμό, υπογείως (φώτο). Μέσα, στο τρένο, πλήθος από ασιάτες τουρίστες που μόλις έχουν φθάσει κι αυτή με κάποια πτήση. Φτάνουμε στο κεντρικό terminal, όπου κι εδώ έχει γίνει σημαντική ανακαίνιση, στον ενδιάμεσο χώρο μεταξύ των pier A και B (Airside Center). Στην ανακαινισμένη περιοχή υπάρχει πλήθος καταστημάτων, χώρων εστιάσης και περιοχών αναμονής και χρήσης ασύρματου δικτύου internet, από τα laptop. Μετά από αρκετή περιπλάνηση στους χώρους του αεροδρομίου, περνάω τον έλεγχο διαβατηρίων και βγαίνω στην public area, μιας και εκεί βρίσκεται και η είσοδος για το observation deck, πάνω ακριβώς από το pier B, το οποίο βρίσκεται κι αυτό υπό ανακαίνιση. Το deck ανοίγει στις 09:00... και πρέπει να περιμένω αρκετά ακόμα, ενώ ακόμα και το BUCHair shop (το κατάστημα του εκδοτικού οίκου, που βγάζει το JP), βρίσκεται μέσα στο χώρο του deck και δεν μπορώ να μπω. Το μόνο καλό, είναι ότι η είσοδος είναι δωρεάν, λόγω των έργων (όπως αναφέρει μια ανακοίνωση). Παράλληλα στις 09:30, ξεκινά η επιβίβαση για την επόμενη πτήση μου, επομένως ο χρόνος για λίγη φωτογράφηση και spotting από το deck, είναι ελάχιστος. Η πόρτες προς το deck ανοίγουν αυτόματα στις 09:00 (είναι προσωρινή είσοδος, μιας η κύριως πρόσβαση είναι κλειστή λόγω έργων), και περνώντας μέσα από ένα υπαίθριο διάδρομο, φτάνω σ' ένα προκατασκευασμένο (προσωρινό λογικά) χώρο ελέγχου πριν την είσοδο στην terrace. Εκεί υπάρχει μηχάνημα ακτινών για τους spotter, αλλά οι χειραποσκευές ελέγχονται "χειροκίνητα" από το προσωπικό ασφαλείας, οπότε τελικά προτιμώ, να την αποθηκεύσω προσωρινά στα lockers έξω από το χώρο ελέγχου. Περνάω τον έλεγχο, και μπαίνω στην terrace (θέα), μαζί με άλλους αγουροξυπνημένους spotter. Ο χώρος είναι αρκετά μεγάλος, με 2-3 καταστήματα-δώματα (ένα από αυτά και το Buchair... το οποίο όμως ανοίγει στις 10:00 ), καθώς ένα ελικόπτερο-έκθεμα. Σε πρώτο πλάνο, υπάρχουν ένα MD-11 της Thai (φώτο1, φώτο2) ένα Β-772 της Malaysian και ένα A-340 της South African (φώτο). Τα αεροσκάφη, φαίνεται πως βρίσκονται εκεί, για ανεφοδιασμό, καθάρισμα κτλ., μιας και οι θύρες του pier B, στις οποίες έχουν σταθμεύσει (φώτο), δεν λειτουργούν, έτσι ώστε να μην καταλαμβάνουν, πιθανώς, gates, που είναι απαραίτητα για άλλες πτήσεις, όσο διαρκεί η διαδικασία αυτή. Λίγο παραπέρα, παρακολουθώ το pushback ενός A-320 της Swiss (φώτο), ενώ από την άλλη πλευρά του deck βρίσκεται ένα CRJ της Lufthansa (φώτο), καθώς και 3 αεροσκάφη αυστριακού νηολογίου (Austrian, Styrian) Δυστυχώς, στο χρόνο που έχω, προλαβαίνω, ίσα-ίσα να περπατήσω όλη την περίμετρο του deck, και να φύγω λίγο πριν τις 09:30, για να βρω το gate A66, για την αναχώρηση μου.09-03-2005 LX 2804 ZRH--->GVA Airbus A319 HB-IPS
STD: 10:00 STA: 10:50 Υ Class
Πέρασμα από έλεγχο διαβατηρίων για να ξαναμπώ στον χώρο επιβατών και στη συνέχεια έλεγχος χειραποσκευών, όπου αναγκάζομαι να βγάλω μέχρι και τα παπούτσια μου, στα οποία συνεχίζει να αντιδρά η συσκευή του υπαλλήλου ασφαλείας. H A66 είναι εφαπτόμενη θέση. Στις 09:45 είμαι ήδη μέσα στο αεροσκάφος, και κάθομαι στη θέση 15Α (βρίσκεται ακριβώς πίσω από το φτερό), ενώ και οι υπόλοιποι επιβάτες πήραν τις θέσεις τους γρήγορα, και η πτήση ήταν έτοιμη για αναχώρηση. Η 15Β ήταν άδεια, ενώ στην 15C είχα ένα συνεπιβάτη, που κοιμόταν σε όλη τη διάρκεια της πτήσης. Το χώρισμα μεταξύ C και Y Class, βρισκόταν μεταξύ 7ης και 8ης σειράς. Η πληρότητα στην C Class, ήταν γύρω στο ~15% (~ 6 επιβάτες) και στην Εconomy ~40% (~ 32 επιβάτες). Γενικώς, χαμηλή πληρότητα, η οποία βέβαια αιτιολογείται και από την εποχή αλλά και κυρίως από την -μη αιχμής- ώρα. Ειδικά, όταν οι σιδηρόδρομοι, στην Ελβετία είναι σε τόσο υψηλό επίπεδο, δεν βρίσκω το λόγο να πάρει κάποιος την πτήση ZRH-GVA, εκτός κι αν βρίσκεται ήδη στο αεροδρόμιο της Ζυρίχης, προερχόμενος από άλλη πτήση. Το αεροσκάφος βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση, και οι οθόνες σε λειτουργία, όσο για το seat pitch στην 15Α, μια χαρά. Το πλήρωμα μας ενημερώνει ότι η πτήση για Γενεύη θα διαρκέσει 25 λεπτά. Στις 10:00 ξεκινάει το pushback. Taxiing δίπλα από αεροσκάφος της Finnair (φώτο) καθώς και από αρκετά αεροσκάφη της ελβετικής low-cost Helvetic (φώτο). Γρήγορα βρεθήκαμε στο άκρο του διαδρόμου 28, και απογειωθήκαμε γύρω στις 10:05-06, ενώ ένα Α-343 της Swiss προερχόμενο από το Terminal E, περίμενε να απογειωθεί μετά από εμάς. Στις 10:08 έχουμε ήδη ταχύτητα 448 km/h, πετάμε σε ύψος 2500 m, και απέχουμε 212 km από τη Γενεύη, με εξωτερική θερμοκρασία -13 C. Το σκηνικό καθ' όλη τη διάρκεια της πτήσης είναι πανέμορφο (φώτο1, φώτο2, φώτο3, φώτο4, φώτο5), μιας και το χαμηλό ύψος που πετάμε, μας κρατάει κοντά στα σύννεφα, στο χιονισμένο έδαφος ενώ παράλληλα είμαστε πολύ κοντά και στις κορυφές των Άλπεων. Τα overflies, δε, πολλά και εντυπωσιακά (αλλά λίγο μακρινά), μερικά χιλιάδες πόδια, ψηλότερα μας (φώτο1, φώτο2, φώτο3, φώτο4). Η full ισχύς -για την απογείωση- μειώνεται ήδη από τις 10:10. Στις 10:12, μας μοιράζεται βιαστικά η Toblerone, (στη Business, μοιράζονται καθ' όλη τη διάρκεια της πτήσης, εφημερίδες, αναψυκτικά, πιάτα με ελαφρύ πρωινό/γεύμα κτλ.), ενώ η συνοδός προσπαθεί απεγνωσμένα να ξυπνήσει τον διπλανό μου που κοιμάται για να του δώσει τη σοκολάτα του. Σταθεροποιούμαστε σε ύψος πτήσης 19.000 ft γύρω στις 10:14, με ταχύτητα περί τα 709-713 km/h, και -30 C, εξωτερική θερμοκρασία. Στις 10:16, πετάμε πάνω από τη Βέρνη ενώ στις 10:17 αρχίζει η προβολή ταινίας-ντοκιμαντέρ σχετικά με τις Άλπεις και το σκι. Στις 10:20 μας μιλά ο κυβερνήτης ότι θα πετάξουμε πάνω από το Fribourg, και στη συνέχει πάνω από τη Λωζάνη. Στις 10:31 ξεκινά η κάθοδος, ενώ μετά από λίγο ο κυβερνήτης ενημερώνει το cabin crew ότι έχουμε προσγείωση σε 8 min (αυτές οι ανακοινώσεις σχετικά με χρόνους απογείωσης/προσγείωσης, προς το πλήρωμα καμπίνας, από τον κυβερνήτη, έγιναν -αν θυμάμαι καλά- σε όλες τις πτήσεις που είχα με τη Swiss, κάτι το οποίο δεν έχω ακούσει να γίνεται συχνά -ή και ποτέ- σε ελληνική εταιρεία). Το αεροσκάφος, έχει στα δεξιά του τη λίμνη Leman, ενώ από τ' αριστερά διακρίνουμε ορεινούς όγκους, μια κοιλάδα, ένα ποτάμι κι ένα φράγμα. Γύρω στις 10:35, ακούγονται τα spoilers, και στη συνέχεια οι τροχοί. Στις 10:41 προσγείωση στον 05 (δηλ, από τα νοτιοδυτικά του αεροδρομίου, αφού έχουμε διαγράψει μια κυκλική πορεία) και στάθμευση γρήγορα, στις 10:43, σε φυσούνα. Οι -λιγοστές- αποσκευές ήρθαν άμεσα, διώχνοντας τους φόβους μήπως η αποσκευή μου κατά λάθος φορτώθηκε στην πρώτη πρωινή πτήση για Γενεύη, και από εκεί κατευθύνθηκα προς στο σιδ. σταθμό του αεροδρομίου, για να πάρω το τρένο προς την πόλη της Γενεύης.
Οι εντυπώσεις από τη συγκεκριμένη πτήση (αν και ιδιαίτερα σύντομη), οι καλύτερες, μιας και είναι η μοναδική που έκανα -σε αυτό το ταξίδι- 100% κατά τη διάρκεια ημέρας, και συνδιάστηκε με ωραίο καιρό και πανέμορφο σκηνικό.
Βαθμολογία 8/10
----
----
Από το αεροδρόμιο Cointrin, παίρνω το τρένο για τον κεντρικό σταθμό της πόλης της Γενεύης, και από εκεί αρχίζει ουσιαστικά το 7ημερο ταξίδι μου. 3 μέρες στην Ελβετία, με αρκετή περιήγηση τη 1η μέρα, στη Γενεύη, μετάβαση με τρένο στο Palezieux, και διαμονή στο Tatroz (ένα όμορφο χωριό, στα βόρεια της Λωζάνης), ... βόλτα στο πανέμορφο Montreux (φώτο1, φώτο2, φώτο3, φώτο4, φώτο5, φώτο6, φώτο7), στην άλλη πλευρά της λίμνης Leman, τη 2η μέρα, και ανέβασμα, στις Άλπεις [Martigny, Aigle, Diablerets (φώτο1, φώτο2), Col Du Rilon---> Glacier 3000 (φώτο1, φώτο2, φώτο3, φώτο4, φώτο5, φώτο6), Gstaad (φώτο) και πέρασμα από τη πανέμορφη μεσαιωνική Cruyeres] τη 3η μέρα. Μοναδική εμπειριά, το ανέβασμα με τα cable cars (τα οποία κρέμονται κυριολεκτικά στον αέρα πάνω από τη χαράδρα), από το Col Du Rilon (1546 m), μέχρι το Scex Rouge (2971 m), όπου μπορεί κάποιος να κάνει σκι και να γευματίσει στα 3000 m, με θέα τους παγετώνες, και τις Άλπεις μέχρι μία από τις ψηλότερες κορυφές της Ευρώπης (Matterhorn - 4478 m) [
link]. Τη 4η μέρα, μεγάλο ταξίδι με το αυτοκίνητο μέχρι το Στρασβούργο (~300 km), από τη δυτική όχθη του Ρήνου, μετά τη Βασιλεία. Στη συνέχεια, 3 μέρες, στο Στρασβούργο (φώτο1, φώτο2, φώτο3, φώτο4, φώτο5), αντιπροσωπευτική πόλη της Αλσατίας -τη γαλλική περιοχή που διεκδικείται από τη Γερμανία- και έδρα του Συμβουλίου της Ευρώπης αλλά και του European Parliament. Μια από τις μέρες, επιστροφή στην Ελβετία (μου είχε λείψει!) για μονοήμερη εκδρομή με τρένο στη Βασιλεία (Bale κατά τους Γάλλους ή Basel κατά τους Γερμανούς, φώτο1, φώτο2) που βρίσκεται στις όχθες του Ρήνου, και μοιράζεται μεταξύ Ελβετίας, Γαλλίας και Γερμανίας. Τέλος, στις 15/03, αναχώρηση πρωί-πρωί με το τρένο από το Στρασβούργο, για την Karlsruhe (55 min από το Strasbourg), όπου θα συναντήσω τον Hristo, για να μου κάνει μια περιήγηση στην πόλη του (μεταξύ καφέδων, χυμών και γύρου), και παραμονή εκεί ως τις 16:05 που παίρνω εκ νέου τρένο για τον Stuttgart HBF (53 min από την Karlsruhe). Τα σιδηροδρομικά ταξίδια τελειώνουν με το S-Bahn από τον κεντρικό σταθμό της Στουτγάρδης ως το EDDS, διαδρομή διάρκειας 27 λεπτών. Μια γενικότερη παρατήρηση: όλες αυτές τις μέρες, είχα τη χαρά να δω δεκάδες overflies (φώτο1, φώτο2) και ειδικότερα πάνω από την Ελβετία που η μεγάλη κυκλοφορία αεροσκαφών σε συνδυασμό με το φοβερό σκηνικό των Άλπεων, έκαναν το θέαμα μοναδικό. Σε αυτό συνετέλεσε και ο τέλειος καιρός & καθαρός ουρανός (στις 6 από τις 7 μέρες). ----
----
15-03-2005 LX 1171 STR--->ZRH Embraer ERJ-145 HB-JAN
STD: 20:50 STA: 21:35 Υ Class
Άφιξη στο EDDS, γύρω στις 6 παρά τέταρτο. Από το σταθμό του S-Bahn οδηγούμαι κατευθείαν στο Terminal 1 (όπου βρίσκονται κατά βάση τα check-in desks της Lufthansa), και καταλήγω μετά από μικρή διαδρομή (διαμέσου του Terminal 2 της Germanwings) στο Terminal 3 (φώτο1, φώτο2, φώτο3). Από τα 2 desks της Swiss, λειτουργεί μόνο το ένα (αυτό της Business), όπου βρίσκονται 2 (και στις συνέχεια άλλος ένας) βιαστικοί επιβάτες, που αν κατάλαβα έφευγαν με την πτήση για Zurich, των 18:15. Συνολικά μεταξύ STR-ZRH η Swiss εκτελεί 6 καθημερινές πτήσεις με Emb-145, και η δικιά μου είναι η τελευταία βραδινή. Αφού έφυγαν οι καθυστερημένοι επιβάτες, έρχεται η σειρά μου, και ζητώ θέση και για τις 2 πτήσεις, σε παράθυρο, τις οποίες και παίρνω (14F STR-ZRH και 05F ZRH-SKG). Στη συνέχεια ανεβαίνω στο observation deck, στις 18:00, το οποίο για κακή μου τύχει μόλις έχει κλείσει, οπότε θα περάσω το επόμενο 2,5ωρο, με βόλτες στα (ενωμένα) terminal, στα καταστήματα και σε φαγητό. Προγραμματισμένη ώρα επιβίβασης 20:20. Στην αίθουσα αναμονής μπροστά από το gate 121 (στο ισόγειο του EDDS), βρίσκομαι από ώρα, μαζί με τους λιγοστούς επιβάτες για Στουτγάρδη. Ενώ η πλειοψηφία των gates, βρίσκονται στον 1ο όροφο του αεροσταθμού, υπάρχουν λιγοστά gates, στο ισόγειο, στα οποία υπάρχει και passport control (προφανώς για αναχωρήσεις extra-Schengen). Πέρασα τον έλεγχο, αλλά κάποια στιγμή χρειάστηκε να ξανανέβω στον 1ο όροφο, χωρίς βέβαια να δημιουργηθεί πρόβλημα. Κάποια στιγμή καταφθάνει και η συμπαθής (αλλά κουρασμένη) υπάλληλος του gate (εντελώς... κατάσταση ρουτίνας), η οποία με τη σειρά της αναμένει -με βαρυεστημένο ύφος- πότε θα φτάσει το λεωφορείο για να ανοίξει το gate.
Τελικά γύρω στις 20:30, κάνει την ανακοίνωση με το μικρόφωνο και η επιβίβαση αρχίζει. Το λεωφορειάκι μετά από αρκετή διαδρομή (ανάμεσα από αεροσκάφη της Hapag-Lloyd - 737s και Α310s), μας φέρνει στo remote stand που βρίσκεται το Embraer (HB-JAN, με τα χρώματα της Crossair) στις 20:35. Ωστόσο μένουμε γύρω στο 3λεπτο μέσα στο λεωφορείο, μιας και το πλήρωμα ακόμα τρώει μέσα στην καμπίνα επιβατών (οι 2 πιλότοι + η μοναδική συνοδός). Τελικά κάποια στιγμή, κυβερνήτης + συγκυβερνήτης, αποφασίζουν να μετακινηθούν στο cockpit για να συνεχίσουν το φαγητό τους, ενώ η συνοδός, μας καλωσορίζει στο αεροσκάφος. Τακτοποίηση στην 14F (η οποία κοιτάζει πάνω στο φτερό), γύρω στις 20:39, αφού διέσχισα σχεδόν ολόκληρη τη χαμηλοτάβανη καμπίνα του Embraer. Στο αεροσκάφος βρίσκονται 15 επιβάτες (μεταξύ των οποίων κι ένας Έλληνας, ο οποίος συνέχισε κι αυτός για Θεσσαλονίκη), οπότε μπορούμε να μιλάμε για πληρότητα ~30%. Η θέση μου είναι άνετη, και η διπλανό μου κάθισμα είναι κενό, έχοντας μόνο ένα συνεπιβάτη απέναντι στην 14Α... ο οποίος μάταια προσπαθούσε να καταλάβει τι σημειώνω ανά διαστήματα στο τετράδιο μου.
Η συνοδός έφτασε στους επιβάτες, που κάθονταν στην έξοδο κινδύνου και τους έδειξε τον τρόπο με τον οποίο ανοίγει, και στις 20:48, ο κυβερνήτης ενημερώνει ότι θα έχουμε απογείωση σε 6 min, δίνοντας και πληροφορίες για τον (πολύ καλό) καιρό στη Ζυρίχη. Τελικά, στις 20:55, οι μηχανές ξεκινούν, στις 20:58 ξεκινά η τροχοδρόμηση, και μετά από αρκετή διαδρομή παράλληλα στον 07/25, φτάνουμε στο άκρο 25, πίσω από ένα Avro RJ, της Eurowings, στις 21:03. Στις 21:04, έχουμε προσγείωση ένος MD-80 της SAS, στις 21:05 απογειώνεται η Eurowings, στις 21:07, έχουμε άλλη μια προσγείωση, στις 21:09 προσγειώνεται ένα regional jet της Lufthansa και αμέσως μετά -επιτέλους- μπαίνουμε στο διάδρομο για να απογειωθούμε (full-throtle στις 21:10)... κοιτάζοντας συνεχώς το ρολόι μου... μιας και στις 21:45 ξεκινούσε η επιβίβαση για την επόμενη πτήση μου για Θεσσαλονίκη. Ο καιρός είναι ολοκάθαρος, και η ορατότητα unlimited, έχοντας τη φωτισμένη Στουτγάρδη στα δεξιά μας καθώς και τις γύρω πόλεις & χωριά. Στις 21:12 μεγάλη στροφή προς τ' αριστερά. Στις 21:14, σβήνουν οι επιγραφές "προσδεθείτε" και στις 21:15 η ισχύς των κινητήρων μειώνεται πολύ απότομα. Παράλληλα γίνεται το service των επιβατών της Business (υπήρχαν αρκετοί επιβάτες στις πρώτες θέσεις, χωρίς βέβαια να υπάρχει κάποιο χώρισμα), ενώ στις 21:20 περνάει και το καλάθι με τις Toblerone (έλεος...!). Ακολουθούν στις 21:22-21:28 μερικές απανωτές δεξιές στροφές διαρκείας, κατευθυνόμενοι προς την ολόφωτη Ζυρίχη, ενώ στις 21:29 ανάβουν οι επιγραφές "προσδεθείτε" με ταυτόχρονη ανακοίνωση περί καθόδου, 21:30 ελάττωση ισχύος και έντονες στροφές προς τ' αριστερά, με φόντο τη Σελήνη... Στις 21:33, ο κυβερνήτης ενημερώνει για προσγείωση σε 10 min, ενώ παράλληλα τα flaps έχουν ανέβει, για να ξανακατέβουν αργότερα. Στις 21:34 εκτείνονται και τα spoilers, ακολουθεί δεξιά στροφή, μικρή αύξηση ισχύος. Στις 21:38 διακρίνεται και το αεροδρόμιο Kloten, συνεχίζουμε με δεξιά στροφή (τελικά αυτή η προσέγγιση στη Ζυρίχη... παραμένει περίπλοκη!), με αυξομειώσεις ισχύος ενώ από πίσω μας και δεξιά μας ακολουθούν άλλα 3 αεροσκάφη στον κύκλο για προσγείωση, καθώς και ένα overfly ψηλότερα, ενώ μπροστά μόλις προσγειώνεται ένας αεροσκάφος (μεγάααλος συνωστισμός ). Στις 21:39, κατεβαίνουν και οι τροχοί, ενώ τα spoilers κάνουν περαιτέρω extension, και τελικά προσγειωνόμαστε άτσαλα μετά από αρκετές διορθωτικές κινήσεις στον 28, στις 21:42. Στάθμευση σε remote stand, στις 21:45, και μεταφορά με λεωφορείο, μαζί με τους υπόλοιπους 14, στο terminal A, αφού περνάμε ένα 5λεπτο κλεισμένοι μέσα στο αεροπλάνο, περιμένοντας το λεωφορείο ( ? ).Βαθμολογία 7.5/10
15-03-2005 LX 1850 ZRH--->SKG Airbus A320 HB-IJP
STD: 22:15 STA: 01:50 Υ Class
Σπεύδω για το gate A64, (στη γνωστή περιοχή απ' όπου αναχώρησα για Geneve, μερικές μέρες πριν... αλλά κι από που έιχα περάσει ξανά το '99), περνώντας εκ νέου από έλεγχο ακτινών, για να βρεθώ για 4η φορά, να ελέγχομαι και πάλι με την ειδική συσκευή, μιας και δημιουργούσαν πρόβλημα τα μεταλλικά κουμπιά του παντελονιού μου αλλά και τα παπούτσια μου. Από τις οθόνες, φαίνεται πως η πτήση μου με περίμενε (έχοντας ως remark: "connections", δηλώνοντας πως αναμένει τους επιβάτες που έρχονται από άλλες πτήσεις), ενώ τελικά βλέπω ότι θα έχουμε και ένα τέταρτο καθυστέρηση, με νέα ώρα αναχώρησης 22:30. Ξοδεύω τα τελευταία swiss francs για σοκολάτες (τι άλλο?), και φτάνω στον χώρο αναμονής της A64, όπου έχει ήδη δημιουργηθεί μια ουρά Ελλήνων προς επιβίβαση. Παράλληλα, άλλοι τόσοι κάθονται γαλήνια, στα καθίσματα της αίθουσας, αδιαφορώντας για τις ανακοινώσεις για επιβίβαση, που κάνουν οι υπάλληλοι με κάπως έντονο ύφος. Το σύνολο των επιβατών φαίνεται πως είναι Έλληνες, οι οποίοι προέρχονται από διαφόρους προορισμούς (μάλιστα, κάποια άτομα τα είχα συναντήσει και στην πτήση στις 09/03 SKG-ZRH).
Μετά τον έλεγχο του boarding pass, μπαίνω στη φυσούνα, για να ανακαλύψω πως δεν θα πετάξουμε με Avro (όπως τυγχάνει να εκτελείται η πτήση κατά τους χειμερινούς μήνες) αλλά με Α-320, αφού (πιθανώς και λόγω του 3ημέρου Καθαρής Δευτέρας), οι επιβάτες ήταν πολλοί... Μας καλωσορίζει ήδη πριν το αεροσκάφος (από τη φυσούνα) ένας αρκετά μεγάλος ηλικιακά συνοδός-προϊστάμενος, ενώ το πλήρωμα απότελείται από άλλους 2 άνδρες, και μία μονο γυναίκα. Ο συγκεκριμένος μάλιστα μεσήλικας, δεν φαίνεται να γνωρίζει και πολλά περί του αεροσκάφους, αφού προσπαθεί για αρκετή ώρα να καταφέρει να κλείσει ένα ντουλάπι, και τελικά η γυναίκα-συνοδός, του δείχνει πως να το κάνει. Τελικά, ίσως επρόκειτο, για ένα είδος επιθεωρητή-inspector, όπως θα φανεί και αργότερα. Τακτοποίηση στη θέση μου (05F), όπου για άλλη μια φορά το seat pitch είναι άνετο, και το αεροσκάφος σιγά-σιγά γεμίζει. Η Business Class (3 σειρές) είναι άδεια, ενώ η πληρότητα στην Economy αγγίζει το 98%... (κλασσική κατάσταση για πτήση προς/από Θεσσαλονίκη). Οι 2 θέσεις δίπλα μου, περιέργως δεν γεμίζουν, κι εγώ περιμένω την ευκαιρία να καθίσουν οι επιβάτες, για να μιλήσω στη συνοδό για επίσκεψη στο πιλοτήριο, αλλά τελικά λίγο πριν το τέλος, εμφανίζεται ένα ζευγάρι, και με απομονώνει... στο παράθυρο μου (το αρνητικό της θέσης σε παράθυρο...!). Στις 22:21 o captain -στα γερμανικά και στα αγγλικά- μας λέει πως σε 10 min, θα απογειωθούμε. Στις 22:29 έχουμε ανακοίνωση πληρώματος ότι η πτήση θα διαρκέσει 01:50 (φανερή η διαφορά από το Avro!), αυτή τη φορά, στα γαλλικά και στα αγγλικά. Στις 22:30 το pushback ξεκίνησε για να ολοκληρωθεί 1 λεπτό αργότερα. Στις 22:33 ξεκινά το taxiing για τον 34, ενώ παράλληλα ολοκληρώνεται και η προβολή του video για τα σωστικά μέσα. Στις 22:34, έχουμε μια extra ανακοίνωση στα ιταλικά και στα γαλλικά (η πολυγλωσσία της Ελβετίας σε όλο της το μεγαλείο)... παρόλλο που δεν έχω διακρίνει κανένα αλλοδαπό στο αεροσκάφος... πέρα του πληρώματος
. Στις 22:35 τα φώτα της καμπίνας κλείνουν, στις 22:37 απογειώνεται από τον 34, ένα Α-340 της Swiss, μετά από μεγάλη πορεία στο διάδρομο... Στις 22:39 ο κυβερνήτης ανακοινώνει στο πλήρωμα απογείωση σε 2 min, που όντως συμβαίνει... αφού είμαστε στον άερα στις 22:41. Στις 22:45 σβήνουν οι επιγραφές για τις ζώνες, ενώ στις 22:55 ανάβει ο φωτισμός της καμπίνας ξανά και αρχίζει το "σερβίρισμα", με τη συνοδό, να λέει ανά διαστήματα: "you have to pay for this". Ωστόσο, σε αντίθεση με την πτήση SKG-ZRH μια εβδομάδα πριν, τώρα υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον από τους επιβάτες για φαγητό, και λόγω ώρας, οπότε καταναλώνονται αρκετά σάντουιτς και αναψυκτικά/ροφήματα. Στις 22:57, πετάμε ήδη σε ύψος 9600 m, με 768 km/h, -54 C εξωτερική θερμοκρασία και απέχοντας 1261 km από τον προορισμό (απείχαμε ~1392 km όταν ξεκινήσαμε στις 22:42). Παράλληλα, στις οθόνες προβάλλεται η ταινία με το σκι και τις Άλπεις. Στις 23:01, μας ενημερώνει ο κυβερνήτης (στα γερμανικά & στα αγγλικά) ότι ήδη βρισκόμαστε στο FL330, και κατευθυνόμαστε σε final level των 37.000 ft, ενώ μας ενημερώνει ότι θα περάσουμε μεταξύ άλλων πάνω από Dubrovnik, Tirana, για να είμαστε στο LGTS, σε περίπου 1h30min. Η πορεία που ακολουθούμε μετά από τις αναγκαίες στροφές, αμέσως μετά την απογείωση (αφού απογειωθήκαμε με ΒΔ κατεύθυνση), είναι μια ευθεία (ΝΑ πορεία) που περνά πάνω από Βενετία, τις ακτές της Δαλματίας και τα νησιά της Κροατίας, και να φτάνει σχεδόν κατευθείαν στη Θεσσαλονίκη. Κάπου εδώ γυρίζω το ρολόι μου σε ώρα GΜΤ+02:00, και έτσι οι χρόνοι, αφορούν ώρα Ελλάδας. Στις 00:14, πετάμε πάνω από την κατάφωτη Βενετία και τα νησιά της, και μετά από λίγο πιστεύω πως είναι η ώρα, να ενοχλήσω το ζευγάρι των 05D/05E, μιας και η συνοδός έχει φτάσει στο μπροστινό galley μετά το τέλος του σερβιρίσματος και των duty free, έτσι ώστε να της ζητήσω μια βόλτα στο cockpit. Δυστυχώς όμως, απαντάει αρνητικά πως μετά τις 11/09 δεν δέχονται επισκέψεις στο πιλοτήριο, (σε αντίθεση με άλλες φορές που μπαίνουν στον κόπο να ρωτήσουν τουλάχιστον τον captain), και όταν τις ζητώ να μιλήσει πρώτα με τον κυβερνήτη, μου απαντά: "δεν με πιστεύετε?". Παράλληλα, χώνεται στην κουβέντα και ο μεσήλικας, για να πει με κατηγορηματικό ύφος ότι απαγορεύεται η είσοδος στο πιλοτήριο. Σε μια κίνηση, καλής θέλησης, η συνοδός, σηκώνει το ακουστικό (που βρίσκεται δίπλα στην πόρτα του cockpit) για να μιλήσει με τον κυβερνήτη, και χωρίς να καταλάβω μου δίνει το ακουστικό για να μιλήσω εγώ ο ίδιος με τον captain. Αφού του λέω την ιστορία μου, μου απαντάει, για την αυστηρότητα του μέτρου και ότι είναι κοινό για όλους... και αφού τον ευχαρίστησα βρέθηκα πίσω στη θέση μου, νιώθοντας το χαιρέκακο βλέμμα του μεσήλικα προϊσταμένου, από πίσω μου! . Στις 00:22, πετάμε πάνω από την Αδριατική και έχουμε πλέον σταθεροποιηθεί στα 37.000 ft, me 868 km/h, -63 C εξωτερική θερμοκρασία και 848 km, από το LGTS. Στις 00:26 προσεγγίζουμε τις δαλματικές ακτές, ενώ στις 00:35 έχω πλέον στα δεξιά μου τα φωτισμένα νησιά της Κροατίας. Ο καιρός συνεχίζει να είναι γαλήνιος (μέχρι αηδίας) και η ορατότητα στα ίδια υψηλά επίπεδα όπως και όταν ξεκινήσαμε από την Stuttgart. Στις 00:41 το monitor, μας ενημερώνει ότι πετάμε πάνω από την Korcula (ναι... αυτό), πράγμα το οποίο επιμένει να δείχνει για αρκετή ώρα ακόμα (μ' ένα άσπρο κυκλάκι πάνω στο χάρτη), όταν πλέον βρισκόμαστε στα Τίρανα...!! Δεν εννόησα ακόμα, την εμμονή του συστήματος με την Korcula. Στις 00:56 η ταχύτητα έχει φτάσει σε επίπεδα 907 km/h (με το FL και την εξωτερική θερμοκρασία σε σταθερά επίπεδα), ενώ απέχουμε 422 km από τη Θεσσαλονίκη. Στις 01:03, έχουμε πλέον αφήσει την Αδριατική πίσω μας, και πετάμε πάνω από την αλβανική ενδοχώρα, έχοντας τα Τίρανα δεξιά μας (909 km/h, -60 C, 300 km to destination). Γύρω στις 01:08, ενώ μπαίνουμε στη F.Y.R.O.M., η συνοδός έρχεται να μου πει, ότι μπορώ να μπω στο πιλοτήριο, μόλις προσγειωθούμε... Από κάτω μας, το ότι βρισκόμαστε πάνω από τα Βαλκάνια είναι εμφανές, μιας οι περιοχές είναι πιο αραιοκατοικημένες σε σχέση με την κατάφωτη Κεντρική Ευρώπη μερικές ώρες πριν. Στις 01:09, ελαττώνεται η ισχύς, δίνοντας το σήμα... ότι η κάθοδος ξεκινά. Αριστερά μας τα Σκόπια, και πλέον το attitude, στα 10.700 m, και στις 01:14 στα 27.500 ft. Προσεγγίζουμε το τυπικό σημείο εισόδου στο FIR Αθηνών, για τα αεροσκάφη που έρχονται από Ευρώπη για προσγείωση στη Θεσσαλονίκη (το TALAS), και στις 01:15, ανάβει η επιγραφή "προσδεθείτε", ενώ μας ενημερώνει και ο κυβερνήτης (στις 01:17) αυτή τη φορά στα γερμανικά, γαλλικά και αγγλικά. Πετάμε στα 19.000 ft, με ταχύτητα 731 km/h. Στις 01:20 ανάβουν και οι προβολείς προσγείωσης, και φαίνεται ότι υπάρχουν στην περιοχή νεφώσεις. Πετάμε πλέον πάνω από την περιοχή της Πελλάς (Γιαννιτσά), και γύρω στις 01:24 πάνω από τον Αξιό (captain: landing in 7 minutes), ενώ η ορατότητα πλέον είναι τέλεια. Στις 01:25, η εξωτερική θερμοκρασία είναι στους +3 C, "τρέχουμε" με 470 km/h και απέχουμε 27 km από το LGTS. ενώ στις 01:27 κάνουμε ένα πέρασμα πάνω από τις φωτισμένες προβλήτες του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, δηλώνοντας ότι θα προσγειωθούμε στον 16 (307 km/h, 527 m ύψος, 7 km to destination). Στις 01:29 είμαστε πάνω από την Καλαμαριά (δηλαδή στα 5 km από το αεροδρόμιο), σε 269 m ύψος, και 272 km/h (11 C εξωτ. θερμοκρασία) και προσγείωση στις 01:30 στον 16. Στις 01:31 vacate via D->A->10/28->E στο apron, και στάθμευση στις 01:34. Το αεροσκάφος αδειάζει σιγά-σιγά και εγώ πηγαίνω στο cockpit, όπου ο κυβερνήτης βγαίνει και μου κάνει νόημα να μπω. Μέσα βρίσκεται μονάχα ο συγκυβερνήτης (αρκετά νέος), τον οποίο ρωτάω αν μπορώ να φωτογραφήσω το cockpit ενώ παράλληλα ζητώ και τους λόγους της άρνησης εισόδου μου στο πιλοτήριο, λέγοντας μου ότι πολλές φορές βρίσκονται inspectors κατά τη διάρκεια της πτήσης, και γι' αυτό φοβούνται να κάνουν κάτι τέτοιο, σαν να εννοεί, ότι ο "μεσήλικας", ήταν ένα είδος "επιθεωρητή". Παράλληλα, κάνει πίσω την θέση του, για να φωτογραφήσω καλύτερα (φώτο), κι εγώ του εκφράζω ότι κάποια στιγμή θα ήθελα να προσγειωθώ στη Θεσσαλονίκη μέσα από το πιλοτήριο. Συνεχίζει να μου απαντάει... αλλά έξω από το cockpit, με φωνάζει ο μεσήλιξ με ειρωνικό ύφος: "the bus is waiting for you...!". Οπότε χαιρετώ, εγκαταλείπω το cockpit και τρέχω προς το λεωφορείο, που όντως περίμενε μόνο εμένα. Περνάμε έλεγχο διαβατηρίων (εδώ συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο με τη Stuttgart, όπου ο αστυνομικός εξέτασε λεπτομερώς στον υπολογιστή του, το διαβατήριο μου), παίρνω αμέσως την αποσκευή μου και επιστροφή στο σπίτι με το αυτοκίνητο
).Βαθμολογία 7/10
Συνολικό κόστος για τις 4 πτήσεις: 305 EUR (αναγραφόμενη τιμή στο εισιτήριο: 308.32 EUR).
Άλλα σχόλια: έπεσα σ' ένα 7ημερο, με φοβερή καλοκαιρία, το οποίο ήταν ό,τι καλύτερο για τις εκδρομές (10/10 για την εκδρομή και την εμπειρία στην Ελβετία)... αλλά από την άλλη οι πτήσεις ήταν αρκετά μονότονες από άποψη απροόπτων ή αναταράξεων (εκτός από μικροπράγματα κατά την προσέγγιση στη Ζυρίχη στις 09/03
). Βέβαια, είχα την ευκαιρία, εξαιτίας της ορατότητας, για γεωγραφική εξερεύνηση...! Η Swiss, για τα χρήματα της, είναι καλή αλλά σίγουρα θα μπορούσε κατά την άποψη μου, να προσφέρει κάτι παραπάνω στην Economy Class. Π.χ. και η Malev, έχει αρκετά μειωμένους ναύλους, αλλά ωστόσο προσφέρει (έστω...) ένα τυπικό γεύμα.
