Aς μη τα βλέπουμε τα πράγματα επιφανειακά. Το Α388 είναι το μεγαλύτερο project της Airbus, και το μεγαλύτερο επιβατικό ΑΦ. Ως τέτοιο, ξεπερνά σε βαθμό δυσκολίας κάθε άλλο προηγούμενο, και έχει στρέψει πάνω του πολλά βλέματα. Δεν είναι 'ένα ακόμα ΑΦ'. Οι marketing guys έχουν υποσχεθεί λαγούς με πετραχήλια, και μετά οι engineers πρέπει να τα κάνουν πραγματικότητα. Αυτό θέλει χρόνο, δοκιμές, ξανά δοκιμές. Ένα απλό παράδειγμα είναι η απαίτηση του Heatrhrow για επίπεδα θορύβου QC4, αυστηρότερα από τα υπάρχοντα QC3, τα οποία ικανοποιούν τα υπάρχοντα ΑΦ. Αυτό από μόνο του έφερε πίσω το πρόγραμμα σχεδόν ένα χρόνο, απαιτώντας να 'ανοίξουν' οι κινητήρες με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Ακούγονται συχνά-πυκνά ακόμα και τα πιο 'κουφά': 'μπορεί το Α388 να προσγειωθεί εδώ ή εκεί', 'μπορεί να στρίψει εδώ ή εκεί' κλπ κλπ. Το βάρος ανά τροχό είναι το ίδιο με αυτά του 747, και μικρότερο αυτού του Β 777-300ER. Δηλαδή το Β 777-300ER κάνει μεγαλύτερη 'ζημιά' στον αεροδιάδρομο κατά την προσγείωσή του, και αυτό πέρασε στο ...ντούκου.
Ίσως να ξεχνάμε τα πρώτα, πολύ δύσκολα χρόνια του 747, με white tails, αδυναμία των κινητήρων να πιάσουν τα επίπεδα αξιοπιστίας τους, κλπ κλπ.
αλλά αν υπάρχει κάποιος παρέα απο δω έφυγα, λοιπόν? Το κόβω μάλλον για T2 car park ή Myrtle avenue με bus/ποδαράκια. Ελπίζω να σας έχω φώτο σύντομα.
ΟΚ, ισως οι θεσεις της First class, αλλα αυτο ητανε! 