Μια μικρή συνεισφορά στο off topic:
- Άσχετα με το οτι είναι πρωτεύουσες, Τίρανα, Σκόπια και Σαράγεβο έχουν σημαντικό μουσουλμανικό πληθυσμό. Το δε Σαράγεβο, όταν το επισκέφθηκα, είχε πτήσεις και για άλλες αραβικές χώρες (και σαν πληθυσμιακό μέγεθος με το ζόρι φτάνει τις 600.000 απο τους οποίους αρκετοί είναι Σέρβοι). Δείτε και τους προορισμούς στους οποίους πετούσε η FlyBosnia, ή ποιοί πετάνε σήμερα στο SJJ. Σίγουρα θα βρήκαν κάτι ελκυστικό σε μία πόλη πολύ μικρότερη απο την Θεσσαλονίκη και 1 ώρα πιο μακριά.
- Αν δεν μας προέκυπτε η πανδημία πιθανότατα το Κατάρ απο Θεσσαλονίκη θα συνέχιζε ακόμα. Συγγενείς που πέταξαν 3 φορές οριακά έβρισκαν θέση. Αλλά πιθανώς αυτή η μία πτήση να είναι για την ώρα αρκετή.
Ας μην ξεχνάμε και τους περιορισμούς που ισχύουν ακόμα, κλειστά σύνορα κλπ. Όταν πιθανότατα ακόμα και το 95% των επιβατών να είναι τράνζιτ και με τις χώρες τελικού προορισμού κλειστές, πώς να γίνει η πτήση; Θα γεμίσει ένα 320;
Όσν αφορά την καταγωγή των μεταναστών, πριν 70 χρόνια οι μετανάστες απο την βόρεια Ελλάδα έφευγαν κυρίως με τα τραίνα για Ευρώπη και απο την νότια με τα υπερωκεάνεια απο τον Πειραιά για ΝΥ και Αυστραλία, το αντίθετο γινόταν σπάνια, εξ'ού και οι μεγαλύτερες ανάγκες σύνδεσης του βορρά με την πχ Γερμανία και του νότου με πιο μακρινούς προορισμούς (και σε συνδυασμό πάντα με το υπερδιπλάσιο σημερινό πληθυσμιακό μέγεθος, το τουριστικό προϊόν της περιοχής και λοιπούς παράγοντες). Στα χρόνια που ακολούθησαν μπορεί να μην εμπλέκονταν πλέον τα υπερωκεάνεια και τα τραίνα, αλλά υπήρχε πλέον ο συγγενής, ο συγχωριανός κλπ που ήταν ένας λόγος να συνεχιστεί η τάση γεωγραφικού διαχωρισμού.
Εν κατακλείδι: άσχετα με το πληθυσμιακό, οικονομικό/τουριστικό μέγεθος μιας περιοχής, αν δεν υπάρχουν δεσμοί κάποιου είδους δεν υπάρχει λόγος για απευθείας σύνδεση. Για το Τελ Αβιβ πχ, οι συνδέσεις είναι ίσως δυσανάλογα πολλές αναλογικά με τον πληθυσμό (για κάποιον που θα το έβλεπε χωρίς να ξέρει τον λόγο). Βλέπετε λοιπόν πως όλα είναι υποκειμενικά.
Μέχρι το Νοβοσιμπίρσκ έφτασε ελληνικό αεροπλάνο απο την Θεσσαλονίκη, η πιο μακρινή πτήση ελληνικής εταιρίας απο την εποχή ΟΑ. Και μπράβο τους. Η Θεσσαλονίκη είχε και 4/5 πτήσεις την ημέρα για Μόσχα, αλλά για την ώρα καμία για Ντουμπάϊ, και υπάρχει λόγος γι αυτό.
Οποιαδήποτε σύνδεση είναι να γίνει, θα γίνει και μακάρι να γίνει για να υπάρχει ανάπτυξη για όλους. Αρκετά όμως με τις ονειρώξεις του κάθε τοπικού αναρμόδιου καρεκλοκένταυρου που θέλει απλά να χαϊδεύει αυτιά, η και με το σύνδρομο του μονίμως ριγμένου μικρού αδερφού που θέλει ακριβώς ότι και ο μεγάλος χωρίς να ξέρει τί πραγματικά του χρειάζεται και τί οχι.
Και εγω θέλω να ξαναδώ το 380 στην Αθήνα αλλά αν δεν ανοίξει η Κίνα και η Αυστραλία στο 100% έχουμε δρόμο ακόμα.
