Λίγες φορές είχα ταξιδέψει με την πΟΑ,αλλά έτυχε αυτές να εξαπλώνωνται σ'όλο το...φάσμα τού ιδιοκτησιακού της καθεστώτος-καί στον "Αρίστο" και στο κράτος.Διαφορές στην εξυπηρέτηση δέν είδα-μόνο μιά φορά,την τελευταία που ταξίδεψα,το καλοκαίρι τού 94 είχαμε καθυστέρηση στην αναχώρηση σε πτήση εσωτερικού και την ίδια αυτή φορά είδα δυστροπία από αεροσυνοδό (περιμέναμε επί ώρα μέσα στο αεροπλάνο,ντάλα μεσημέρι,με την πόρτα ανοιχτή και φυσικά χωρίς κλιματισμό και όταν ζήτησα ένα ποτήρι νερό,η "ηγουμένη" αρχικώς αρνήθηκε να μού φέρη διότι,όπως είπε,το απαγόρευε ο κανονισμός).Ολες τίς άλλες φορές,ΟΛΕΣ,απ'το 1970 που ήταν η πρώτη πτήση που θυμάμαι (είχα πετάξει και άλλες φορές τα προηγούμενα χρόνια αλλά ήμουν πολύ μικρός) μέχρι το 1994,η εξυπηρέτηση ήταν εφάμιλλη όποιασδήποτε άλλης ευρωπαϊκής εταιρίας
n-time στα ωράρια,ποιότητα στα φαγητά,φιλικά πληρώματα καμπίνας,καθαρά και περιποιημένα αεροπλάνα.Εντάξει,το 1970 είχαν ασημένια μαχαιροπήρουνα και το 1990 είχαν πλαστικά,αλλά αυτά είναι μικρολεπτομέρειες.
Εχω την εντύπωση λοιπόν πως τελικά οι ρεμούλες και λαμογιές δέν γινόντουσαν τόσο στο προσωπικό "αιχμής" (ιπτάμενους,τεχνικούς και όσους τού "εδάφους" ερχόντουσαν σε επαφή με τους επιβάτες),αλλά στους άλλους (διοικητικούς,οδηγούς κλπ),τους θεωρούμενους "βοηθητικούς" υπαλλήλους.Δηλαδή εκεί που η ποιότητα τής δουλειάς δέν γίνεται αντιληπτή από τον επιβάτη.Ναί,είναι γεγονός πως αρκετοί πιλότοι (κυρίως απ'τους "παλιούς") έβαζαν και τους γιούς τους,αλλά και αυτοί οι γιοί περνούσαν εξετάσεις,εκπαιδεύσεις και τελικά άν δέν ήταν καλοί στην δουλειά τους η εταιρία τους έδιωχνε (έχω φίλους,γιούς πιλότων που και αυτοί δούλεψαν ώς πιλότοι στην πΟΑ και μού είχαν πεί πόσο περισσότερο άγχος είχαν να είναι σωστοί στήν δουλειά τους ακριβώς γιά να μήν εκθέσουν τους πατεράδες τους που είχαν φροντίσει να προσληφθούν-έστω και με το "μέσον" αυτό).Αντιθέτως,είχα διαβάσει δημοσιεύματα σε εφημερίδες τής εποχής που μιλούσαν γιά μαγείρους στο Catering που δέν ξέραν να βράσουν ένα αυγό ή γιά δακτυλογράφους που πληκτρολογούσαν με το ένα δάχτυλο,κλπ-και οι οποίοι προφανώς είχαν μπεί επίσης με μέσον αλλά δέν τους πολυένοιαζε να είναι σωστοί εργαζόμενοι.Και αυτοί είναι που έβαλαν τα λιθαράκια τους (μαζί με τα "χοντρά" φαγοπότια τών πολιτικών) γιά την άσχημη εξέλιξη τής πΟΑ.....
Και ένα εύθυμο περιστατικό:Τον Σεπτέμβριο τού 1973,ταξίδεψα οικογενειακώς στην Βαρκελώνη μέσω Ρώμης (το σκέλος Ρώμη-Βαρκελώνη το κάναμε με την Alitalia,που και αυτή τότε δέν ήταν Alixalia),με 727 (το -CBD,άν θυμάμαι καλά).Είμαι έξω απ'την μπροστινή τουαλέτα και περιμένω να βγή ο προηγούμενος-που μάλλον είναι δυσκοίλιος,γιατί αργεί χαρακτηριστικά.Περνά ο φροντιστής και με ρωτά "are you with the group?" (προφανώς εννοούσε κάποιο γκρούπ τουριστών που ταξίδευε στην ίδια πτήση).Τού απαντώ "no sir,I'm travelling with my family" και απομακρύνεται.Καθώς εξακολουθώ να περιμένω τον δυσκοίλιο,έρχεται και με βρίσκει ο αδελφός μου και κάτι μού λέει (στα Ελληνικά βεβαίως).Εκείνη την στιγμή ξαναπερνά ο φροντιστής από μπροστά μας,μάς ακούει και..."καλά,Ελληνας είστε;" με ρωτάει."Τότε γιατί πρίν μού μιλήσατε Αγγλικά;"."Μά αφού εσείς αρχίσατε",τού απαντάω....
