Re: OA crash το 1972
Το ατύχημα συνέβη στις 21/10/1972 και ώρα 21:30'. Σύμφωνα με το ίδιο βιβλίο:
Στις 21:21’:45” το αεροσκάφος ζήτησε να προχωρήσει σε προσέγγιση με τη βοήθεια του Πανκατευθυντικού Ραδιοφάρου (VOR Approach) επειδή δεν είχε αξιόπιστες ενδείξεις από το σύστημα ενόργανης προσέγγισης του ΚΑΑ. Αυτή ήταν και η μοναδική αναφορά για αναξιοπιστία του συστήματος ενόργανης προσέγγισης του ΚΑΑ αφού δεν επιβεβαιώθηκε από κανένα άλλο αεροσκάφος που πετούσε στην περιοχή την ώρα εκείνη, ενώ οι έλεγχοι που έγιναν τις αμέσως επόμενες ημέρες έδειξαν πλήρως αξιόπιστη λειτουργία.
Στις 21:29’:00” το ραντάρ προσέγγισης ανέφερε ότι το αεροσκάφος βρίσκεται 2,5 – 3 ΝΜ από το σημείο προσγείωσης και ζήτησε από το αεροσκάφος το ύψος του. Το αεροσκάφος ανέφερε 1.000 πόδια. Τότε το ραντάρ προσέγγισης ανέφερε στο αεροσκάφος ότι βρίσκεται 1 ΝΜ δυτικά από τον άξονα του διαδρόμου προσγείωσης και η λήψη επιβεβαιώθηκε από το αεροσκάφος.
Στις 21:29’:17” το ραντάρ προσέγγισης διαβίβασε στο αεροσκάφος ότι ο διάδρομος είναι καθαρός, ότι υπάρχει η εξουσιοδότηση από τον Πύργο Ελέγχου του ΚΑΑ για προσγείωση δίνοντας τα στοιχεία του ανέμου, ότι έπαψε να βλέπει το αεροσκάφος στην οθόνη του ραντάρ, να εκτελέσει εγκατάλειψη προσέγγισης σε περίπτωση που δεν έβλεπε τον διάδρομο στο προκαθορισμένο ύψος (“minima”) και να ανάψει τους προβολείς του. Το αεροσκάφος δεν απάντησε, οπότε το ραντάρ προσέγγισης επανήλθε στις 21:30’:17” αναφέροντας προς το αεροσκάφος ότι ούτε ο Πύργος Ελέγχου του ΚΑΑ μπορούσε να το εντοπίσει και να εκτελέσει εγκατάλειψη προσέγγισης φεύγοντας προς τα δυτικά σε περίπτωση που δεν έβλεπε το διάδρομο στο προκαθορισμένο ύψος. Αλλά καμία πλέον απάντηση δεν υπήρξε από το αεροσκάφος.
Το αεροσκάφος στις 21:29’:30” έπεσε στη θαλάσσια περιοχή της Βούλας στη γεωγραφική θέση (παλαιό σύστημα συντεταγμένων) 37° 51’ 24” βόρειο πλάτος, 23° 44’ 09” ανατολικό μήκος.
Το αεροσκάφος έπεσε στη θάλασσα με το σύστημα προσγείωσης κάτω, με ταχύτητα 146 κόμβους, με τα πτερύγια καμπυλότητας στις 10°, ενώ η στάση του αεροσκάφους ήταν οριζόντια (κλίση ανόδου – καθόδου μικρότερη από 1°). Με ελαφρά αριστερή κλίση το αριστερό σκέλος προσγείωσης ήταν το πρώτο που ακούμπησε στη θάλασσα.
Μετά την επαφή του αεροσκάφους με την θάλασσα, αποκόπηκαν το μπροστινό σκέλος προσγείωσης από τη ρίζα του, οι τροχοί των κύριων σκελών προσγείωσης, οι δυο πτέρυγες από τη ρίζα τους και η αριστερή έλικα. Η πρόσκρουση δημιούργησε ρήγμα στο μπροστινό τμήμα της ατράκτου με αποτέλεσμα η θάλασσα και το καύσιμο του αεροσκάφους να γεμίζει τους σκοτεινούς πλέον θαλάμους διακυβέρνησης και επιβατών και το αεροσκάφος να αρχίσει να βυθίζεται με το ρύγχος, ενώ η ουρά είχε ανυψωθεί.
Σχόλια: Δεδομένου ότι το σύστημα προσγείωσης ήταν κατεβασμένο πρέπει να θεωρήσουμε ότι δεν πήγαινε για προσθαλάσσωση αλλά για κανονική προσγείωση.
Δεδομένου ότι το σκάφος ανέφερε πρόβλημα στο ILS που δεν επιβεβαιώθηκε από κανένα άλλο α/φος ή έλεγχο που ακολούθησε το ατύχημα και δεδομένου ότι δεν υπήρχε αναφορά για πρόβλημα στο ILS του αεροσκάφους, μάλλον επρόκειτο για σφάλμα του πληρώματος.
Βέβαια, γύρω από το συγκεκριμένο ατύχημα έχει αναπτυχθεί μια έντονη φημολογία, που βασίζεται σε συγκεκριμένα γεγονότα. Πρώτο είναι ότι ο συγκυβερνήτης ήταν ένα από τα θύματα, με αποτέλεσμα να κατηγορηθεί ο κυβερνήτης ότι τον άφησε αβοήθητο, ενώ σε άλλες περισσότερο κακοπροαίρετες εκδόσεις ότι ηθελημένα τον εγκατέλειψε. Το δεύτερο είναι ότι ο κυβερνήτης μετά τις πρώτες βοήθειες από το προσωπικό του ΠΙΚΠΑ πήγε στο σπίτι του και ζήτησε τηλεφωνικά την επόμενη ημέρα να ενημερωθεί για το ατύχημα. Επίσης ο συγκεκριμένος κυβερνήτης κατηγορήθηκε από τους συναδέλφους του και για παλαιότερα συμβάντα.
Σε κάθε περίπτωση πάντως εφόσον είχε στη διάθεσή του ραντάρ εδάφους θα μπορούσε να ζητήσει την καθοδήγησή του, αν θεωρούσε τις ενδείξεις που είχε αναξιόπιστες. Η καταγραφή των στοιχείων πτήσης πάντως δίνει μια ομαλή κάθοδο μέχρι την πρόσκρουση στη θάλασσα.
Σε κάθε περίπτωση πάντως συμφωνώ ότι πρέπει να εξετάζουμε μόνο τα γεγονότα και τίποτε περισσότερο. Επίσης σωμφωνώ ότι κάποιες λεπτομέρειες του ατυχήματος δεν μπορούμε να τις γνωρίζουμε.
