Conquering Latin America...

  • Thread starter Thread starter Hunting a Shadow
  • Ημερομηνία δημιουργίας Ημερομηνία δημιουργίας

Hunting a Shadow

Business-Class-Member
Εγγραφή
30/01/2006
Μηνύματα
450
Likes
0
Περιοχή
Αθήνα
Website
www.mourikis-development.gr
Λοιπόν εδώ είμαι κι εγώ, να καταθέσω το δικό μου λιθαράκι στο συγκεκριμένο topic μιας και έκανα μια σειρά από πτήσεις που δεν είναι και οι πιο συνηθισμένες και πιστεύω θα είχαν ενδιαφέρον. Προτού ξεκινήσω, δύο επισημάνσεις:

• Πρώτο και κύριο: Παρακαλείσθε οι σκληροπυρηνικοί airliners του φόρουμ, μη με λιθοβολήστε! Οι φωτογραφίες προέρχονται από μια ταπεινή Sony Cybershot (με 7.2 ταπεινά megapixels όμως ε;). Αν και μου αρέσει η φωτογραφία, η αλήθεια είναι ότι προτιμώ να έχω μια μηχανή που μπορώ να έχω στην τσέπη και να βγάζω όποτε θέλω, και όχι μηχανή περασμένη στον ώμο μαζί με 3μετρα κανόνια για εστίαση κλπ. Μπορεί και απλά να βαριέμαι, αλλά μια φορά προτιμώ το πρακτικό έναντι της καλύτερης ποιότητας. Ακόμη, όσοι με ξέρετε γνωρίζετε πως δε μπορώ να σας περιγράψω αν το αριστερό winglet ήταν βυθισμένο 3,5 χιλιοστά περισσότερο από τις προδιαγραφές ή αν τα flaps ανεβοκατεβήκαν στην ώρα τους. Δεν ειρωνεύομαι τους γνώστες έτσι; Απλά δε το κατέχω το σπορ τόσο καλά, that’s my point!
• Η περιγραφή περιορίζεται καθαρά στα αεροπορικά ταξίδια, για τα υπόλοιπα θα γράψω τα αρθράκια μου στη στήλη μου Κλικ στον Κόσμο στο Γαταδότη (http://www.gatadotis.gr)

Το πρόγραμμα:

17/12 7:20 ATH-MAD, Iberia flight No 3883 (Airbus A320-200)
17/12 12:10 MAD-EZE (Buenos Aires), Iberia flight No 6845 (Airbus 340-600)
21/12 11:40 AEP(Domestic Airport at B.A.) – IGR (Iguazu Waterfalls), LAN Argentina Flight No 4028 (Airbus A320)
23/12 11:30 IGR-AEP, Aerolineas Argentinas flight No 2721 (Boeing 737-200)
24/12 12:05 EZE-MVD, United Airlines flight No 847 (Boeing 767-300)
25/12 20:10 MVD-EZE, United Airlines flight No 846 (Boeing 767-300)
27/12 14:15 EZE-MAD, Iberia flight No 6842 (Airbus 340-600)
28/12 11:35 MAD-ATH Iberia flight No 3884 (Airbus 321-200)




17/12 7:20 ATH-MAD, Iberia flight No 3883 (Airbus A320-200)


Με 3 ολόκληρες ώρες ύπνου, φρέσκοι φρέσκοι καταφθάνουμε στον Ελ Βενιζέλ. Νύχτα ακόμα, και στο δρόμο αρκετά αυτοκίνητα όχι γιατί κι άλλοι πετάνε αλλά γιατί είναι Σάββατο και γυρνάνε σπίτια τους από γλέντια σε Μακρόπουλο και Βέρτη. Να σημειώσω ότι η καλή μου δεν έχει ιδέα που πάμε (μου αρέσει να κάνω κάτι τέτοια). Το μόνο που ήξερε είναι ότι έπρεπε να φτιάξει βαλίτσες για 10 μέρες και να βάλει μέσα καλοκαιρινά. Στον πίνακα αναχωρήσεων λοιπόν ανακαλύπτει ότι πάμε αρχικώς Μαδρίτη (είχε ακούσει να λέω στον ταξιτζή πως η πτήση είναι στις 7:20), κάτι το οποίο ενισχύει την πεποίθησή της ότι πάμε Άγιο Δομίνικο στην Καραϊβική (η Iberia δε πάει εκεί αλλά δε χρειάζεται να της το πούμε,μας βολεύει).
Κόσμος αρκετός για την πτήση, μεταξύ αυτών ο Λουτσιάνο (ποδοσφαιριστής με καριέρα σε Ολυμπιακό και Ξάνθη), προφανώς πάει σπίτι του Βραζιλία. Business class φυσικά ο κύριος. Στο check-in ζητώ συγκεκριμένες θέσεις για την μακρινή πτήση για Μπουένος Άιρες, αλλά βρίσκω την 3η-4η επιλογή μου.Πρώτη μου επαφή και με το νέο έλεγχο αποσκευών. Άσχετο, γιατί ακούω ότι αγοράζουν διαφανείς σακούλες για τα διάφορα υγρά όταν στο αεροδρόμιο στον έλεγχο στις δίνουν τσάμπα;
Η επιβίβαση έγινε και το πρώτο φως της ημέρας μόλις ξεπρόβαλε όπως φαίνεται εδώ.

https://www.airliners.gr/community/album_page.php?pic_id=9695

Φυσούνες και λοιπές χλιδές δεν έχει, δεν είναι και για πολλά έξοδα η Iberia βλέπετε.

Το A320 όπως είδατε και στη φωτογραφία, το EC-HHA, παραδομένο το Μάη του 2000, πρώτο χέρι όπως έψαξα μετά. Οι θέσεις με το εκνευριστικό seat pitch των σύντομων ευρωπαϊκών πτήσεων. Αναχώρηση χωρίς ιδιαίτερη καθυστέρηση. Σερβίρισμα πρωινό, αδιάφορο (πως λέμε εδώ δε θυμάμαι τί έφαγα χτες; κάπως έτσι). Ωστόσο μια έκπληξη: Μεταλλικά σερβίτσια! They are my God, υπάρχουν ακόμα εταιρείες που τα προσφέρουν απλόχερα στους πλήβειους της οικονομικής θέσης, και μάλιστα σε σύντομη πτήση! Φυσικά τα κουταλάκια κατασχέθηκαν (έχω κουταλοσυλλογή διαφόρων αερογραμμών βλέπετε).

Κάπου εκεί βγάζουμε να δοκιμάσουμε τον εξοπλισμού ταξιδίου (ή καλύτερα εξοπλισμό ύπνου): Μαξιλαράκι με ύφασμα φλις, και σκίαστρο. Λοιπόν καλύτερα να μασάς, έστω και πρωινό Iberia, παρά να μιλάς. Το μαξιλαράκι που τόσο ανελέητα κορόϊδευα που το χρησιμοποιούσαν άλλοι, το λούστηκα κανονικά. Αποδείχτηκε πολύ πρακτικό ειδικά στις πολύωρες πτήσεις. Έτοιμοι για ύπνο τρελό λοιπόν γιατί μας περιμένει δύσκολο journey. Μη με ρωτήσετε για Iberia magazine, I.F.E. κλπ, ιδέα δεν έχω ακόμα κι αν είχε οθόνες το μαγαζί για να παίξει κανά διαφημιστικό του ισπανικού ΕΟΤ. Ζζζζζζζζζ....
 
2 παρατηρήσεις για την πτήση που περιέγραψα πριν:
1) Ο πιλότος στον κόσμο του, δεν μας μίλησε ούτε μια φορά. Κάτι, τόσο δα ρε αδερφέ, ότι στη Μαδρίτη έχει 5 C, ότι η ώρα είναι 10:00 τοπική ή ότι οι Ισπανίδες είναι πολύ hot.
2) Στο 80% της πτήσης το αεροπλάνο κουνιόταν σα φραπόγαλο. Ή πολλά τα κενά αέρος, ή οι κυβερνήτες φορούν το ταμπελάκι «εκπαιδευόμενοι».

17/12 12:10 MAD-EZE (Buenos Aires), Iberia flight No 6845 (Airbus 340-600)

Μπορεί να πηγαίνω στην Ασία και στη Λατινική Αμερική, αλλά Ισπανία δεν έχω αξιωθεί να πάω. Μόνο στη Σεβίλλη πριν 5 χρόνια, κι αυτό ως φαντάρος (ήμουνα στο Ναυτικό και στη Φρεγάτα Αδρίας βλέπετε). Συνεπώς Μαδρίτη και Barajas Airport δεν είχα δει ποτέ μου. Από φίλους που είχαν πάει είχα ακούσει άσχημα λόγια για το αεροδρόμιο και απορώ γιατί. Το αεροδρόμιο μου φάνηκε συμπαθέστατο. Εντάξει το προσωπικό του αεροδρομίου μου φάνηκε αντιπαθέστατο, αλλά σε αυτό δε φταίει κάτι ο αρχιτέκτων και ο κατασκευαστής του Barajas. Τελοσπάντων, να υπενθυμίσω ότι η κοπέλα μου ακόμα δεν ξέρει πού πάμε, ενώ έχει δέσει το θέμα του Άγιου Δομίνικου και προβάρει στο μυαλό της μπικίνι και ηλιοθεραπεία πλάι στους κοκοφοίνικες. Φτάνοντας στον πίνακα αναχωρήσεων και αρχίζοντας το διάβασμα, συνειδητοποιεί ότι δεν έχουμε και πολλές επιλογές. Άγιος Δομίνικος και Καραϊβική δεν έχει (ούτε καν Κούβα εκείνη την ώρα), κάποιοι προορισμοί που θα μπορούσαν λόγω γεωγραφικής άγνοιας να υποστηρίξουν τα πιστεύω της καταρρέουν (το Quito είναι στην Καραϊβική; Όχι ματάκια μου, είναι η πρωτεύουσα του Ισημερινού). Οπότε είτε πάμε...Ιορδανία να γνωρίσουμε πολιτισμό (ωραία δε λέω αλλά όχι και μες τα Χριστούγεννα) είτε πάμε Λατινική Αμερική. Τέλοσπάντων να μη σας κουράζω, της δίνω boarding pass και το βλέπει μόνη της κανα μισάωρο αφού το κρατούσε για βεντάλια και αγχωνόταν να το κοιτάξει.

Παρένθεση: για να μη λέω κάθε φορά η φίλη μου, η κοπέλα μου, η καλή μου, το τζουτζουκάκι μου, meet Sofia:
https://www.airliners.gr/community/album_page.php?pic_id=9700

Αρκετοί από σας έχετε πάει Barajas, κι όσοι δεν έχετε πάει θα έχετε δει φωτογραφίες. Σε κάθε περίπτωση παραθέτω μερικές έτσι για το θεαθήναι:

Άποψη από το κεντρικό terminal.
https://www.airliners.gr/community/album_page.php?pic_id=9696

Φωτογραφίες από αεροπλάνα Iberia (ω! τί έκπληξη!)
https://www.airliners.gr/community/album_page.php?pic_id=9699
https://www.airliners.gr/community/album_page.php?pic_id=9698
https://www.airliners.gr/community/album_page.php?pic_id=9697

Well, αυτές είναι και οι τελευταίες φωτογραφίες που έχω για εκείνη τη μέρα δυστυχώς. Από παιδαριώδες λάθος έσβησα τα υπόλοιπα της ημέρας, που περιλάμβανε φωτογραφίες από την πτήση αλλά και στο ξενοδοχείο το βράδυ στο Μπουένος Άιρες.

Η αναμονή στο Barajas δεν ήταν πάνω από 2 ώρες. Λίγο να χαζέψουμε τον πίνακα αναχωρήσεων μπας και βρούμε πού πάμε, λίγο στα μαγαζιά, πέρασε η ώρα. Επειδή δε ξέραμε τί θα μας φιλέψει το ευγενές προσωπικό της Iberia, αγοράσαμε κάτι σάντουιτς ζαμπόν τυρί στην ευκαιριακή τιμή των 6.5 € έκαστο. Μάλλον το σφάξιμο στα εθρωπαϊκά αεροδρόμια είναι γενικευμένο φαινόμενο.

Αυτό που δεν ήξερα είναι πως η έξοδός μας U62 ήταν στην άλλη άκρη. Διάδρομοι, σκάλες, ξανά σκάλες, και στο 5ο υπόγειο πήραμε τρενάκι να μας πάει στα νέα ( ; ) κτίρια του αεροδρομίου απ’όπου φεύγαμε. Και βέβαια πάλι σκάλες (για να φτάσουμε πάλι σε επίπεδο θάλασσας) και διάδρομοι, ευτυχώς κυλιόμενοι. Συνολική ώρα που δαπανήσαμε να φτάσουμε: κάτι περισσότερο από 20 λεπτά!

Στην πύλη U62 έχανε η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. Ούτε εκπτώσεις στα Harrods. Αν ήθελες να κάτσεις περιμένοντας να ανοίξει η πύλη, έβρισκες κάθισμα καμιά δεκαριά πύλες πιο πίσω. Ο κόσμος μου θύμισε τη δικιά μας περίπτωση: Ομογενείς Αργεντίνοι, γυρνούσαν σπίτια τους για γιορτές, με 4 μπέμπηδες και 17 χειραποσκευές. Ήδη και πριν την επιβίβαση τα κλάματα των μωρών δημιουργούσαν μια ενορχήστρωση η οποία αν συνεχιζόταν εν πτήσει εμένα με έβλεπα αεροπειρατή. Μη Ισπανόφωνους δεν έβρισκες εύκολα, αλλά κι αν υπήρχαν χάνονταν μέσα στη λατίνικη οχλαγωγή.

Η πτήση ήταν προγραμματισμένη για τις 12:10 μ.μ. αλλά η επιβίβαση άρχισε μόλις στις 12. Γίνανε κάποιες ανακοινώσεις για το ποια νούμερα/σειρές καθισμάτων να επιβιβαστούν πρώτα, αλλά όλα μόνο στα ισπανικά, εμάς μας είχαν χεσμένους (excuse my French). Σε κάθε περίπτωση δε με ενδιέφεραν οι ανακοινώσεις καθώς κλασική μου συνήθεια είναι να κάθομαι και να περιμένω να επιβιβαστώ τελευταίος από το να σέρνομαι σε μια ουρά – στο κάτω κάτω στο ίδιο αεροπλάνο με εκείνον που μπήκε πρώτος θα μπω κι εγώ.

Με τα πολλά επιβιβαστήκαμε, στρογγυλοκάθησα στη θέση διαδρόμου (ναι δεν πήρα παράθυρο, ωραία είναι η θέα αλλά για 12+ ώρες πτήση προτεραιότητα έχουν τα...πόδια μου και όχι τα μάτια μου. Η πιθανότητα ελεύθερου καθίσματος ήταν περίπου ισοδύναμη με το να πετάξετε στο επόμενο 10μερο για Νέα Υόρκη με DC-3. Υποθέτω μάλιστα πως στο μέλλον θα την ψάξουνε τη δουλειά και το καπάκι της λεκάνης στις τουαλέτες θα λαμβάνεται ως αριθμημένη θέση.

Το αεροσκάφος ήταν Airbus 340-600, το νηολόγιο το είχα στη φωτό αλλά δε το είχα αποστηθίσει οπότε χάθηκε (παρεπιπτόντως αν υπάρχει ιστοσελίδα που να σου δίνει τη δυνατότητα να δεις registration συγκεκριμένης πτήσης του παρελθόντος, ενημερώστε με!). Αναχωρήσαμε με 1 ώρα καθυστέρηση περίπου, και αφού εξαντλήσαμε και το τελευταίο χιλιοστό του διαδρόμου απογείωσης για να σηκωθούμε. Α, η απογείωση έγινε συνοδεία κλασικής μουσικής και κλασικών μωρουδίστικων ουρλιαχτών. Κλασικά.

Με δεδομένο πως η πτήση είναι πάνω από μισή μέρα, ό,τι πιο μακρινό έχω ζήσει (ως τώρα ήταν οι πτήσεις μου για Μπανγκόκ, που δε ξεπερνούσαν τις 9.5 ώρες) είχα προετοιμαστεί για βαρβάτους ύπνους. Μετά την απογείωση μας προσφέραν φαγητό (με επιλογή κοτόπουλο ή ρύζι, αλλά στο λέγαν επί τόπου δε σου δίναν κάποιο μενού πριν), το σαβουρώσαμε και περιμέναμε μέχρι να θυμηθούν να μας το μαζέψουν. Μετά το μάζεμα, είχαμε τα μαγικά του Κόπερφιλντ. Οι αεροσυνοδοί εξαφανίστηκαν! Vanished! Τις πήρε το Εύρηκα! Για τις επόμενες 8 περίπου ώρες, δε πέρασε από το διάδρομο ούτε μια, έστω κατά λάθος. Η μόνη περίπτωση να έβλεπες μια (μόνο μία) είναι να πήγαινες στην κουζίνα για να ζητήσεις νερό. Εκεί δίναν αναψυκτικά ή μίνι σαντουιτσάκια κατά τη διάρκεια της πτήσης. Επίσης, οι αεροσυνοδοί ξέρουν αγγλικά, αλλά θα σου μιλήσουν στα ισπανικά και κόψε το λαιμό σου. Βλέπουν ότι ο δυστυχής τις κοιτάω σα χάνος, και συνεχίζουν ακάθεκτες στα ισπανικά. Εμφάνιση και συμπεριφορά 100% bitch, το μαστίγιο λείπει για να ολοκληρωθεί το concept. Πάντως τους δίσκους μας τους φέρνανε στο τραπεζάκι και όχι στο κεφάλι.

In flight entertainment: Για αρχή κάτι αστειάκια τύπου candid camera από Καναδά, μετά ένα ντοκυμαντέρ στα ισπανικά. 2 ταινίες, η μία το Cars (animated ταινία) και μια Ισπανική στο καπάκι. Πώς είπατε; Υπότιτλοι; Αχαχαχα το άλλο με τον Τοτό; Τέλοσπάντων εγώ δεν είδα τίποτα, διάβασα τα σοβαρά άρθρα του Downtown και την εφημερίδα μου, άφησα τη Σοφία να διαβάσει το Lonely Planet (ε, οργάνωσα όλο το ταξίδι, ας οργανώσει εκείνη τις τοπικές εξορμήσεις είπα και το ανέλαβε) φόρεσα την εξάρτησή μου (μαξιλαράκι σκίαστρο ωτοασπίδες και mp3 player) και όνειρα γλυκά.

Η πτήση είχε κι αυτή τις αναταράξεις της, το λαμπάκι για τις ζώνες αναβόσβηνε συνεχώς. Επί 12 ώρες οι μόνες ανακοινώσεις που είχαμε ήταν για να προσδεθούμε λόγω αναταράξεων (οι ανακοινώσεις σε στυλ καθήστε κάτω μη σας κλείσουμε το σπίτι). Κατά τα άλλα ενημέρωση σχετικά με το ποιοι είμαστε πού πάμε τί κάνουμε, όση είχατε εσείς στο σπίτι σας είχα κι εγώ. Προς το τέλος της πτήσης σερβιρίστηκε και βραδυνό, νομίζω λαζάνια αλλά για να μη τα θυμάμαι καλά μάλλον δεν ήταν από το Casa Di Pasta.

Η προσγείωση μας βρήκε στο Μπουένος Άιρες στις 9:30 τοπική (+5 η Ελλάδα) στο αεροδρόμια Ezeiza. Η εντύπωση η πρώτη ήταν πως είναι παλιό και γερασμένο, και εν μέρει ήταν σωστή: το κομμάτι του αεροδρομίου με τα check-in και τις αναχωρήσεις είναι λίγο αφημένο στην τύχη του. Φωτογραφίες απο το EZE αλλά και το AEP (αεροδρόμιο για εσωτερικές πτήσεις) στις επόμενες πτήσεις που θα περιγράψω. Η απόσταση είναι μισή ώρα από το κέντρο της πόλης, και το να πάρεις ταξί χωρίς να σε μαδήσουν σα μαργαρίτα είναι λίγο tricky. Ευτυχώς έχω καλούς φίλους αργεντίνους και ένα έγκυρο lonely planet!

Αυτά για σήμερα, ελπίζω να μη σας κούρασα. Όσοι αντέξατε δηλαδή ως το τέλος.
 
Και πάνω που σκεφτόμουν μήπως μας ξέχασες και δεν θα μας γράψεις trip report ... τρουπ ... εμφανίστηκες. Ωραία μας τα λες (πολύ ωραία μάλιστα), αλλά σου κόβω μονάδες για το "παιδαριώδες λάθος" σου! Ντροπή σου! :evil:

Πάντως, αν ήμουν στην θέση της Σοφίας και δεν γνώριζα που ταξιδεύω, μάλλον θα είχα πεθάνει από την αγωνία και θα είχα ξεσηκώσει τα γραφεία της εταιρίας για να μάθω μια ώρα νωρίτερα το τι μου έχουν οργανώσει. Μπράβο της για την αντοχή της ... αλλά και για τη δική σου. :P
 
Πρέπει να το παραδεχτώ ότι η επιλογή των προορισμών ήταν σούπερ αλλά, ρε HaS, έστω να της το πεις μία εβδομάδα πριν... Δηλαδή αν πηγαίνατε στον προορισμό σας μέσω Βερολίνου και έβλεπε:

OM 136 Ulaanbaatar Now Boarding

φαντάζεσαι τί θα επακολουθούσε; Τι να το κάνεις το μαγιό εκεί; Συγχαρητήρια πάντως, και σε σένα και στη Σοφία για την ψυχραιμία της. Αναμένω συνέχεια, δεδομένου ότι το Rapa Nui είναι στα σχέδια και θέλω να ξέρω τί παίζει "εκεί γύρω".... :lol:
 
Εύγε HaS. Ως γνήσιος τζέντλμαν άφησες την καλή σου να βιώσει την συνολική μαγεία του να ταξιδεύεις στο άγνωστο. Συγχαρητήρια. Μου θύμισες υπέροχα πράματα. Πάντα τέτοια. Ε και η Σοφία 8α ξέρει ότι δεν μπορεί να είναι και τόσο κακό αυτό που θα περιμένει... :D
Καλά, για την Ιberia έχουμε ακούσει τα πάντα. Δεν έπρεπε να ξαφνιαστείς. Απλά έπρεπε να έχεις μαζί σου αμπούλες φαγούρας. Εκεί να δεις πόσο ωραίες αντιδράσεις θα προκαλούσες στο πέρασμά σου.
Το μαξιλαράκι ήταν αυτό που τυλίγεται γύρω από το λαιμό; Ήταν πράγματι τόσο βολικό; Κάποτε το είχα δοκιμάσει αλλά δεν βοήθησε. Ίσως το ξανασκευτώ με κάτι χιλιάδες μίλια να περιμένουν.


ΥΓ: Περιμένουμε φυσικά και οποιαδήποτε τάνγκο κάλυψη από το ταξίδι. Δεν δέχομαι 'Όχι" για απάντηση.. :lol:
 
Akis":2ndlpbw9 said:
Και πάνω που σκεφτόμουν μήπως μας ξέχασες και δεν θα μας γράψεις trip report ... τρουπ ... εμφανίστηκες.

Ε, όσο να ναι θέλω και 10 μέρες να χωνέψω το ταξίδι και να απολαύσω τις υπόλοιπες γιορτές. Τώρα που τελειώσαν όλα στρώθηκα!

Akis":2ndlpbw9 said:
Πάντως, αν ήμουν στην θέση της Σοφίας και δεν γνώριζα που ταξιδεύω, μάλλον θα είχα πεθάνει από την αγωνία και θα είχα ξεσηκώσει τα γραφεία της εταιρίας για να μάθω μια ώρα νωρίτερα το τι μου έχουν οργανώσει.

Σε ποια εταιρεία θα έπαιρνες τηλέφωνο καρδιά μου; αν εννοείς ταξιδιωτικό πρακτορείο, ατύχησες έχω αρχή να ταξιδεύω μόνος μου και όχι σε στυλ "7 το πρωί ξυπνάμε πάμε εκεί, μεσημέρι τρώμε εκεί, βράδυ θα δούμε αυτό". Αν πάλι εννοείς την Iberia, πάλι ατύχησες δε ξέρεις (η Σοφία δηλαδή) με ποια αεροπορική πετάμε, ούτε καν την πρώτη στάση! Συνεπώς, τρώγεσαι με τα ρούχα σου (της).

aakunz":2ndlpbw9 said:
Πρέπει να το παραδεχτώ ότι η επιλογή των προορισμών ήταν σούπερ αλλά, ρε HaS, έστω να της το πεις μία εβδομάδα πριν... Δηλαδή αν πηγαίνατε στον προορισμό σας μέσω Βερολίνου και έβλεπε:

Ανδρέα μου η μόνη κατεύθυνση που είχα δώσει ήταν να πάρει μαζί της καλοκαιρινά ρούχα, άντε και κανα ελαφρύ ζακετάκι. Αλλά και να πήγαινε Βερολίνο, ήξερε ότι ο τελικός προορισμός είναι ζεστός!

captainjumbo":2ndlpbw9 said:
Εύγε HaS. Ως γνήσιος τζέντλμαν άφησες την καλή σου να βιώσει την συνολική μαγεία του να ταξιδεύεις στο άγνωστο. Συγχαρητήρια. Μου θύμισες υπέροχα πράματα.


Μερσί μεσιέ λε καπιτάν! Βλέπω ότι σας έκανε εντύπωση αυτό, αλλά έχω κάνει και χειρότερο στη Σοφία: τον περασμένο Μάη κατάφερα να την φτάσω με δικαιολογίες στο αεροδρόμιο, να κάνουμε check-in με άλλο ένα φιλικό ζευγάρι κάτω από τη μύτη της και να καταλάβει ότι πετάει σε μισή ώρα για Μιλάνο 2 λεπτά πριν περάσουμε έλεγχο διαβατηρίων (μέχρι εκεί που δε πήγαινε δηλαδή). Φυσικά για τέτοια χρειάζεται να έχεις και συμμάχους (την αδερφή της που ετοίμασε τα πράγματα ας πούμε, και το άλλο ζευγάρι που είχε τις βαλίτσες σα να ήταν δικές τους όλες), καλό προγραμματισμό, ταλέντο στο περνάνε απαρατήρητες κάποιες ύποπτες κινήσεις και μια μικρή δόση παιδικής αφέλειας (αφέλειας όχι βλακείας) από την πλευρά του θύματος. Σας διαβεβαιώ ότι πέτυχε 100% και έχω και το βίντεο της αποκάλυψης!

captainjumbo":2ndlpbw9 said:
Το μαξιλαράκι ήταν αυτό που τυλίγεται γύρω από το λαιμό; Ήταν πράγματι τόσο βολικό; Κάποτε το είχα δοκιμάσει αλλά δεν βοήθησε. Ίσως το ξανασκευτώ με κάτι χιλιάδες μίλια να περιμένουν.

Ναι αυτό εννοώ. Έχει στο αεροδρόμιο, η μάρκα είναι νομίζω travel blue, απλά πάρε το ακριβό (κάπου στα 13 ευρώ) όχι το φθηνό, εκείνο που έχει επένδυση φλις και είναι σα να ξαπλώνεις σε κουβέρτα. Εμένα μια φορά σε βόλεψε, το μαξιλάρι της Iberia μου ήταν άχρηστο!

Λοιπόν περισσότερο κείμενο αύριο, είμαι γραφείο σήμερα ως το βράδυ και δεν έχω εδώ τις φωτογραφίες. :)
 
Hunting a Shadow":h3ajgwoe said:
Σε ποια εταιρεία θα έπαιρνες τηλέφωνο καρδιά μου; αν εννοείς ταξιδιωτικό πρακτορείο, ατύχησες έχω αρχή να ταξιδεύω μόνος μου και όχι σε στυλ "7 το πρωί ξυπνάμε πάμε εκεί, μεσημέρι τρώμε εκεί, βράδυ θα δούμε αυτό". Αν πάλι εννοείς την Iberia, πάλι ατύχησες δε ξέρεις (η Σοφία δηλαδή) με ποια αεροπορική πετάμε, ούτε καν την πρώτη στάση! Συνεπώς, τρώγεσαι με τα ρούχα σου (της).
Κι εγώ που σε είχα για καλό άνθρωπο. Πάει ... μια είναι η λύση. Χωρίζουμε!!! Δεν θα άντεχα να μου κάνει κάποιος κάτι τέτοιο. Δεν θα μπορούσα να κοιμηθώ από τη μέρα που μάθαινα τα σχέδιά σου.

Αχ βρε Σοφία, τι τραβάς και δεν το μαρτυράς … Σε παρακαλώ επίσης να τις δώσεις να διαβάσει τα comment μας εδώ, να δει ότι υπάρχουν και καλή άνθρωποι. ;) :lol:
 
Εγώ πάλι τη βρίσκω πολύ σωστή την πρωτοβουλία να μην της πεις τίποτα πέρα από τα απαραίτητα! Βάζει και μια νότα μυστηρίου στο όλο ταξίδι εκτός των άλλων.

Όσο για την ΙΒ, ε, τι να λέμε...δεν είναι και Thai...και ούτε έχει τον τρόπο να τη φτάσει νομίζω...

Για συνέχισε, για συνέχισε...
 
21/12 11:40 AEP (Domestic Airport at B.A.) – IGR (Iguazu Waterfalls), LAN Argentina Flight No 4028 (Airbus A320)

Μετά από τέσσερις γεμάτες μέρες στο Μπουένος Άιρες, το αφήνουμε (προσωρινά) για να πάμε στους Καταρράκτες του Ιγκουαζού. Η πτήση αναχωρεί από το Aeroparque, το αεροδρόμιο του Μπουένος Άιρες για πτήσεις εσωτερικού αλλά και για Μοντεβιδέο (μόνο με την Pluna όμως, τον αερομεταφορέα της Ουρουγουάης).
Να σημειώσω εδώ το εξής: σα γνήσιος λάτρης των αεροπλάνων, σχεδιάζοντας το ταξίδι είχα όλα τα χαρακτηριστικά του πλεονέκτη. Έτσι, βλέποντας πως το δρομολόγιο AEP-IGR γίνεται από το δύο εταιρείες, την LAN Argentina και την Aerolineas Argentinas, ήθελα να ταξιδέψω και με τις δύο! Το ταξίδι στους καταρράκτες όμως το έκλεισα πακέτο (το μόνο σημείο του ταξιδιού που οργάνωσα έτσι). Προσπαθούσα λοιπόν να εξηγήσω στο δυστυχή πράκτορα (Έλληνα στην Αργεντινή, τον σύστησε ο Computerise) ότι θέλω να πάω με LAN και να γυρίσω με Aerolineas. Αδυνατούσε να καταλάβει γιατί, δε μιλά και άπταιστα Ελληνικά. Τελοσπάντων, τελικά έκλεισα το πακέτο χωρίς τα εισιτήρια τα οποία έκλεισα εγώ από Ελλάδα. Για την LAN μέσω του airtickets.gr, και για την Aerolineas Argentinas αναγκάστηκα να πάω στο συνεργαζόμενο γραφείο κάπου στη Μητροπόλεως (δε βγάζει e-ticket, ούτε από ίντερνετ μπορείς να το κλείσεις). Παρεπιπτόντως, εκεί στην airtickets.gr πρέπει να σκίζουν τα διπλώματά τους μαζί μου, 2 φορές τους χρησιμοποίησα και η μία ήταν αυτή με το εσωτερικό δρομολόγιο Αργεντινής, και άλλη μία για το global highly rated business route Hanoi,Vietnam – Vientiane, Laos.

Επανέρχομαι στην αναχώρηση. Φτάσαμε νωρίς στο αεροδρόμιο, ουρά στο check-in δεν υπήρχε, τελειώσαμε σε 2 λεπτά. Έβγαλα σε φωτό μια άποψη του terminal:

https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=9696

...και στο λεπτό μου την έπεσε ένας αστυνομικός που στα βλαχοισπανικά προφανώς μου είπε ότι δεν επιτρέπεται να βγάζω φωτογραφίες. Έλεγα να του τρίψω στη μούρη κανα RBF ή κανά χρονικό από spotting trips σε St Maarten, αλλά έδωσα τόπο στην οργή λέγοντας πως θα συμμορφοθώ στας υποδείξεις του. Εκεί λοιπόν που φύγαμε, βρίσκω μπροστά μου μηχάνημα που σου τυλίγει τη βαλίτσα για ασφάλεια.

https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=9719

Έχοντας ακούσει για περιστατικά κλοπών αντικειμένων από βαλίτσες στα Αργεντίνικα αεροδρόμια, είπα να το δοκιμάσω. Αν και είχαμε κάνει check-in, ο ιμάντας είχε κοπεί και η βαλίτσα μου ήταν ακόμα εκεί που την άφησα. Οπότε την τυλίξαμε, πληρώσαμε και 40 pesos (10 ευρά!) και την ξαναπήγαμε για να φύγει.

Ώρα για σκότωμα είχαμε, οπότε βγήκαμε από το αεροδρόμιο και πήγαμε απέναντι. Να πω ότι το αεροδρόμιο αυτό θύμιζε πολύ το αξέχαστο του Ελληνικού. Κι αυτό διότι ήταν παραθαλάσσιο, το χώριζε ένας δρόμος σα να λέμε η Ποσειδώνος. Περάσαμε λοιπόν την «Ποσειδώνος» απέναντι για να πάμε σε αυτό το παρκάκι:

https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=9721
https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=9720

Από εδώ ενώ καθόσουν στο παρκάκι, χάζευες το αεροδρόμιο και πετύχαινες και καμιά απογείωση:
https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=9722

Μετά την περιπλάνηση λοιπόν επιστρέψαμε στο αεροδρόμιο, και ανεβαίνουμε στον όροφο για να περάσουμε στα gates. Με το που ανεβαίνουμε τις σκάλες, εγκεφαλικό:

https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=9725

Τί ειν τούτο;;; του Αγίου Κολοκυθόπουλου θα βρούμε αεροπλάνο να μας πάει στους ευλογημένους τους Καταρράκτες! Η ουρά μου θύμιζε εκείνη με την οποία κάποτε βρέθηκα αντιμέτωπος στην Κων/λη, που πριν καν μπεις μέσα περνάς έλεγχο αποσκευών και τρως για πλάκα 1 ωρίτσα. Έλα όμως που η πτήση μας όμως ήταν σε μισή ώρα! Ευτυχώς ο ουρά προχώρησε γρήγορα, είχε αρκετά ανιχνευτικά μηχανήματα και σε 15 λεπτά είχαμε ξεμπερδέψει.

Εκεί ανακαλύψαμε ότι η πτήση μας είχε καθυστέρηση, οπότε plenty of time για χάζι, ψώνια και spotting. Ο χώρος ήταν ιδανικός για το σπορ, είχε τεράστιες τζαμαρίες χωρίς παρεμβολές από μεταλλικές δοκούς, χαιρόσουνα να χαζεύεις (όχι σα τη φυλακή τη δικιά μας – αχ, Ελληνικό πόσο μου λείπεις...). Παρεπιπτόντως και πριν προχωρήσω στις ενδιαφέρουσες φωτογραφίες, να σημειώσω πως ο χώρος των αναχωρήσεων ήταν άψογος, καθαρός μοντέρνος, σε αντίθεση με την χώρο του check-in που ήταν παραμελημένος. Το ίδιο συμπέρασμα προέκυπτε και για τo Ezeiza, το διεθνές αεροδρόμιο του Μπουένος Άιρες.

Τί σας έχω τί σας έχω; Πάμε λοιπόν:

1.Andes Lineas Aereas, MD-82 LV-BEP: Νέα αργεντίνικη αερογραμμή, πετάει κυρίως charter αλλά και προγραμματισμένα δρομολόγια από Μπουένος Άιρες στη Σάλτα.
https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=9726

2. Stored aircrafts, από δεξιά προς τα αριστερά: α) Α320 της LAN (το μόνο ενεργό σε αυτή τη φωτο). β) Boeing 737-200 με παλιό livery της Aerolineas Argentinas. γ) DC-9 (νομίζω) της Dinar, Αργεντίνικης εταιρείας που έπεσε έξω πριν 4 χρόνια. δ) Και τέλος, ένα από τα 2 Boeing 737-200 της American Falcon που εκτελούσε εσωτερικές πτήσεις μέχρι το 2005, οπότε και βυθίστικε αύτανδρο. Φαίνεται το έχει η χώρα να σκάνε κανόνια!
https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=9727

3. Austral, Boeing 737-200 LV-AYE. Μετά την Aerolineas Argentinas, η μεγαλύτερη στη χώρα, με ευρύ φάσμα εσωτερικών πτήσεων. Strangely enough, έχει το ίδιο livery με την Aerolineas, ενώ σχεδόν όλα της τα αεροσκάφη ανήκαν σε εκείνη. Μοιάζει με θυγατρική της αλλά δε το έχω ερευνήσει το θέμα.
https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=9728

4. LAN Argentina, Airbus 320-233 LV-BFO, μόλις ήρθε από Salta. Με ένα τέτοιο θα έφευγα, αλλά not yet.
https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=9729

5. Μερικά από τα 737-200 της Aerolineas Argentinas. Τα 25 από τα 36 αεροσκάφη της Aerolineas Argentinas είναι 737, ενώ έχει κι άλλα 14 stored.
https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=9730

6. Μπορείτε να μου πείτε ποια εταιρεία είναι το δεύτερο από αριστερά; Δε θυμάμαι, και δε διακρίνω καλά...
https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=9731

7. To MD-80 (LV-VAG) της Austral.
https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=9732

8. Last but not least: Saab 340, Sol Lineas Aereas LV-BEW. Πρώτη low-cost airline, εξυπηρετεί 4-5 αεροδρόμια στην Αργεντινή με 2 ίδια αεροσκάφη.
https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=9733

Ουφ...ρε σεις, κουραστικό είναι το trip report χαρά στο κουράγιο σας. Είχα σκοπό να καλύψω τα πάντα για την αναχώρηση, αλλά δε προλαβαίνω! Στο επόμενο θα σας γράψω τα περί πτήσης. Until then, enjoy…
 
Hunting a Shadow":3dpdsv9l said:
6. Μπορείτε να μου πείτε ποια εταιρεία είναι το δεύτερο από αριστερά; Δε θυμάμαι, και δε διακρίνω καλά...
https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=9731
To 737 της LAPA εννοείς? :wink:
Ευγε ΗaS! Κατατοπιστικό report και καλές φωτό. Κρίμα όμως να τις έχεις στην προσωπική σου φωτοθήκη "κρυφές" και να μην εμπλουτίσεις την κατηγορία International Airlines... :roll:
 
Top