Συνοπτικά το άρθρο αναφέρεται στην αναζήτηση στρατηγικού εταίρου εκ μέρους της Spanair με προτίμηση κάποια εταιρία εντός της Αστροσυμμαχίας, αφού η είσοδος Καταλανών μετόχων απέτυχε και μετοχές της εταιρίας κατέληξαν σε καταλανικές δημόσιες επιχειρήσεις.
Απο την άλλη η ΤΗΥ στην Spanair βρίσκει την ιδανική ευκαιρία αλλά και τον ταχύτερο τρόπο να επεκταθεί στη Λατινική Αμερική εκμεταλλευόμενη τις πτήσεις κοινού κωδικού μεταξύ των 2 εταιριών, το αναπτυσσόμενο image της πρώτης στην Καταλονία, μέσα από τις χορηγίες, καθώς και τη δεσπόζουσα θέση της δεύτερης στο El Prat (φαντάζομαι αναφέρεται στα slots) με απώτερο στόχο την επέκταση στην περιοχή μέσω του hub IST.
Ωστόσο εγείρονται διάφοροι προβληματισμοί γύρω απο το deal καθώς η Spanair χρωστάει ακόμα λεφτά στους πρώην μετόχους της (SAS,200 εκατ. ευρώ) ενώ στην περίπτωση που τελικά εξαγοραστεί ποσοστό της απο την ΤΗΥ η οποία είναι και ξένη και ημικρατική θα πρέπει να επιστρέψει λεφτά και στην Καταλανική κυβέρνηση η οποία την είχε σώσει με το πρόσχημα του Καταλανικού αερομεταφορέα.Επίσης σημαντικό πρόσχωμα θεωρείται το πλαφόν του 49% στο δικαίωμα ψήφου για τον wannabe μέτοχο της εταιρίας.
Το άρθρο τελειώνει αναφερόμενο στη θνησιγένεια της ισπανικής εταιρίας η οποία ποτέ δεν υπήρξε βιώσιμη κατακρίνοντας μάλιστα την εμμονή (της καταλανικής κυβέρνησης?) να τη διατηρήσει εν ζωή πάσει θυσία.