Ταξιδευoντας στα Δυτικά Βαλκάνια, με τον Goran Bregovic

  • Thread starter Thread starter Thanasis_U2
  • Ημερομηνία δημιουργίας Ημερομηνία δημιουργίας
Ελπίζω να πήγες για προσκήνυμα στο Tivat, γνωστό και σαν LGSK της Αδριατικής...

Μπράβο Θανάση Γιουτού! Τη μία στιγμή ταξιδεύεις στο στύλ της μπίζνες της AirBaltic και μετά βρίσκεσαι στο κτελ με τις κότες. Είσαι πραγματικός globetrekker :thx: :thx:
 
δυστυχώς δε πρόλαβα, άλλα είδα aproach ;)





puno hvala Ανδρέα
 
Με το που βγήκα από το λεωφορείο για να πάω προς το σταθμό των λεωφορείων, μια γνωστή μουσική έπαιζε από τα μεγάφωνα. Μετά από λίγο κατάλαβα τι ήταν. Ήταν ο δίσκος του Νταλάρα μαζί με τον Bregovic. Ξεπερνώντας το πρώτο σοκ, βγαίνω στο δρόμο κι εκεί κόσμος κι κοσμάκις να τρέχει πάνω μου, κι να ουρλιάζει: Sobe, Sobe, κι γω ευγενικά να τους απαντώ Ne, Hvala, αλλά εκείνοι το χαβά τους. Σε λίγα λεπτά είχα φτάσει στην παραλία, κι στο σπίτι του Aruseni.


Το Bar είναι μια παραδοσιακή, πρώην Γιουγκοσλάβικη πόλη, που επί εποχή Τίτο (μέχρι κι σήμερα) είναι το μεγαλύτερο λιμάνι της περιοχής. Από εκεί φευγούν πλοία για την Ιταλία κι όλα τα τανκερ με πράγματα από την Σερβία, για αυτό τον λόγο χτίστηκε κι η γραμμή του τρένου Novi Sad-Beograd-Podgorica-Bar.


Επίσης, στο Bar (ή Αντίβαρι στα Ελληνικά), υπάρχει το κάστρο του Βασιλιά Nikola I Mirkov Petrović-Njegoš ή ποιο απλά Νίκολας Ι του Μαυροβουνίου, τον μοναδικό Βασιλία του Μαυροβουνίου από το 1910 μέχρι το 1917, στην συνθήκη της Κέρκυρας, που το Μαυροβούνιο ενώνετε με την Σερβία, κι το 1918 απελαύνεται στην Γαλλία μετά από διαταγή Βασιλιά Αλεξάνδρου Ι της Γιουγκοσλαβίας.


Το Bar είναι το κυριότερο μέρος των διακοπών των απλών πολιτών της Σερβίας. Είναι ποιο φθηνά εκεί παρά τα υπόλοιπα παράλια του Μαυροβουνίου, κι επικρατεί κυρίως μια αίσθηση από μουσική σε στυλ Gucca/Bregovic. Με 2 λόγια, Υπέροχα!

Το πρώτο πράγμα που έκανα, μόλις έφτασα στο σπίτι, ήταν να βάλω το μαγιό μου, κι να πάω στην Παραλία του Bar. Μια υπέροχη, παραλία με πέτρες κι με δωρεάν ξαπλώστρες, με θέα το κόλπο του Bar. Μετά το μπανάκι, το νόστιμο καλαμπόκι στα κάρβουνα (είχα να φάω τέτοιο, πάνω από 10 χρόνια, η χαρά μου φαινόταν στο πρόσωπό μου, σαν χαζοχαρούμενο ;Ρ ), κι επέστρεψα στο σπίτι του Αρουσένι για να ετοιμαστούμε για την βραδινή έξοδο μας.

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07748.jpg

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07749.jpg

Αυτό που αγάπησα στο Bar ήταν οι διάφορες ταβέρνες κι τα τεράστια γκριλ που είχαν απέξω, με τα υπέροχα φαγητά τους. Μια από αυτές ήταν κι στο κέντρο της πόλης, στο εμπορικό κέντρο, δίπλα στην πλατεία Ανεξαρτησίας.

Η ταβέρνα φημίζεται για το γκριλ, κι εμείς το τιμήσαμε δεόντως. Με ένα ευρώ, έφαγα, νομίζω, το καλύτερο χαμπουργκερ της ζωής μου. Ο ‘σεφ’ φτιάχνει το μπιφτέκι μπροστά στα μάτια σου (δε βγάζει το έτοιμο που είχε στο ψυγείο), έφτιαξε το μπέργκερ κι επιτόπου πάνω στα κάρβουνα. Μόλις τελειώσει με αυτό ανοίγει το ψωμάκι κι με ρωτάει, τι θέλω μέσα. Αυτό ήταν που με τρέλανε. Μπορούσα να πω θέλω πολλή κρεμμύδι, πιπεριά κι καθόλου ντομάτα, δηλαδή ότι τράβαγε η όρεξη μου. Παρέα με αυτό υπέροχη μπύρα Jelen.

Μετά το υπέροχο γεύμα, ο Αρουσένι, πρότεινε να αγοράσουμε ένα τοπικό μπουκάλι κρασί, κι να το πιούμε στο σπίτι του, μετά το περίπατο στην παραλία. Αγοράσαμε ένα μπουκάλι Vranac κι πήραμε το δρόμο της επιστροφής.

Αυτό που μου έκανε τρελή εντύπωση, ήταν η νυχτερινή ζωή στο Bar. Ήταν 1 η νύχτα, κι οι άνθρωποι, ακόμα κι τα παιδιά, ακόμα παίζανε, πίνανε κι γενικός γλεντάγανε ύπο την Βαλκανική Μουσική.

Φτάσαμε στο σπίτι, είπιαμε το κρασάκι, κι πέσαμε για ύπνο, μιας κι είχα ένα μικρό ταξιδάκι την άλλη μέρα.
 
Το πρωί ξύπνησα πρωί πρωί, για να πάω στο σταθμό των λεωφορείων, για να πάρω το λεωφορείο για την λίμνη Скадарско језеро (λίμνη Skadar), στο εθνικό τους δρυμό .

Το ταξίδι με το το μίνι μπας διήρκεσε κοντά στις 1 ½ ώρες, κι η τιμή του 3 ευρώ, ταξιδεύοντας μέσα από τα υπέροχα βουνά των Βαλκανίων.

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07752.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07753.jpg

Ο εθνικός δρυμός τους είναι τεράστιος (συνορεύει κι με την Αλβανία), για αυτό κατάφερα κι είδα ένα μικρό μέρος του δίπλα στο κεντρικό δρόμο. Σας συνιστώ να φάτε στο εστιατόριο του πάρκου. Θα φάτε την καλύτερη πέστροφα της ζωή σας. Φρέσκια, με ολίγα μπαχαρικά πάω κι βούτυρο. Τίποτα άλλο, κι αυτό με λίγα ευρώ μόνο.

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07759.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07760.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07762.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07764.jpg


Επόμενος σταθμός, η πρωτεύουσα του Μαυροβουνίου, η Πογκντόριτσα. Τίποτα το σπουδαίο, μια απλή πόλη, μέσα σε λεκανοπέδιο (που το καλοκαίρι την κάνει αφόρητη από την ζέστη), άδεια μιας κι έχουν όλοι κατέβει στο Μπαρ για μπάνιο. Μισή ώρα ήταν αρκετή για να βαρεθώ την πόλη, κι να πάρω το τρένο για να γυρίσω πίσω στο Bar.

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07775.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07776.jpg


Μετά από 2 ώρες ταξίδι φτάσαμε το απογευματάκι στο Μπαρ. Ο σταθμός των τρένων είναι δίπλα από το σταθμό των λεωφορείων, άρα θα χρειαστείτε κοντά στα 30 λεπτά περπατήματος μέχρι το παλιό λιμάνι του Μπαρ (με παρατσούκλι Μαιάμι του Μαυροβουνίου, λόγο των φοινίκων που βρίσκονται στην παραλία), κι το παλάτι του βασιλιά Νικόλαου.

Η τελευταία μέρα έκλεισε με beach party, σε μια από τις παραλίες, με balcan music, ρακία κι τοπική μπύρα.
 
Το πρωί έπρεπε να ξυπνήσω νωρίς νωρίς, για να πάρω το λεωφορείο για το Herceg Novi, την πόλη λίγο πριν τα σύνορα με την Κροατία, για να πάρω το πρωινό λεωφορείο για το Ντουμπρόβνικ. Στάση στο τοπικό φούρνο για ένα υπέροχο μπουρέκ, κι αναμονή στην στάση για το πούλμαν. Η διαδρομή είναι σχεδόν 116 χιλιόμετρα, κι το ταξίδι κρατάει σχεδόν 2 ½ ώρες, λόγο του χάλια δρόμου κι το γύρω του κόλπου Κότορ.

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07788.jpg

Το ταξίδι ήταν μονότονο, με θέα την θάλασσα μόνο, μέχρι την στιγμή που είδα ξανά το Sveti Stefan (Свети Стефан ). To πανέμορφο αυτό μέρος, δυστυχώς δε είναι προσβάσιμο για τον οποιοδήποτε, με είσοδο κάμποσα δεκάδες ευρώ, δε είναι για όλα τα πορτοφόλια.

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07797.jpg

Το ταξίδι ήταν όμορφο, με υπέροχα τοπία για φωτογραφίες.

Kotor

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07800.jpg

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07804.jpg

Kotor Bay

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07808.jpg

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07812.jpg

Perast

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07813.jpg

Sveti Dordje

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07815.jpg

R.K.C. Gospa od Škrpjela

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07814.jpg

Φτάνουμε στο Χερτσεγκ Νόβι, κι πάω να αγοράσω εισιτήρια για το πρωινό λεωφορείο, κι η τύπισσα, μου απαντά στα Σέρβικα ότι το λεωφορείο έφυγε 15 λεπτά νωρίτερα, επειδή δε είχε αρκετό κόσμο για πάει προς τα πάνω. Έξω φρενών άρχιζα να ουρλιάζω ότι είναι απαράδεκτοι, κι μου έδωσαν εισιτήριο για το επόμενο λεωφορείο που φεύγει στις 1500, δλδ σε 5 ώρες από την κανονική αναχώρηση του. Τι να κάνω πείρα το εισιτήριο, σαν συγνώμη μου κάναν δώρο την φύλαξη για το σάκο μου. Καφεδάκι στην καφετέρια του σταθμού, κι βόλτα στην πόλη.

Herceg Novi, ή το 'Νέο Κάστρο' στα Σερβίκα. Μπορεί να μην είναι ο σούπερ προορισμός (όλη την νίκη την παίρνει το Κότορ κι το Ντουμπρόβνικ), άλλα αξίζει κανείς να αφιερώσει μερικές ώρες ή κι 2 μέρες για να χαλαρώσει από την βαβούρα των τουριστών. Στην πόλη η πλειονότητα είναι Σέρβοι Βόσνιοι, που ήρθαν εδώ μετά το πόλεμο στην Βοσνία, κι ήταν από τις ελάχιστες πόλεις που ψήφισαν κατά της αποσύνδεσης με την Σερβία (κοντά στο 70%).

Είχα πιει το καφέ μου, κι έπρεπε κάποτε να σηκωθώ να πάω να δω την πόλη, κι να πάω για μπανάκι. Ο σταθμός είναι δίπλα στην πόλη, άρα σε 5 λεπτά φτάνει κανείς στο κέντρο της παλιάς πόλης (Stari Grad).

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07817.jpg

αλλά κι στο κεντρικό ρολόι

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07819.jpg

Από το ρολόι, θα πάρετε το ανηφορικό δρόμο, για να φτάσετε στο παλιό φρούριο

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07837.jpg

(κάτι σαν το δικό μας Παλαμήδη), για

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07820.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07821.jpg


να μπορέσετε να θαυμάσετε την υπέροχη θέα της πόλης (1 ευρώ) αλλά κι της Αδριατικής θάλασσας.

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07823.jpg

Γυρνώντας πίσω στην πόλη, θα βρούμε κι τις 2 εκκλησίες του Χέρτσεγκ Νόβι,

την καθολική εκκλησία
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07829.jpg

κι την ορθόδοξη Savina - Stara crkva

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07824.jpg

όπως κι στην Ρώμη, κι εδώ θα βρούμε παντού βρύσες με δωρεάν νερό, για να γεμίσουμε τα μπουκάλια μας.

Περνούμε την κατηφόρα για να πάμε στην παραλία

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07827.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07828.jpg

κι φτάνουμε στο παλιό λιμάνι

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07841.jpg

Μετά από ένα δροσερό μπανάκι, κι ένα ακόμα καλύτερο μπουρέκ, στο τοπικό φούρνο, έπρεπε να πάρω το δρόμο της ανηφόρας, για σουβενίρ (γκρρρ) κι το λεωφορείο για το Ντουμπρόβνικ.

τελευταίες φωτογραφίες της πόλης

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07843.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07838.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07844.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07845.jpg

κι μερικές με θέα την Αδριατική θάλασσα

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07848.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07833.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07831.jpg

δε χαιρετάμε ακόμα το Μαυροβούνιο, μιας κι ακόμα έχουμε μια ιστορία "μέχρι τα σύνορα" :p:p
 
Έφτασα άρον άρον στο σταθμό, με το φόβο ότι θα χάσω το λεωφορείο, έμαθα ότι θα έχει καθυστέρηση μία ώρα, μιας κι έφυγε αργά από την Budva. ΟΚ, κανένα πρόβλημα, ένας ακόμα λόγος για να πιω ένα φθηνό τούρκικο καφέ .

Το λεωφορείο έφτασε γεμάτο, με το ζόρι βρήκα θέση για να κάτσω, κι φύγαμε για τα σύνορα.

Στο δρόμο μάθαμε ότι το λεωφορείο έχει χαλασμένο Air Codition, με συνδυασμό τους +40 έξω θα έκανε ένα ταξίδι άλλο πράγμα. Για τα επόμενα 50 χιλιόμετρα υποσχόταν ένα υπέροχο ταξίδι, στους συν 50 μέσα, με μωρά να κλαίνε κι τους υπόλοιπους να ουρλιάζουν. Αλλά αυτό δε ήταν το τέλος του μαρτυρίου. 1 χλμ δίπλα στο Debeli Brijeg (το συνοριακό πέρασμα Μαυροβουνίου - Κροατίας, πάνω στον Αυτοκινητόδρομο Adriatica, ακούγετε ένα μπαμ από την μηχανή, κι καπνοί. Ο οδηγός να ουρλιάζει στα Κροατικά, Σέρβικα ένας θεός ξέρει τι, να κατέβουμε από το λεωφορείο, κι να τρέχουν όλοι πανικόβλητοι να βγούμε από το λεωφορείο.

Όλο νεύρα πάω στον οδηγό (έπρεπε να είμαι ήδη στο Kupari στο camping κι να κάνω μπάνιο στην θάλασσα, κι όχι να τραβιέμαι για να φτάσω εκεί), κι το ρωτάω πότε θα έρθει το άλλο λεωφορείο. Κι ο τύπος, ψύχραιμος, ότι μόλις τώρα έφυγε λεωφορείο από την Podgorica, για να μας παραλάβει (3 με 4 ώρες στο χαλαρό), κι αν θέλω, μπορεί να μου δώσει τα μισά φράγκα πίσω κι την τσάντα, κι να περάσω με τα πόδια τα σύνορα (μιλάμε για μια απόσταση 3 χλμ κάτω από τον ζεστό ήλιο, κι με σάκο γεμάτο), για να πιάσω το τοπικό λεωφορείο από Ντουμπρόβνικ.

Παίρνω πίσω τα 6 ευρώ μου, τον σάκο μου κι ένα μεγάλο Χαρτόνι κι γράφω σε αυτό

Please, пожалуйста, proszę, ju lutem, molim, prosím, S'il vous plaît, Bitte
Dubrovnik

κι το κράταγα μπας κι κάποιος σταματήσει.

Μετά από ένα μισάωρο, βλέπω ένα λεωφορείο να μου κάνει νόημα με τα φώτα από μακριά. Όσο κόντευε είδα ότι έχει Πολωνικές πινακίδες, από την Κρακοβία, κι σταμάτησε μπροστά μου. Ανοίγει την πόρτα, κι στο τιμόνι Ιερέας να με καλώς ορίζει στα αγγλικά. Του απαντάω στα Πολωνικά Cześć Boze (κάτι σαν καλημέρα θεε), κι το ιερέας μένει άναυδος.

Στα καθιμαστα πίσω, γεμάτο από γυναίκες κι άνδρες μεγάλης ηλικίας, που η ενορία τους, τους πήγε εκδρομή στο Međugorje, για να δουν το θαύμα, στο οποίο εμφανίζετε η Παναγία κάθε χρόνο στις 25/6 κι στις 14/8, από το 1981.
Εκείνη την μέρα γυρνάγανε από εκδρομή στο μοναστήρι Ostrog.

Ο ιερέας, ήταν δε ήταν 30 ετών, όλο χαρά με ρώταγε για τα ταξίδια μου κι πως έγεινε που στεκόμουν λίγα χιλιόμετρα δίπλα από τα σύνορα. Είχαμε πιάσει μια ευχάριστη συζήτηση, μέχρι που φτάσαμε στο πέρασμα. Ο Μαυροβούνιος στρατιώτης μπήκε μέσα στο πούλμαν, είδε το κόσμο, κι μας είπε να συνεχίσουμε (άρα no σφραγίδα ), από την πλευρά την Κροατική, η στρατιώτης πέρασε κι πίρε όλα τα διαβατήρια/ταυτότητες για να περάσουν από σφράγισμα. Μετά από ένα μισάωρο γραφειοκρατίας, ξαναμπήκαμε πάλι σε Κροατικά εδάφη, κι σε 20 λεπτά ήμασταν στο Kupari, όπου ο οδηγός με άφησε ακριβώς έξω από το camping.

Επιτέλους ξανά στην Κροατία, κι στο Ντουμπρόβνικ.
Το πρώτο πράγμα που ήθελα να κάνω, μόλις έφτασα στο Κουπάρι, ήταν να πάω κατευθείαν στην θάλασσα, να πιω 2 παγωμένες μπύρες Karlovacko κι να βρω την φίλη μου την Aga, η οποία θα με συντρόφευε μέχρι το τέλος της Βαλκανικής τουρ.

Το Kupari, προπολεμικά ήταν ένα από τα ποιο διάσημα τουριστικά θέρετρα της Κροατίας (το μαρτυρούν τα καταστραμένα ξενοδοχεία (στα οποία κανείς μπορεί να παρατηρήσει σημάδια από τις μάχες που πέρασαν στο Κροατικό Σέρβικο πόλεμο), που ακόμα κοσμούν την παραλία κι η Μαρίνα του, στο παλιό μόλο.

https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hp ... 1922_n.jpg
https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hp ... 1235_n.jpg
https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hp ... 6219_n.jpg

(credits goes to Aga Bacal)

Το εκτός από μια πανέμορφη παραλία, έχει κι ένα σούπερ μάρκετ Konzum, με όλα τα απαραίτητα όπως μπύρες, τσιπς, ζαμπόν, τυρί κτλ άλλα κι το camping το οποίο θα μας φιλοξενούσε για τις επόμενες μέρες στo Ντουμπρόβνικ, το
Camp Site Kupari - Dubrovnik - Croatia - WELCOME

Μπορεί να μην είναι κι το καλύτερο που έχω πάει, αλλά τα ποιο σημαντικά στοιχεία του. Φθηνό, δίπλα στο Ντουμπρόβνικ με ΜΜΜ, καθαρό κι πολλά δέντρα.

Εκεί γνωρίσαμε ένα υπέροχο ζευγάρι από το Μιλάνο με τους φίλους τους, που κάνανε την διαμονή μας ακόμα καλύτερη, με μπόλικο κρασί, grappa κι nutella :D

Η νύχτα πέρασε ήσυχα κι χωρίς κανένα απρόοπτο, όπως κι το πρωινό μας, δεύτερη μέρα στο Ντουμπρόβνικ. Μετά από ένα απλό κι ταπεινό σάντουιτς με μορταντέλα, ήρθε η ώρα για το δεύτερο μπάνιο μας στο Κουπάρι.

Η παραλία, όμορφη, μικρή κι το κυριότερο με όχι πολλή κόσμο, μας περίμενε, να κάνουμε μπάνιο στα γαλάζια νερά της

https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hp ... 3472_n.jpg
https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hp ... 1180_n.jpg

με αυτά κι με τα άλλα, η ώρα πέρασε, κι έπρεπε να δούμε κι την πόλη λίγο, μιας κι την επόμενη μέρα, μας περίμενε το Mostar :)

Από το Camping, σχεδόν κάθε 30 λεπτά, αναχωρεί το λεωφορείο 10, που με 12 κούνες, σε πάει προς το καινούργιο λιμάνι του Ντουμπρόβνικ , άλλα όπως κι στο βόρειο μέρος της πόλης, όπου με τα πόδια, είναι 10 λεπτά μέχρι την πύλη Pile.

Το παλιό Ikarus (για τους παλιούς, το Ikarus θα τους λέει πολλά, από τον ΟΑΣΑ :Ρ), έκανε το ταξίδι του, από την μια πλευρά οι Δειναρικες Αλπεις κι από την άλλη, ένας γκρεμός κι η Αδριατική Θάλασσα.

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07858.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07857.jpg

Μέχρι που εμφανίστηκε το στολίδι

https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hp ... 8799_n.jpg

μετά από λίγα λεπτά είχαμε φτάσει στη στάση, κι από εκεί ξεκίνησε το περπάτημα μέχρι την παλιά πόλη

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07865.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07866.jpg

μέχρι που φτάσαμε στην πύλη Pile

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07869.jpg

όπου, κλασικά, γινόταν το αδιαχώρητο εκείνη την στιγμή. Στάση για να γεμίσουμε τα παγούρια μας με νερό, στην δωρεάν βρύση που υπήρχε έξω από την πύλη, κι κατεύθυνση προς το φρούριο Lovrijenac, που βρίσκετε λίγο έξω από την παλιά πόλη, για να βγάλουμε μια πανοραμική φωτογραφία της πόλης.

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07875.jpg

H ανάβαση προς τον πύργο δε παρουσίασε κανένα σοβαρό πρόβλημα, κι σε λίγο βρισκόμασταν σε μικρό άλλα όμορφο πάρκο, κι από κάτω είχαμε όλη την παλιά πόλη του Ντουμπρόβνικ

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07882.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07881.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07884.jpg

Μετά από αρκετές πόζες, κι πανοραμικές φωτογραφίες, ήρθε η ώρα να κατέβουμε, κι να μπούμε στην παλιά πόλη.

Ένα μεγάλο μέρος της παλιάς πόλης του Ντουμπρόβνικ, είχε καταστραφεί από Μαυροβούνιους στρατιώτες κι την ΥΝΑ (Γιουγκοσλάβικο Εθνικό στρατό), το 92 με 95, λέγοντας ότι το Ντουμπρόβνικ ανήκει στο Μαυροβούνιο, κι βομβαρδίζοντας το, καταστρέψαν την παλιά πόλη.
Μέσα σε αυτά τα 3 χρόνια, βάση του Ερυθρού Σταυρού, πέθαναν 114 πολίτες, μέσα σε αυτούς ο διάσημος Κροάτης ποιητής Milan Milišić.
Από το 1995 μέχρι κι το 2005, διήρκεσε η ανακατασκευή της παλιάς πόλης, αλλά σε πολλά μέρη ακόμα υπάρχουν εμφανή τα κατάλυπα του πολέμου (τρύπες στους τείχους από σφαίρες, γκρεμισμένα σπίτια), άλλα κι πολλές φωτογραφίες, στα οποία δείχνουν την κατάσταση που επικρατούσε τότε.

Με αυτά κι με τα άλλα, φτάσαμε στην γέφυρα, με την οποία μπαίνεις στην παλιά πολλή, μέσω της πύλης Pile.

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07894.jpg

Ακριβώς μετά την είσοδο, υπάρχει ένας "μίνι σταθμός" για νεράκι, το Μεγάλο Συντριβάνι του Ονόφριου (Velika Onofrijeva Fontana)

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07896.jpg

κι από κει, με τα πόδια, να περπατήσουμε τον κεντρικό δρόμο της παλιάς πόλλης, την Placa (Stradum), για να φτάσουμε μέχρι το τέλος του δρόμου, μέχρι τον Οβελίσκο του Ορλάντο

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07900.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07904.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07901.jpg

To παλιό λιμάνι του Ντουμπρόβνικ, που τώρα είναι ανοικτή μόνο για κότερα κι μικρά πλοία

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07909.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07913.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07917.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07918.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07919.jpg

με τέλος την αναζήτηση φθηνού κρασιού, για το βραδινό μας πάρτι σήμερα, στο camping.

https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hp ... 4363_n.jpg

Πριν τελειώσει, η υπέροχη βραδιά, πήγαμε στην νέα πόλη, αγοράσαμε μια νόστιμη πίτσα, κι καθίσαμε βλέποντας τα φώτα του λιμανιού να τρεμοσβήνουν

http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07927.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C08051.jpg
http://i31.photobucket.com/albums/c366/ ... C07930.jpg
 
Όμορφα ταξίδια, όμορφες εικόνες...
Πολλές μπίρες και πολύ κρασί...

Η Παναγιά η Medugorje σου έστειλε το πούλμαν όταν χάλασε το "δικό" σου.
Εγώ σου στέλνω πληροφορίες για την Παναγιά την γαστρεντερολόγα (αχρείαστη να 'ναι)
 
Thanasis_U2":35hoymic said:
Το παλιό Ikarus (για τους παλιούς, το Ikarus θα τους λέει πολλά, από τον ΟΑΣΑ
κλικ για όλη την παράθεση...

Ήταν σαν εκείνα τα ωραία τα αθηναϊκά Ikarus, που έβγαινες με βουλωμένα τα αυτιά από το θόρυβο;

:great:
 
ω ναιιιιι, ακριβώς τα ίδια

τι λεωφορεία κι αυτά :)
 
O ThanassisU2 σίγουρα έχει χορτάσει Ikarus (και μάλιστα φυσαρμόνικες) δυο βήματα από την Κρακοβία, στο Katowice... Μου 'ρχόταν να τα αγκαλιάσω όταν τα είδα έξω από τον σιδηροδρομικό σταθμό λίγα χρόνια πριν.

Άλλη μια φωτογραφία, πιο κοντινή, από μετασκευασμένο Ikarus με αυτόματο κιβώτιο παρακαλώ εδώ (τελευταία φωτογραφία της σελίδας!
 
Συνδεθείτε ή εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Top