Εις Την Πόλη………….(Istanbul)

[aakunz]

To Atatürk ανήκει στην τουρκο-αυστριακή κοινοπραξία TAV (Tepe - Akfen - Vienna Airport). Δεν έχει καμμία σχέση με τη Hochtief. H TAV κατασκευάζει/εκσυγχρονίζει και λειτουργεί τους νέους τερματικούς των αεροδρομίων της Κωνσταντινούπολης, της Άγκυρας, της Σμύρνης, της Τιφλίδας, του Βατουμι, του Μοναστίρ (Τυνησία), της Αλάνυα (εναλλακτικό της Αττάλειας), κατασκεύασε το νέο τερματικό του Καΐρου και κέρδισε τους διεθνείς διαγωνισμούς για το Αεροδρόμιο της Ρίγας, τον Σκοπίων, της Οχρίδας και την κατασκευή του αεροδρομιου του Στιπ.

 

[d|m|tr|s]

Ένα σύστημα που είχαν αρκετά φανάρια στους δρόμους και μου φάνηκε ιδιαίτερα χρήσιμο ήταν το χρονόμετρο που ανέφερε τον υπολειπόμενο χρόνο για να αλλάξει χρώμα. Όχι μόνο από την πλευρά των πεζών αλλά και αντιστοίχως από την πλευρά των οδηγών!!!
Δεν θυμάμαι να το έχω δει κάπου αλλού αυτό.

Το έχω δει στην Κομοτηνή, σε μερικά φανάρια, μόνο για τους οδηγούς, ίσως να υπάρχει και σε άλλες πόλεις.

 

[dab4coins]

Το έχω δει κι εγώ στην Κομοτηνή.Η δικαιολογία που έχω ακούσει περί μη τοποθέτησής τους στην Ελλάδα είναι για την αποφυγή κοντρών κλπ στα φανάρια..

 

[aakunz]

Θα καταχρασθώ τη φιλοξενία του φίλου aas59 για να προσθέσω κι εγώ μερικές φωτογραφίες μου από το Σαββατοκύριακο στην Κωνσταντινούπολη.
Το ξενοδοχείο που με φιλοξένησε ήταν το The Marmara İstanbul. Με μία early booking προσφορά είχα εξασφαλίσει ένα executive δωμάτιο στο 19ο όροφο, με καταπληκτική θέα προς την Πλατεία, τα Βόρεια Προάστεια, αλλά και το Βόσπορο.

Το πρωινό του Σαββάτου το πέρασα με μία βόλτα στην İstiklâl Caddesi, στο Karaköy, τη Γέφυρα του Γαλατά,έψαξα να βρώ τον ήλιο το Eminönü, το Sultanahmet και το Kabataş, απ' όπου ανέβηκα και πάλι στην Πλατεία Taksim με το νέο τελεφερίκ (finiküler). H Κωνσταντινούπολη έχει ένα ενοποιημένο δίκτυο Μέσων Μαζικής Μεταφοράς και έχει εισαγάγει το έξυπνο ηλεκτρονικό εισιτήριο (AKBİL) σε όλα τα μέσα εδώ και τουλάχιστον 10 χρόνια. Με την ειδική συσκευή AKBİL, προπληρώνεις τις μετακινήσεις σου και κάθε φορά που μπαίνεις σε κάποιο μέσο (μετρό, τραμ, λεωφορείο, τελεφερίκ, metrobus, πλοίο, tünel ή προαστιακό) το σύστημα αφαιρεί αυτόματα τις μονάδες από το Akbil. Εξαιρετικά χρήσιμο αλλά αρκετά δύσκολο να το αποκτήσεις, μια και πρέπει να συνεννοηθείς με υπαλλήλους που δε μιλούν αγγλικά ή οποιαδήποτε άλλη γλώσσα πλην της διαλέκτου του χωριού τους.

Κάθε φορά που πηγαίνω στο ιστορικό κέντρο, διαπιστώνω όλο και περισσότερο το πόσο πιο συντηρητική γίνεται η Κωνσταντινούπολη. Η μαντήλα έχει καλύψει τις περισσότερες από τις γυναίκες των φτωχών αλλά και των γειτονιών της μεσαίας τάξης, κι όλα αυτά ενώ τα ΜΜΕ επιχειρούν διαρκώς να προβάλλουν τα δυτικά πρότυπα ζωής.

Κυριακή πρωί αποφάσισα να αφήσω το ξενοδοχείο και να κάνω τη μίνι κρουαζιέρα του Βοσπόρου. Κατέβηκα και πάλι μέχρι το Eminönü, αγόρασα το εισιτήριο για το δημόσιο πλοίο της İDO και μπήκα από τους πρώτους, για να πιάσω θέση έξω. Πενήντα λεπτά μετά το ταλαιπωρημένο AYDIN GÜLER (ναυπηγήσεως 1983) άφηνε το Ιστορικό Κέντρο και έβγαινε από τον Κεράτιο Κόλπο (Haliç) με τελικό προορισμό το Anadolu Kavağı στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας. Αφήσαμε δίπλα μας την Αγία Σοφία και το ανάκτορo του Top Kapı.

Συνεχίσαμε προς Beşiktaş

Περάσαμε κάτω από την (Πρώτη) Γέφυρα του Βοσπόρου (Boğaziçi Köprüsü)

Κάναμε Ferry Spotting

Και μετά από τρεις ώρες, επιστρέψαμε στο Γαλατά. Τραμ για Kabataş, ακολούθως τελεφερίκ για Taksim και ένα γρήγορο φαγητό στο Kebap Dünyası (Λαχματζούν από το Γκαζίαντεπ και μία γενναία μερίδα Αλήναζικ, δηλαδή κεμπάπ με γιαούρτι, πουρέ μελιτζάνας και σάλτσα ντομάτας).

Αναχώρηση με το Havaş των 18:00. Άφιξη στις 18:40. Το check in άνοιξε στις 19:00. Γρήγορες διαδικασίες και μετά ήρθε και πάλι ο εφιάλτης του ελέγχου διαβατηρίων. Οι κλασικές χοντρές ρωσίδες και ουζμπεκοτουρκομάνες να περνούν κάτω από τους ιμάντες και να κλεβουν τη σειρά επιδεικτικά και παρά τις φωνές του κόσμου (ήδη ξεκίνησα μαθήματα ρωσικού υβρεολογίου και απειλών για το επόμενο ταξίδι), βόλτα στα duty free και επιβίβαση στην πτήση μας, η οποία έφτασε και αναχώρησε στην ώρα της (εν αντιθέση προς την αντίστοιχη πτήση της KTHY η οποία ήταν προγραμματισμένη για νωρίτερα, αλλά δεν είχε ακόμα φτάσει.

Τυπική πτήση ΟΑ, από αυτές που σε γεμίζουν ανάμεικτα συναισθήματα. Πολύ χαμηλή πληρότητα: 56 άτομα για τον ένα φροντιστή, 58 άτομα για τον άλλο, κάποιος από τους δύο έλεγε την αλήθεια και η μόνη λύση ήταν να ξεκινήσει μπαράζ καταμετρήσεων που επαναλαμβανόταν κάθε φορά που κάποιος σηκωνόταν και άλλαζε θέση (ακόμα και μετά το "Boarding Complete"). Συμπαθής ηγούμενος, εκνευριστική ωχαδερφίστρια συνάδελφος, με τον πρώτο να προσπαθεί να γεφυρώσει τα "κενά" που προξενούσαν αναταρράξεις στο galley. Δεν θα ήθελα να φανταστώ τι θα συνέβαινε αν η πληρότητα ήταν υψηλότερη... Μια πτήση δεν είναι καλή όταν απλά και μόνο είναι "στην ώρα της".

Άφιξη πριν από την προγραμματισμένη ώρα, εν μέσω αναταρράξεων. Μπορεί αυτή να ήταν η τελευταία πτήση μου με 737 των ΟΑ, τα ταξίδια όμως στη Γείτονα (για οικογενειακούς, και άλλους λόγους) συνεχίζονται... σύντομα με νέες περιπέτειες και νέους τρόπους αεροπορικής μετάβασης. İnşallah!

 

[aas59]

Thanks aakunz ,
Ιδιαίτερα τα βιντεάκια μου θύμισαν που είμουν πριν λίγες μέρες............

 

[amoydar]

Πολύ καλά report .

Να ρωτήσω την απορία μου όμως? 'Εκλεισα σήμερα για Κων/πολη το Δεκέμβρη και νομίζω ότι δεν χρειάζεσαι διαβατήριο για να πας. Εδώ διαβάζω και στα 2 report για έλεγχο διαβατηρίων. Ξέρει κάποιος να ενημερώσει περί του θέματος?

 

[mikedlkece]

Οχι, δεν χρειαζεται, απλα θελει νεου τυπου ταυτοτητα...

 

[aakunz]

Μόλις επέστρεψα από άλλο ένα ταξίδι στην αγαπημένη μου Κωνσταντινούπολη, τρεις μήνες μετά το τελευταίο, αυτή τη φορά με την Olympic Air, η οποία εκτελούσε τις πτήσεις για λογαριασμό των Ολυμπιακών Αερογραμμών.

Μερικές σκόρπιες εντυπώσεις:

ΟP315, Σάββατο 19.12.2009 / SX-OAV
Περίπου 45 επιβάτες + 2 μαυροφορεμένοι κοστουμαρισμένοι που μπήκαν τελευταία στιγμή
Υποδοχή στην πόρτα από τον Κ1.
Καλωσόρισμα από τον ίδιο τον Κ1, ο οποίος έχοντας δίπλα του τα μέλη του πληρώματος καμπίνας μας καλωσόρισε με τον πιο ωραίο τρόπο που έχω ζήσει ποτέ σε πτήση, περιγράφοντας την πορεία όχι μέσα από το cockpit αλλά μέσα στην καμπίνα, ευχόμενος μία καταπληκτική "Olympic Experience"
Πλήρωμα με Olympic Boy :twisted:
Το αεροπλάνο είχε υφασμάτινα καθίσματα και δε διέθετε διαχωριστικό ανάμεσα σε business και οικονομική.
Seat pitch για σφαλιάρες και κακώσεις μηνίσκου.
Πολύ καλή ποιότητα vegetarian meal, αν και τα βραστά/ψητά λαχανικά στις 8:00 το πρωί δεν είναι ό,τι καλύτερο για να ξεκινήσεις τη μέρα, όπως επίσης παρατήρησα ότι δεν διέθεταν ovo-lacto επιλογή.
Καμία αναφορά σε "Ιστανμπούλ" στις ελληνικές ανακοινώσεις

Επιστροφή:
OP320, Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2009 / SX-OAN

Το αεροδρόμιο Atatürk έχει ενημερώσει όλες του τις οθόνες με το νέο λογότυπο της εταιρείας (check-in, πίνακες ανακοινώσεων). Στην έξοδο, παραδόξως μας είχε ξεμείνει η ανακοίνωση της προηγούμενης πτήσης της JAT (τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που μπήκα εγώ).
Ισχυρή καταιγίδα, ισχυροί άνεμοι και ολιγόλεπτη μερική διακοπή του φωτισμού του apron.
Ελαφρά καθυστερημένη άφιξη της ΟΑ και ημίωρη καθυστέρηση στην αναχώρηση με ένα υπερπλήρες A319 (λόγω καιρού, προηγείτο ο μισός στόλος της THY που περίμενε μπροστά μας).
Το αεροπλάνο διέθετε δερμάτινα καθίσματα, τα οποία είχαν υποδοχές για ατομικές οθόνες, οι οποίες είχαν όμως καλυφθεί με πλαστικό σκέπασμα.
Tα Olympic Girls είχαν 40 λεπτά για να εξυπηρετήσουν την καμπίνα (λόγω κακοκαιρίας, οι ενδείξεις για τις ζώνες έσβησαν 20 λεπτά μετά την απογείωση). Πρέπει να τα είδαν όλα, αφού όταν πήραμε τη στροφή για τον 03R πάνω από το Λαγονήσι, οι δίσκοι ακόμα μαζεύονταν άρον-άρον. Συγχαρητήρια!

 

[aias]

Αισχος , να γραψεις κανονικα Trip reports :twisted: αυτο είναι περιληψη , προσχεδιο , κατι τετοιο , απαραδεκτο , κανεις εκπτωσεις στις παρεχομενες υπηρεσιες, loco καταστασεις

 

[NFEEFE]

Αν και δεν ξερω τις προθεσεις του aakunz, πιστευω οτι αν εγραφε ενα τριπ ριπορτ για καθε ταξιδι που εχει κανει θα ειχαμε γεμισει threads...!