Όσοι θυμούνται τον Ιωάννη Πολέμη, ποιητής στα Charts όταν ήμουν στο δημοτικό, θα θυμούνται το Hit «Τι είναι η Πατρίδα μας;» Tι είναι η πατρίδα μας; Μην είν οι κάμποι; Μην είναι τ' άσπαρτα ψηλά βουνά; Μην είναι ο ήλιος της,… Ο ποιητής κάνει ρητορικές ερωτήσεις και καταλήγει να διαπιστώσει ότι : « Όλα πατρίδα μας! κι αυτά κι εκείνα, και κάτι πού 'χουμε μες την καρδιά και λάμπει αθώρητο σαν ήλιου αχτίνα και κράζει μέσα μας..»
Και εγώ παραφράζω « Τι είναι η Ιταλία; Μην είναι η Alitalia, μην ειν η γραφειοκρατία η Fiat, η Πίτσα κι’ ο Αρμάνι;»
Έχοντας ζήσει εκεί για 2 χρόνια και διατηρώντας πολιτιστικούς δεσμούς με την γείτονα κάθε φορά αναρωτιέμαι!!! ¨Όλα αυτά και ακόμα περισσότερα…
Αλλά ας τα πάρουμε τα πράματα από την αρχή: Το τηλεφώνημα έπεσε από τον αδερφό ο οποίος μαζί με το αφεντικό του αναχωρούσε για Ιταλία και σκέφτηκαν να με καλέσουν και εμένα για την παρέα αλλά και για την άψογη γνώση της Ιταλικής σε βαθμό που να με ρωτάνε που έμαθα τόσο καλά Ελληνικά, όλοι νομίζουν ότι είμαι Ιταλός at least.
H αποστολή ήταν για την Bologna γνωστή και ως κόκκινη πόλη διότι κάποτε εκεί η αριστερά και το Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα (καμία σχέση με το vesrion Της Αλέκας εδώ) μεσουρανούσαν, ο Romano Prodi ήταν δήμαρχος της εκεί πριν γίνει μεγάλος και τρανός. Κατά συνέπεια άλλο που δεν ήθελα, η πόλη αυτή είναι πραγματικά εκπληκτική, και διαφέρει σε πολλά από την υπόλοιπη Ιταλία.
Αμέσως άρχισε ο σχεδιασμός, η πτήση που αρχικά προσέφερε η Air One μέσω Νάπολη ήταν πλέον ιστορία και έτσι άρχισαν τα σενάρια. Ως γνήσιοι Έλληνες πατριώται φυσικά σκεφτήκαμε Olympic διότι εάν δεν πάρουμε την μηνιαία δόση μας δεν νιώθουμε καλά! ¨Άλλωστε οι πτήσεις με την εν λόγω ως κατ επανάληψη έχω πει είναι collectors άμα αναλάβει ο Βγενό δεν θα νιώσουμε ξανά τα μεγαλεία της κοσμαγάπητης!!
Η μήτηρ μας η οποία σαν σωστή ΜΜαμμά που πρέπει πάντα να έχει άποψη είπε άμεσα την γνώμη της (διότι επειδή ταξιδεύουμε στην Οικογένεια συχνότατα, φοβάται, ως μάνα) να πάτε με την Ολυμπιακή είναι η καλύτερη και η Ασφαλέστερη ( η μητέρα μου ακόμα νομίζει βέβαια ότι ο Καζαντζίδης τα έχει με την Μαρινέλα, άμα καλέσεις το 966666666 σε ώρες εκτός γραφείου θα το απαντήσει ο ίδιος ο Τέλης προσωπικά που πέρασε από το γραφείο διότι η Μαρία (η Κάλας ντε..) πήγε μοδίστρα και αυτός βαριόταν σπίτι και πήγε να ποτίσει τις γλάστρες) και γενικώς θεωρεί ότι μετά την Ολυμπιακή υπάρχει το χάος. Ως μήτηρ ερχόταν, τω καιρώ εκείνω, στην Ιταλία μόνο με αυτή να με δει και έτσι δεν μπορεί να διανοηθεί ότι υπάρχει και η Αιγαίου ή ώ φρίκη η Αlitalia.
Τα βάλαμε κάτω, είδαμε ότι ο συνδυασμός αεροπλάνου με Ολυμπιακή για Ρώμη και μετά on the capak με τρένο ήτο ακριβότερος και κουραστικότερος από το να κάναμε όλη την διαδρομή με Alitalia και Αir One και καθώς δεν είχα πετάξει ποτέ με την δεύτερη ήθελα να την προσθέσω στο ταπεινό πλην πλούσιο ρεπερτόριο μου.
Ως ρεμάλια δεν αξιωθήκαμε να ξυπνήσουμε και να πάρουμε την γνωστή γαλατάδικια της Αlitalia αλλά προτιμήσαμε την μεσημεριανή με αναμονή στην Ρώμη περί το 2μισαωρο η οποία ως γνωστόν εκτελείται με Airbus.
Αγαπητοί αναγνώσται οφείλω να σας επισημάνω ότι είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι ο Θεός έκανε την Ιταλία καθ’ εικόνα και καθ΄ ομοίωση της Ελλάδος, απλώς επειδή ήτο κατά τι γενναιόδωρος στην γείτονα χώρα κότσαρε και τον Ιταλικό Βορρά που εργάζεται, παλεύει και μοχθεί για όλη την υπόλοιπη χώρα.
Δηλαδή όπως και λέγω στην αρχή του παρόντος τι είναι η Πατρίδα μας? ¨ε τι είναι η Ιταλία? Μα φυσικά συμπυκνωμένη όλη η χώρα στην εθνική της αεροπορική εταιρεία: ¨Όταν ζούσα εκεί ακόμα συζητούσαν και έψαχναν γιατί έχασαν ένα αεροπλάνο στην Σικελία το 1978 και είχαν περάσει τότε 10 χρόνια, και ο κάθε Ιταλός είχε να διηγηθεί και μια ιστορία με την εταιρεία τους. Κάτι σαν την Ολυμπιακή μας αλλά στο πολύ ανασφαλές…¨
Έχοντας αγοράσει το εισιτήριο On Line σκέφτηκα να κάνω και το τσεκ ιν ηλεκτρονικά να ξεμπερδεύω, Αμ δε!!! Με τίποτα δεν γινόταν, το πάλεψα, το site είναι όπως κάθε τι στην Ιταλία μπερδεμένο μέχρι αηδίας (πού σαι Αιγαίου με τις ευκολίες σου…) και σκέφτηκα να ζητήσω ον λαιν βοήθεια από τα κεντρικά πράμα που λειτούργησε, άνοιξε παράθυρο τσατ, και μου είπαν ότι δεν υπάρχει δυνατότητα ον λαιν τσεκ ιν για την Αθήνα. Τέσπα, άλλα έλεγαν στον site δεν γαμείς, στο αεροδρόμιο.
Στο Λγαβ η Ελληνίς (αλλά φερόμενη ως Ιταλίδα από την Κυψέλη) κυρία στο τσεκ ιν μας είπε « φυσικά και γίνεται τσεκ ιν ον λαιν κακώς δεν προσπαθήσατε…» δηλαδή ρε θείτσα τι άλλο να κάνω μέχρι με την Ρώμη μίλησα…. «αυτοί δεν ξέρουν έπρεπε να μας καλέσετε…πότε? το βράδυ Παρασκευής όταν έχετε πάει μπακάλικο? (Super-ελληνιστί…)
Προσευχηθήκαμε ενώπιον της να φτάσουν οι αποσκευές μας στον τελικό προορισμό, τις σταυρώσαμε διπλά και από μέσα μας είπαμε και κανά δυό αποσπάσματα από τη Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου ( για τους καλούς στα Θρησκευτικά είναι η πιο μεγάλη λειτουργία της Ορθοδοξίας) και παραλάβαμε τις κάρτες επιβιβάσεως οι οποίες ήτο Κόκκινες!!!!, νέα μόδα…
Στο gate με την αναγγελία επιβίβασης ζητήθηκε να μπούμε πρώτα οι έχοντες θέσεις πίσω αλλά φυσικά οι ¨Έλληνες με τους Ιταλούς δεν γνωρίζουν τι είναι η προτεραιότητα και θεωρούν ότι η ουρά είναι εξάρτημα για τα ζώα και σε κάθε περίπτωση αμαρτία κάτι να φας κοκορέτσι μεγάλη Παρασκευή…κοινώς γιούρια μέσα στα ταμπούρια (στίχοι δημοτικού τραγουδιού περιοχής Αρτεσιανού Καρδίτσης για τους γνωρίζοντας).
Λάβαμε τις αγαπημένες μας 29C κα 29D αλλά το αεροσκάφος ήτο ακόμα μεγαλύτερο και έτσι ζητήσαμε να πάμε ακόμα πιο πίσω. Το πλήρωμα καμπίνας το οποίο φυσικά υπέφερε από ομαδική κρίση κνησμού μας απέφυγε κατά την είσοδο μας επιμελώς ( φοβόταν μην τους μιλήσουμε Αγγλικά και τι θα κάνουν διότι το Language Test Skills το πέρασαν με την πανάρχαια μέθοδο του μέσου- raccomadazione ιταλιστί) ¨Όμως όταν μίλησα στην τελευταία αεροσυνοδό στο βάθος (κήπος) στα Ιταλικά αυτή θυμήθηκε ότι είχε φάει γλιστρίδα οπότε αρχίσαμε την πάρλα και έτσι ενημερώθηκα για τα δρώμενα στην εταιρεία. Βασικά έγιναν πολλές απολύσεις είπε και μεγάλες περικοπές στους μισθούς, κόπηκαν πολλά δρομολόγια από Μιλάνο και γενικώς υπάρχει ένα ψιλοχάος στην συνεργασία μέχρι την απορρόφηση της air one.
Το pushback άρχισε και το πράσινο airbus πήρε την πορεία για την απογείωση ενώ αυτή προσπαθούσε να πείσει μια γιαγιά να κλείσει το κινητό της…Πολύ γέλιο, τελικά τα κατάφερε. Η πτήση ήτο ήρεμη και σε λίγο ξεκίνησε το υπέροχο μοναδικό και ανεπανάληπτο σερβις της εταιρείας που περιελάμβανε ένα πλήρες χορταστικό χάπι ντυμένο σε σαντουιτς-tramezzino ιταλιστί.
Ευτυχώς δεν το πήρε χαμπάρι η αρχαιολογική υπηρεσία διότι το εν λόγω χάπι-σάντουιτς ενέπιπτε στις διατάξεις του νόμου «περί αρχιοτήτων το δε prosciutto λόγω χρώματος ενέπιπτε στην πρώιμη εποχή του χαλκού…» Η δε πλούσια γκάμα ποτών περιελάμβανε χυμό φρούτων (μάλλον σαγκουνι?) νερό ανθαρακούχο και μη!!! ως και κρασί κόκκινο…
Μετά ταύτα παρήλθε ο χρόνος της πτήσεως χαχανίζοντας με το πλήρωμα και ανταλλάσσοντας φιλοφρονήσεις το σε πόσο ωραίες χώρες ζούμε και ενώ αριστερά μας ο ήλιος καθρεφτίζετο στα νερά της θαλάσσης περί την αρχαία Όστια το αεροπλάνο έπιασε στο α/δ fiumicino με εμένα να ζω ξανά για λίγο όσα ζούσα 20 και πλέον χρόνια πριν όταν προσγειώθηκα εκεί για πρώτη φορά….
Η αποβίβαση ήταν σύντομη και ο αδερφός με έπρηξε να πάμε άμεσα για φαγητό διότι αρνήθηκε να συμπράξει στο πολιτιστικό έγκλημα και να καταναλώσει το αρχαιολογικό σάντουιτς. Τι το θελε? Άμα σε γκαντεμιάσει κάτι αστα να πάνε. Το εστιατόριο είναι επάνω στον όροφο σε μια γωνία απέναντι από το κατάστημα της Τimberland σας το λέω για να το αποφύγετε. Μιλάμε για άθλιο φαγητο και πανάκριβο ντροπή για την χώρα, δεν τρωγόταν ΤΙΠΟΤΑ…. Μετά ταύτα παρήλθε ο χρόνος και πήγαμε να βρούμε την έξοδο για την εσωτερική πτήση…..
Συνέχεια στο επόμενο. ( το rating για τις πτήσεις θα γίνει στη συνέχεια…)
Και εγώ παραφράζω « Τι είναι η Ιταλία; Μην είναι η Alitalia, μην ειν η γραφειοκρατία η Fiat, η Πίτσα κι’ ο Αρμάνι;»
Έχοντας ζήσει εκεί για 2 χρόνια και διατηρώντας πολιτιστικούς δεσμούς με την γείτονα κάθε φορά αναρωτιέμαι!!! ¨Όλα αυτά και ακόμα περισσότερα…
Αλλά ας τα πάρουμε τα πράματα από την αρχή: Το τηλεφώνημα έπεσε από τον αδερφό ο οποίος μαζί με το αφεντικό του αναχωρούσε για Ιταλία και σκέφτηκαν να με καλέσουν και εμένα για την παρέα αλλά και για την άψογη γνώση της Ιταλικής σε βαθμό που να με ρωτάνε που έμαθα τόσο καλά Ελληνικά, όλοι νομίζουν ότι είμαι Ιταλός at least.
H αποστολή ήταν για την Bologna γνωστή και ως κόκκινη πόλη διότι κάποτε εκεί η αριστερά και το Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα (καμία σχέση με το vesrion Της Αλέκας εδώ) μεσουρανούσαν, ο Romano Prodi ήταν δήμαρχος της εκεί πριν γίνει μεγάλος και τρανός. Κατά συνέπεια άλλο που δεν ήθελα, η πόλη αυτή είναι πραγματικά εκπληκτική, και διαφέρει σε πολλά από την υπόλοιπη Ιταλία.
Αμέσως άρχισε ο σχεδιασμός, η πτήση που αρχικά προσέφερε η Air One μέσω Νάπολη ήταν πλέον ιστορία και έτσι άρχισαν τα σενάρια. Ως γνήσιοι Έλληνες πατριώται φυσικά σκεφτήκαμε Olympic διότι εάν δεν πάρουμε την μηνιαία δόση μας δεν νιώθουμε καλά! ¨Άλλωστε οι πτήσεις με την εν λόγω ως κατ επανάληψη έχω πει είναι collectors άμα αναλάβει ο Βγενό δεν θα νιώσουμε ξανά τα μεγαλεία της κοσμαγάπητης!!
Η μήτηρ μας η οποία σαν σωστή ΜΜαμμά που πρέπει πάντα να έχει άποψη είπε άμεσα την γνώμη της (διότι επειδή ταξιδεύουμε στην Οικογένεια συχνότατα, φοβάται, ως μάνα) να πάτε με την Ολυμπιακή είναι η καλύτερη και η Ασφαλέστερη ( η μητέρα μου ακόμα νομίζει βέβαια ότι ο Καζαντζίδης τα έχει με την Μαρινέλα, άμα καλέσεις το 966666666 σε ώρες εκτός γραφείου θα το απαντήσει ο ίδιος ο Τέλης προσωπικά που πέρασε από το γραφείο διότι η Μαρία (η Κάλας ντε..) πήγε μοδίστρα και αυτός βαριόταν σπίτι και πήγε να ποτίσει τις γλάστρες) και γενικώς θεωρεί ότι μετά την Ολυμπιακή υπάρχει το χάος. Ως μήτηρ ερχόταν, τω καιρώ εκείνω, στην Ιταλία μόνο με αυτή να με δει και έτσι δεν μπορεί να διανοηθεί ότι υπάρχει και η Αιγαίου ή ώ φρίκη η Αlitalia.
Τα βάλαμε κάτω, είδαμε ότι ο συνδυασμός αεροπλάνου με Ολυμπιακή για Ρώμη και μετά on the capak με τρένο ήτο ακριβότερος και κουραστικότερος από το να κάναμε όλη την διαδρομή με Alitalia και Αir One και καθώς δεν είχα πετάξει ποτέ με την δεύτερη ήθελα να την προσθέσω στο ταπεινό πλην πλούσιο ρεπερτόριο μου.
Ως ρεμάλια δεν αξιωθήκαμε να ξυπνήσουμε και να πάρουμε την γνωστή γαλατάδικια της Αlitalia αλλά προτιμήσαμε την μεσημεριανή με αναμονή στην Ρώμη περί το 2μισαωρο η οποία ως γνωστόν εκτελείται με Airbus.
Αγαπητοί αναγνώσται οφείλω να σας επισημάνω ότι είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι ο Θεός έκανε την Ιταλία καθ’ εικόνα και καθ΄ ομοίωση της Ελλάδος, απλώς επειδή ήτο κατά τι γενναιόδωρος στην γείτονα χώρα κότσαρε και τον Ιταλικό Βορρά που εργάζεται, παλεύει και μοχθεί για όλη την υπόλοιπη χώρα.
Δηλαδή όπως και λέγω στην αρχή του παρόντος τι είναι η Πατρίδα μας? ¨ε τι είναι η Ιταλία? Μα φυσικά συμπυκνωμένη όλη η χώρα στην εθνική της αεροπορική εταιρεία: ¨Όταν ζούσα εκεί ακόμα συζητούσαν και έψαχναν γιατί έχασαν ένα αεροπλάνο στην Σικελία το 1978 και είχαν περάσει τότε 10 χρόνια, και ο κάθε Ιταλός είχε να διηγηθεί και μια ιστορία με την εταιρεία τους. Κάτι σαν την Ολυμπιακή μας αλλά στο πολύ ανασφαλές…¨
Έχοντας αγοράσει το εισιτήριο On Line σκέφτηκα να κάνω και το τσεκ ιν ηλεκτρονικά να ξεμπερδεύω, Αμ δε!!! Με τίποτα δεν γινόταν, το πάλεψα, το site είναι όπως κάθε τι στην Ιταλία μπερδεμένο μέχρι αηδίας (πού σαι Αιγαίου με τις ευκολίες σου…) και σκέφτηκα να ζητήσω ον λαιν βοήθεια από τα κεντρικά πράμα που λειτούργησε, άνοιξε παράθυρο τσατ, και μου είπαν ότι δεν υπάρχει δυνατότητα ον λαιν τσεκ ιν για την Αθήνα. Τέσπα, άλλα έλεγαν στον site δεν γαμείς, στο αεροδρόμιο.
Στο Λγαβ η Ελληνίς (αλλά φερόμενη ως Ιταλίδα από την Κυψέλη) κυρία στο τσεκ ιν μας είπε « φυσικά και γίνεται τσεκ ιν ον λαιν κακώς δεν προσπαθήσατε…» δηλαδή ρε θείτσα τι άλλο να κάνω μέχρι με την Ρώμη μίλησα…. «αυτοί δεν ξέρουν έπρεπε να μας καλέσετε…πότε? το βράδυ Παρασκευής όταν έχετε πάει μπακάλικο? (Super-ελληνιστί…)
Προσευχηθήκαμε ενώπιον της να φτάσουν οι αποσκευές μας στον τελικό προορισμό, τις σταυρώσαμε διπλά και από μέσα μας είπαμε και κανά δυό αποσπάσματα από τη Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου ( για τους καλούς στα Θρησκευτικά είναι η πιο μεγάλη λειτουργία της Ορθοδοξίας) και παραλάβαμε τις κάρτες επιβιβάσεως οι οποίες ήτο Κόκκινες!!!!, νέα μόδα…
Στο gate με την αναγγελία επιβίβασης ζητήθηκε να μπούμε πρώτα οι έχοντες θέσεις πίσω αλλά φυσικά οι ¨Έλληνες με τους Ιταλούς δεν γνωρίζουν τι είναι η προτεραιότητα και θεωρούν ότι η ουρά είναι εξάρτημα για τα ζώα και σε κάθε περίπτωση αμαρτία κάτι να φας κοκορέτσι μεγάλη Παρασκευή…κοινώς γιούρια μέσα στα ταμπούρια (στίχοι δημοτικού τραγουδιού περιοχής Αρτεσιανού Καρδίτσης για τους γνωρίζοντας).
Λάβαμε τις αγαπημένες μας 29C κα 29D αλλά το αεροσκάφος ήτο ακόμα μεγαλύτερο και έτσι ζητήσαμε να πάμε ακόμα πιο πίσω. Το πλήρωμα καμπίνας το οποίο φυσικά υπέφερε από ομαδική κρίση κνησμού μας απέφυγε κατά την είσοδο μας επιμελώς ( φοβόταν μην τους μιλήσουμε Αγγλικά και τι θα κάνουν διότι το Language Test Skills το πέρασαν με την πανάρχαια μέθοδο του μέσου- raccomadazione ιταλιστί) ¨Όμως όταν μίλησα στην τελευταία αεροσυνοδό στο βάθος (κήπος) στα Ιταλικά αυτή θυμήθηκε ότι είχε φάει γλιστρίδα οπότε αρχίσαμε την πάρλα και έτσι ενημερώθηκα για τα δρώμενα στην εταιρεία. Βασικά έγιναν πολλές απολύσεις είπε και μεγάλες περικοπές στους μισθούς, κόπηκαν πολλά δρομολόγια από Μιλάνο και γενικώς υπάρχει ένα ψιλοχάος στην συνεργασία μέχρι την απορρόφηση της air one.
Το pushback άρχισε και το πράσινο airbus πήρε την πορεία για την απογείωση ενώ αυτή προσπαθούσε να πείσει μια γιαγιά να κλείσει το κινητό της…Πολύ γέλιο, τελικά τα κατάφερε. Η πτήση ήτο ήρεμη και σε λίγο ξεκίνησε το υπέροχο μοναδικό και ανεπανάληπτο σερβις της εταιρείας που περιελάμβανε ένα πλήρες χορταστικό χάπι ντυμένο σε σαντουιτς-tramezzino ιταλιστί.
Ευτυχώς δεν το πήρε χαμπάρι η αρχαιολογική υπηρεσία διότι το εν λόγω χάπι-σάντουιτς ενέπιπτε στις διατάξεις του νόμου «περί αρχιοτήτων το δε prosciutto λόγω χρώματος ενέπιπτε στην πρώιμη εποχή του χαλκού…» Η δε πλούσια γκάμα ποτών περιελάμβανε χυμό φρούτων (μάλλον σαγκουνι?) νερό ανθαρακούχο και μη!!! ως και κρασί κόκκινο…
Μετά ταύτα παρήλθε ο χρόνος της πτήσεως χαχανίζοντας με το πλήρωμα και ανταλλάσσοντας φιλοφρονήσεις το σε πόσο ωραίες χώρες ζούμε και ενώ αριστερά μας ο ήλιος καθρεφτίζετο στα νερά της θαλάσσης περί την αρχαία Όστια το αεροπλάνο έπιασε στο α/δ fiumicino με εμένα να ζω ξανά για λίγο όσα ζούσα 20 και πλέον χρόνια πριν όταν προσγειώθηκα εκεί για πρώτη φορά….
Η αποβίβαση ήταν σύντομη και ο αδερφός με έπρηξε να πάμε άμεσα για φαγητό διότι αρνήθηκε να συμπράξει στο πολιτιστικό έγκλημα και να καταναλώσει το αρχαιολογικό σάντουιτς. Τι το θελε? Άμα σε γκαντεμιάσει κάτι αστα να πάνε. Το εστιατόριο είναι επάνω στον όροφο σε μια γωνία απέναντι από το κατάστημα της Τimberland σας το λέω για να το αποφύγετε. Μιλάμε για άθλιο φαγητο και πανάκριβο ντροπή για την χώρα, δεν τρωγόταν ΤΙΠΟΤΑ…. Μετά ταύτα παρήλθε ο χρόνος και πήγαμε να βρούμε την έξοδο για την εσωτερική πτήση…..
Συνέχεια στο επόμενο. ( το rating για τις πτήσεις θα γίνει στη συνέχεια…)
