Κανείς δεν ήθελε να ανακηρυχθεί η Boeing επισήμως εγκληματίας με απόφαση δικαστηρίου. Κάτι που θα συνέβαινε σίγουρα εάν η υπόθεση προχωρούσε.
Το νομικό τέχνασμα «Πληρώνω, αλλά δεν αποδέχομαι ευθύνη, με αντάλλαγμα την απαλλαγή μου» είναι διαδεδομένος τρόπος να εξαγοράζουν διάφορα καθάρματα την εξιλέωσή τους.
Το ίδιο αποδέχθηκε η διεθνής κοινότητα όταν ο Καντάφι πλήρωσε $1,5 δισ. στα θύματα του Λόκερμπι χωρίς ανάληψη ευθύνης, με αντάλλαγμα την άρση της απομόνωσης της Λιβύης (βασικά, του ίδιου του Καντάφι) από τις ευρωπαϊκές μπίζνες.
Το ίδιο έκανε η αμερικανική κυβέρνηση που πλήρωσε αποζημιώσεις στις οικογένειες των θυμάτων της Iran Air 655, αλλά πάλι χωρίς να αποδεχθεί ευθύνη. "Ex gratia" (χαριστικά) ήταν ο όρος που χρησιμοποίησε.
Όσο για τις ατομικές ευθύνες των στελεχών, καλώς ήλθατε στον κόσμο των Ανωνύμων Εταιρειών. Τον κόσμο όπου οι εταιρείες έχουν υπόσταση, δικαιώματα και ευθύνες για τις πράξεις τους, αλλά τα στελέχη τους όχι. Με άλλα λόγια, είναι πολύ πιθανότερο τα στελέχη της Boeing να καταδικάζονταν επειδή προξένησαν ζημιά στην εταιρεία με τις πράξεις τους, παρά για το ότι προξένησαν θανάτους στην Ινδονησία.