Πάνω-κάτω ισχύουν τα εξής (ανάλογα την χώρα ή την ήπειρο αν θές), αλλά με ελάχιστες διαφορές μεταξύ τους.
Ο χειριστής που έχει στον πτυχίο του κάποιο type rating (ας πούμε Β747), απαιτείται να ακολουθούνται τα εξής:
Δύο φορές τον χρόνο στον εξομοιωτή. Μίνιμουμ 4 μήνες διαφορά, μάξιμουμ 8 μήνες, μεταξύ των επισκέψεων. Όπως είπε και ο φίλος, οι πιλότοι πηγαίνουν σαν ζευγάρι (Κ1 και Κ2). Κάθε επίσκεψη είναι διήμερη. Από 4 ώρες την κάθε μέρα, σύνολο 8, αλλά στην ουσία είναι 4 ώρες στα χειριστήρια για τον καθένα. Στην κονσόλα ελέγχου του εξομοιωτή, κάθεται εξουσιοδοτημένος εξεταστής της ΥΠΑ επί του συγκεκριμένου τύπου α/φους (δεν είναι ο αρχιχειριστής, μιάς και σε μία εταιρεία 2000 πιλότων, ο αρχιχειριστής θα έπρεπε να ζεί μέσα στο "κουτί" όλη του την ζωή! Σχεδόν πάντα είναι πιλότος της ίδιας εταιρείας, μιάς και ξέρει τις εταιρικές διαδικασίες. Η επίσκεψη στον εξομοιωτή, είναι εκπαίδευση και εξέταση μαζί. Υπάρχει λίστα με τα μίνιμουμ αντικείμενα που θα πρέπει να εξεταστούν οι χειριστές. Το εκπαιδευτικό κομμάτι είναι θέμα εταιρείας (μπορεί μια εταιρεία πχ, να θέλει να κάνει έξτρα επκαίδευση σε go-arounds όλο το καλοκαίρι του 09.)
Άλλες εταιρείες (η ΟΑ πχ), διαχωρίζει την εκπαίδευση από την εξέταση. Την πρώτη μέρα γίνεται εκπαίδευση από εκπαιδευτή και την δεύτερη, εξέταση από εξεταστή.
Επειδή οι πιθανές καταστάσεις κινδύνου είναι πάρα πολλές, είναι αδύνατο σε ένα διήμερο να εξεταστούν σε όλες. Οι πιό οργανωμένες εταιρείες (δεν αποκλείω να κάνει και η Ετιχαντ το ίδιο), έχουν κυλιόμενο 3ετές πρόγραμμα. Σε τρία χρόνια, δηλαδή 6 διήμερα, είναι δυνατόν να καλύψεις σχεδόν όλες τις καταστάσεις κινδύνου. Έτσι κανονίζουν ώστε όλοι οι χειριστές, μέσα σε 3 χρόνια να έχουν κάνει ακριβώς αυτό.
Το ελάχιστο εξέτασης που πρέπει να γίνεται σε κάθε επίσκεψη είναι: 1) Ματαίωση απογείωσης, 2) Απώλεια κινητήρα στην V1 3) Προσέγγιση ακριβείας με ένα κινητήρα 4) Go-Around με ένα κινητήρα 5) Προσγείωση με ένα κινητήρα 6) Προσέγγιση μή ακριβείας 7) Μία τουλάχιστον κατάσταση κινδύνου 8 ) Μία τουλάχιστον βλάβη συστήματος ακόμα.
Εκτός αυτόυ, ο κάθε χειριστής πρέπει να περάσει line check. Αυτό στην ουσία είναι μία κανονική πτήση, όπου στο πίσω κάθισμα κάθεται εξεταστής ή εκπαιδευτής. Απαιτείται μιά φορά τον χρόνο, και συνήθως παιρνούν ταυτόχορονα το τσέκ οι δύο πιλοτοι που είναι προγραμματισμένοι για την πτήση. Μπορεί (σε μερικές εταιρείες), ο εξεταζόμενος να είναι στο ένα κάθισμα και ο εξεταστής στο άλλο. Αυτό το τελευταίο τίνει να σταματήσει να γίνεται.
Απαιτείται μία προσγείωση με αεροπλάνο ή εξομοιωτή κάθε περίπου 28 μέρες. Αν ο χειριστής δεν έχει κάνει 3 προσγειώσεις σε 90 περίπου μέρες, πρέπει να περάσει πάλι εξομοιωτή. Αν έχει ένα μήνα να πιάσει χειριστήρια, μπορεί να πετάξει, αλλά στο άλλο κάθισμα κάθεται εκπαιδευτής.
Μιά φορά το χρόνο γίνεται τεχνικό σχολείο "φρεσκαρίσματος". Καθαρά τεχνικά θέματα καλύπτονται σε αυτό και η εταιρεία διαλέξει ποιά θέματα θα καλυφθούν κάθε χρόνο. Γίνεται και γραπτό τέστ.
Επίσης μιά φορά το χρόνο, σχολείο σωστικών. Επίσης με γραπτή εξέταση.