Γυρίζοντας τον κόσμο!!!

  • Thread starter Thread starter fotis
  • Ημερομηνία δημιουργίας Ημερομηνία δημιουργίας
Ρε συ μικρέ , τι θα γίνει?? θα μας αφήσεις να δουλέψουμε λιγάκι??? (ασε που σ εχει ερωτευθεί η κόρη μου και θέλει ταξίδια σαν τα δικά σου ) :thx: :thx:
 
flying Doc":is3elyki said:
...μόλις 5 μέρες πριν την αναχώρησή μου για το στέκι του Αλ Καπόνε (το Τσίκαγο ντε) επέτρεψε μου να σε διορθώσω. Α320 της US Airways ήταν το πλωτό αεροπλάνο...
α) ήδη αυτομαστιγώθηκα πολλάκις για το μέγα σφάλμα μου
β) χαιρετισμούς στη "θεία από το Τσίκαγο" γιατί έχω πολύ καιρό να μιλήσω μαζί της (επί τη ευκαιρία, μέτρησε και την πίεσή της σε παρακαλώ)
γ) αν δε ζει, μάθε αν υπάρχει κάποια διαθήκη!!!
 
Re:

fotis":rzqenarh said:
...Το καλό εδώ είναι ότι κάθε γωνία (στην κυριολεξία) έχει Starbucks ή Mc Donald’s, οπότε είχαμε άμεση πρόσβαση σε μέρος για να με αλλάξουν και να με ταίσουν

Έχω την αίσθηση ότι δεν θα σε ευγνωμονεί για τη δημοσίευση της συγκεκριμένης φωτό στο μέλλον :D :D
 
Μία από τις μέρες μας τις «ξοδέψαμε» στο Woodbury.
Το Woodbury ( http://www.premiumoutlets.com/outlets/outlet.asp?id=7 ) είναι ο παράδεισος του shopping.
Είναι ένα χωριό λίγο περισσότερο από μία ώρα έξω από το Μανχάταν (πηγαίνετε με το ΚΤΕΛ, όχι το ιπτάμενο, αυτό με τα λεωφορεία), το οποίο δεν έχει σπίτια. Έχει μόνο τα outlet όλων των εταιρειών.
Εκεί η μαμά εκνευρίστηκε τόσο πολύ που ορκίστηκε να μην ξαναγοράσει τίποτα από την Ελλάδα.
Μιλάμε ότι είμαστε πολύ κορόιδα που συνεχίζουμε να ψωνίζουμε με τέτοιες τιμές στη χώρα μας.
Το μόνο που πρέπει να ξέρετε αν βρεθείτε εκεί είναι ότι επιβάλλεται να έχετε μαζί σας μια βαλίτσα άδεια έτσι ώστε να τη γεμίσετε όσες ώρες θα ψωνίζετε σ’ αυτό το μέρος. Ενδεικτικά να πω (για τις κυρίες) ότι φόρεμα στο Armani Exchange κόστιζε 20 $ όσο και οι ασορτί γόβες, ενώ όταν έφτανες στο ταμείο σε ενημέρωναν ότι σε αυτές τις τιμές υπάρχει επιπλέον 20% έκπτωση!!!
Μία επόμενη μέρα την αφιερώσαμε για περίπατο στην «πίσω αυλή της Νέας Υόρκης», το Central Park. Μη σας φανεί πολύ. Μία μέρα είναι όσο χρειάζεστε για να το γυρίσετε. Αυτή η έκταση πρασίνου 3500 στρεμμάτων (σωστά διαβάσατε, τριών χιλιάδων πεντακοσίων) είναι μια πραγματική όαση στο κέντρο της πόλης. Σχεδιάστηκε το 1858 και χρειάστηκε να περάσουν 16 χρόνια για να ολοκληρωθεί. Αν δεν το καταλάβατε, είναι εξ’ ολοκλήρου ένα τεχνητό πάρκο!!! Οι άνθρωποι, πριν από 150 χρόνια, συνειδητοποίησαν ότι δεν τη «βγάζουν καθαρή» χωρίς πράσινο κι έτσι –μια και δεν υπήρχε- αποφάσισαν να δημιουργήσουν.
Στο πάρκο αυτό μπορείτε να κάνετε τη βόλτα σας με διάφορους τρόπους:
Μία επιλογή είναι τα ποδαράκια σας.
Μια άλλη επιλογή είναι να γυρίσετε το Central Park με άμαξα,
ενώ μια τρίτη είναι το τρίκυκλο ποδήλατο.

Αν βρεθείτε εκεί το χειμώνα μπορείτε να κάνετε μια βόλτα στο παγοδρόμιο, ενώ αν είναι καλοκαίρι μπορείτε να νοικιάσετε βάρκες με κουπιά, γόνδολες και ποδήλατα.
Αισθητή είναι και εδώ η παρουσία της αστυνομίας με κάθε πρόσφορο μέσο.
Θα συναντήσετε πολλούς ποδηλάτες, που κάποιες φορές θα νομίζετε ότι κυνηγούν τις δρομείς.
Αφεθείτε στη μαγεία των ήχων του σαξοφώνου, πάρτε μια ανάσα στο σιντριβάνι και φροντίστε να έχετε μαζί σας μερικά φιστίκια. Όχι, δε θα συναντήσετε τον Σούπερ Γκούφη, θα συναντήσετε πολλούς σκίουρους οι οποίοι θα σας αγαπήσουν σφόδρα αν τους ταίσετε.
Αφού περπατήσετε αρκετά προς το βορρά, θα φτάσετε στη λίμνη (επίσης τεχνητή) η οποία έχει ένα πολύ γνώριμο σε εμάς όνομα. (Κάθε ομοιότητα με τον εθνικό μας αερομεταφορέα είναι εντελώς τυχαία).

Αν μετά από τόσο περπάτημα έχετε ακόμα κουράγιο, κάντε μια βόλτα περιμετρικά της λίμνης και η εικόνες θα σας αποζημιώσουν. Προσοχή όμως, ισχύουν κι εδώ οι κανόνες κυκλοφορίας. Θα πρέπει να περπατάτε αντίθετα από τη φορά των δεικτών του ρολογιού για να μην τσουγκρίσετε με όσους κάνουν τη γυμναστική τους. Σ’ αυτό το πάρκο θα νομίζετε ότι βρίσκεστε δεκάδες χιλιόμετρα έξω από το θορυβώδες κέντρο του Μανχάταν. Κι όμως, είσαι ακριβώς στην καρδιά του. Φτάνοντας στην άλλη μεριά της λίμνης συνεχίστε προς το βορρά και θα καταλήξετε στο όμορφο Χάρλεμ. Αν πάλι βαριέστε γυρίστε προς τα πίσω γιατί έχετε πολύ δρόμο ακόμα να διασχίσετε στο Central Park. Άλλωστε υπάρχουν και άλλοι τρόποι για να δείτε το Χάρλεμ. Θα το δούμε μαζί παρακάτω. Μην ανησυχείτε για τίποτα. Εδώ είμαστε εμείς. Είπαμε, απλά χαλαρώστε.
Κάνοντας μια επιβεβλημένη στάση στο Belvedere Castle και στην ομώνυμη λίμνη για να ταίσετε τις πάπιες, παίρνετε μια ανάσα, μετά συνεχίζετε νότια, περνάτε από την άλλη λίμνη (αυτή που ξεκινούσε από το σιντριβάνι που είδατε νωρίτερα) και αν επιστρέφετε από την ανατολική μεριά του πάρκου (από τη μεριά της 5ης λεωφόρου) θα μπορέσετε να δείτε και τον μίνι ζωολογικό κήπο.
Φτάνοντας προς τη νότια έξοδο μπορεί να συναντήσετε κάποιον που χορεύει το χορό της βροχής, αλλά μάλλον δεν τον χόρεψε καλά γιατί επί δύο εβδομάδες μόνο κάτι σταγόνες έριξε.

Μετά από μια τόσο κουραστική μέρα αυτό που χρειαζόμουν ήταν ξεκούραση.
Επιστροφή στο ξενοδοχείο και μελέτη φυλλαδίων για sightseeing της πόλης.
Υπάρχουν δύο εταιρείες οι οποίες οργανώνουν εκδρομές sightseeing εντός πόλης. Δε θυμάμαι τα ονόματά τους, αλλά να γνωρίζετε ότι η μία έχει μπλε λεωφορεία και η άλλη κόκκινα. Εσείς προτιμήστε αυτή με τα κόκκινα. Είναι πιο καινούρια. Κατά τα άλλα, δεν υπάρχουν ουσιώδεις διαφορές στα προγράμματά τους. Αυτό που προσφέρουν είναι διαδρομές με διώροφα ανοιχτά λεωφορεία. Μη φοβηθείτε τη βροχή. Αν βρέχει τα σκεπάζουν με διάφανες οροφές.
Είπαμε όμως... ο τύπος δε χόρεψε καλά το χορό της βροχής.
Εν τω μεταξύ, όσο εγώ μελετούσα τα φυλλάδια, οι γονείς μου είχαν ήδη κάνει μπάνιο και είχαν ντυθεί για να βγούμε για ποτό. Μα καλά, είναι τρελοί; Μα τι πίνουν τέλος πάντων; Δεν κουράζονται με τίποτα αυτοί οι άνθρωποι; Τι να κάνω κι εγώ, τους ακολούθησα. Ευτυχώς στους κλειστούς χώρους απαγορεύεται το κάπνισμα κι έτσι πέρασα κι εγώ μια χαρά. Πήγαμε σε ένα υπέροχο μπαρ, το οποίο βρίσκεται στο ξενοδοχείο “W” στη γωνία Broadway & 47ης με την είσοδο από την 47 οδό. Είναι ένας υπέροχος χώρος (μετά την ανακαίνιση από τον όμιλο W και μετατροπή του από κοινό ξενοδοχείο σε μοδάτο) που μαζεύει πολύ ωραίο κόσμο. Μας έκανε μάλιστα εντύπωση το πόσο καλοντυμένος ήταν ο κόσμος σε σχέση με το γούστο όσων είχαμε δει μέχρι τώρα. Φυσικά το εγκεφαλικό έρχεται στο τέλος... 4 ποτήρια κρασί 87 δολάρια. Τυχεροί είναι που εγώ δεν πίνω (ακόμα). Βόλτα δε θέλανε; Καλά να πάθουν. Αυτοί όμως δε βάζουν μυαλό, το επόμενο βράδυ πάλι εκεί πήγαμε. Τα θέλει ο ποπός τους...

Είχαμε μείνει στα sightseeing tours.
Ένα από τα προγράμματα είναι η βραδινή περιήγηση της πόλης.
Η φοβερή κίνηση
της πόλης βοηθά στο να βλέπεις τα αξιοθέατα με την άνεσή σου και να τα φωτογραφίζεις.
Εγώ προτίμησα να φωτογραφίσω μια ομορφούλα μαζί με τη φίλη της.
Η βραδινή περιήγηση περιλαμβάνει και «πέρασμα» στο Brooklyn απ’ όπου μπορείτε να θαυμάσετε μια νυχτερινή άποψη των ουρανοξυστών του Μανχάταν.
Πάρτε και άλλη μία νυχτερινή άποψη για να την εμπεδώσετε, πριν θαυμάσετε και τη νυχτερινή λήψη της γέφυρας του Brooklyn.
Κάνοντας το ημερήσιο «downtown sightseeing» θα περάσετε από το «Museum of Sex», θα δείτε δρόμους να καπνίζουν, θα «μπείτε» στην Chinatown και στο Soho και θα φτάσετε νότια στο τελωνείο των Ηνωμένων Πολιτειών όπου αν είστε τυχεροί θα «πέσετε» σε γιορτή Βούλγαρων και (αν θέλετε) μπορείτε να πάρετε κι εσείς μέρος στους χορούς και στα πανηγύρια τους.
Από εκείνο το σημείο θα πάρετε και το λεωφορείο για το «Brooklyn sightseeing».
Περνώντας πάνω από τη γέφυρα μπορείτε απ’ τη μία να δείτε το Μανχάταν με τους ουρανοξύστες του από μακριά και απ’ την άλλη να ρίξετε μια ματιά στο γήπεδο του τένις που κάποιο φτωχαδάκι έχει φτιάξει στην ταράτσα του σπιτιού του. Όση ώρα κινήστε με το λεωφορείο στο Brooklyn θα πρέπει να είστε ιδιαιτέρως προσεκτικοί γιατί τα φανάρια εδώ είναι πιο χαμηλά και να είστε σίγουροι ότι αν σηκώνεστε όρθιοι θα σας έρθουν κατακέφαλα.
Καθίστε λοιπόν στα αυγά σας και θαυμάστε μια διαφορετική Νέα Υόρκη με χαμηλά σπίτια, με ένα Πανεπιστήμιο που στην πρόσοψη του οποίου είναι γραμμένα ονόματα αρχαίων Ελλήνων, με μια αψίδα που θυμίζει λίγο την αψίδα του θριάμβου στο Παρίσι και φυσικά με τη φημισμένη όπερα. Να σας πω την αλήθεια, εγώ δεν είχα ξανακούσει για τη συγκεκριμένη όπερα, αλλά ο ξεναγός μας είπε ότι είναι φημισμένη. Ok, friend, as you like! Στην επιστροφή και περνώντας από τη γέφυρα μη λησμονήσετε να κάνετε το σταυρό σας έξω από την εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας.



δείτε στο επόμενο (προτελευταίο) επεισόδιο:
-Μια (σχεδόν) γυμνή στο χιόνι
-Το πρώτο μου μαγιό
-Κάνε κι εσύ καριέρα στις U.S. Armed Forces
-Περίπατος και spotting στη γέφυρα του Brooklyn
-Κρουαζιέρα στον ποταμό Hudson
-Ένα Concorde της British Airways στο Μανχάταν
-Grand Central Station
 
Αναμένουμε καρτερικά την επόμενη περιγραφή.........
 
Απο τα καλύτερα ρεπορτ για Αμέρικα που έχω διαβάσει στα Ελληνικά.Με πλούσιο φωτογραφικό ρεπορτάζ{ειδικά το...μπουτάκι σκίζει }.Παράλληλα αναμένω εξίσου συναρπαστική συνέχεια.

Αμα θυμάσαι δώσε και καμιά ενδιαφέρουσα διευθυνση για φαγητό πάλι αν και δυστυχώς πολύ δύσκολα στην Αμέρικα μπορεί ευκολα να βρει κάποιος ενα εστιατόριο που μπορεί να ικανοποιήσει το απαιτητικό μου στομάχι.

Επίσης στο Μετροπόλιταν προλάβατε να πάτε?
ΠΑΡΆΣΤΑΣΗ ΣΕ ΘΈΑΤΡΟ?
Σκεφτήκατε να πάτε σε ξενοδοχείο στο Μπρούκλιν?Αρκετά πιο φτηνά και σχετικά καλά αν και στο Χίλτον που μείνατε η τιμή ήταν επιεικώς απαράδεκτη....εξαιρετική. :thx: {Για Μανχάταν μιλάμε}
 
Leon":25aco8yh said:
...Αμα θυμάσαι δώσε και καμιά ενδιαφέρουσα διευθυνση για φαγητό πάλι αν και δυστυχώς πολύ δύσκολα στην Αμέρικα μπορεί ευκολα να βρει κάποιος ενα εστιατόριο που μπορεί να ικανοποιήσει το απαιτητικό μου στομάχι...
Eighth Avenue & 48th West St.
Ακριβώς δίπλα από το Hilton Garden Inn.


Leon":25aco8yh said:
...ΠΑΡΆΣΤΑΣΗ ΣΕ ΘΈΑΤΡΟ?...
Με μωρό 6 μηνών στο θέατρο μάλλον θα δίναμε τη δική μας παράσταση.


Leon":25aco8yh said:
Σκεφτήκατε να πάτε σε ξενοδοχείο στο Μπρούκλιν?Αρκετά πιο φτηνά και σχετικά καλά αν και στο Χίλτον που μείνατε η τιμή ήταν επιεικώς απαράδεκτη....εξαιρετική...
Προτιμήσαμε να είμαστε σε απόσταση αναπνοής (δηλαδή με τα πόδια) από το κέντρο του Μανχάταν (και το Hilton παρείχε την εγγύηση ότι μέσα στο δωμάτιο ΔΕΝ θα ακούγεται τίποτα από την εξωτερική κίνηση).
Αν μέναμε στο Brooklyn θα έπρεπε κάθε μέρα να χρησιμοποιούμε το PATH για να φτάσουμε σε σταθμό μετρό και μετά να παίρνουμε το μετρό για να φτάσουμε στα σημεία που θέλαμε.
Ταλαιπωρία.
Άσε που το μετρό μπορεί (σε ώρες αιχμής) να μείνει και μισή ώρα ακινητοποιημένο.
Μια χαρά μας έκατσε η Paris Hilton... ούπς, το Hilton ήθελα να πω!
 
Δεν θέλω να βγω οφφτόπικ, αλλά το μετρό πως μπορεί να είναι ακινητοποιημένο? Από τον κόσμο που προσπαθεί να επιβιβαστεί? Αλλά μισή ώρα???
Και στο σύνταγμα μερικές φορές γίνεται χαμός, αλλά πάνω από 1 λεπτό καθυστέρηση δεν έχει...(όχι πως συγκρίνω το Αττικό Μετρό με του Μανχάταν, αλλά για 30 λεπτά ακινητοποίηση μέχρι και πλοίο γεμίζεις, που να χει δόξα ο Γιαραμπής, όχι τρένο....)
 
Δε μένει ακινητοποιημένο σε αποβάθρα, αλλά σε κάποιο σημείο στη στοά λόγω "κίνησης".
Όσο κι αν μας ακούγεται περίεργο, αυτό συμβαίνει.
Όταν το χρησιμοποιήσαμε για να πάμε στο JFK για την πτήση της επιστροφής, παρόλο που δεν ήταν ώρα αιχμής μια και φύγαμε από το ξενοδοχείο στη 1.30 το μεσημέρι, χρειάστηκε να ακινητοποιηθεί τρεις φορές λόγω traffic για περίπου 4-5 λεπτά κάθε φορά.
Με τίποτα δε θα ήθελα να μείνω στη στοά για μισάωρο, παστωμένος, χωρίς να μπορώ να ανασάνω.
 
Το όμορφο με αυτό το ταξίδι ήταν ότι πετύχαμε τη Νέα Υόρκη με όλους τους καιρούς.
Ευτυχώς, το ξενοδοχείο πρόσφερε κάθε πρωί έξω από την πόρτα του δωματίου την εφημερίδα USA Today. Στην τελευταία της σελίδα υπήρχε αναλυτικότατη και εγκυρότατη τριήμερη πρόβλεψη καιρού οπότε φτιάχναμε κι εμείς ανάλογα το πρόγραμμά μας.
Έτσι, όταν είχε ήλιο και ζέστη επισκεφθήκαμε το Central Park, όταν έκανε κρύο πήγαμε στο Brooklyn... και όταν χιόνισε για τα καλά το ρίξαμε στο περπάτημα!!!
Ναι σωστά διαβάσατε!!!
Ενώ οι άλλοι προσπαθούσαν να προφυλαχτούν από το κρύο, εμείς αρχίσαμε την πεζοπορία στα παγωμένα πεζοδρόμια.
Πετύχαμε και κάποιους συναδέλφους του μπαμπά να βγάζουν «ζωντανό» με θέμα -τι άλλο- το κρύο.

Βλέποντας το ύψος του χιονιού μέσα στο κέντρο προσπαθούσα να φανταστώ πόσο πολύ θα έχει ρίξει έξω από την πόλη. Κι ενώ εμείς συνεχίζαμε τον τουρισμό μας φωτογραφίζοντας κτίρια όπως το Flatiron συνειδητοποιήσαμε ότι οι Αμερικάνοι είναι εντελώς τρελοί:
Μια (σχεδόν) γυμνή έκανε τζόκινγκ στο δρόμο!!!.

Κάποια στιγμή οι γονείς μου άρχισαν τις μ@λ@κίες, αλλά εγώ έκανα την πάπια. Δε βαριέσαι, καλά περνάω, μην τους τσαντίσω και δε με ξαναπάνε ταξίδι.

Οι βόλτες και τα ψώνια συνεχίζονταν ολημερίς, τόσο που είμαι σίγουρος ότι αν υπήρχαν “after” εμπορικά, θα πηγαίναμε και σε αυτά. Να φανταστείτε ότι, παρ’ όλο το κρύο και το χιόνι, μου αγόρασαν μέχρι και μαγιό για το καλοκαίρι.
Κούνια που σας κούναγε που θα βάλω εγώ τα “καμπάνια” μου σε μαγιό.
Τσίτσιδος θα σκάω μύτη στην παραλία για να γουστάρουν και τα γκομενάκια!!!

Αίσθηση μου έκανε το «κέντρο σταδιοδρομίας στις ένοπλες δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών» το οποίο ζητούσε εθελοντές υπό το άγρυπνο βλέμμα και το αυστηρό ύφος (ως άλλου Big Brother) του Πρόεδρου του Ιράν Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ.

Μετά από μια-δυο μέρες ο καιρός έφτιαξε για τα καλά και συνεχίσαμε τις βόλτες. Όχι ότι μας προβλημάτιζε τις προηγούμενες μέρες, αλλά όσο να’ ναι κανείς δε θέλει να περπατήσει τη γέφυρα του Brooklyn εν μέσω κακοκαιρίας.
Το κρύο βέβαια παρέμενε τσουχτερό (κάτω από τους 0 βαθμούς Κελσίου), αλλά δεν έβρεχε.

Αν βρεθείτε στη Νέα Υόρκη, κάντε τον κόπο να περπατήσετε τη γέφυρα αυτή. Να είστε σίγουροι ότι θα αποζημιωθείτε για τον κόπο σας με μια υπέροχη θέα.
Θα έχετε και την ευκαιρία να κάνετε και spotting. Πολλά αεροπλάνα θα περάσουν πάνω από την αστερόεσσα και ακόμα περισσότερα ελικόπτερα θα περάσουν πάνω από το κεφάλι σας.
Να ξέρετε ότι υπάρχουν εταιρείες οι οποίες σας κάνουν βόλτα πάνω από το Μανχάταν με ελικόπτερο. Η απογείωση γίνεται από το ελικοδρόμιο που βρίσκεται κοντά στον προβλήτα (ναι, το σωστό είναι ο προβλήτας) απ’ όπου μπορείτε να πάρετε και το πλοίο για το Staten Island. Με περίπου 200$ (συν περίπου 25$ για φόρους και ασφάλεια) θα απολαύσετε μαγευτικές εικόνες της πόλης από ψηλά. Σημείωση: τα μωρά πληρώνουν μόνο την ασφάλεια. Το μόνο άσχημο είναι ότι κρατάει μόνο 15 λεπτά.
Αν δε θέλετε να ξοδέψετε τόσα χρήματα, μπορείτε να κάνετε μια (μικρο)κρουαζιέρα με την εταιρεία Circle Line παίρνοντας ένα από τα καράβια της από την αποβάθρα 83 (20η Λεωφόρος & 42η Οδός) και να θαυμάσετε από θαλάσσης –τι άλλο- το άγαλμα της Ελευθερίας (όχι της Αρβανιτάκη) και άλλα «αξιοθέατα» όπως το μουσείο της νήσου Έλις, στην οποία από το 1892 μέχρι το 1954 εκατομμύρια ανθρώπων, μεταξύ των οποίων και πολλοί συμπατριώτες μας, συνωστίζονταν περιμένοντας τις ιατρικές εξετάσεις που θα τους επέτρεπαν την είσοδο στη χώρα και συνάμα θα αποτελούσαν το διαβατήριο για μια καλύτερη ζωή.
Κάτι άλλο που θα «θαυμάσετε» και που οι ξεναγοί θα σας δείξουν σαν «υπέροχη αρχιτεκτονική» είναι κάτι κτίρια τα οποία μοιάζουν με τις δικές μας εργατικές πολυκατοικίες. Πού το είδαν το ωραίο δε μπορώ να καταλάβω.
Θα μου πείτε, αυτοί είχαν Πρόεδρο τον Μπους, αυτό σε πείραξε?

Τελειώνοντας την κρουαζιέρα και βγαίνοντας από το πλοίο μπορείτε, ακριβώς δίπλα από το σημείο που θα δέσει, να κάνετε μια βόλτα στο πολεμικό μουσείο. Αν δε θέλετε να μπείτε μέσα, καθίστε απ’ έξω να θαυμάσετε ένα «αραγμένο» Concorde της British Airways.
Ε, αν δε θέλετε να δείτε ούτε αυτό, τι να σας πω... καθίστε σπίτια σας.
Ή κάντε μια έκπληξη στη σύζυγο/φίλη/ερωμένη/γκόμενα κλπ κλπ κανονίζοντας για την επιστροφή στο ξενοδοχείο να σας περιμένει μια λιμουζίνα. Δεν ξέρω να σας πω πόσο κοστίζει. Ευτυχώς ο μπαμπάς δεν ήταν κορόιδο και η λιμουζίνα περίμενε άλλους!!!
Ούτε πόσο κοστίζει η χειρομαντεία, το διάβασμα της παλάμης και το «ρίξιμο» των χαρτιών μπορώ να σας πω. Απλά απ’ έξω περάσαμε και ...κλικ, τη βγάλαμε τη φωτό.

Μη λησμονήσετε να περάσετε μια βόλτα και από το Grand Central. Είναι ο κεντρικός σταθμός τρένων. Πώς λέγαμε «στο σταθμό του Μονάχου»; Κάπως έτσι. Δε γνωρίζω ποιος τον σχεδίασε, αλλά είμαι βέβαιος ότι δεν τον σχεδίασε Αμερικανός. Έχει πολύ ωραία αρχιτεκτονική και ΔΕΝ είναι ουρανοξύστης. Μάλιστα απ’ έξω απαγόρευαν τη στάθμευση όχι για λόγους εξοικονόμησης χώρου, αλλά για τηλεοπτικούς λόγους!!!


δείτε στο επόμενο τελευταίο (επιτέλους) επεισόδιο:
-Το Air Train για το JFK
-Μεξικάνες, Τουρκάλες, Κινέζες, Αμερικάνες, Γαλλίδες και η Δύναμη Δέλτα στο JFK
-Η πτήση της επιστροφής για (αρχικά) CDG και κατόπιν για το Διεθνές Κοσμοδρόμιο των Σπάτων
-Τα ευτράπελα της πτήσης για Αθήνα (όταν οι Αφγανοί αγαπούν τη Γαλλία)
-Ο επίλογος
 
Top